บทที่ 1381 รสนิยมของจ้านเซิน
หลิวซีหาง รวบรวมความกล้าพูดขึ้น “คุณถัง ฉันรู้สึกว่าคุณน่าจะไปต่อสู้เพื่อให้ได้มา ถ้าเกิดสำเร็จล่ะคะ”
เธอหวังด้วยใจจริงว่าถังย่าจะได้คู่กับจ้านเซิน
“ค่ะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ”
ถังย่าพยักหน้า มุมปากขยับเล็กน้อย
เธอเพียงแต่ยิ้มไม่ใส่ใจนิดหนึ่ง แต่กลับทำให้ หลิวซีหาง หลงใหลจับใจ
หลิวซีหาง รู้สึกว่า ถ้าหากเป็นเธอ เธอต้องชอบสาวสวยที่งดงามจนทำให้ใจหวั่นไหวอย่างถังย่าแน่นอน
แต่น่าเสียดายที่รสนิยมของจ้านเซินไม่เหมือนกับเธอ
เรื่องความรู้สึกบังคับกันไม่ได้ เธอจึงทำได้แค่อวยพรถังย่าให้สมปรารถนา
ถังย่าคุยถูกคอกับหลิวซีหาง มาก ขณะที่ อีกด้านหนึ่งความสัมพันธ์ระหว่างจ้านเซินกับ หลอจี่หอางไม่ราบรื่นเอาเสียเลย
จ้านเซินปกติเป็นคนเคร่งขรึมพูดน้อยอยู่แล้ว ไม่เคยเป็นคนเริ่มสนทนาผูกมิตรกับคนอื่นก่อน
หลอจี่หอาง ปกติแล้ว พอจะคุยกับคนอื่นได้บ้าง แต่หลังจากเจอกับจ้านเซิน สักประโยคเดียวก็ไม่อยากพูด
เขารับรู้ได้ว่า ความสนใจของทุกคนจับจ้องอยู่ที่เขากับจ้านเซิน
ในเมื่อ หลิวซีหางเพิ่งจะพยายามจับคู่เขากับถังย่า เสียงดังขนาดนั้น คนรอบข้างต้องได้ยินแน่นอน
ตอนนี้อยู่ๆ ก็มีชายหนุ่มรูปหล่อปรากฏตัว ทุกคนต่างอยากรู้ความสัมพันธ์ของเขากับถังย่า
ขณะดำเนินการตามขั้นตอน หลอจี่หอาง อดไม่ได้ที่จะถาม “คุณผู้ชายท่านนี้ เป็นอะไรกับคุณถังย่าครับ”
จ้านเซินแม้ว่าในด้านความรู้สึกจะเชื่องช้า แต่เขาก็รับรู้ถึงความเป็นศัตรูที่แผ่ออกมาจาก
เขาเลิกคิ้ว มอง หลอจี่หอาง “คุณตำรวจครับ ผมกับถังย่าเป็นอะไรกัน ต้องรายงานคุณด้วยหรือครับ”
จ้านเซินเย่อหยิ่งจนเคยชินแล้ว ในฐานะผู้นำองค์กร ยังไม่เคยมีใครกล้าพูดกับเขาเช่นนี้
เขาพูดจาเสียดแทง ทำเอาความโกรธในใจของ หลอจี่หอางปะทุขึ้น
หลอจี่หอาง ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เวลาตัวเองมองจ้านเซิน มักมีความรู้สึกไม่ชอบอยู่ลึกๆ
“ไม่ต้องครับ เพียงแต่ผมต้องรู้ว่าคุณเป็นอะไรกับคุณถัง ถึงจะยอมให้คุณประกันเธอไปได้”
หลอจี่หอาง เริ่มใช้กฎระเบียบ มากดจ้านเซิน
การกระทำเช่นนี้ใจแคบมาก จ้านเซินยิ้มเย็นมุมปากขยับ “ผมเป็นพี่ชายเขา”
เมื่อคำนี้หลุดออกไป ทุกคนก็เข้าใจทันที
มิน่าล่ะถังย่ากับจ้านเซินถึงได้หน้าตาดี ที่แท้เป็นพี่น้องกัน
