บทที่ 78ไม่ฟิน
ความรู้สึกเหมือนถูกไฟฟ้าช็อตแพร่กระจายมาจากปลายนิ้ว เวินจิ้งจ้องสายตาร้อนแรงของมู่วี่สิงและภาพของเมื่อคืนก็ฉายซ้ำขึ้นมาในหัวของเวินจิ้ง
“คุณ….”ทั้งๆที่อยากจะโทษเขา แต่น้ำเสียงฟังแล้วเหมือนการอ้อนมากกว่า
“อืม อร่อย”คนบางคนยิ้มอย่างชั่วร้าย
เวินจิ้งอึ้ง ขณะที่ชักมือกลับเธอรู้สึกว่าลมหายใจของเขากระจายจากปลายนิ้วเข้าสู่ร่างกายเธอ
ก้มหน้างุดเธอไม่กล้าสู้หน้าเขา
หลายวันต่อมาเวินจิ้งได้ติดตามข้างกายมู่วี่สิง รายการอัดแน่นไปด้วยการประชุมและฟอรั่มต่างๆ ทั้งสองมีเวลาพูดคุยน้อยลง มู่วี่สิงเหมือนถูกดาวล้อมเดือน แต่ระหว่างเธอและเขาถูกเว้นระยะห่างไว้
หลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์ การประชุมนี้ก็สิ้นสุดลงได้อย่างสมบูรณ์แบบ
เมื่อวันก่อนมู่วี่สิงได้หยุดพัก แต่เขาก็ออกไปในช่วงบ่าย เน้นย้ำให้เวินจิ้งพักให้เต็มที่อย่าออกไปข้างนอก
แต่ว่า ฉีเซินโทรหาเธอ กว่ามู่วี่สิงจะกลับมาก็คงจะดึกแล้ว คืนนี้เธอก็สามารถออกไปทานข้าวกับฉีเซินได้แล้ว
ทั้งสองนัดเจอกันที่ร้านอาหารตะวันตกใกล้กับโรงแรม
เวินจิ้งตลึงเมื่อเปิดเมนูอาหาร อาหารที่นี่แค่หนึ่งจานก็เท่ากับเงินเดือนทั้งเดือนของเธอแล้ว….•
นี่ฉีเซินจงใจใช่ไหม……
เห็นสีหน้าลำบากใจของเวินจิ้ง เขายิ้มออกมา
“เธอคงไม่คิดจะเบี้ยวหรอกนะ?”
“ไม่หรอกค่ะ….”เวินจิ้งถอนหายใจ
ใครใช้ให้เธอขึ้นเรือโจรล่ะ
ฉีเซินสั่งอาหารหลายเมนู เวินจิ้งจึงไม่คิดจะสั่งอีก เธอคำนวณเงินเก็บในบัญชี ครั้งนี้คงจะใช้จนเกลี้ยงแน่เลย
“คุณจะไปเมืองหนานเฉินตอนไหนครับ?”ฉีเซินถาม
“น่าจะมะรืนนี้ค่ะ งานทางนี้ก็เรียบร้อยแล้ว”เวินจิ้งพูด
เวลานั้นสายตาเวินจิ้งมองไปนอกหน้าต่าง เห็นรูปร่างที่คุ้นเคยในสายตา
คือมู่วี่สิง….•กับผู้หญิงคนหนึ่ง
ฉีเซินมองตามสายตาเธอ และเห็นเช่นกันกับที่เธอเห็น มีอะไรแอบแฝงในสายตา
“ทานข้าวกับผม ยังมองผู้ชายคนอื่นอีกเหรอครับ?”ฉีเซินยกแก้วเหล้าขึ้น
เวินจิ้งละสายตากลับมาที่เดิม เขาคือเจ้า….•แฟนของดิฉันค่ะ”
“เห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น รู้สึกอย่างไรบ้างครับ?”ฉีเซินตั้งใจจี้จุดเจ็บของเธอ
เวินจิ้งเงยหน้าขึ้น แล้วตอบอย่างตรงไปตรงมา “ไม่ฟิน”
ใช่ ตอนนี้เธอรู้สึกนอยมาก
ช่วงนี้มู่วี่สิงยุ่งขนาดไหนเธอรู้ดี แต่วันนี้เป็นวันหยุดวันแรก นึกไม่ถึงว่าเขาจะไปออกเดทกับผู้หญิงคนอื่น
“ผมสงสัย พวกคุณอยู่ด้วยกันยังไง?ตอนที่เราออกเดทดูตัว ตอนนั้นผมโกรธมาก ในเมื่อคุณมีแฟนแล้ว นึกไม่ถึงว่าคุณจะยังกล้ามาเจอผม”สายตาฉีเซินเปลี่ยนเป็นเย็นชา
เวินจิ้งเงียบ ตอนที่ไปออกเดทกับฉีเซิน….เธอยังโสดจริงๆ
“ฉัน….•”เวินจิ้งไม่อยากอธิบายเรื่องระหว่างเธอกับมู่วี่สิง พูดได้เพียงว่า “ฉีเซิน คุณสมบัติแบบคุณ คุณต้องได้เจอคนที่ดีกว่าฉันแน่นอนค่ะ”
คนมีเสน่ห์แบบฉีเซิน ข้างกายคงจะไม่เคยขาดผู้หญิง
“คุณกำลังปลอบใจผมใช่ไหม?”
“อื้ม”เวินจิ้งก้มหน้า “ก็ถือว่าใช่ค่ะ ในเมื่อคุณจะออกเดทดูตัวแล้ว คงจะรีบแต่งงานแล้วใช่ไหมค่ะ?”
“ผมไม่รีบ”ฉีเซินตัดบทสนทนาของเธอ
เวินจิ้งขมวดคิ้ว ขณะที่พูด หางตาเธอก็คอยมองไปที่ประตู คิดไม่ถึงว่ามู่วี่สิงจะเข้ามาร้านนี้จริงๆ
ในใต้จิตสำนึก เธอหวังว่ามู่วี่สิงจะไม่เห็นเธอ
แต่ว่า ที่นั่งตรงข้ามกับประตูทางเข้าพอดีเมื่อมู่วี่สิงเดินเข้ามาก็เจอเธอพอดีเลย
สายตาที่มองมาทางฉีเซิน แสดงออกอย่างเห็นได้ชัดว่าไม่พอใจ
เห็นมู่วี่สิงเดินตรงไปยังห้องวีไอพี เวินจิ้งจึงถอนหายใจอย่างโล่งใจ
“โลกกลมจังเลย”เวินจิ้งพึมพำ
“คุณรู้ไหมว่าผู้หญิงข้างๆเขาคือใคร?”ทันใดนั้นฉีเซินก็ถามขึ้นมา
เวินจิ้งส่ายหน้า
“ลู่หวั่น ตอนนั้นเธอและมู่วี่สิงถูกคัดเลือกจากมหาวิทยาลัยAแพทย์เฉพาะทางพร้อมกัน และทั้งสองก็ได้เกรดนิยมอันดับต้นๆของมหาลัย ต่อมาลู่หวั่นก็ไปต่างประเทศ ส่วนมู่วี่สิงก็ไปทำงานที่โรงพยาบาลรัฐ”
