Gate of God – ตอนที่ 1008 ภาพลวงตา

ตอนที่ 1008 ภาพลวงตา

　　 เมิ่งเทียน! 

　　 เมิ่งเทียนลอบโจมตีพวกเรา! 

　　 … 

　　กองทัพอสูรและปีศาจเริ่มระวังตัวเป็นอย่างมากหลังจากที่ตัวตนระดับเทพเจ้าทั้งสามถูกโจมตีแต่หมอกที่เริ่มหนาขึ้นทำให้พวกเขามองเห็นได้น้อยลง

　　มันส่งผลต่อการเคลื่อนทัพเป็นอย่างมาก

　　อย่างไรก็ตามมันไม่ได้ส่งผลต่อตัวตนระดับเทพเจ้าทั้งสามมากนัก

　　 รีบตามมา! มู่ซิงขวดคิ้วและออกคำสั่ง กำแพงแสงเหนือหัวของเขาสว่างขึ้นกว่าเดิม

　　เห็นได้ชัดว่าตัวตนระดับเทพเจ้ารวมไปถึงมู่ซิงไม่ได้สังเกตุการณ์เปลี่ยนแปลงของหมอกรอบๆ

　　พวกเขารีบตรงไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วโดยมีกองทัพอสูรและปีศาจตามไปไม่ห่าง　　ด้านฟางเจิ้งจือเขาสังเกตุเห็นบางอย่าง

　　มันเหมือนกับหิน

　　หินสีดำสนิท…

　　เขาคงไม่สนใจมันมากนักถ้าหินที่ปูทางเป็นหินธรรมดา

　　อย่างไรก็ตามเมื่อฟางเจิ้งจือเห็นพวกมันเขาต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจ

　　เหตุผลก็คือ…

　　บนหินมีสัญลักษณ์พิเศษซึ่งเขาเคยเห็นมันมาก่อน

　　ที่ภูเขาสวรรค์หลังจากที่ประตูเทพเจ้าของเผ่าอสูรและปีศาจได้เปิดออก หินยักษ์สีดำได้ตกลงมาจากฟากฟ้า ซึ่งพวกมันมีสัญลักษณ์แบบเดียวกับหินสีดำในปราสาทแห่งนี้

　　กล่าวอีกอย่างคือหินที่ปูพื้นของปราสาทสีดำนั้นเหมือนกับหินที่ผนึกตัวตนระดับเทพเจ้าของเผ่าปีศาจและอสูรเอาไว้

　　มันเป็นไปได้ยังไง?! 　　ฟางเจิ้งจือไม่เข้าใจ

　　ตามความคิดของเขาหินสีดำมันควรจะลอยอยู่ในอากาศและมีเพื่อผนึกตัวตนระดับเทพเจ้าเท่านั้น

　　ทำไมถึงมีหินแบบเดียวกันที่นี่?

　　หรือจะมีอสูรและปีศาจถูกผนึกอยู่ในปราสาทแห่งนี้อีก?

　　ไม่มีทาง!

　　ฟางเจิ้งจือต่อต้านความเป็นได้นี้เพราะหินสีดำมีจำนวนมากเกินไป ถ้าเกิดมีอสูรหรือปีศาจถูกผนึกอยู่จริงๆล่ะก็…ฟางเจิ้งจือไม่อยากนึกถึงจำนวนของพวกมันที่จะออกมาเลยแม้แต่น้อย

　　มันเป็นการคาดเดาที่น่ากลัวเกินไป

　　อย่างไรก็ตามแม้ว่าเขาจะปฏิเสธความคิดนั้นแต่มันก็ทำให้เขานึกถึงบางเรื่อง

　　ปราสาทหินสีดำ….

　　มันน่าจะเกี่ยวข้องกับจักรวาล　　อย่างไรก็ตามถ้ามันเกี่ยวข้องกับจักรวาลจริงๆทำไมมันถึงปรากฎขึ้นที่ตีนเขาศาลาเต๋าสวรรค์?

　　มันควรจะอยู่ที่ภูเขาสวรรค์หรือเปล่า?

　　ยิ่งไปกว่านั้นปราสาทหินสีดำแห่งนี้ปรากฎขึ้นที่หลังประตูเทพเจ้าของเผ่าอสูรและปีศาจจะเปิดออก

　　เดี๋ยวนะ!

　　ศาลาเต๋าสวรรค์…

　　ปราสาทหินสีดำแห่งนี้ปรากฎขึ้นก่อน!

　　มันอาจจะเกี่ยวข้องกับหนานกงเฮา…

　　ฟางเจิ้งจือจำบางเรื่องได้หนานกงเฮาฆ่าเทียนซิงที่ศาลาเต๋าสวรรค์ จากนั้นเขาก็เปิดประตูสวรรค์!

