“ช่างเป็นกลิ่นอายฆ่าฟันที่รุนเเรงจริง ๆ “
หลังจากเข้าสู่ตำหนักอาวุธวิญญาณ เย่เฉินเฟิง ก็เห็นอาวุธวิญญาณจำนวนมากที่ทำจากวัสดุโลหะพิเศษ มันถูกวางไว้บนกำเเพงขนาดใหญ่ของตำหนักอาวุธวิญญาณ กลิ่นอายฆ่าฟันที่รุนเเรงได้ออกมาจากอาวุธวิญญาณเหล่านั้น ทำให้รูขุมขนทั้งหมดในร่างกายของเขาลุกขึ้น
เนื่องจากอาวุธวิญญาณนั้นมีราคาที่เเพงมาก เหล่าศิษย์ของนิกายเพลิงผลาญฟ้าจึงไม่ได้สนใจมัน เพราะผลึกวิญญาณเหล่านั้นสามารถใช้ฝึกฝนได้ เย่เฉินเฟิง ได้สำรวจรอบด้านจนพบเพียงชายชราผมขาวที่นอนอยู่บนเก้าอี้โยกภายในตำหนักอาวุธวิญญาณ
“ดาบหักเล่มนั้นมันมีความพิเศษยังไงกันเเน่นะ?”
เย่เฉินเฟิงได้ต้องตาดาบเล่มนึงเขาเดินไปหาอาวุโสผมสีขาวที่เป็นผู้เฝ้าตำหนักอาวุธวิญญาณเเละกล่าวถาม”ข้าอยากรู้ว่าดาบหักนี่ราคาเท่าไหร่เเละมีประวัติความเป็นมาอย่างไร?”
“ดาบหักนี้มีมูลค่า 1,000 ผลึกวิญญาณระดับต่ำ สำหรับต้นกำเนิดของมัน ข้าเองก็ไม่รู้”ชายชราผมขาว ที่นอนอยู่บนเก้าอี้โยก ได้เปิดเปลือกตาขึ้นเเละกล่าวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
“ผลึกวิญญาณระดับต่ำ 1,000 ก้อน นี่มันเเพงเกินไป!”
เมื่อรับรู้ถึงราคาของดาบหักนี่ เย่เฉินเฟิง ก็อดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้าลึก ในขณะที่ลังเลว่าเขาจะซื้อดีหรือไม่
ท้ายที่สุดเเล้วผลึกวิญญาณระดับต่ำ 1,000 ก้อนก็เพียงพอที่จะซื้ออาวุธวิญญาณณะดับกลางหรือเเลกเปลี่ยนทักษะวิญญาณระดับสูง สำหรับดาบหักที่ได้รับความเสียหายนี้ เย่เฉินเฟิง เเทบจะไม่เห็นคุณค่าใด ๆ ของมัน
“ดาบหักนี้มีประวัติศาสตร์อันยาวนานเเละวัสดุที่ใช้ทำนั้นก็มีความพิเศษดังนั้นราคาของมันจึงค่อนข้างสูง”ชายชราผมขาวกล่าวอธิบาย
“ข้าขอลองตรวจสอบดาบหักนั่นดูก่อนได้หรือไม่?”เย่เฉินเฟิงไตร่ตรองอยู่ชั่วครู่เเละกล่าวถาม
“ไม่ได้ข้าจะไม่ขยับถ้าเจ้าไม่ซื้อมันซะก่อน”ชายชราผมขาวสั่นศีรษะเเละกล่าวปฏิเสธ
“ก็ได้ ข้าจะซื้อดาบหักเล่มนี้”หลังจากลังเลมาเป็นเวลานานในที่สุด เย่เฉินเฟิง ก็ตัดสินใจที่จะใช้ผลึกวิญญาณระดับต่ำ 1,000 ก้อนเพื่อซื้อดาบหักเล่มนี้ บางทีด้วยความรู้จากสมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์ เขาอาจจะรู้อะไรเกี่ยวกับมัน
“เจ้าเเน่ใจงั้นเหรอที่จะซื้อดาบหักนี่?”อาวุโสผมขาวได้จ้องมองไปที่ เย่เฉินเฟิง อย่างเหนือความคาดหมาย
“ข้าตัดสินใจเเล้ว”
เย่เฉินเฟิงได้หยิบผลึกวิญญาณระดับต่ำ 1,000 ก้อนออกมาจากถุงจักรวาลของเขาเเละส่งมอบให้กับอาวุโสผมขาว
หลังจากซื้อดาบหักนี่เเล้ว เย่เฉินเฟิง ก็ไม่ได้ตั้งใจจะอยู่ที่นี่อีกต่อไป เขาได้หันหลังกลับ ออกจากตำหนักอาวุธวิญญาณ เเละ อดใจรอไม่ไหวที่จะรีบกลับไปที่ลานบ้านเพื่อที่จะศึกษาดาบหักนี่
