Gate of God – ตอนที่ 576 บาปที่ก่อ

ตอนที่ 576 บาปที่ก่อ
ตอนบาปที่ก่อ
องค์รัชทายาทรู้สึกโมโหอย่างมากแต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้
อย่างไรก็ตาม…
ดูเหมือนฟาง เจิ้งจือ จะทำให้เขามีปัญหาเพิ่ม หลังจากเปิดจดหมายประหลาดนั่น เขาก็ทำท่าประหลาดใจ
”ว้าวนี่มันเกิดอะไรขึ้น!”
จามันทำให้ทุกคนหันไปมองที่เขา
”มีอะไรเขียนในจดหมาย?”
”อาจเป็นการสนทนาระหว่างองค์รัชทายาทและฉาน หลิง หรือเปล่า?”
”ไม่น่าจะใช่องค์รัชทายาทแดนใต้ตายไปแล้ว มันจะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไงกัน?”
ในบรรดาผู้คนที่ยืนอยู่ต่างพากันสงสัยถึงข้อความในจดหมายที่ฟาง เจิ้งจือ กำลังอ่าน
พูดถึงความอยากรู้…
ความอยากรู้อยากเห็นของปิง หยาง นั่นมากกว่าคนอื่น
ดังนั่นทันที่ที่ฟาง เจิ้งจือ ร้องอุทานขึ้นมา ปิง หยาง ก็คว้าจดหมายมาอย่างรวดเร็ว
”หืม?”ปิงหยาง เต็มไปด้วยความสงสัย แววตาของนางจับจ้องไปที่ตัวอักษรที่อยู่ในจดหมาย
เห็นได้ชัดว่าปิง หยาง ตกใจมาก
มันทำให้ทุกคนตกใจเช่นกัน
ถ้าแค่ท่าทีของฟาง เจิ้งจือ พวกเขาคงไม่คิดอะไรนัก อย่างไรก็ตาม แม้แต่ ปิง หยาง เองก็แสดงท่าทีเช่นเดียวกัน ในจดหมายฉบับนั้นต้องมีอะไรอยู่แน่นอน
ความคิดพวกนี้วนเวียนอยู่ในหัวของพวกเขา…
ปิงหยาง ยิ้มเยาะให้ ฟาง เจิ้งจือ ก่อนจะส่งจดหมายให้องค์จักรพรรดิ
เมื่อองค์รัชทายาทหลิน เทียนหลง เห็นสิ่งนี้ มันทำให้เขาวิตกกังวลอย่างมาก ตอนนี้จดหมายอยู่ในมือของ ปิง หยาง แค่นั้นไม่พอนางกำลังจะมอบจดหมายให้แก่องค์จักรพรรดิอีก!
เขาจะไม่กังวลได้ยังไง!
”มันเป็นจดหมายแบบไหนกัน?คนๆนั้นสร้างเรื่องแบบไหนขึ้นกันแน่?”หลินเทียนหลง พยายามชะเงิ้อดูจดหมาย
แต่เขาไม่สามารถอ่านได้
เขารู้สึกพลาดที่ทำไปก่อนหน้านี้ทำไมเขาถึงปฏิเสธออกไปแบบนั้น?ทำไมเขาถึงบอกไปว่ามันไม่เกี่ยวข้องกับเขา?
ถ้าหาก…
ถ้าหากเขาไม่ได้พูดแบบนั้นออกไป?จดหมายคงไม่ถูกเปิดอ่าน มันคงจะไม่ไปอยู่ในมือของ ปิง หยาง และจักรพรรดิ
”ฟางเจิ้งจือ มันไม่ง่ายเลยที่เจ้าจะไล่ต้อนข้าเช่นนี้!”หลิน เทียนหลง กัดฟันแน่นและมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ
หลังจากที่ราชาต้วนได้เห็นสิ่งนี้เขาก็เริ่มสงสัยจนถึงตอนนี้เขายังคงคิดว่าการกระทำของ ฟาง เจิ้งจือ นั้นเสแสร้งเกินไป
แม้ว่าผลลัพธ์จะออกมาน่าพอใจ
อย่างไรก็ตาม……….Aileen-novel
การเล่นแบบเด็กๆเช่นนี้จะตบตาองค์จักรพรรดิได้งั้นหรือ?
