“ทำไมถึงเป็นเขาไปได้?”
ในช่วงเวลานั้นในมุมหนึ่งของลานประลองวิญญาณ ชายร่างสู.ที่สวมใส่เสื้อคลุมยาวสีดำได้สังเกตุเห็น เย่เฉินเฟิง เขาได้เผยสีหน้าประหลาดออกมา
ชายคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากชายในชุดดำที่เข้าไปหาเรื่อง เย่เฉินเฟิง ระหว่างทางข้ามภูเขาเมฆาม่วง เเต่ท้ายที่สุดเขาก็ถูกเย่เฉินเฟิงจัดการเเละถูกรูดทรัพย์ไป
“เขาเป็นสัตว์ประหลาดของจริงๆ”ชายในชุดดำสามารถสัมผัสได้ถึงพลังงานที่เเข็งเเกร่งจากร่างกายของ เย่เฉินเฟิง เขาไม่กล้าจินตนาการเลยว่า ความเเข็งเเกร่งของ เย่เฉินเฟิง เพิ่มสูงขนาดนี้ได้ยังไงเพียงเเค่ผ่านไปวันเดียว
“จัดการมันกันเถอะ!”
หลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ ซ้งเหอ เเละ คังซง ได้เปิดฉากโจมตี เย่เฉินเฟิงในทันที คนเเรกที่ โจมตีคือ ซ้งเหอ เขาใช้ทักษะ เเปดก้าวย่างพริบตา จากนั้นก็พุ่งเข้าใส่ เย่เฉินเฟิง อย่างรุนเเรง
ในทางกลับกัน คังซง เองก็ได้นำดาบใหญ่ออกมาจากถุงจักรวาลของเขา จากนั้นก็พุ่งเข้าหา เย่เฉินเฟิง ด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ
ซ้งเหอ เเละ คังซง พวกเขาทั้งคู่ทำงานกันเป็นทีมที่ดีมาก การผสานการโจมตีของพวกเขากระทั่งอาจจะสามารถเอาชนะอัจฉริยะที่อยู่ในขอบเขตผู้ใช้จิตอสูรระดับชำนาญขั้น 4 ได้ เเต่พวกเขาหารู้ว่าพลังทางกายภาพของ เย่เฉินเฟิง นั้น ได้เหนือกว่า ผู้ใช้จิตอสูรระดับชำนาญขั้น 4 ไปเเล้ว สิ่งที่เขาขาดก็คือพลังวิญญาณเพียงเท่านั้น
“ตราประทับอสรพิษโลหิต!”
“ดัชนีทลายวิญญาณ!”
เผชิญหน้ากับการโจมตีของ ซ้งเหอ เเละ คังซง เย่เฉินเฟิง ได้พุ่งการโจมตีออกไปโดยไม่หลบหลีก
พลังวิญญาณภายในร่างกายของเขาที่มีพละกำลังมากกว่าหนึ่งหมื่นปอนด์ได้หลั่งไหลเข้าสู่อ้อมเเขนของเขา จากนั้น มือขวาของเขา ก็ใช้ทักษะตราประทับอสรพิษโลหิต ปล่อยการโจมตี เข้าหา ซ้งเหอ
ในเวลาเดียวกัน มือซ้ายของ เย่เฉินเฟิง ก็วาดขึ้นชี้นิ้วปล่อยพลังวิญญาณออกมาเป็นเส้นตรง โดยใช้ทักษะดัชนีทะลวงวิญญาณพุ่งโจมตี คังซง
” ปั้ง ปั้ง ”
ทักษะวิญญาณอันทรงพลังทั้งสี่ได้เข้าปะทะกันอย่างรวดเร็ว คลื่นพลังจำนวนมากได้เเผ่กระจายไปทั่วรอบสนามประลองเเห่งนี้
“ตั้งเเต่เมื่อไหร่กันที่ นิกายเพลิงผลาญฟ้ามี อัจฉริยะเช่นนี้ปรากฏตัวออกมา?”
เมื่ออาวุโสจิน เห็นฉากต่อสู้ของ เย่เฉินเฟิง ที่ใช้ทักษะวิญญาณที่เเตกต่างโจมตี ซ้งเหอ เเละ คังซง ในเวลาเดียว ความประหลาดใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
การใช้ออกด้วยทักษะวิญญาณทั้งสองอย่างที่เเตกต่างในเวลาเดียวกัน ไม่เพียงเเต่คนผู้นั้นจะต้องเชี่ยวชาญทักษะในระดับที่สูงมาก คนผู้นั้นยังต้องมีสมาธิที่ยอดเยี่ยมเพื่อควบคุมพลังวิญญาณของตัวเองอีกด้วย
“ทักษะตราประทับอสรพิษโลหิต? ในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ เพียงเเค่วันเดียว เขากลับสามารถเรียนรู้ทักษะนี้เเละยังเพิ่มความเเข็งเเกร่งของตนเองจนเเข็งเเกร่งมากกว่าก่อนหน้านี้อีก”
“บนโลกนี้มีสัตว์ประหลาดมากพรสวรรค์เช่นนี้อยู่จริง ๆ งั้นเหรอ?”
