Eight Desolate Sword God EDSG ตอนที่ 150 กลืนจิตวิญญาณของวิญญาณดาบ
“เพร้ง
เมื่อเห็นว่าร่างของ เย่เฉินเฟิง กําลังถูกการโจมตี เครื่องรางที่ เสี่ยเปียวหลิง มอบให้ ก็ได้ออกมาป้องกันต้านทานการโจมติให้กับ เย่เฉินเฟิง
“เครื่องรางป้องกัน!”
เห็นแสงพลังที่ล้อมรอบตัวเอง เย่เฉินเฟิง จําได้ว่า เสวี่ยเบียวหลิง ได้มอบ เครื่องรางป้องกัน ที่สามารถป้องกันการโจมตีของ ผู้ใช้จิตอสูรระดับสูงสุดได้
หากไม่ใช่เพราะว่าเครื่องรางนี้ช่วยป้องกันพลังความเสียหายที่พุ่งเข้ามาระเบิดร่างของเขา การโจมตีนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะฆ่าชีวิต เย่เฉินเพิ่ง
อย่างไรก็ตาม แม้เขาจะสามารถรอดชีวิตมาได้เพราะความช่วยเหลือจาก เครื่องรางป้อนกัน แต่ถ้าเย่เฉินเฟิงไม่สามารถป้องกันการโจมตีอื่น ๆ เองได้ความตายก็ขึ้นอยู่กับเวลาเพียงเท่านั้น
“จะทํายังไงดี ข้าจะต้องมาตายที่นี่จริงงั้นเหรอ?”
เมื่อเห็นความหวังที่ไม่ต่างไปจากความว่างเปล่า เย่เฉินเพิ่งอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสิ้นหวัง
“จริงสีข้ายังมีไพ่ตายอีกอันอยู่ บางทีมันอาจสามารถใช้เปลี่ยนกระแสของการต่อสู้นี้ได้”
เมื่อเห็นร่างวิญญาณดาบ เย่เฉินเฟิง นึกถึง สิ่งที่พอจะช่วยเหลือเขาได้
มันคือ ทักษะกลืนวิญญาณ ของสมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์
“จะสําเร็จหรือล้มเหลว ต้องพึ่งพาเจ้านี่แล้ว”
เย่เฉินเฟิง สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้น ก็เลือกที่จเดิมพันการต่อสู้ในครั้งนี้ไว้กับทักษะกลืนวิญญาณ หากล้มเหลว ไม่ต้องสงสัยเลยว่า เขาจะต้องถูกฆ่าโดย วิญญาณดาบแน่นอน
” ทักษะ 7 อํานาจแห่งดาบ,ดาบเยือกแข็ง”
เพื่อที่จะเข้าใกล้ตําแหน่งอีกฝ่าย เย่เฉินเฟิง ได้ตัดสินใจระเบิดพลังออกมาอย่างเต็มที่
ปราณดาบ 9 ชั้นสวรรค์ ได้ผสานรวมเข้ากับ ทักษะวิญญาณระดับเต่านี้ กลิ่นอายพลังที่เย็นสุดขั้วได้ปรากฏออกมาปกคลุมไปทั่วผืนฟ้าแห่งนี้
“รับมือ!”
เย่เฉินเฟิง ฟาดฟัน ดาบสวรรค์จูเสวี่ยออกไป พลังดาบเยือกแข็ง ที่แข็งแกร่ง ได้พุ่งผ่านมวลอากาศไปยังทิศทางตําแหน่งของ วิญญาณดาบ
วิญญาณดาบ ได้ยกดาบแสงของเขาขึ้นมาต้านทานการโจมตีของ เย่เฉินเพิ่ง
“บั้ง!”
ขณะที่ พลังทั้งสองกําลังพุ่งปะทะกันอยู่ เย่เฉินเฟิง ได้อดทนต่อความเจ็บปวดทั้งหมด เขาได้ควบคุมปิกวิหคทองคําโบราณพุ่งเข้าหาวิญญาณดาบโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
“ตายซะ!”
