“อ้อ ข้าเข้าใจแล้ว งั้นเจ้าเก็บเหมืองของเขาไปเถอะ ข้าจะงีบหลับสักหน่อย “ฟาง เจิ้งจือ โบกมือให้พวกเขาและเอนหลัง
“ฟาง เจิ้งจือ!” องค์หญิง ฉาน ยู่ เริ่มโกรธขึ้นมา
“มีอะไรอีกงั้นหรือ องค์หญิง?“
“ตกลงข้ายอมรับเงื่อนไขของเจ้า เจ้าบอกแผนของการให้พวกเรารู้ได้หรือไหม?”ดวงตาขององค์หญิงเป็นประกายราวกับคิดบางอย่างอยู่
“ฝ่าบาททรงอย่า!“
“ท่านทรงอย่ามอบทรัพยากรอันล้ำค่าให้คนเช่นนี้!“
“ฝ่าบาท!“
แม่ทัพต่างอ้อนวอนเมื่อพวกเขาได้ยินสิ่งที่องค์หญิง ฉาน ยู่ พูด
“หุบปาก“องค์หญิง ฉาน ยู่ แผดเสียงและยิ้มให้ ฟาง เจิ้งจือ “ฟาง เจิ้งจือ ข้าสัญญาจะมอบเหมืองทองคำขนาดใหญ่ที่สุดให้ 10 แห่ง เจ้าอารมณ์ดีหรือยัง? บอกแผนของเจ้าให้กับพวกเรา!“
“เอาล่ะ งั้นพวกเรามาเขียนสัญญาบนกระดาษกัน!”ดวงตาของ ฟาง เจิ้งจือ เปล่งประกายทันทีเมื่อได้ยิน
“เรียกใครสักคนมาร่างสัญญาเหมืองทองคำที” องค์หญิง ฉาน ยู่ หันกลับไปและออกคำสั่งแก่เหล่าแม่ทัพ “มีปัญหาอื่นอีกหรือไม่?”
“ไม่มี!“
“งั้นบอกแผนกับเราได้หรือยัง?“
“ข้าจะบอกหลังจากพวกเราลงนามในสัญญา”
“ฟาง เจิ้งจือ อย่าลีลาไปมากกว่านี้ ข้ายอมรับเงื่อนไขของเจ้าแล้วเจ้าคิดว่าข้าจะไม่รักษาคำพูดอย่างนั้นหรือ?” องค์หญิง ฉาน ยู่ เริ่มโกรธขึ้นมา
“เจ้ากล้าสาบานต่อหน้าพระเจ้าหรือไม่?”ฟาง เจิ้งจือ มองดูองค์หญิงด้วยความรังเกียจและส่ายหัว
อ่อนหัด …
คิดว่าข้าโง่จริงๆเหรอ?
“เจ้าเจ้า … ฟาง เจิ้งจือ บอกข้ามาถึงสิ่งอื่นที่เจ้าอยากได้แล้วข้าจะให้เจ้าอย่างแน่นอน!”สีหน้าขององค์หญิงเปลี่ยนไป
“ฝ่าบาทนี่ลืมสิ่งที่พูดไปแล้วงั้นหรือ? คิดว่าข้าเป็นคนที่โลภมากหรือ ข้าไม่ต้องการสิ่งอื่นนอกเหนือจากทองคำ”ฟาง เจิ้งจือ ตอบกลับ
เขาไม่คิดว่าจะได้รับทองคำจริงๆ
องค์หญิง ฉาน ยู่ ไม่ได้เป็นคนที่ควบคุมดินแดนภูเขาทางใต้
ที่นี่ยังมีองค์ราชาและองค์รัทายาทอยู่อีก แม้องค์หญิงจะยอมรับในเงื่อนไข แต่ก็อาจจะไม่สำเร็จ
อย่างไรก็ตาม เขาต้องการให้องค์หญิงเป็นคนตัดสินใจ นั่นเป็นวิธีเดียวที่มีโอกาสสำเร็จ
และแน่นอน…
ถ้าเหมืองทองทั้ง 10 แห่งกลายเป็น…
ของเขาจริงๆ!
