ทุกอย่างในอาณาจักรล้วนเป็นขององค์จักรพรรดิ
ไม่มีอะไรหาญกล้าจะต่อกรกับองค์จักรพรรดิ! ไม่งั้นเขาอาจจะถูกขอหาว่าไม่คารพองค์จักรพรรดิ!
ขณะที่รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง เตรียมจะพูด เขาก็เห็นองค์จักรพรรดิโบกมือให้เขา เขาจึงปิดปากทันที
“ฮ่าฮ่า … ถ้า ปิง หยาง ไม่บอกเหตุผลข้า ข้าคงเข้าใจ ฟาง เจิ้งจือ ผิด ข้ามาที่นี่แบบไม่ได้รับคำเชิญ และข้ากินอาหาร ข้าควรจ่ายเงิน ข้าจะจ่ายตามข้อตกลงก่อนหน้านี้ 100 เหรียญเงินต่อ 1 คำ!” องค์จักรพรรดิไม่โกรธแต่อย่างใด
ยู่ ยี่ปิง อ้าปากค้างอย่างไม่เชื่อ
100 เหรียญเงินต่อ 1 คำสำหรับหม้อไฟ …
องค์จักรพรรดิเห็นด้วย?!
“รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย องค์จักรพรรดิยินยอมแล้ว ท่านมีข้อคัดค้านอีกหรือไม่?” ฟาง เจิ้งจือ ถามทันที
“เจ้า… วันนี้ข้าไม่มีเงินติดตัวมาด้วย เจ้าไปรับได้ที่บ้านพักของข้า!“รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง ยกแขนขึ้น
“แน่นอน งั้นขอให้ท่านลงนามเป็นหลักฐานไว้ได้หรือไม่?“ฟาง เจิ้งจือ ดึงแผ่นกระดาษและหมึกออกมา
องค์จักรพรรดิมองไปที่ ยู่ ยี่ปิง ที่กำลังโกรธและหันมอง ฟาง เจิ้งจือ เขายิ้มพร้อมลูบหัว ปิง หยาง
เขาทึ่งเล็กน้อยกับ ปิง หยาง 100 เหรีญเงินต่อ 1 คำ …
อย่างไรก็ตาม …
มันก็เป็นค่าเฉลี่ยของอาหารในวัง
มีบันทึกในประวัติศาสตร์ว่าองค์จักรพรรดิเคยส่งคนไปเก็บวัตถุดิบไกลถึง 800 ไมล์
ด้วยกำลัง จำนวนคนและทรัพยากรที่จำเป็นทำให้การเดินทางมีค่าใช้จ่ายสูง คำหนึ่งของมันอาจจะมีค่ามากกว่า 1000 เหรียญเงินด้วยซ้ำ
แม้อาณาจักรเซี่ยจะผ่านสงครามมาหลายครั้ง แต่ก็ยังคงรุ่งเรืองอยู่มาก
นอกจากนี้เร็ๆนี้พวกเขาก็ไม่ได้ทำสงครามใหญ่ๆแต่อย่างใด 100 เหรียญเงินต่อ 1 คำ จึงไม่ใช่เรื่องสำคัญ
ดังนั้นองค์จักรพรรดิจึงไม่ได้ใส่ใจอะไร
เพราะสุดท้ายแล้วทุกสิ่งทุกอย่างในอาณาจักรก็เป็นของเขา
เพียงเพราะองค์จักรพรรดิให้เงินไม่ได้หมายความว่าเงินนั้นเป็นของเขา
มันยังคงเป็นขององค์จักรพรรดิ
นี่คืออำนาจที่องค์จักรพรรดิมี
อย่างไรก็ตาม องค์จักรพรรดิไม่รู้เลยว่า ฟาง เจิ้งจือ กำลังคิดอะไรอยู่
“ฟาง เจิ้งจือ ข้าไม่ได้เอาเงินติดตัวมาด้วยในวันนี้ … เราจะทำยังไงดี?”องค์จักรพรรดิมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ
“ฝ่าบาท ท่านเองก็ด้วยหรือ? เรื่องนั้นง่ายมาก ทำไมท่านไม่ลงนามเป็นหลักฐานการใช้หนี้ด้วยเลยล่ะ?ฟาง เจิ้งจือ ตอบอย่างไม่ลังเล
“หาญกล้ามาก! เจ้าต้องการให้องค์จักรพรรดิลงนามเป็นหนี้เจ้ารึ? เจ้าไม่เกรงกลัวบ้างรึ … ว่าข้าจะปลดเจ้าและส่งเจ้ากลับไปเป็นชาวไร่ชาวนา?“องค์จักรพรรดิหลิน มู่ไป่ ต้องการข่มขู่เขา