วิญญาณดาบที่ได้รับผลกระทบเล็กน้อยจากพลังของเย่เฉินเฟิง เขาไม่คิดเลยว่า เย่เฉินเฟิง จะกล้าพุ่งเข้าหาเขาโดยตรงกลิ่นอายเจตนาฆ่าที่รุนแรง ได้พุ่งออกมา ดาบแสงในมือของเขาได้พุ่งแทงไปยังตําแหน่งหน้าอกของเย่เฉินเพิ่ง
“สมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์,ทักษะกลืนวิญญาณ”
เห็นการโจมตีพุ่งมาที่หน้าอกของตัวเอง เย่เฉินเฟิง ได้หลบการโจมตีอย่างรวดเร็ว
แต่คมดาบของ วิญญาณดาบนั้น รวดเร็วอย่างมาก มันได้พุ่งเสียบแทงทะลุร่างกายของเขาและเกือบจะแยกผ่าร่างของเขาเป็นสองส่วน โลหิตจํานวนมากได้พุ่งกระเซ็นออกมา
เย่เฉินเฟิง ได้อดทนต่อความเจ็บปวดทั้งหมด เขาได้ยื่นแขนขวาพุ่งไปยังศีรษะของ วิญญาณดาบ ทันที
วินาทีต่อมา คลื่นพลังที่รุนแรง ก็พุ่งเข้าไปในศีรษะของวิญญาณดาบและพยายามจะกลืนกินจิตวิญญาณของเขา
จิตวิญญาณของ เย่เฉินเฟิง และ วิญญาณดาบ ทั้งคู่ต่างได้รับความเสียหาย
” ทักษะกลืนวิญญาณ,สามารถกลืนจิตวิญญาณของวิญญาณดาบได้”
เมื่อเห็นว่าพลังจิตวิญญาณของเขาพุ่งเข้าไปเพื่อที่จะกลืนกินจิตวิญญาณของอีกฝ่าย เย่เฉินเฟิง รู้สึกโล่งอกอย่างบอกไม่ ถูก
“ข้าไม่รู้ว่าข้าจะสามารถกลืนกินจิตวิญญาณของอีกฝ่ายได้หรือไม่ แต่ถ้าล้มเหลวข้าก็จะต้องตาย”เย่เฉินเพิง ได้หมุนเวียนสมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์ เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของเขา และใช้ทักษะกลืนวิญญาณ เพื่อพยายามกลืนกินจิตวิญญาณของอีกฝ่าย
เวลาได้ล่วงเลยผ่านไป จิตวิญญาณของวิญญาณดาบเริ่มที่จะอ่อนแอลงเรื่อย ๆ
ทักษะกลืนวิญญาณภายใต้การทํางานของสมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์ได้ค่อย ๆ กลืนกินจิตวิญญาณของวิญญาณดาบมาอย่างช้า ๆ
“ในที่สุดก็ประสบความสําเร็จ”
เมื่อรับรู้ว่า จิตวิญญาณของวิญญาณดาบถูกกลืนกินโดยสมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์มาแล้ว เย่เฉินเฟิง ได้ถอนพลังของทักษะกลืนวิญญาณออก ตอนนี้ใบหน้าของเขา เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
ในเวลานี้จิตวิญญาณแท้จริง ได้ปรากฏขึ้นท่ามกลางพื้นที่ที่มีท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว เขาจ้องมองไปที่ เย่เฉินเฟิง ที่เหมือนกับสัตว์ประหลาดและกล่าวถาม”เจ้าทําอะไรกับวิญญาณดาบ ? ทําไมข้ารู้สึกว่าจิตวิญญาณของเขาหายไป?”
“ผู้เยาว์มีขุมทรัพย์ที่มีความสามารถในการกลืนกินจิตวิญญาณของศัตรู ดังนั้น จิตวิญญาณของวิญญาณดาบได้ถูกกลืนกินและตกเป็นของผู้เยาว์แล้ว”เย่เฉินเฟิง อธิบายอย่างคลุมเครือ
“ขุมทรัพย์ที่มีความสามารถในการกลืนกินจิตวิญญาณ!”จิต วิญญาณแท้จริง และ วิญญาณจ้าววิหาร ที่ปรากฏตัวขึ้นต่างรู้สึกตกตะลึง
“ตอนนี้ วิญญาณดาบ ก็ไม่สามารถทําการสู้ต่อได้แล้วเช่นนี้ถือว่าผู้เยาว์ผ่านการทดสอบหรือไม่?”เย่เฉินเฟิง กล่าวถามอย่างเขินอาย
“เจ้าผ่าน”
ไม่ต้องรอให้จิตวิญญาณแท้จริงกล่าวตอบ จู่ ๆ พลังวิญญาณจํานวนมากก็ปรากฏขึ้นในพื้นที่แห่งนี้มันเป็นกะโหลกศีรษะขนาดใหญ่ที่เหมือนกับลูกอุกกาบาต
“ท่านผู้นํา!”