　　 ปราสาทแห่งนี้อาจจะออกมาจากประตูสวรรค์หรือก็คือประตูสวรรค์เชื่อมต่อกับจักรวาลด้านนอกเช่นกัน นั่นหมายความว่า…ปราสาทหินสีดำนี้เหมือนกับหินยักษ์สีดำที่ผนึกตัวตนระดับเทพเจ้าเอาไว้ด้านนอกจักรวาล!  ฟางเจิ้งจือนึกออกในทันที

　　อย่างไรก็ตามมีอีกปัญหา

　　ตามตำนานในอดีตภัยพิบัติได้เกิดขึ้น มารดาแห่งโลกได้นำมนุษย์ อสูรและปีศาจเพื่อต่อกรกับภัยพิบัติเหล่านั้น

　　จากนั้นเพราะพลังที่อ่อนแอลงของนางมารดาแห่งโลกไม่สามารถส่งเหล่าตัวตนระดับเทพเจ้ากลับมาที่โลกได้ นางจึงผนึกพวกเขาไว้ในโลกแห่งจักรวาล

　　งั้นปราสาทหินสีดำแห่งนี้หมายถึงอะไร?

　　มันดูไม่สมเหตุสมผลแม้แต่น้อย!

　　ในเมื่อตัวตนระดับเทพเจ้าถูกผนึกไว้หมดแล้วเหตุผลที่ต้องมีปราสาทแห่งนี้คืออะไร?

　　ยิ่งไปกว่านั้นมันเป็นสถานที่ที่แปลกมาก

　　เดี๋ยวก่อน!

　　มีบางผิดปกติ!

　　ฟางเจิ้งจือจำได้ว่าปิงหยางเคยบอกว่ามู่ฉิงเฟิงจัดการประชุมพันธมิตรสวรรค์ขึ้นหลังจากเห็นบางอย่างในปราสาทหินสีดำ

　　ในขณะเดียวกันมีบันทึกกับเกี่ยวกับภัยพิบัติที่เกิดขึ้นในอดีตอยู่ในปราสาทหินสีดำเช่นกัน

　　นั่นหมายความว่าปราสาทแห่งนี้น่าจะปรากฎขึ้นหลังจากที่มีภัยพิบัติพิสูจน์ได้จากฉินเซียน มู่ซิง และตัวตนระดับเทพเจ้าคนอื่นๆ

　　หลังจากที่มู่ซิงและตัวตนระดับเทพเจ้าคนอื่นๆเข้ามาในนี้พวกเขาดูไม่คุ้นเคยกับสถานที่นี้นัก

　　นั่นหมายความว่าพวกเขาไม่รู้ว่ามีสถานที่แบบนี้อยู่เช่นกัน

　　ปราสาทหินสีดำถูกสร้างขึ้นหลังจากเหตุการณ์ภัยพับิตในอดีตจากนั้นมันก็ออกมาจากจักรวาลและปรากฎขึ้นบนโลก

　　ไม่มีทาง

　　เป็นไปได้ยังไง?

　　นั่นเป็นเพราะประตูเทพเจ้าที่ถูกเชื่อมต่อกับจักรวาลด้านนอกได้ปิดไปแล้วและหลังจากนั้นมารดาแห่งโลกดายตายลงอย่างไรก็ตามตัวตนระดับเทพเจ้าทั้งหมดได้ถูกผนึก ใครกันที่สามารถไปสร้างปราสาทหินแหงนี้ขึ้นมาในโลกแห่งจักรวาลได้?

　　ยิ่งไปกว่านั้นวัสดุที่ใช้ในการสร้างยังเหมือนกับวัสดุที่ใช้ปิดผนึกตัวตนระดับเทพเจ้า

　　มันแปลกเกินไป

　　 ช่างมันข้าสามารถยืนยันข้อสันนิษฐานได้หลังจากหาจารึกเหล่านั้นและอ่านสิ่งที่มันเขียนไว้  ฟางเจิ้งจือไม่ใช่คนที่หมกมุ่นกับอะไรมากนัก

　　ในเมื่อเขายังคิดไม่ออกก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องของมันตอนนี้

　　ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ทัพของปีศาจและอสูรก็ใกล้เข้ามาแล้ว

　　ฟางเจิ้งจือกำลังจะจับมือของปิงหยางอีกครั้งเพื่อรีบวิ่งไปข้างหน้าแต่เขากลับสัมผัสได้แต่ความว่างเปล่า　　 … 

　　เรื่องบัดซบอะไรอีก?!

　　ปิงหยางไปไหน?เขาไม่ได้บอกให้นางตามมางั้นรึ?