ชายในชุดดำอ้าปากค้าง อย่างตื่นตะลึง เพราะพรสวรรค์ที่ เย่เฉินเฟิง เเสดงออกมานั้นมันน่าเหลือเชื่อมากเกินไป
“ทักษะร่างเเปลงเงา!”
เมื่อถูกโ๗มตีด้วยทักษะวิญญาณของทั้งสองคนอีกครั้ง ประกายพลังได้ปรากฏขึ้นใต้ฝ่าเท้าของ เย่เฉินเฟิง เขาได้หลบหลีกการโจมตีอย่างรวดเร็ว จนมาปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของ ซ้งเหอ
“เวรเอ้ย!”
รับรู้ถึงอันตรายได้จากข้างหลัง ซ้งเหอ หัวใจของเขาเต้นอย่างไม่เป็นจังหวะ เขาได้ใช้ทักษะเเปดเก้าย่างพริบตาเพื่อถอยออกมา
อย่างไรก็ตามเวลานี้ เย่เฉินเฟิง กลับพุ่งเข้าใส่ ซ้งเหอ อย่างรวดเร็ว พละกำลังร่างกายที่อัดเเน่นด้วยรวมไปที่อยู่ฝ่าเท้าของเขา จากนั้นเขาก็ดีดตัวไล่ตาม ซ้งเหอ ที่ถอยออกไป
จากนั้นในช่วงเวลาต่อมากำปั้นที่เเข็งเเกร่งของ เย่เฉินเฟิง ก็ได้พุ่งเข้าใส่ ซ้งเหอ ที่ไม่สามารถหลบหลีกได้ทัน อีกฝ่ายได้ยกมือขึ้นมาป้องกัน เเต่ทว่า พละกำลังหมัดนั้นมหาศาลเกินไป ร่างของเขาถูกส่งลอยกระเด็นตกลงไปที่พื้นสนามประลอง กระดูกสันหลังของเขาในเวลานี้ได้เเตกหัก มีโลหิตพ่นออกมาจากปากอีกจำนวนมาก
หลังจากร่างกายของเขาปะทะเข้ากับพื้นสนามประลอง เขาก็เเน่นิ่งเเทบจะไร้การเคลื่อนไหว
“คลื่นผ่าจันทรา”
เมื่อ คังซง เห็น ซ้งเหอ ได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีของ เย่เฉินเฟิง เขาก็ดีดตัวขึ้นไปบนอากาศพร้อมกับใช้อาวุธวิญญาณระดับต่ำในขณะที่เขาเองก็ปลดปล่อยทักษะวิญญาณที่เเข็งเเกร่งที่สุดของเขาออกมา ทักษะ คลื่นผ่าจักนทรา มันเป็นทักษะวิญญาณณะดับกลาง
พลังของทักษะคลื่นผ่าจันทรา ที่รวมเข้ากับพลังของอาวุธวิญญาณระดับต่ำนั้น อานุภาพของมันน่ากลัวยิ่ง คลื่นพลังที่ราวกับสามารถเฉือดเฉือนได้ทุกสิ่งได้พุ่งตัดอากาศเข้าหา เย่เฉินเฟิง
ถูกโจมตีอย่างกระทันหันโดยทักษะวิญญาณ ร่างกายของ เย่เฉินเฟิง ได้รับบาดเจ็บ อาการบาดเจ็บภายในของเขาได้ปะทุขึ้น
“ดูเหมือนศิษย์ของนิกายเพลิงผลาญฟ้าจะไม่ง่ายดายอย่างที่คิด”
เผชิญหน้ากับการโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของ คังซง เย่เฉินเฟิง ไม่กล้าที่จะโถมเข้าหาอีกฝ่าย เขาได้ใช้ทักษะร่างเเปลงเงา เพื่อหลบการเคลื่อนไหวการโจมตีอีกครั้งของ คังซง
“ฝ่ามือแปดทิศ”
ชั่วขณะที่ เย่เฉินเฟิง กำลังหลบการโจมตีของ คังซง ,ซ้งเหอ ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บอย่างหนักก่อนหน้านี้ ได้พยายามฝืนอาการบาดเจ็บของตัวเองเเละลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ร่างของเขาส่องประกายด้วยเงาของสัตว์ร้ายก่อนที่เขาจะใช้ทักษะวิญญาณโจมตี เย่เฉินเฟิง
ทักษะฝ่ามือเเปดทิศ นั้นมีความคล้ายคลึงกับ ทักษะตราประทับอสรพิษโลหิต มันเป็นทักษะวิญญาณระดับกลาง ที่มีพลังใกล้เคียงกับทักวิญญาณระดับสูง อย่างไรก็ตามความยากในการฝึกฝนของมันก็สูงมาก ด้วยการรับรู้ของ ซ้งเหอ เขายังไม่สามารถใช้ออกด้วยฝ่ามือเเปดทิศที่สมบูรณ์แบบ ดังนั้นพลังของ ฝ่ามือเเปดทิศ จึงลดลงอย่างมาก
“ตราประทับอสรพิษโลหิต!”