พี่น้องคู่นี้หน้าตาสวยหล่อขนาดนี้ พ่อแม่ของพวกเขาต้องหน้าตาดีขนาดไหนกันนะ
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ ครอบครัวนี้หน้าตาเทพบุตรนางฟ้าเห็นๆ
หลอจี่หอาง เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ความเป็นศัตรูที่อยู่บนใบหน้าก็คลายลงมาก
ก้อนหินที่กดในใจเขา ราวกับถูกเคลื่อนย้ายออกไป จิตใจของ หลอจี่หอาง ก็เปิดกว้างขึ้นมาก
หลอจี่หอาง พยักหน้า “อ้อ ในเมื่อคุณเป็นพี่ชายของคุณถัง งั้นเซ็นชื่อตรงนี้ จ่ายเงินเสร็จแล้ว ก็พาเธอไปได้”
น้ำเสียงของเขาเป็นมิตรกว่าตอนแรกไม่น้อย
จ้านเซินหยิบปากกาบนโต๊ะ ลงชื่อตัวเอง
ท่าทางของเขาคล่องแคล่ว มองดูเพลินตา ทำเอาหลายคนถึงกับมองไม่ละสายตา
ถังย่ามองจ้านเซินขณะลงชื่อทำให้หลงใหลได้ อดไม่ได้ที่จะส่ายศีรษะ
กล่าวกันว่าผู้หญิงทำให้คนลุ่มหลง ผู้ชายรูปงามคนนี้ ไม่ด้อยกว่าผู้หญิงสักเท่าไร
ลองดูสิ แต่ละคน กลายเป็นแฟนคลับของจ้านเซินกันหมดแล้ว
หลังจากจ้านเซินลงชื่อเสร็จหลอจี่หอาง เดิมบอกกับเขาว่าไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ได้
แต่ทว่า เมื่อเขาหยิบบันทึกจับกุมขึ้นมา เห็นตัวอักษรที่สะดุดตาตรงมุมด้านล่าง ก็ยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น
จ้านเซินเห็นเขาถือบันทึกจับกุมไม่วาง ก็ขมวดคิ้ว “คุณตำรวจ คืนให้ผมได้หรือยัง”
เขายังมีงานต้องทำอีก ไม่อยากเสียเวลาที่นี่
นึกถึงฉินซีที่ยังอยู่โรงพยาบาล จ้านเซินก็รู้สึกร้อนใจ
หลอจี่หอาง นิ้วมือเกร็งนิดหนึ่ง เงยหน้าประสานสายตากับจ้านเซินที่ลึกจนไม่เห็นก้นบึ้ง “คุณบอกว่าเป็นพี่น้องกับคุณถังไม่ใช่หรือครับ ทำไมแซ่ของพวกคุณ…”
เขามองผ่านจ้านเซิน ไปยังถังย่าที่ยืนห่างออกไปไม่ไกล
หลอจี่หอาง อยากรู้ ที่แท้มีเรื่องอะไรซ่อนอยู่
จ้านเซินเห็นเขาขวางไว้ถามไม่หยุด ตอบอย่างหงุดหงิด “คุณตำรวจ นี่มันเรื่องในครอบครัวผม ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ ช่วยคืนบันทึกจับกุมให้ผมด้วย ผมรีบมาก”
น้ำเสียงของเขาเย็นชา ลมหายใจที่กลั้นไว้ก็ปล่อยออกมา ทำให้รู้สึกหนาวจนตัวสั่น
ถังย่าติดตามจ้านเซินมานานขนาดนี้ รู้สึกได้ชัดเจนถึงอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงของเขา
เธอกังวลจ้านเซินจะโต้เถียงกับคนที่นี่ รีบเดินเข้ามา