　　ฟางเจิ้งจือหันไปมองรอบๆทุกทิศทางจากนั้นเขาก็พบว่าปิงหยางวิ่งนำหน้าเขาไปแล้ว

　　นางวิ่งราวกับเป็นหมาบ้า

　　นางเร็วมาก

　　ในขณะที่นางวิ่งนางโบกหอกเพลิงฉีหลินในมือและตะโกนออกมา ข้าเป็นเทพสงครามผู้อยู่บนจุดสูงสุดของโลก ตายให้หมดเจ้าพวกปีศาจและอสูร! 

　　 … ฟางเจิ้งจือพูดไม่ออก เห็นได้ชัดว่าปิงหยางถูกครอบงำโดยเสียงที่เกิดขึ้นรอบๆและตกอยู่ในภวังค์

　　มันไม่ควรจะเกิดขึ้นแม้ปิงหยางจะไม่ได้แข็งแกร่งเท่าฟางเจิ้งจือ แต่นางก็อยู่ในระดับเซียน　　หากฟางเจิ้งจือเดาไม่ผิดที่นางได้รับผลกระทบจากภาพลวงตาอาจจะเป็นเพราะวิธีที่ใช้ในการเข้าสู่ระดับเซียนของนางนางเข้าสู่ระดับเซียนเร็วเกินไป รากฐานของนางยังไม่มั่นคงด้วยซ้ำ

　　 ดูเหมือนว่าแม้นางจะฝึกฝนมากมายที่หอคอยหลิงหยุนแต่สถาพจิตใจของนางยังไม่ได้รับการพัฒนามากนัก  ฟางเจิ้งจือพิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นและเตรียมจะไล่ตามปิงหยางไป อย่างไรก็ตามเขาต้องหยุดคิดเมื่อสัมผัสได้ว่าหยุนชิงวูเริ่มเคลื่อนไหว

　　เขาก้มหัวลงดู…

　　และเห็นหยุนชิงวูกำลังมองมาที่เขา

　　 หืม?! ฟางเจิ้งจือสามารถเห็นบางสิ่งได้จากดวงตาของหยุนชิงวูที่สูญเสียความเยือกเย็นไปแล้ว

　　กลับกันมันกลับเต็มไปด้วยอารมณ์อันลุกโชน

　　หยุนชิงวูก็ตกอยู่ในภวังค์ด้วยงั้นรึ? 　　ฟางเจิ้งจือไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องดีหรือไม่อย่างไรก็ตามเขาไม่แปลกใจเพราะระดับพลังของหยุนชิงวูนั้นต่ำมาก

　　นางอยู่เพียงระดับผนวกดาราเท่านั้นไม่ใช่เรื่องแปลกที่นางได้รับผลกระทบจากภาพลวงตา

　　 ฟาง..ฟางเจิ้งจือข้า…ข้าต้องการจะบอกอะไรบางอย่างกับเจ้า  ในขณะที่พูดหยุนชิงวูก็ขยับตัวเข้ามาแนบชิดกับฟางเจิ้งจือมากขึ้น

　　 ข้าพูดไปกี่ครั้งแล้วว่าข้าคือ… ฟางเจิ้งจือกำลังจะตอบนางแต่เขานึกขึ้นได้ว่านางกำลังอยู่ในภวังค์ เขาไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรนางทั้งนั้น นางไม่มีทางจำสิ่งที่เกิดขึ้นในนี้ได้!

　　 ข้า…ข้าไม่ได้เป็นคนนำทัพไปที่หมู่บ้านภูเขาทางเหนือ…หมู่บ้านภูเขาทางเหนือ…เป็นเพราะท่านพ่อของข้าออกคำสั่งให้พวกทหารเหล่านั้น… เสียงของหยุนชิงวูดังขึ้นอีกครั้ง

　　ฟางเจิ้งจือขมวดคิ้วเล็กน้อย　　ทหารไม่ได้รับคำสั่งจากหยุนชิงวู?มันเป็นคำสั่งของเจ้าปีศาจ มันจะเป็นไปได้ยังไง? เขาเห็นกับตาว่าหยุนชิงวูอยู่ที่นั่น!

　　เป็นไปได้ไหมที่นางอาจจะไม่ได้ตกอยู่ภายใต้ภาพลวงตา

　　มันอาจจะเป็นแผนของนาง!