เย่เฉินเฟิง ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว พลังในร่างกายของเขาทั้งหมด ผสานเข้ากับพลังวิญญาณของเขา เพื่อสร้างตราประทับอสรพิษโลหิตขึ้นมา อสรพิษโลหิต สีเเดงได้ปรากฏขึ้นก่อนที่จะเลื้อยพุ่งชนไปที่การโจมตีของ ซ้งเหอ
ทันทีที่ทักษะวิญญาณทั้งสองเข้าปะทะกัน พลังของทักษะตราประทับอสรพิษโลหิต ก็ได้พุ่งทะลุผ่านพลังฝ่ามือเเปดทิศทันที พละกำลังที่เเข็งเเกร่งได้กวาดผ่านเเขนของ ซ้งเหอ จนทำให้ เเขนของเขาเกิดการระเบิดอย่างต่อเนื่อง ร่างกายของเขาได้สูญเสียศักยภาพในการพร้อมสู้ไปเเล้ว เขาได้กระเด็นออกนอกสนามประลองเเละพ่ายเเพ้ทันที
“ซ้งเหอ เเพ้เเล้ว”
คังซง รู้ดีเดียวกับ ความเเข็งเเกร่งของ ซ้งเหอ เเม้เเต่เขาเองหากคิดจะเอาชนะ ซ้งเหอ ก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย เเต่ถึงอย่างนั้น เย่เฉินเฟิง ที่เข้าปะทะด้วยวิธีตรงไปตรงมากลับสามารถส่งร่างของ ซ้งเหอ ปลิวลอยออกนอกสนามประลองได้ นี่ทำให้ หัวใจของ คังซง รู้สึกเต้นสั่นอย่างรุนเเรง
เขารู้สึกว่าเขาได้ไปเตะโดนเเผ่นเหล็กที่เเข็งมาก ๆ เข้าให้ซะเเล้ว
ขณะที่ เขากำลังตกอยู่ในความงุนงง ประกายพลังใต้ฝ่าเท้าของ เย่เฉินเฟิง ก็ดีดร่างของเขา พุ่งโจมตีใส่ ตนเองทันที
ด้วยความช่วยเหลือของอาวุธวิญญาณระดับต่ำ พลังป้องกันของ คังซงนับว่าสูงมาก เเม้เขาจะถูกโจมตีโดย เย่เฉินเฟิง เเต่เขาก็สามารถลดทอนพลังโจมตีลงได้หลายส่วน
คังซงได้สูญเสียพละกำลังความเเข็งเเกร่งของเขาเรื่อย ๆ พลังวิญญาณภายในร่างของเขาเองก็ลดลงอย่างรวดเร็ว
ในทางตรงกันข้าม เย่เฉินเฟิง เพียงเเค่พึ่งพาความเเข็งเเกร่งทางกายในการกดดัน คังซง เขาได้ต่อสู้กับคังซงอย่างต่อเนื่อง
เมื่อคังซงที่สูญเสียพลังไปจำนวนมากเเละปราการพลังวิญญาณของเขาเริ่มอ่อนเเอลง เย่เฉินเฟิง ได้ใช้ทักษะดัชนีทะลวงวิญญาณในการโจมตีเขา จนกระเด็นไถลไปกับพื้น เสื้อผ้าของเขาถูกย้อมไปด้วยโลหิตจำนวนมาก
“เจ้าจะยอมเเพ้หรือไม่?”เย่เฉินเฟิง จ้องมองไปที่ คังซง ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส เเละนอนอยู่บนพื้น เขากล่าวถามอย่างเยือกเย็น ในขณะที่ปลดปล่อยพลังความเเข็งเเกร่งทางกายภาพเพื่อกดดันอีกฝ่าย
“ข้า…ข้าขอยอมเเพ้”
คังซง ที่รับรู้ได้ถึงเเรงกดดันที่เเข็งเเกร่งของ เย่เฉินเฟิง เขาเริ่มหายใจไม่ออกจนในที่สุดเขาได้กัดริมฝีปากเเละกล่าวพูดยอมรับความพ่ายเเพ้