อย่างไรก็ตามเขาตระหนักว่า ฟาง เจิง้จือ เป็นเจ้าหน้าที่ระดับ 4 เป็นฑูตแห่งดาบ ยิ่งไปกว่านั้นเขามอบตำแหน่งนี้ให้ ฟาง เจิ้งจือ เอง เขาจึงตั้งใจจะเปลี่ยนการขมขู่
“ไม่เลย” ฟาง เจิ้งจือ พูด
“โอ้ ทำไมละ?“องค์จักรพรรดิสงสัย
“ถ้าองค์จักรพรรดิต้องการให้ข้าตาย ข้าก็ต้องตาย ถ้าองค์จักรพรรดิต้องการให้ข้าเป็นชาวนา ก็แสดงว่าท่านมีแผนบางอย่างอยู่ ทำไมข้าต้องกลัวด้วย ?”ฟาง เจิ้งจือ ตอบอย่างจริงจัง
องค์จักรพรรดิหลิน มู่ไป่ ตะลึง จากนั้นเขาก็หัวเราะ “ฮ่าฮ่าฮ่า … ดี ดี! ตอบได้ดี วันนี้ข้าจะทำลายกฎของข้าและลงนามเป็นหนี้ให้เจ้า เจ้าสามารถมารับเงินภายหลังได้ “
“ขอบคุณฝ่าบาท แต่ข้าขอถามอะไรหน่อยได้หรือไม่? ข้าไม่ไปเอาเงินจากท่านได้ไหม?“ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้าแล้วถาม
“ ทำไมละ?“องค์จักรพรรดิเริ่มสงสัย เด็กคนนี้เข้าใจผิด?
“จากการคำนวณของข้า ฝ่าบาทกินไป 47 คำ คำแรกที่กินข้าไม่คิดเงิน และ 1000 เหรียญเงินที่ท่านเคยให้ข้า ท่านจึงเป็นหนี้ข้า 3600 เหรียญเงิน อย่างไรก็ตามค่าของเงินเหล่านี้ไม่ได้มีค่าอะไร เมื่อเทียบกับหลักฐานที่ท่านลงนามเป็นหนี้ข้า ข้ากำลังคิดจะประมูล … “
“ฟาง เจิ้งจือ เจ้ากล้าคิดจะขายประมูลได้ยังไง! เจ้ารู้ไหมว่ามันคืออะไร?”องค์จักรพรรดิโกรธ
“ฝ่าบาท ท่านเข้าใจข้าผิดแล้ว ท่านกินหม้อไฟไป 47 คำ และท่านต้องจ่ายค่าอาหาร โดยการลงนามหลักฐานการชําระหนี้ ท่านจะแสดงให้สาธารณะชนได้เห็นว่าท่านมีคุณธรรมและจริยธรรมแค่ไหน นอกจากนี้ยังหมายถึงความสามารถในการปกครองประเทศด้วยความเป็นระเบียบ โดยการลงนามหลักฐานนี้จะยิ่งแสดงให้เห็นว่าท่านเป็นคนมีเกียรติและมีความซื่อสัตย์ ข้าหวังว่าฝ่าบาทจะทรงเห็นว่าข้ากำลังพยายามช่วยท่าน!”ฟาง เจิ้งจือ ตะโกน
“หน้าด้าน! เจ้าไปเอาความหน้าด้านขนาดนี้มาจากไหนกัน?“ปิง หยางพูดกับตัวเองด้วยความดูถูก
องค์จักรพรรดิหลิน มู่ไป่ ตะลึง เขาหันไปมองฟาง เจิ้งจือ ด้วยดวงตาเป็นประกาย
“นั่นหมายความว่า ข้าต้องขอบคุณคุณสำหรับการประมูลหลักฐานการชำระหนี้ของข้างั้นรึ?“
“ฝ่าบาท ท่านไม่ต้องขอบคุณข้าหรอก ท่านเพียงแค่ต้องให้เงินข้า “ฟาง เจิ้งจือ หัวเราะ
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ … ข้าไม่สามารถให้เงินได้ อย่างไรก็ตามนี่เป็นเหรียญตราจากข้า ข้าหวังว่าเจ้าจะไปที่กรมพิธีการ ถ้ามีเวลา”องค์จักรพรรดิยิ้มแย้ม จากนั้นท่าทีของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นเคร่งขรึมเมื่อเขาโยนเหรียญตราสีทองลงในมือของ ฟาง เจิ้งจือ
“กรมพิธีการ?” ฟาง เจิ้งจือ ชูเหรียญขึ้น มันทำจากทองคำบริสุทธิ์ ด้านหน้าแกะสลักคำว่า ‘มังกรทอง’ ในขณะที่ด้านหลังเป็นรูปสลักของมังกรทอง
มันใช้สำหรับอะไร?