ก็ถือว่าเป็นลาภลอยแล้วกัน
แม้พวกเขาจะมอบเหมืองให้เขาเพียงแห่งเดียว เขาก็สามารถมีชีวิตที่เหลือได้อย่างสุรุ่ยสุร่ายแล้ว
ผู้ชายจะต้องมีความทะเยอทะยาน
หากไม่มีความทะเยอทะยาน …
พวกเขาจะไม่มีสิ่งที่อยากจะทำในวันข้างหน้า ไม่มีความกระตืนรือร้นในการดำเนินชีวิต
“ฟาง เจิ้งจือ เจ้าไม่กลัวเลยหรือ ข้าอาจจะฆ่าเจ้าทิ้งเสียตั้งแต่ตอนนี้?”ร่างขององค์หญิงเปล่งแสงสีแดงออกมา เห็นได้ชัดว่านางสูญเสียการควบคุมอารมณ์ไปแล้ว
“ข้ากลัว… แต่เจ้าไม่กลัวงั้นหรือ?”ฟาง เจิ้งจือ ตอบกลับ
“อะไรนะ?!”องค์หญิง ฉาน ยู่ ตะโกนลั่น แสงสีแดงของนางเพิ่มพูนมากขึ้นรอบร่างกาย
ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกตกใจกับสิ่งนี้
แม่ทัพทุกคนต่างถอยหลังด้วยสัญชาตญาณที่หวาดหวั่นและเกรงกลัวมันแสดงออกมาผ่านสีหน้าพวกเขา
ความตึงเครียดในกระโจมสามารถขาดสะบั้นได้ด้วยมีดเล่มเดียว
แสงสีแดงยังคงหมุนวนรอบร่างกายขององค์หญิง ฉาน ยู่
“ได้ ข้ายอมรับเงื่อนไขของเจ้า!“
หลังจากผ่านไป 15 นาที องค์หญิง ฉาน ยู่ ก็พูดในที่สุด อย่างไรก็ตามเวลานี้น้ำเสียงของนางสงบลง
หลังจากที่นางพูดแสงก็หายวับไป
ฟาง เจิ้งจือ ไม่ตอบกลับทันที เขายื่นกระดาษหนังให้กับองค์หญิง ฉาน ยู่
นี่เป็นครั้งที่สองที่องค์หญิงตกลงจะทำตามเงื่อนไข แต่คราวนี้ ฟาง เจิ้งจือ รู้ดีว่านางตัดสินใจแล้ว
องค์หญิง ฉาน ยู่ ก็ไม่ลังเลเหมือนกัน นางเดินไปที่โต๊ะและเริ่มลงนามในสัญญา
จากนั้นนางก็หยิบตราประทับสีเขียวออกมาประทับลงบนสัญญา สุดท้ายนางกัดนิ้วเพื่อหยดเลือดลงในสัญญา
หลังจากที่นางทำเสร็จสิ้นนางก็ยื่นมันให้กับ ฟาง เจิ้งจือ
ฟาง เจิ้งจือ มองดูที่เงื่อนไข มีการเขียนชื่อและที่ตั้งของเหมืองทองคำอย่างชัดเจน นอกจากนี้สถานะคือ …
สิทธิขาด!