เมื่อจ้องมองไปที่กะโหลกศีรษะขนาดยักษ์ที่ปรากฏออกมาจิตวิญญาณแท้จริง และ วิญญาณจ้าววิหาร ได้แสดงออกถึงความตื่นเต้น พวกเขาทั้งสองคุกเข่าลงกับพื้นและโค้งคํานับด้วยความเคารพ
เย่เฉินเฟิง ที่เห็นกะโหลกศีรษะขนาดยักษ์ที่ปรากฏออกมาในใจของเขาได้ปรากฏคลื่นความหวาดกลัวออกมา
“เป็นระยะเวลากว่า 100,000 ปีแล้ว ในที่สุด สมบัติที่ข้าทิ้งเอาไว้ก็มีผู้สืบทอดเสียที” กะโหลกศีรษะขนาดใหญ่ได้จ้องมองไปที่เย่เฉินเฟิง ในสายตาของเขาได้ปรากฏความพึงพอใจที่มีต่อ เย่เฉินเฟิง
“ก่อนที่ข้าจะให้รางวัลแก่เจ้า เจ้าจะต้องตอบคําถามของข้าด้วยความสัตย์จริง!”
“ผู้เยาว์รับปาก”เย่เฉินเฟิง กล่าวอย่างไม่ลังเล
“เมื่อเจ้ายอมรับมรดกของเผ่าวิญญาณของข้า นั่นก็เท่ากับว่าเจ้าได้แบกรับหนี้โลหิตแค้นที่พวกเราเผ่าวิญญาณต้องการชําระ ถ้าเจ้าตกลงยินยอมเลือกเดินบนเส้นทางนี้แล้วเจ้าจะไม่มีหนทางหวนกลับคืนได้อีกจนกว่าจะสามารถล้างหนี้แค้นให้กับเผ่าวิญญาณของข้าได้” กะโหลกศีรษะยักษ์ได้กล่าว ถาม
“ผู้เยาว์ต้องการรู้ใครกันที่เป็นศัตรูของเผ่าวิญญาณ?”เย่เฉินเฟิน กล่าวถาม
อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com
“เจ้าในตอนนี้อ่อนแอเกินไป เจ้ายังไม่จําเป็นจะต้องรู้ว่าใครคือศัตรูของเผ่าวิญญาณข้า เจ้าเพียงต้องตอบข้ามาว่าเจ้ายนดีแบกรับหนี้โลหิตแค้นของพวกเผ่าวิญญาณของข้าหรือไม่?”กะโหลกศีรษะขนาดยักษ์ได้กล่าวถามเย่เฉินเพิ่ง
“ผู้เยาว์ยินดีแบกรับหนี้โลหิตแค้น”
เย่เฉินเพิ่งถอนหายใจออกมาและพยักหน้าตอบรับ
เหตุผลที่ เย่เฉินเฟิง ยอมรับ สัญญาหนี้โลหิตแค้นของเผ่า วิญญาณ เป็นเพราะเขาต้องการแข็งแกร่งขึ้น หากคิดจะเลือกเดินบนเส้นทางที่ยิ่งใหญ่ เขาจะต้องแบกรับชะตากรรมความเสี่ยงจํานวนมากเอาไว้
“เอาล่ะ ถ้าเช่นนั้น เจ้าจงสาบานด้วยเตาแห่งสวรรค์ หลังจากเจ้าสาบานเสร็จ ข้าจะมอบสมบัติล้ําค่าที่สุดของอาณาจักรลับวิญญาณแท้จริงนี้ให้” กะโหลกศีรษะขนาดยักษ์กล่าวตอบ
“ข้า เย่เฉินเฟิง,ยินดีสาบานกับเต๋าแห่งสวรรค์ ข้าจะชําระหนี้โลหิตแค้นให้เผ่าวิญญาณ และสาบานว่าจะฆ่าศัตรู…”เย่เฉินเฟิงไม่ลังเลที่จะสาบานกับเต๋าแห่งสวรรค์
เมื่อ เย่เฉินเฟิง กล่าวสาบาน จู่ ๆ พื้นที่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว ก็ปรากฏเส้นแสงบางอย่างสาดส่อวลงมาเท่านี้กะโหลกศีรษะยักษ์ ก็รู้แล้วว่า เย่เฉินเฟิง ได้สาบานกับเต่าแห่งสวรรค์เสร็จสิ้นแล้ว ดวงตาของเขาเผยให้เห็นสีแห่งความพอใจ