สมัยก่อนกรมพิธีการหรือที่เรียกว่ากรมมหาดไทยเป็นเจ้าภาพในการทดสอบระดับองค์จักรพรรดิและมีส่วนร่วมในการฑูต อย่างไรก็ตามเมื่อมีการทดสอบกฎแห่งเต๋าเข้ามา โลกนี้จึงก่อตั้งโรงเรียนหลวงขึ้น
กรมพิธีการเน้นไปที่เรื่องการฑูตมากขึ้น พวกเขายังกิจกรรมทางการต่างๆ, รวมทั้งการแข่งขันการล่าสัตว์และการแข่งม้ารวมถึงอื่นๆ
“กรมพิธีการ?“รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง ตกใจ
เขาได้ยินการแลกเปลี่ยนระหว่างองค์จักรพรรดิและ ฟาง เจิ้งจือ เขาสามารถเดาได้ถึงความโกรธขององค์จักรพรรดิ
แต่นี่ไม่ใช่เรื่องสำคัญ …
องค์จักรพรรดิต้องการให้ ฟาง เจิ้งจือ ไปที่กรมพิธีการ!
แม้เขาจะเป็นเจ้าหน้าที่ระดับ 4 แต่ก็ไม่มีอำนาจมากนัก
แต่ตอนนี้มันแตกต่างกัน องค์จักรพรรดิได้สั่งให้ ฟาง เจิ้งจือ ไปที่กรมพิธีการ แม้ว่าองค์จักรพรรดิได้แต่งตั้งตำแหน่งไว้แล้วก็ตาม
องค์จักรพรรดิต้องการใช้ ฟาง เจิ้งจือ
สำหรับเจ้าหน้าระดับ 4 เข้าสู่กรมพิธีการ …
รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง รู้ว่าเจ้าหน้าที่ระดับ 4 นั้นไม่ได้เป็นตำแหน่งที่สูงมากนัก อย่างไรก็ตามการที่ ฟาง เจิ้งจือ อยู่ในกรมกฎหมายนั้นต้องทำให้ทั้งสภาตกตะลึง
“เป็นไปได้ไหมว่า … สิ่งที่เขาคาดการณ์ตอนที่แข่งขันล่าสัตว์นั้นจะเป็นจริงอย่างรวดเร็ว? คลื่นลูกใหม่นี้ …เขาไม่สามารถปล่อยให้มันเกิดขึ้นได้!“
แต่ก่อนที่เขาจะได้พูด ฟาง เจิ้งจือ ก็พูดขึ้นมา
“ด้วยความเคารพ ข้าจะไปที่กรมพิธีการตามคำสั่ง อย่างไรก็ตาม … ข้าได้แสดงท่าทีที่เป็นปฏิปักษ์กับรัฐมนตรีระหว่างการแข่งขัน เช่นนั้น… ” ฟาง เจิ้งจือ อยากจะถามว่าเขาเลือกที่จะไม่ไปได้ไหม?
