Gate of God ตอนที่ 482 ต่อสู้กับความตาย
มันกำลังจะจบ…
พวกเขาทุกคนตกอยู่ในความตึงเครียด
ร่างของทั้งสามคนรวดเร็วมาก
พวกเขาเขาไปล้อมรอบคังหยางเอาไว้ในชั่วพริบตา
อย่างไรก็ตามคังหยางไม่เคลื่อนไหวแม้แต่น้อยเขาจ้องไปข้างหน้าด้วยสายตาที่มืดบอดคู่นั้น
จากนั้นร่างทั้งสามก็รวมเป็นหนึ่ง
ดาบฝ่ามือ และกำปั้น
ดาบฟาดฟันลงไปที่หัวของคังหยางแต่ก็พลาดไปถูกไหล่ของเขาจนเลือดไหลออกมา
ฝ่ามือ…
มาจากด้านข้าง
นี่คือการโจมตีของซิง ฉิงซุย ผู้ช่ำชองการศึก เขาไม่ได้เล็งไปที่ด้านหลัง ต้นขา หรือก้นของ คังหยาง…
เขาเล็งไปที่คอ
อย่างไรก็ตามฝ่ามือของเขาก็พลาดไปถูกหน้าอกคังหยางแทน ‘แกร้ก’ เสียงของกระดูกที่แตกหักดังขึ้น
ส่วนกำปั้น…
เป็นกำปั้นของฟาง เจิ้งจือ
การโจมตีของฟาง เจิ้งจือ ดูธรรมดาแต่ก็รุนแรง
ฟางเจิ้งจือ เล็งไปที่ใบหน้าของคังหยาง
การโจมตีครั้งนี้…
จะทวีคูณความเจ็บปวดของคังหยางขึ้นไปอีก
ยิ่งไปกว่านั้นเขาต้องการจะทำให้ฟันของคังหยางหลุดออกจากปาก
อย่างไรก็ตาม…
คังหยางรับหมัดของฟาง เจิ้งจือ เอาไว้ด้วยฝ่ามือ
เข้าเป้าหรือไม่?
ไม่!
”เขามีเป้าหมายเป็นข้าแต่แรกอยู่แล้ว!”ฟาง เจิ้งจือ คิดในใจเมื่อการโจมตีถูกป้องกัน
เขาเป็นคนที่เร็วที่สุด…
แต่…
มีแค่การโจมตีของเขาที่ถูกป้องกัน
ยิ่งไปกว่านั้นเขาเห็นว่าฝ่ามืออีกข้างของคังหยางพุ่งมาทางเขาด้วยความเร็วแสง
หัวใจของฟาง เจิ้งจือ สั่นเทา
เห็นได้ชัดว่าคังหยางต้องการแก้แค้นเขายินดีที่จะรับการโจมตีของ หนานกง เฮา และ ซิง หยวนกัว เพียงเพื่อจะโจมตี ฟาง เจิ้งจือ
นี่ไม่ใช่การต่อสู้ที่ฟาง เจิ้งจือ ต้องการ
ฟางเจิ้งจือ จะไม่ยอมถูกคังหยางโจมตีแน่ เพราะเขาจะตายถ้าถูกคังหยาง โจมตีแม้แต่ครั้งเดียวก็ตาม
”ระวัง!่
ในตอนนั้นเองเสียงของ ซิง หยวนกัว ดังขึ้นข้างๆเขา มันดังมากเสียจน ฟาง เจิ้งจือ หูอื้อ
ฟางเจิ้งจือ รู้ว่า ซิง หยวนกัว เตือนให้หลบ แต่เขาเห็นการโจมตีของคังหยางแล้ว
ซิงหยวนกัว คิดว่าเขาตาบอดงั้นรึ?