เปลือกตาของ ฟาง เจิ้งจือ กระตุกเล็กน้อยขณะที่เขาทำสัญญาจากนั้นเขาโบกมือให้องค์หญิง ฉาน ยู่
องค์หญิง ฉาน ยู่ ขมวดคิ้วแต่นางได้ตัดสินใจลงไปแล้ว
ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกได้ถึงกลิ่นอายที่ลึกลับบนตัวขององค์หญิง ฉาน ยู่ เขารู้สึกราวกับว่าเขาอยู่ในเตาเผา
หัวใจของเขาสั่นไหว
แต่เขาก็สงบลงอย่างรวดเร็ว
เขายังไม่ได้ประกาศถึงแผนการที่เขาคิดไว้ออกมาเมื่อเผชิญหน้ากับปีศาจเขาต้องระมัดระวังเป็นอย่างมาก แผนการนั้นสามารถให้รับรู้ได้เพียงผู้บัญชาการเท่านั้น
“ที่จริงแล้วข้าแค่ล้อเจ้าเล่นเรื่องส่งกองทัพทั้ง 80,000 ไปที่ หนาน หลิง… ” ฟาง เจิ้งจือ กระซิบ
“เจ้า…” องค์หญิง ฉาน ยู่ สั่นเทานางไม่รู้ว่าสิ่งนี้เป็นเพราะนางโกรธเรื่องที่ได้ยินหรือเป็นปฏิกิริยาตอบสนองลมหายใจของ ฟาง เจิ้งจือ กันแน่
“ข้าค่อนข้างมั่นใจว่าปีศาจจากเมืองเงาเลือดนั้นอยู่ที่ถิ่นฐาน หนาน หลิง แล้ว ดังนั้นทางเลือกที่ดีที่สุดคือการส่งกองทหารชั้นยอดไปดักซุ่มโจมตีระหว่างถิ่นฐาน หนานหลิง และ เนินเขาเหล็กเราจะซื้อเวลาได้สักพักหนึ่ง กองทัพที่เหลือจะเสริมกำลังอยู่ที่ถิ่นฐานเนินเขาเหล็ก!“
“ทหารชั้นยอด?“
“ใช่นี่เป็นไปได้ที่สุดแล้ว! ข้าคิดว่าไม่มีทหารหน่วยไหนยอดเยี่ยมไปกว่าทหารหมาป่าเขาเงินแล้ว!” ฟาง เจิ้งจือ กล่าวเสริม
“เจ้าต้องการให้ข้าส่งทหารหมาป่าเขาเงินทั้ง 3,000 ไปและทหารอีก 80,000 นายงั้นรึ? แล้วเมืองภูเขาเซียนล่ะ?”องค์หญิง ฉาน ยู่ กระซิบ
“ข้าจะไปเอง!”ฟาง เจิ้งจือ ตอบอย่างไม่ลังเล
“เจ้าจะไปที่เมืองภูเขาเซียนงั้นหรือ?”องค์หญิง ฉาน ยู่ ถามอย่างสงสัย
“แน่นอน” ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า เขาไม่ได้พยายามเป็นฮีโร่ แต่เขาสามารถสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง
กองทัพของอาณาจักรเซี่ยไม่มีทางตั้งทัพอยู่ที่ถิ่นฐานวานรน้ำแข็งนาน
พวกเขาจะต้องออกไป!
เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้!