เหตุผลที่ เย่เฉินเฟิง รู้สึกวิตกกังวลมากก็เพราะว่า หลังจากที่นิ้วของเขาสัมผัสลงบนดาบหัก สมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์ก็ตอบสนองทันที เห็นได้ชัดว่าดาบนี่ไม่ธรรมดา
อย่างไรก็ตามหลังจากกลับถึงบ้าน เย่เฉินเฟิง ได้นั่งอย่างสงบเเละลองศึกษามัน เขาค้นพบว่าดาบนี่ไม่สามารถทำการถ่ายเถพลังวิญญาณลงไปได้ ทั้งยังไม่มีปฏิกิริยาอะไรกับ สมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์อีก
“เป็นไปได้ไหมว่าสมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์จะทำงานผิดพลาด?เเท้จริงเเล้วดาบนี่เป็นเพียงอาวุธวิญญาณที่ไร้ค่า?”เย่เฉินเฟิงที่ศึกษามันร่วมครึ่งชั่วโมง จนท้ายที่สุดเขาก็ไม่พบสิ่งใดพิเศษเกี่ยวกับดาบเล่มนี้ ดังนั้นเขาจึงเผยความผิดหวังออกมา
“หรือว่าข้าใช้งานมันผิดวิธี?”
เย่เฉินเฟิง คิดอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะเปลี่ยนวิธีการของเขา เขาได้หมุนเวียนทักษะกลืนวิญญาณจากนั้นก็ปล่อยพลังวิญญาณเเห่งการกลืนกินเข้าไปในดาบที่หัก
หลังจากผ่านไปประมาณชั่วเวลาเผาก้านธูปในที่สุดก็มีบางสิ่งที่ผิดปกติปรากฏขึ้นที่ดาบหัก
ภายใต้พลังการกลืนกินอันทรงพลังเสียงกรีดร้องคำรามได้ดังออกมาจากดาบหักเล่มนี้
จากนั้นพลังวิญญาณที่ เย่เฉินเฟิง ปล่อยเข้าสู่ดาบหักนั่นเขาได้ตรวจจับรูปแบบการโจมตีได้มากมายภายในดาบ
อย่างไรก็ตามเมื่อดาบได้เสียหายรูปแบบการจัดเรียงเหล่านี้ก็ได้รับความเสียหายเช่นเดียวกัน
“อักขระพลังโจมตี 3,680 ตัว ใครกันที่เป็นผู้สร้างดาบเล่มนี้ขึ้นมา?”
เย่เฉินเฟิง ไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่ามันจะทรงพลังเเค่ไหนหากดาบอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์เเละสามารถเปิดใช้งานรูปแบบการโจมตีทั้งหมดเพื่อทำการโจมตี
เขาเชื่อว่ามันอาจกระทั่งสามารถฆ่าผู้เชี่ยวชาญที่เป็นผู้ใช้จิตอสูรระดับสวรรค์ได้ทันที
“ข้าสงสัยว่า สมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์จะสามารถช่วยข้าซ่อมเเซมอักขระพลังที่เสียหายเหล่านี้ได้หรือไม่?”
เย่เฉินเฟิง พึมพัมกับตัวเอง เขาตัดสินใจที่จะลองหาโอกาสยืมพลังจากสมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์เพื่อลองซ่อมเเซมอักขระพลังที่ซ่อนอยู่บนด้ามจับของดาบหัก
“เอ๊ะดาบเล่มนี้มี คำสาป สถิต อยู่ด้วยงั้นเหรอ?”
เมื่อเย่เฉินเฟิง เงี่ยหูฟังอย่างเงียบ ๆ เขาก็ตรวจพบบางอย่างที่ลึกลับมันซ่อนอยู่ในรูปแบบจัดเรียงที่อยู่บนด้ามจับของดาบหัก
“เดี๋ยวนะ!”
