บทที่ 516 ต้องช่วยแบ่งเบาภาระ
ระหว่างนั้น ก็มีเสียงแตรของรถ ดังขึ้นมาทันทีจากทางด้านหลัง เวินจิ้งหันไปมองโดยไม่ได้ตั้งใจ ภาพที่เห็นนั้น ทำให้เธอประหลาดใจ จนทำอะไรไม่ถูก——
รถโรลส์รอยซ์ ที่หรูหราเป็นพิเศษสามคัน มาจอดอยู่ที่หน้าประตูหอพัก และชายที่ลงมาได้สวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน ดูอ่อนโยนและสูงศักดิ์
“คุณพระ……นี่มันรถหรู รุ่นลิมิเต็ดนี่หน่า มีเงิน ก็ไม่สามารถซื้อได้”
“ศาสตราจารย์มู่！ศาสตราจารย์มู่มารับแฟนของเขา……จิ๊จิ๊ อิจฉาเวินจิ้งจริงๆ……”
“หล่อมากเลย หล่อมากเลย ฉันอยู่ในความฝันแน่นอน……ทำไมคนที่คบกับศาสตราจารย์มู่ ไม่เป็นฉันนะ……”
เสียงกรีดร้องรอบๆ ตัว ยังคงดังต่อเนื่อง เมื่อเวินจิ้งเรียกสติกลับคืนมาได้ มู่วี่สิงก็มาอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว
และสีหน้าของโจวเซิน เริ่มดูไม่ได้
มู่วี่สิงทุ่มทุน ทำให้แต่ละคน คาดไม่ถึง
เวินจิ้งถามอย่างงุนงง“คุณเพิ่งไปซื้อรถมาเหรอคะ？”
เมื่อได้ยิน มู่วี่สิงก็ยิ้มออกมาเบาๆ“ปกติมันก็อยู่ในโรงรถมาตลอด คุณไม่ได้สนใจมันต่างหาก”
เวินจิ้ง：……
ปกติแล้วเธอไม่ค่อยจะขับรถ และดูเหมือนว่าเธอ จะไม่เคยไปโรงจอดรถของการ์เด้นมูเจียวาน……
“คุณมารับฉันเหรอคะ？”เวินจิ้งถามอย่างไม่มั่นใจ
“อืม มาช่วยขนย้ายกระเป๋าเดินทางน่ะ”หลังจากที่พูดจบ ก็จับมือเล็กของเธอเดินเข้าไปในหอพัก
รอบๆ มีเสียงกรีดร้องอีกครั้ง อิจฉาเกินไปแล้ว！
เวินจิ้งคิดกับตัวเอง เป็นเพราะมู่วี่สิง ที่ทำให้เธอกลายเป็นคนดัง
หลังจากมีการเปิดเผยวิดีโอ การแสดงความรักของเขา เธอมักจะรู้สึกว่า ตัวเองถูกจับตามองอยู่ตลอดเวลา
“มู่วี่สิง เอารถคันนี้มาใส่กระเป๋าเดินทางของฉัน เสียเวลาเปล่า”เวินจิ้งเดินออกมาตรงระเบียง โรลส์รอยซ์ทั้งสามคันดูหรูหราเกินไป
ถึงแม้ว่า จะรู้มาตลอดว่ามู่วี่สิงมีเงิน แต่ว่า มันก็เกินไปหน่อย！
โชคดี เธอไม่ได้เป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยหลินไห่แล้ว ไม่อย่างนั้น เธอต้องอายตายแน่
“ไม่เห็นจะรู้สึกเลย”มู่วี่สิงตอบเบาๆ
เขารู้สึกว่า สิ่งของของผู้หญิงต้องมีเยอะอย่างแน่นอน กลัวว่ารถหนึ่งคันจะไม่เพียงพอ จึงขอให้คนขับรถ ขับมาอีกสองคัน
เวินจิ้ง：……
“กระเป๋าเดินทางของฉันก็มีอยู่แค่นี้”เวินจิ้งบ่นพึมพำ
แค่เบาะหลังรถก็เพียงพอแล้ว
เมื่อเธอกำลังจะออกจากมหาวิทยาลัย เวินจิ้งที่นั่งอยู่เบาะหน้าในรถคันหรู ก็มองออกไปที่นักศึกษาที่กำลังหยุดเดิน ด้านนอกหน้าต่างรถ ความรู้สึกเหมือนตัวเองได้กลายเป็นคนดังไปแล้ว……
เห็นได้ชัดว่า มู่วี่สิงคุ้นชินอยู่แล้ว สีหน้าของเขาสงบนิ่ง
“มู่วี่สิง ทีหลังไม่อนุญาตให้ทำแบบนี้แล้วนะ”
“อืม”มู่วี่สิงตอบอย่างเชื่อฟัง