ในขณะนั้นเองแสงสีทองก็เปล่งออกมาที่ตรงหน้าของเขามันราวกับแสงของดวงอาทิตย์ …
มันสว่างยิ่งกว่าแสงแห่งเซียนก่อนหน้านี้เสียอีกมันส่องสว่างจนทำให้ท้องฟ้าเป็นสีทอง
”ฟางเจิ้งจือ!”่
เสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธดังลั่นไปทั่วอากาศ
ฟางเจิ้งจือ รู้สึกบางอย่างไม่เหมาะสม เขาลังเลและเตรียมจะหลบการโจมตีหลังจากที่คังหยางเล็งเป้ามาที่เขา
แต่มันก็สายเกินไป
ฟางเจิ้งจือ รู้สึกเหมือนมีบางอย่างมากดทับที่หน้าอก
หน้าอก…
สำหรับมนุษย์แล้วเปรียบดั่งดวงตาปีศาจ
เขาก้มหน้าลงและเห็นฝ่ามือหนึ่งอยู่ที่หน้าอกเขาเขาตกใจมาก ฝ่ามือนี้ไม่ควรโผล่มาทางนี้ …
การโจมตีของคังหยาง…
เป็นเพียงการหลอกตา!
เหงื่อไหลเต็มหน้าผากฟาง เจิ้งจือ ในที่สุดเขาก็เข้าใจที่คังหยางหลบไปเรื่อยๆ …
…
ฟางเจิ้งจือ รู้ชัดถึงความหมายนั้น แต่เขาไม่คิดเลยว่าผู้เป็นเซียนจะใช้วิธีเช่นนี้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเซียนที่พึ่งถูกทำให้อับอายมา
ผู้เป็นเซียนจะทนใช้วิธีนี้ได้ยังไง?
ฟางเจิ้งจือ ประเมิณคังหยางต่ำไป…
คังหยาง
เขาซ่อนตัวอยู่ในเงามืดมาตลอดก่อนที่หยุน ชิงวู จะพบเขา ความอดทนของเขาเป็นสิ่งที่คนธรรมดาไม่มีทางเข้าใจได้ง่ายๆ
”ตูม!”
เกิดเสียงระเบิดอันดังก้องขึ้น
แสงสีทองพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า
”อั้ก!”หนานกงเฮา กระอักเลือดออกมา เขายังคงถือดาบอยู่ในมือ แต่ตัวของเขากระเด็นออกไปด้านข้าง
ทุกคนกระเด็นออกไป…
รวมถึงซิง หยวนกัว
เขาก้าวถอยในทันทีแต่แสงสีทองยังคงส่งผลกระทบที่หน้าอกของเขา เสียงกระดูกแตกหักจากภายใน
คังหยาง
เซียน…
เขาจะใจเย็นอยู่ได้อย่างไรกับความอัปยศที่ได้รับ!เขาจะโจมตีทุกวิถีทางก่อนที่จะหาวิธีเอาชนะพวกเขาทั้งหมด
นี่เป็นสิ่งที่ฟาง เจิ้งจือ ไม่ทันคิด
ซิงหยวนกัว กระเด็นออกมาอย่างช่วยไม่ได้ …
ฟางเจิ้งจือ ต้องการถอยเช่นกัน …
ทันใดนั้น…
ความคิดมากมายนับไม่ถ้วนก็เข้ามาในหัวของฟาง เจิ้งจือ
ย้อนกลับไปตอนที่เขาถูกคังหยางตรึงร่างเอาไว้ตอนนั้นเหมือนเท้าข้างหนึ่งของ ฟาง เจิ้งจือ ได้ก้าวเข้าไปในความตายแล้ว
ตอนนี้เหมือนเขาได้ลงชื่อยอมรับในความตายของตัวเองแล้ว
”เขาต้องการจะฆ่าเราทั้งหมด?!”ฟางเจิ้งจือ รู้สึกถึงพลังอันแข็งแกร่งที่หน้าอกของเขา
เขาไม่มีทางเลือกอื่น
ถ้าเขาไม่ตอบโต้กลับไปในตอนนี้นั่นหมายความว่าเขายอมรับความตาย
เขาต้องต่อสู้!
เขากัดฟันและไม่สนใจฝ่ามือที่หน้าอกเขายกกำปั้นขึ้นและเหวี่ยงไปที่คังหยาง
มีเพียงความคิดเดียวเท่านั้นที่ผ่านเข้ามาในใจของเขา
โจมตีคังหยาง!