นั่นเป็นทางเลือกเดียวของพวกเขา
เช่นนั้น กองทัพของอาณาจักรเซี่ยจึงได้เริมเตรียมเดินทัพไปยังเมืองภูเขาเซียน นอกจากนี้พวกเขายังคงไม่ได้เดือดร้อนอะไร ตราบที่ปีศาจจากเมืองเงาเลือดยังมาไม่ถึงเมืองภูเขาเซียน
เขาสามารถมั่นใจในความปลอดภัยของตัวเองและเป็นวีรบุรุษได้ในเวลาเดียวกัน
ฟาง เจิ้งจือ ภูมิใจเป็นอย่างยิ่งกับแผนการของเขา
“ข้าไม่ชอบความคิดของเจ้าที่จะไปคนเดียวเท่าไร!” องค์หญิง ฉาน ยู่ ส่ายหัวโดยสัญชาตญาน จากนั้นนางก็นึกได้ว่าการทำแบบนี้อาจจะเกิดความเข้าใจผิดได้ นางรีบพูดเสริมขึ้นมาทันที “ข้าไม่ชอบที่ว่าชะตากรรมของดินแดนภูเขาทางใต้รวมถึงองค์ราชาและท่านพี่ของข้าอยู่ในกำมือของเจ้า!“
“โอ้ … ” ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้าและมองไปที่องค์หญิง ฉาน ยู่…
…
ค่ำคืนที่เต็มไปด้วยความหนาวเหน็บ
วันแห่งการต่อสู้ทำให้บรรยากาศรอบๆของเมืองภูเขาเซียนเต็มไปด้วยกลิ่นเลือด
ศพมากมายนอนเรียงรายอยู่ด้านนอกของพระราชวัง เลือดไหลออกมาจนกลายเป็นสายน้ำเล็กๆ
เสียงร้องโหยหวนสามารถได้ยินตลอดทั้งคืน มีทั้งเสียงร้องของเด็ก ผู้หญิง คนแก่…แต่ไม่มีเสียงของทหารแม้แต่น้อย
เมืองหลวงทั้งเมืองตกอยู่ในความเงียบราวกับผ่าช้า
ทหารที่สวมเกราะหนักยืนประจำการอยู่ที่กำแพงพระราชวัง แต่ลพคนถือหอกสีดำอยู่ในมือ
พวกเขาเป็นทหารหลวง ทหารชั้นยอดที่ภัคดีกับราชวงศ์ ต่อให้กลิ่นสาบเลือดในอากาศจะรุนแรงแค่ไหน พวกเขาก็ไม่เคลื่อนไหวแม้แต่น้อย
ภารกิจเดียวของพวกเขา …
ปกป้องที่นี่เอาไว้!
พวกเขาจะต้องปกป้องดินแดนศักดิ์สิทธิ์นี้ซึ่งเป็นดินแดนที่สำคัญที่สุดในดินแดนภูเขาทางใต้
ร่างสีดำสองร่างปรากฎขึ้นมาภายใต้แสงจันทร์ ก่อนที่จะหายกลับไปในความมืดราวกับพวกเขาไม่เคยปรากฎตัวขึ้นมาก่อน
“เข้าเมืองได้!“
“ไม่ เราทำไม่ได้!“
มีเสียงสองเสียง พูดคุยกันในความมืด
เสียงหนึ่งมาจากผู้หญิง นางดูเร่งรีบ อีกเสียงมาจากผู้ชายที่เร่งรีบเช่นเดียวกัน
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า …
มันเป็นเสียงขององค์หญิง ฉาน ยู่ และ ฟาง เจิ้งจือ
องค์หญิง ฉาน ยู่ กังวลเกี่ยวกับพี่ชายและองค์ราชา นางต้องการเข้าไปในเมืองเพื่อลองดู อย่างไรก็ตาม ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้รีบทำเช่นนั้น
เขาตื่นตระหนกเพราะ…
เชี่ย!
กองทัพอาณาจักรเซี่ยอยู่ที่ไหน?
เขาไม่มีทางเลือกแล้ว เขาต้องปีนกำแพงเมืองหลังจากฟ้ามืด แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่เห็นทหารของอสณาจักรเซี่ยแม้แต่คนเดียว
ไม่มีร่องรอยของพวกเขา!
แผนการของ ฟาง เจิ้งจือ นั้นง่ายดาย เขามั่นใจว่าอาณาจักรเซี่ยจะเปิดโอกาสให้เขาโจมตีเมืองภูเขาเซียน
แผนที่เรียบง่าย
เขาจะให้องค์หญิง ฉาน ยู่ ออกคำสั่งให้ทหารของดินแดนภูเขาทางใต้ยึดถิ่นฐานวานรน้ำแข็งที่ว่างเปล่าคืน จากนั้นพวกเขาจะรวมพลังกับอาณาจักรเซี่ยและทำลายปีศาจ
แต่ตอนนี้…
กลับไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ !
แผนการ…
ดูเหมือนจะผิดพลาด!่
