flash marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน – ตอนที่ 849 งานประชุมใหญ่ผู้ถือหุ้น

บทที่ 849 งานประชุมใหญ่ผู้ถือหุ้น

คำถามสามข้อของฉินซึ่งเทียนอยากจะให้ฉินซีตอบแค่ข้อแรกเท่านั้น เพราะคำถามสองข้อหลังพวกผู้ถือหุ้นวางระเบิดใส่เขา เขาต้องตอบเองถึงจะรับประกันว่ายังคงรักษาความน่าเชื่อถือของตัวเองได้

แต่เขาคิดไม่ถึงว่าฉินซีจะพูดต่อเนื่อง ความเร็วไม่มากไม่น้อย ตั้งใจไม่ให้ฉินซึ่งเทียนมีโอกาสพูดแทรก

เธอพูดต่อไป “สำหรับคำถามข้อที่สองและข้อที่สาม แม้ประธานกรรมการจะไม่ได้สอบถามดิฉัน แต่ดิฉันเห็นว่าเป็นคำถามที่เกี่ยวข้องกับตัวดิฉัน ให้ดิฉันอธิบายจะดีกว่า สำหรับเงื่อนไขการรับมรดก หุ้นส่วนนี้เป็นการรับมรดกหลังแม่เสียชีวิต ดิฉันทำตามเงื่อนไขการรับมรดกที่ระบุในพินัยกรรมของแม่แล้ว ส่วนเรื่องข้อกำหนดการรับมรดก หุ้นในส่วนของฉันหลังจากแม่เสียชีวิตฝากให้ประธานดูแล แต่ไม่มีสิทธิ์ใดๆ ในหุ้นของฉัน เพียงแต่ในช่วงที่ผ่านมาใช้สิทธิ์ออกเสียงแทนดิฉันเท่านั้น ตอนนี้ฉันมีคุณสมบัติตามเงื่อนไขการรับหุ้นแล้ว เช่นนั้นหุ้นจึงกลับมาเป็นของดิฉันโดยอัตโนมัติ ที่ดิฉันกล่าวมามีตรงไหนไม่ถูกต้อง ประธานแก้ไขได้ค่ะ”

ฉินซีพูดถึง “แม่เสียชีวิต” สองครั้ง คนที่รู้เหตุการณ์ภายใน สีหน้าก็อดไม่ได้ที่จะเผยความหมายลึกซึ้ง แต่สีหน้าของฉินซียังเรียบเฉยไม่หวั่นไหวแต่อย่างใด

สีหน้าของฉินซึ่งเทียนโกรธจนหน้าดำหน้าแดงนานแล้ว

หลังจากผู้ถือหุ้นหลายคนงงงวยก็ค่อยๆ เข้าใจความหมายโดยนัยจากคำพูดของฉินซี

หุ้นของฉินซีฝากให้ฉินซึ่งเทียนดูแลอัตโนมัติ ที่เรียกดูแลเป็นเพียงวิธีพูดให้ฟังดูดีหน่อย เหมือนกับพัสดุที่ฝากที่จุดฝากส่งก่อนมาถึงฉินซึ่งเทียนทำหน้าที่เป็น “จุดฝากส่ง” ย่อมไม่มีสิทธิ์ใดๆ หรือหมายความว่า เงินปันผลหุ้นส่วนนี้ของฉินซีฉินซึ่งเทียนไม่ควรจะได้รับไป

ผู้บริหารระดับสูงหลายคนของบริษัททำเป็นไม่รู้

พวกเขารู้ดีกว่าใคร หนึ่งปีมานี้ กำไรพวกนี้ เข้ากระเป๋าของฉินซึ่งเทียนทั้งหมด

ถึงแม้ไม่รู้ว่าเงินปันผลไปไหน แต่ก็พอจะคาดเดาได้

ฉินซึ่งเทียนรู้แต่แรกว่าเงื่อนไขการรับมรดกของฉินซีมีแค่แต่งงาน เพราะฉะนั้นการดูแลหุ้นของเขาอาจสิ้นสุดลงเมื่อไรก็ได้ แต่เขาปิดบังข้อเท็จจริงนี้กับผู้ถือหุ้นทุกคน ทำให้เข้าใจผิดว่าเขาเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ที่มีสิทธิ์ขาด