ถังย่าเดินไปข้างจ้านเซิน ยืนเคียงไหล่กับเขา “เจ้านายหลอ ฉันกับพี่ชายคนหนึ่งใช้แซ่พ่อ คนหนึ่งใช้แซ่แม่ มีปัญหาอะไรไหมคะ”
ริมฝีปากขยับน้อยๆ เธอช่วยจ้านเซินแก้ไขสถานการณ์
มองเห็นถังย่าเข้ามา จ้านเซินเพียงชำเลืองมองเธอไม่พูดอะไร
ที่จริง เรื่องนี้จ้านเซินแก้ไขเองได้ เพียงแต่วิธีแก้ไขปัญหาของเขาโดยทั่วไปค่อนข้างมุทะลุ
ที่นี่คือสถานีตำรวจ ถังย่าไม่มีทางยอมให้เกิดเรื่องใช้กำลังที่นี่ ไม่อย่างนั้นเกรงว่าพวกเธอต้องอยู่ที่สถานีตำรวจนานกว่านี้แน่
ได้ยินถังย่าพูดอย่างนี้ หลอจี่หอาง ส่ายศีรษะ
เขาหลุบตานิดหนึ่ง ปิดบังสายตาไม่เข้าใจ
ถังย่ายิ้มบางๆ “ในเมื่อไม่มีปัญหา งั้นรบกวนเจ้านายหลอ ให้บันทึกจับกุมเราด้วยค่ะ พี่ชายฉันยุ่งมาก ยังมีเรื่องอีกมากรอเขาจัดการ ถ้า เจ้านายหลอ อยากรู้เรื่องอื่น ถ้าครั้งหน้ามีโอกาสค่อยคุยกันค่ะ”
เมื่อเขาพูดอย่างนี้แล้ว หลอจี่หอาง ย่อมถือบันทึกจับกุมต่อไปไม่ได้แล้ว
หลอจี่หอาง ส่งบันทึกจับกุมให้เธออย่างเกินเขินมาก “คุณถังกับคุณจ้านอย่าถือสา เมื่อครู่ผมแค่ติดนิสัยจากการทำงานมากไปหน่อย ไม่ได้มีเจตนาอย่างอื่น”
เป็นครั้งแรกที่เขาเสียอาการ ในใจรู้สึกเสียใจมาก
ถังย่ายืนอยู่ที่เดิมท่าทางเป็นธรรมชาติ “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเข้าใจความหมายของ เจ้านายหลอ ในเมื่อคนที่เข้าใจผิดพวกเรา ไม่ใช่แค่คนเดียว ฉันกับพี่ชายเคยชินแล้วค่ะ”
เธอพูดเรียบๆ ดูแล้วเป็นคนที่เข้าใจคนอื่น
หลอจี่หอาง จ้องมองเธอ มองเธอตั้งแต่เข้ามาสถานีตำรวจ สีหน้าเปลี่ยนมาแล้วสามครั้ง
ตอนแรกเห็นถังย่าที่หน้าสนามบิน เธอดูสวยสง่าองอาจ เผชิญหน้ากับผู้ร้าย ไม่หวาดกลัวสักนิดเดียว
ต่อมาตอนที่ถูกจับ ถังย่าสุขุมมาก ราวกับมีประสบการณ์มานาน
ต่อมา หลังจากความเข้าใจผิดคลี่คลาย หลอจี่หอาง รู้สึกว่าถังย่าเป็นนักรบที่มีจิตใจยึดมั่นในความถูกต้อง แต่ลึกๆ ก็มีความไร้เดียงสาและเป็นธรรมชาติแบบเด็กสาว เวลายิ้มเผยเสน่ห์ออกมา
หลังจากจ้านเซินมาถึง ถังย่าก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยน อ่อนหวาน และมีทักษะ เหมือนคุณหนูบ้านเศรษฐีที่ถูกเลี้ยงดูฟูมฟักมาอย่างดี
ถังย่ามีความเปลี่ยนแปลงมากมาย ทำให้สับสน คาดเดาไม่ถูกบุคลิกไหนคือตัวตนของเธอ
เพราะความเปลี่ยนแปลงและบุคลิกที่แตกต่างกันของถังย่า ถึงได้มีแรงดึงดูดสูง