　　ฟางเจิ้งจือรู้สึกว่าตัวเองควรระมัดระวังตัวมากขึ้นเป็นไปได้ว่าหยุนชิงวูอาจจะแสร้งทำเป็นตกอยู่ในภวังค์เพื่อให้ฟางเจิ้งจือปล่อยนาง

　　ไม่มีทาง

　　เขาไม่ใช่คนโง่

　　 วันนั้นเมื่อข้ารู้…ข้ารีบไปที่หมู่บ้านภูเขาทางเหนือแต่หัวหน้าหมู่บ้านของเจ้าได้ตายไปแล้ว…ข้าทำได้แค่ช่วยพ่อและแม้ของเจ้า ข้า… 

　　ฟางเจิ้งจือไม่สามารถทนสิ่งที่หยุนชิงวูกล่าวได้อีกคลื่นความโกรธครุกกรุ่นเต็มหัวใจของเขา　　หยุนชิงวูช่วยพ่อและแม่ของเขา?!

　　ไม่มีทางเขาไม่เชื่อเด็ดขาด!

　　 นางต้องเล่นละครอยู่แน่ๆ! ฟางเจิ้งจือมั่นใจว่าหยุนชิงวูแสร้งทำ เขาต้องลองพิสูจน์!

　　หยุนชิงวูกลัวอะไรมากที่สุด?

　　พรหมจรรย์!

　　ฟางเจิ้งจือรู้เรื่องนี้ดีเขาจำได้ว่าเขาเคยใช้วิธีแบบนี้กับนาง

　　ถ้าเป็นปกติหยุนชิงวูไม่มีทางยอมทนแน่นอน

　　ลองแตะดีไหม?

　　แล้วดูปฏิกริยาของนาง?

　　ยิ่งไปกว่านั้นปิงหยางก็วิ่งอยู่ด้านหน้าถ้าไม่ใช่ตอนนี้เขาจะมีเวลาไหนทำได้อีก?

　　แต่มันจะเป็นการเอาเปรียบหยุนชิงวู?

　　ฟางเจิ้งจือกำลังกลืนไม่เข้าคายไม่ออกแม้เขาจะไร้ยางอายแต่มันก็มีขีดจำกัด โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิงนั้นต่างออกไป

　　เขาไม่คุ้นชินกับการเป็นคนเริ่มก่อนเท่าไรนัก

　　อืม…

　　งั้นเขาจะเริ่มจากใบหน้าก่อน!

　　ฟางเจิ้งจือไม่สามารถบังคับร่างกายของตัวเองให้ฉวยโอกาสจากหยุนชิงวูในตอนที่นางตกอยู่ในภวังค์ได้

　　มันผิดศีลธรรม

　　แม้หยุนชิงวูจะใช้ประโยชน์จากเขาบ่อยครั้งถ้าเขาทำเขาก็จะไม่ได้ต่างไปจากพวกปีศาจร้าย

　　สัมผัสใบหน้าคือขีดจำกัดของฟางเจิ้งจือ

　　เขาค่อยๆขยับนิ้วสัมผัสใบหน้าของนางมันทั้งเรียบและอ่อนนุ่ม นอกจากนั้นมันยังมีความอบอุ่นเล็กน้อย นิ้วของเขาสั่นไหวเล็กน้อย

　　จากนั้นเรื่องตกตะลึงได้เกิดขึ้นเมื่อเขาสัมผัสใบหน้าของนาง หยุนชิงวู นางพลันดึงแขนของเขาไปกอดทันที

　　นางไม่ได้รั้งหน้าอกเอาไว้เหมือนเมื่อก่อน

　　แขนของเขาแนบชิดกับหน้าอกอันอ่อนนุ่มของนาง

　　 ข้าไม่ได้ตั้งใจนะ! ฟางเจิ้งจือต้องการจะอธิบายตัวเอง แต่หยุนชิงวูกอดแขนเขาแน่น จากนั้นใบหน้าอันอ่อนนุ่มของนางก็ถูเข้ากับมือของเขาโดยไม่รู้ตัว

　　ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากนางถูหน้ากับมือของเขานางก็ยื่นมือมาที่กางเกงของฟางเจิ้งจือ

　　 ข้า…บัดซบ! ฟางเจิ้งจือได้สติหลังจากที่รู้ว่ากางเกงของเขาถูกหยุนชิงวูดึงลงมา

　　ฟางเจิ้งจือที่กำลังวิ่งและอุ้มหยุนชิงวูไปด้วยไม่คาดหวังว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นและเกือบสะดุดล้ม

　　ตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่าหยุนชิงวูต้องตกอยู่ในภวังค์แน่นอนตามปกติแล้วนางไม่มีทางทำแบบนี้แน่นอน　　นางกำลังทำบ้าอะไรเนี่ย?!

　　ยิ่งไปกว่านั้นสายตาจากศิษย์จำนวนมากรวมถึงโม่ฉานฉือตัวตนระดับเทพเจ้าทั้งสาม กองทัพอสูรและปีศาจที่ไล่ตามมาทันต่างเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ทำไมหยุนชิงวูถึงทำแบบนี้ในสถานการณ์เช่นนี้กัน?

　　……………………………………..