เวินจิ้งยิ้มออกมา เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของเขา และได้ยินเขาพูดว่า“ผมไม่ชอบที่โจวเซินใส่ใจคุณแบบนั้น”
เขาสารภาพ
ผู้หญิงของเขา เมื่อเห็นเธอพูดคุยอยู่กับผู้ชายคนอื่น และยังเป็นคนที่เขาเกลียด ความเย็นชาในหัวใจก็เติบโตขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง
เวินจิ้งก้มสายตาลง เธอก็ไม่รู้ว่าโจวเซินจะมาปรากฏตัว
“อีกหน่อยเขาจะมีอาจารย์ที่ปรึกษา เป็นคนเดียวกับฉัน ฉันคิดว่าพวกเราจะต้องเจอกัน โดยไม่สามารถหลบหน้าได้”เวินจิ้งขมวดคิ้ว
ยิ่งไปกว่านั้น เขาก็เหมือนจะมุ่งร้ายต่อเธอมาตลอด เวินจิ้งรู้สึกรำคาญเล็กน้อย เมื่อเธอคิดถึงเรื่องนี้
เมื่อได้ยิน มู่วี่สิงก็บีบพวงมาลัยรถแน่น ดวงตาของเขาเย็นชา
มหาวิทยาลัยF
โจวเซินมาที่วิทยาเขตแห่งใหม่ก็ตอนบ่ายแล้ว อาจารย์ที่ปรึกษาส้งเชน ก็ได้เริ่มเปิดสอนแล้ว
“วันนี้อารมณ์ดีไหม？ไหงถึงมาช่วยฉันทำวิจัยวิทยาศาสตร์อย่างนี้ล่ะ”
“อารมณ์ไม่ดี”โจวเซินตอบ
และก็ไม่รู้ว่าทำไม ที่วันนี้ไปหอพักของเวินจิ้ง เหมือนถูกผีเข้ายังไงยังงั้นคิดแค่เพียงอยากจะรู้จักเธอให้มากกว่านี้
มันเป็นอารมณ์ที่อธิบายไม่ได้ เขาต้องการจะขจัดความฟุ้งซ่านนี้ออกไป
“ที่จริงคือมาหาฉัน เพื่ออยากจะหาที่ระบาย”ส้งเชนยิ้มออกมาเบาๆ
“ผมไม่กล้าหรอก คุณเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาผม ต้องช่วยแบ่งเบาภาระ ถึงจะถูกต้อง？”
“เธอไม่ทำให้ฉันเดือดร้อนไปมากกว่านี้ ก็ถือว่าดีแล้ว”ส้งเชนส่ายหัวออกมา อย่างช่วยไม่ได้
“นักศึกษาปริญญาโทพวกนั้น เธอคิดว่าเป็นยังไงบ้าง？”
“จำไม่ได้แล้ว”เห็นได้ชัดว่า โจวเซินไม่ต้องการที่จะตอบคำถาม
“ฉันคิดว่าคนนั้น ที่โอนย้ายมาชื่อเวินจิ้ง ก็ไม่เลวเลยนะ ในตอนนั้น เธอยังตั้งใจสร้างความลำบากให้กับคนอื่นอีก อย่าคิดว่าฉันดูไม่ออก”ส้งเชนเงยหน้าขึ้น มองด้วยดวงตาคมกริบ
“ใช่เหรอ？ผมคิดว่าที่ผมถาม เป็นคำถามที่ธรรมดามาก”โจวเซินไม่ยอมรับ
“ฉันยังคิดว่า เธอกำลังตกหลุมรักใครบางคนอยู่ แค่มองเข้าไปในดวงตา ก็รู้เลยว่าไม่เคยมองผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลย”
โจวเซินขมวดคิ้ว“ศาสตราจารย์ จุดโฟกัสของคุณเพี้ยนไปแล้วหรือเปล่า”
“ฉันก็แค่พูดเรื่อยเปื่อย รีบๆ มาช่วยฉันเลยเร็ว……”
จนถึงตอนดึก โจวเซินกลับมาถึงตระกูลมู่ก็เกือบเช้าตรู่แล้ว เพราะได้รับสายจากน้องสาว ว่าตระกูลมู่ได้เกิดเรื่องขึ้นแล้ว
ในขณะเดียวกัน หลังจากที่มู่วี่สิงได้รับโทรศัพท์ เขาก็รีบกลับในทันที
เวินจิ้งมองผู้ชายที่อยู่ข้างๆ เธออย่างเป็นห่วง“เกิดเรื่องอะไรขึ้นคะ？”
“คุณปู่หมดสติน่ะ ซือซือบอกว่า มีคนวางยาในอาหารของคุณปู่”
เมื่อได้ยิน เวินจิ้งตกใจ เมื่อสติกลับมาได้ มู่วี่สิงก็ได้ออกไปแล้ว