ครู่หนึ่ง สีหน้าของทุกคนก็ซับซ้อน บางคนไม่ปิดบังอารมณ์ แสดงออกสีหน้าเย็นชา

คำพูดในที่ประชุมจะต้องบันทึกในรายงานการประชุมฉินซีกล้าพูดเช่นนั้น แน่นอนว่าเธอมีความมั่นใจ

เธอยังพูดทิ้งท้าย ถ้าหาก ฉินซึ่งเทียนไม่เห็นด้วยก็ชี้แจงได้ ที่จริงแล้วเป็นการปิดทาง ฉินซึ่งเทียนตอบโต้ต่างหาก

ถ้าหากเขาคิดจะตอบโต้ก็จำเป็นต้องงัดหลักฐานออกมา

แต่ถ้าเขากล้าเอาหลักฐานปลอมมาแสดงในที่นี้ก็จะต้องเผชิญกับผลลัพธ์ที่หนักหนากว่านี้

ฉินซึ่งเทียนคาดไม่ถึงว่าฉินซีจะสวมบทโหดขนาดนี้ เขาสูดหายใจเข้าแรงหลายครั้งถึงจะหายใจได้สะดวก

คำพูดของฉินซีทำให้ความน่าเชื่อถือของเขาในหมู่ผู้ถือหุ้นพังลงไปกว่าครึ่ง เขาต้องคิดให้รอบคอบว่าจะกู้มันกลับคืนมาอย่างไร

ด้านหลี่เหวยที่นั่งอยู่ข้างเขา ตกใจจนหน้าซีดยิ่งกว่า

ตอนที่เธอแต่งงานเข้ามาเมื่อหนึ่งปีก่อนฉินซีทะเลาะกับฉินซึ่งเทียนรุนแรงแล้ว เธอไม่เคยไปมาหาสู่กับฉินซีเห็นเธอเป็นแค่เด็กอ่อนหัด คาดไม่ถึงเมื่อได้เห็นวันนี้ ที่จริงแล้วร้ายไม่เบา

มิน่าความเคลื่อนไหวของเธอก่อนหน้านี้ถึงถูกจับได้หมด…

ในใจหลี่เหวยแอบยกเลิกแผนการที่วางไว้ก่อนหน้า ดูแล้วแค่ลำพังตัวเองไม่มีทางทำลายฉินซีแย่งหุ้นของเธอมาได้แน่ จำเป็นต้องยืมมือคนอื่น

ฉินซึ่งเทียนไม่รู้ว่าหลี่เหวยกำลังทำอะไร แม้แต่ตัวเขาเองยังเอาตัวไม่รอด

หลังจากฉินซีนั่งลง เขารีบเปิดไมค์ แต่ชะงักอยู่อึดใจถึงตอบเสียงแห้ง “ฉินซีพูดถูกครับ เรื่องการรับมรดกของเธอเป็นเรื่องที่แม่ของเธอพูดกับเธอโดยตรง ผมไม่ค่อยรู้เรื่องนี้เท่าไร ให้เธอตอบเองจึงดีที่สุด”

เขาตั้งใจเอาตัวรอด คิดอยากจะอธิบายว่าตัวเองก็ไม่รู้เรื่อง แต่เห็นได้ชัดว่าคนที่นั่งอยู่ข้างล่างเวทีไม่เชื่อคำพูดของเขา

ฉินซียิ้มเย็นในใจ

เป็นเรื่องของเธอกับแม่สองคนหรือ

ฉินซึ่งเทียนหน้าด้านจริงๆถึงได้พูดออกมาเช่นนี้

แต่เธอต้องการเปิดโปงฉินซึ่งเทียนอยากจะพูดถึงต้นสายปลายเหตุให้ชัดก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะพูดถึงเรื่องเก่าของแม่ ตัวเธอเองไม่เป็นไร เพียงแต่ไม่อยากให้แม่ถูกโพนทะนาอีก

มีคนยิ้มเย็น “ประธานฉินไม่ต้องถ่อมตัว ในเมื่อสามารถดูแลหุ้นได้ เรื่องพินัยกรรมคงทราบไม่น้อย”

ฉินซึ่งเทียนถูกตบหน้าจนทนไม่ไหว รีบร้อนอยากจะจบหัวข้อนี้ “เอาล่ะ ประเด็นการรับหุ้นของฉินซีเราเปิดเผยรายละเอียดมากขนาดนี้แล้ว ส่วนอื่น…”