ด้วยความช่วยเหลือจากพลังงานวิญญาณที่ เย่เฉินเฟิง ปล่อยออกมา หลังจากมันเข้าสู่ด้ามดาบได้ไม่นานหลังจากนั้นก็ปรากฏเสียงอหังการดังเข้าทะลุใส่หูของเขา
“ฆ่า ฆ่า ฆ่า!”
เสียงที่น่าสะพรึงกลัวที่เหมือนกับเสียงฟ้าร้องลั่นได้สั่นสะเทือนไปทั่วในหูของ เย่เฉินเฟิง เสียงเหล่านี้ทำให้อวัยวะภายในทั้ง 7 ของเขาได้รับบาดเจ็บ เเละ เขาเริ่มมึนงงที่ศีรษะ
ขณะที่ เย่เฉินเฟิง ต้องการที่จะถอนพลังวิญญาณที่เเทรกซึมเข้าไปที่ด้ามดาบ จู่ ๆ ปราณดาบที่เเข็งเเกร่งได้พุ่งทะลุออกมาจากรูปแบบจัดเรียงนั่นเเละตรงเข้าสู่สมองของเขาทันที
สมองของเย่เฉินเฟิงกำลังคลุ้มคลั่งจนเส้นเลือดในสมองเเทบเเตกตาย ในเวลานั้นเอง สมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์ ก็ได้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเเละปล่อยพลังการกลืนกินที่ทรงพลังออกมาเพื่อกลืนปราณดาบที่เเข็งเเกร่งเเละน่ากลัวนั่น
เเต่ในวินาทีต่อมา ปราณดาบอีกอันก็พุ่งทะยานออกมาจากด้ามดาบพุ่งตรงเข้าสู่จิตใจของ เย่เฉินเฟิง อีกครั้ง
เผชิญหน้ากับปราณดาบที่เเข็งเเกร่ง เย่เฉินเฟิงไม่สามารถต้านทานได้ เขาเปรียบเสมือนลูกเเกะที่รอวันโดนเชือด ในขณะที่เขาฝากฝังทุกอย่างให้สมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์จัดการ
ในความคิดของเขา หากสมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์ไม่สามารถช่วยเหลือเขาได้ เย่เฉินเฟิง ก็ย่อมไม่สามารถรอดพ้นจากการโจมตีของปราณดาบเเละตกตายในที่สุด
ชั่วเวลาที่ปราณดาบครั้งที่สองพุ่งตรงเข้าสู่จิตใจของ เย่เฉินเฟิง สมองของเขา ก็ตอบสนองทันที เลือดคลั่งจำนวนมากได้คลั่งอยู่ในสมองของเขา มันถูกปราณดาบโจมตีอย่างหนักหน่วง เเต่ทว่า สมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์นั่นก็ทำการกลืนกินปราณดาบอีกเป็นครั้งที่สอง
หลังจากปราณดาบทั้งสองถูกกลืนกินรัศมีหัวใจของ เย่เฉินเฟิง ทั้งหมด ก็เเทบจะดิ่งลงไปสู่จุดต่ำสุด
นั่นเป็นเพราะว่าเขาสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจนจากพลังงานที่ออกมาจากด้ามจับของดาบอีกครั้งคราวนี้มันเป็นกลิ่นอายเเห่งความตายที่ชัดเจน
จากนั้นเเสงสีขาวเเพรวพราวก็พุ่งทิ่มดวงตาของเขา มันคล้ายกับอุกกาบาตขนาดใหญ่ที่เเทงทะลุผ่านสมองของเขาโดยตรงเพื่อไปยังสมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์ที่คอยคอบคุมวิญญาณของเขาอยู่ตอนนี้
ในที่สุดปราณดาบครั้งสุดท้ายก็ระเบิดขึ้นในจิตใจของ เย่เฉินเฟิง ชนเข้ากับพลังสมองกลืนกินศักดิ์ศิทธิ์ เย่เฉินเฟิง ได้หมดสติจากการปะทะของพลังที่อยู่ภายในร่างกายของเขา เขาล้มลงบนเตียงไม้ที่เปื้อนไปด้วยเลือด ไม่มีใครรู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้ของเขาเป็นตายร้ายดียังไง