ข้างกายของเธอว่างเปล่า เธอรู้สึกใจหายเล็กน้อย
ตระกูลมู่
มู่ซือซือให้บอดี้การ์ดควบคุมตัวโจวหย่าน“โจวหย่าน ภายในบ้าน มีแค่เธอคนเดียวที่เป็นคนนอก เธอเป็นคนวางยาคุณปู่ใช่ไหม！”
“ไม่ใช่……ทำไมฉันจะต้องทำเรื่องไม่ดี ให้กับคุณปู่ด้วย คุณปู่ปฏิบัติกับฉัน ดีขนาดนี้……”โจวหย่านร้องไห้ออกมาเสียงดัง และส่ายหัวอยู่ตลอดเวลา
แต่เห็นได้ชัดว่ามู่ซือซือไม่เชื่อ นี่เป็นครั้งแรก ที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับตระกูลมู่ และเกิดขึ้นหลังจากที่ มู่ซือซือได้ย้ายเข้ามาไม่นาน
“ไปค้นห้องเธอ！”มู่ซือซือออกคำสั่ง
“ไม่ได้ เธอกำลังละเมิดความเป็นส่วนตัวของฉัน……”ดวงตาของมู่ซือซือตื่นตระหนก
“ความเป็นส่วนตัว？ตอนนี้เธอกำลังจะฆ่าคุณปู่ของฉัน ฉันไม่สนใจความเป็นส่วนตัวหรือไม่ส่วนตัวหรอกนะ！”มู่ซือซือโกรธมาก
เมื่อความโกรธมา นิสัยของมู่ซือซือจะเปลี่ยนเป็นอีกคน
ส้งวี่ที่อยู่ข้างๆ เขาไม่พูดอะไรสักคำ
แต่เมื่อมู่ซือซือกำลังจะไปที่ห้องของโจวหย่าน ส้งวี่ก็เข้ามา“ไม่ใช่เธอแน่นอน”
“งั้นคุณคิดว่าเป็นใครคะ？”
“ผู้ดูแลบ้านกำลังสอบสวนคนรับใช้ทุกคนอยู่ เดี๋ยวก็น่าจะได้รู้เรื่องเร็วๆ นี้”ส้งวี่พูดปลอบใจ
“ส้งวี่ คุณกำลังปกป้องโจวหย่าน？”ดวงตาของมู่ซือซือเบิกกว้าง “คุณกำลังปกป้องผู้หญิงเลวคนนี้อยู่เหรอคะ？”
“มู่ซือซือ ฉันบอกไปแล้ว ว่าไม่ใช่ฉัน ฉันมีเหตุจูงใจอะไรที่จะต้องทำร้ายคุณปู่……”
“เหตุจูงใจ？”มู่ซือซือขมวดคิ้ว และสงบขึ้นมานิดนึง
ก็จริง ตอนนี้เป็นคุณปู่ที่คอยสนับสนุนให้โจวหย่านกับพี่ชายอยู่ด้วยกัน ถ้าเธอฆ่าคุณปู่ แล้วใครจะอนุญาตให้เธอเจ้ามาในตระกูลมู่？
แต่ว่า เธอก็ยังคิดว่าโจวหย่านน่าสงสัยที่สุด
“ใครจะไปรู้ว่าพวกเธอตระกูลโจวจะดีหรือไม่ดี”เธอพูดอย่างเย็นชา
ในเวลานั้น ร่างของโจวเซิน ก็เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว
เมื่อเห็นพี่ชาย โจวหย่านก็โกรธเล็กน้อย
“ใครอนุญาตให้คุณรังแก คนในตระกูลโจวของพวกเรา？”โจวเซินเดินเข้ามาใกล้ และดึงโจวหย่านให้เข้ามาอยู่ข้างตัวอย่างง่ายดาย
“เป็นคนของพวกคุณตระกูลโจวมากกว่า ที่จะฆ่าคุณปู่ของฉัน！”มู่ซือซือตะโกนออกมา
ตอนนี้คุณปู่หมดสติอยู่ เธอกลัวจริงๆ
“อย่าพูดไร้สาระน่า น้องสาวของฉันมีจิตใจบริสุทธิ์ ไม่เคยคิดที่จะทำเรื่องแบบนี้ นอกจากพวกคุณตระกูลมู่ จะทนไม่ได้กับน้องสาวของผม ผมก็จะพาเธอกลับไป”
“ไม่ได้ โจวหย่านเป็นคนที่น่าสงสัย！รีบไปจับเขามาให้ฉัน！”มู่ซือซือออกคำสั่ง
แต่โจวเซินรู้ศิลปะการต่อสู้มาไม่น้อย บอดี้การ์ดเหมือนจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา เพราะล้มลงกับพื้นอย่างง่ายดาย
สีหน้าของมู่ซือซือค่อยๆ ซีดลง