เขาอยากจะพูดต่อ แต่หางตาเหลือบไปเห็นฉินซียกมือขึ้นช้าๆ

ตำแหน่งที่เธอนั่งเห็นชัดเจน ทุกความเคลื่อนไหวอยู่ในสายตาของทุกคน เมื่อเธอทำเช่นนี้ สายตาของทุกคนก็มองตาม

ฉินซึ่งเทียนจำเป็นต้องหยุดพูด หันไปมองเธอไม่พอใจ “มีอะไรอีกหรือ”

ฉินซีลูบคาง “ตอนนี้ดิฉันมีหุ้น 20% ในบริษัทเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับสอง ดิฉันคิดว่า…ควรจะมีสักตำแหน่งในคณะกรรมการใช่ไหมคะ”

ฉินซึ่งเทียนหน้าซีดเผือด คิดไม่ถึงว่า ฉินซีจะมีข้อเสนอเช่นนี้

เขาเข้าใจมาตลอดว่าฉินซีไม่มีใจทะเยอทะยานอยากได้บริษัทฉินซื่อกรุ๊ป จึงประมาทเรื่องหุ้นมาก และยังไม่คิดว่าฉินซีจะรู้เงื่อนไขการรับโอนหุ้น หนึ่งปีมานี้จึงไม่เคยแทรกแซงมาก่อน

ถ้ารู้ว่าจะเป็นอย่างนี้แต่แรก เขาต้องแอบวางแผนจัดการไม่ให้ฉินซีได้หุ้นไปแน่นอน!

ตอนนี้เสียใจไปก็ไม่มีประโยชน์ฉินซีลงมือเร็วและแรงไม่รอเวลาแม้แต่วินาทีเดียว พอได้หุ้นในมือก็ประกาศทันที หลังประกาศก็เริ่มประชุมใหญ่ผู้ถือหุ้น แต่ละขั้นตอนต่อเนื่องกัน ทำให้เขาไม่มีเวลาตอบโต้

เมื่อครู่ในใจเขายังปลอบตัวเองฉินซีเป็นแค่เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ได้หุ้นไปจะทำอะไรได้ ได้ก็ได้ไปสิ ใครจะไปนึก…เธออยากจะเข้ามาเป็นกรรมการบริหาร

หลี่เหวยที่นั่งเคียงข้างเขาในใจถูกคลื่นซัดถาโถมรุนแรงยิ่งกว่า

เธอจินตนาการไม่ออก ถ้าหากฉินซีเข้ามานั่งในคณะกรรมการ แผนการที่เธอวางไว้เพื่อให้ตัวเองกับฉินหว่านได้ตำแหน่งจะทำอย่างไรต่อไปดี

ไม่ได้ไม่ได้เด็ดขาด!

ฉินซีไม่สนใจสีหน้าซีดเซียวของทั้งสองคนบนเวที หันไปมองผู้ถือหุ้นทุกคน “การเลือกคณะกรรมการถือเป็นหัวข้อการประชุมใหญ่ผู้ถือหุ้นใช่ไหมคะ ก่อนหน้านี้ดิฉันไม่ใช่ผู้ถือหุ้น จึงไม่มีสิทธิ์มาขอตำแหน่งนี้ แต่ในเมื่อตอนนี้ดิฉันเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ ถ้าหากไม่มีดิฉันในคณะกรรมการ เกรงว่ามติจะไม่มีผลบังคับค่ะ”

ทันใดนั้นผู้ถือหุ้นทุกคนเข้าใจแล้ว

ฉินซีถือหุ้น 20% ในมือแล้ว ถ้าหากมติของคณะกรรมการถูกเธอคัดค้านหรือใช้สิทธิ์ไม่ออกเสียงทุกครั้ง เช่นนั้น…ข้อเสนอทุกข้อก็อาจถูกใช้สิทธิ์ยับยั้งได้

การข่มขู่ของเธอครั้งนี้ได้ผลมาก ทันใดนั้นทุกคนก็ฮือฮากัน

ฉินซึ่งเทียนเมื่อเห็นสถานการณ์ไม่เข้าท่า จึงรีบพูด “ฉินซีเข้าใจการบริหารบริษัทตรงไหน! ทุกคนอย่าเพิ่งโวยวาย!”