เขาต้องการมีอิสระ!
“เมื่อเจ้าอยู่ที่กรมพีธีการ เจ้านั้นเป็นตัวแทนของข้า! ไม่ต้องกังวล!” องค์จักรพรรดิโบกมือ เป็นสัญญานว่าไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องนี้อีกต่อไป
เป็นการกดขี่กันแท้ๆ!
เขาไม่คิดจะฟังความคิดเห็นของข้าหน่อยหรือ?
ริมฝีปากของ ฟาง เจิ้งจือ กระตุก แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก เพราะคำสั่งขององค์จักรพรรดิไม่สามารถท้าทายได้
จะขอรางวัลหรือสิ่งของอื่นๆจากองค์จักรพรรดิก็ได้
อย่างไรก็ตาม …
ไม่สามารถปฏิเสธคำสั่งได้
มันต่างจากทหาร ในฐานะทหาร ทุกคนตองฟังคำสั่งของผู้บัญชาการอย่างไม่มีข้อยกเว้น
คำสั่งและความปราถนาขององค์จักรพรรดินั้นเด็ดขาดยิ่งกว่านั้นหลายเท่า
“รับทราบ!” ฟาง เจิ้งจือ เก็บเหรียญตราเข้าไปในเสื้อ ยังไงองค์จักรพรรดิก็บอกให้เขาไปตอนว่างๆอยู่แล้ว ถ้าเขาไม่ว่าง ก็ไม่ต้องไป
…
สองวันต่อมา รุ่งเช้า…
ข่าวดีมาถึงหมู่บ้านภูเขาทางเหนือ คราวนี้ผู้ดูแลเขตการปกครองถึงกับเดินทางมาด้วยตัวเอง
ชาวบ้านทุกคนเห็น คำว่า “อันดับ 1 การทดสอบระดับองค์จักรพรรดิ”จากนั้นพวกเขาก็เห็นชื่อที่เป็นสีทอง พวกเขาทั้งหมดรู้สึกตื่นเต้นทันที
“อา ตาฟาง ลูกชายเจ้าทำได้อีกแล้ว! เขาเป็นอันดับ1ของการทดสอบระดับองค์จักรพรรดิ!“
“นี่มันเจ๋งมาก หมู่บ้านภูเขาทางเหนือได้สร้างเจ้าหน้าที่ระดับ 4 และเป็นอันดับ 1 ของการทดสอบระดับองค์จักรพรรดิขึ้นมา มันเป็นเรื่องที่ยากมาก!“
เสียงดังออกมาจากในหมู่บ้าน
บรรดาอาจารย์ที่มาจากในดินแดนทางเหนือ ต่างมองหน้ากันด้วยความไม่เชื่อ
การที่ได้เป็นเจ้าหน้าที่ระดับ4 และผู้ชนะของการทดสอบระดับองค์จักรพรรดินั้นเป็นความสำเร็จอย่างมาก
“เขาทำได้จริงๆหรือ?!“
ชาวบ้านทั้งหมดจากหมู่บ้านรอบๆพากันเดินทางมาที่หมู่บ้านภูเขาทางเหนือ เพราะที่นี่มีนักเรียนจากหมู่บ้านรอบๆ
ข่าวแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว
บรรดาผู้อาวุโสของแต่ละหมู่บ้านต่างเตรียมของขวัญมาที่หมู่บ้านภูเขาทางเหนือ พวกเขาต้องการเป็นคนแรกที่ได้แสดงความยินดี
หมู่บ้านภูเขาทางใต้เป็นหมู่บ้านแรกที่เคลื่อนไหว
“เรากำลังรออะไรกันอยู่? พวกเราไม่ได้ส่งใครไปช่วยในการก่อสร้างโรงเรียนด้วย! พวกเราจะซ่อนอยู่ที่นี่ไปตลอดชีวิตหรือไงกัน? พวกเราทำแบบนี้ไปตลอดไม่ได้หรอกนะ!“
“พวกเราต้องไป!“
“พวกเราต้องเป็นคนแรกที่ไปถึง เจ้าไม่เห็นด้วยหรือ?