”ตึง!”่
การโจมตีที่เปี่ยมด้วยพลังมันกระทบกับหน้าของคังหยาง ทำให้กระดูกมากมายแตกหัก แต่คังหยางไม่ได้เคลื่อนไหว
คังหยางคงจ้องมาที่ฟาง เจิ้งจือ อย่างต่อเนื่อง
เขายินดีรับการโจมตีของฟาง เจิ้งจือ
แสงแห่งเซียนสว่างขึ้น
มันสว่างและเร่าร้อนราวกับดวงอาทิตย์ส่องสว่างจนท้องฟ้าเป็นสีทอง …
ฟางเจิ้งจือ เหล่ตาลงมอง
เขารู้สึกถึงแสงแห่งเซียนที่อยู่ใกล้เขาว่ามันพยายามจะดูดซับพลังของเขาไป
ความรู้สึกแสบร้อนไปทั่วร่างกายทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆเขารู้สึกเหมือนตัวเองทรงพลังมากกว่าแต่ก่อน
แต่…
ในขณะนั้นเขารู้สึกถึงอันตราย…
นี่เป็นอันตรายที่เขาไม่เคยพบมาก่อน
เซียน!
นี่คือพลังของเซียนงั้นหรือ?
แม้เขาจะกินผลไม้ทั้งหมดเข้าไปแม้จะสามารถควบคุมกลืนกินโลก …เขาก็ไม่สามารถเอาชนะเซียนได้
เขาไม่อยากจะยอมรับเรื่องนี้!
ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร…
ฟางเจิ้งจือ ตัดสินใจจะใช้ทุกอย่างที่เขามี เขาไม่มีกลอุบายอะไรให้ใช้อีกต่อไป เขาได้ใช้กลืนกินโลกและผลไม้แห่งเต๋าไปหมดแล้ว
ตอนนี้เขาเกือบจะชนะแล้ว
เขาต้องใช้ทุกสิ่งทุกอย่างที่มี!
ฟางเจิ้งจือ กำหมัดแน่น เขาพร้อมสำหรับศึกสุดท้าย เขาจะใช้พลังทั้งหมดของเขา
”อ๊าก!ไปลงนรกซะ!”
เขาตะโกน
แสงประหลาดสีม่วงได้พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้ามันสามารถเห็นได้ชัดเจนผ่านแสงแห่งเซียนเสาแสงสีม่วงนั้นล้อมรอบไปด้วยแสงสีอื่นๆ
แดงน้ำเงิน เขียว เหลือง …
”ตูม!”
ตอนนั้นพื้นดินก็แตกออกเกิดรอยแยกขึ้นมากมายราวกับใยแมงมุม มันขยายออกไปทั่วทิศทาง
สรวงสวรรค์เริ่มสั่นคลอน
รอยแตกก็เริ่มแพร่กระจายในท้องฟ้าความมืดเริ่มกลืนแสงสว่าง
”เกิดอะไรขึ้น?!”
”มันคืออะไร?”
”มันอาจจะเป็น…”
ปีศาจต่างตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
แม้แต่เหล่ามนุษย์ก็ตกตะลึงทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไป
พวกเขาไม่มีโอกาสได้ตั้งตัว
เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ผละจะเป็นยังไง?
ไม่มีใครรู้…
พวกเขาเห็นแสงสีม่วงพุ่งทะลุแสงแห่งเซียนสีทอง
ตอนนี้…
พื้นดินเริ่มสั่นสะเทือนฝุ่นผงและเศษหินลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า ต้นไม้มากมาย เศษกำแพง และร่างกายผู้คนเริ่ม …
”หรือว่า…”
”กลืนกินโลกกำลังพังทลาย!”
”ท่าไม่ดีแน่!”
ทุกคนต่างตระหนัดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นพร้อมหันไปมองทั้งสองร่างที่สู้กันอยู่
อย่างไรก็ตาม… ร่างทั้งสองนั้นหายไป
พูดให้ชัดเจน
พวกเขาถูกห้อมล้อมไปด้วยเมฆฝุ่น
แสงแห่งเซียนและแสงประหลาดสีม่วงหายวับไป
แสงสีเงินส่องสว่างขึ้นจากที่ที่ทั้งสองร่างยืนอยู่จากนั้นแสงสว่างก็ระเบิดออก
ต้นไม้เริ่มจางลง…
จากนั้นก็หายไป…
ตามมาด้วยแผ่นดินไหว…
เกิดคลื่นทรายยักย์กระจายไปทั่วทิศกลางโดยมีแสงสีเงินนั้นเป็นศุนย์กลางมันพร้อมจะกลืนกินทุกอย่างที่ขวางทางมันเอาไว้