แม้ว่าเนื้อความในจดหมายจะมีการเชื่อมโยงระหว่างองค์รัชทายาทและฉาน หลิง จริงๆก็ตาม องค์จักรพรรดิก็อาจจะไม่เชื่อ
มันเป็นเรื่องง่ายที่จะปลอมจดหมายขึ้นมาถ้าใครสามารถเลียนแบบลายมือเช่นนั้นได้ก็คงไม่ใช่เรื่องยาก
นี่เป็นความคิดของราชาต้วนเหล่าเจ้าหน้าที่ก็คิดเช่นนั้นเช่นกัน
สำหรับจักรพรรดิ…
สีหน้าของเขาดูไม่ได้เปลี่ยนไปเมื่อเห็น ปิง หยาง ยื่นจดหมายมาให้ เขาเพียงจ้องมองไปที่จดหมาย
ในที่สุดเขาก็รับจดหมายมา
เขาค่อยๆเปิดมันออก
เหล่าเจ้าหน้าที่มองดูอย่างใจจดใจจ่อพวกเขากำลังจ้องมองสีหน้าขององค์จักรพรรดิ
”หืม?”ในตอนนั้นเองริมฝีปากขององค์จักรพรรดิก็เปิดออกเล็กน้อย ส่งเสียงอุทานเบาๆออกมาในเวลาเดียวกันแววตาของเขาก็เต็มไปด้วยความตกใจ
จากนั้นเขาก็มองไปที่ฟาง เจิ้งจือ เขาจ้องมองด้วยแววตาที่ราวกับนักฆ่า พร้อมจะตะครุบเหยื่อแล้วฆ่าทิ้ง
มันทั้งน่าตกใจและคาดไม่ถึง
องค์จักรพรรดิมองไปที่ฟาง เจิ้งจือ ราวกับเขาอยากอ่านบางอย่างจากใบหน้านั้น แต่เหมือนกับเขาไม่พบอะไรผิดปกติ
เวลา….
ดูเหมือนจะหยุดลงชั่วขณะ
ทุกคนต่างมองไปที่ฟาง เจิ้งจือ
นอกจากนี้ทั้ง เหยียน ซิว และ หนานกง มู่ เองก็จ้องมาที่เขา
แน่นอนว่าเหวิน เต๋าเปา เองก็เช่นกัน แต่สีหน้าของเขาช่างแตกต่างอย่างสิ้นเชิงท่าทีของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว กลัวจนร่างของเขาสั่นสะท้าน
ทุกคนจ้ององค์จัสุดท้ายองค์จักรพรรดิก็เลิกมอง ฟาง เจิ้งจือ
”เทียนหลง!”หลินมู่ไป่ จ้องไปที่ หลิน เทียนหลงแทน
”ท่านพ่อข้าอยู่นี่..!”หลิน เทียนหลง ตกใจเมื่อเขาจ้องเข้าไปในดวงตาของ หลิน มู่ไป่ แม้จะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาก็คุกเข่าลงอย่างไม่รู้ตัว
”เจ้ารู้ตัวไหมว่าได้ทำบาปอะไรไว้?”หลินมู่ไป่ แสดงสีหน้าที่เย็นชา
เหล่าทหารและคนรับใช้ต่างพากันตกใจกับผลลัพธ์นี้เป็นเพราะว่าองค์จักรพรรดิไม่คิดจะถามอะไรองค์รัชทายาทเลยแม้แต่น้อย
บาป?
นั่นหมายความว่าเขามีความผิด!
แต่องค์รัชทายาทไปทำเรื่องอะไรไว้?
แม้หลิน มู่ไป่ จะไม่ได้พูดความผิดของเขาอย่างชัดเจน แต่เหล่าทหารก็พอจะนึกถึงความเป้นไปได้ อาจจะเป็นเรื่องขององค์รัชทายาทกับ ฉาน หลิง
เป็นไปได้ยังไง?
ไม่มีใครสามารถเชื่อได้ลง
องค์รัชทายาทหลิน เทียนหลง ยังคงสับสนกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เขาไม่มีทางที่จะไม่รู้ถึงของที่อยู่ในห้องหนังสือของเขา ถ้ามันมีอยู่จริงเขาจะพลาดได้ยังไง?
มันเป็นของปลอม!
ทุกอย่างเป็นของปลอม!
”ท่านพ่อฟาง เจิ้งจือ ใส่ร้ายข้า ข้าไม่เคยส่งจดหมายถึง ฉาน หลิง แม้แต่ฉบับเดียว ท่านพ่อต้องเชื่อข้า!”หลิน เทียนหลง แสดงให้เ็นว่าเขากำลังถูกใส่ร้าย
”อย่างนั้นรึ?”หลินมู่ไป่ ยังคงเคร่งขรึม
”ท่านพ่อโปรดคิดให้ดี ห้องหนังสือของข้าถูกทำลายไปแล้ว ทั้งห้องถูกไฟเผาจดมอดไหม้ มันจะมีจดหมายหลงเหลืออยู่ได้ยังไง? นอกจากนี้ ถึงแม้ว่ามันจะยังเหลือรอดมาได้จริงๆ มันจะเป็นจดหมายของ ฉาน หลิง ไปได้ยังไงกันท่านพ่อเชื่อเรื่องบังเอิญแบบนี้งั้นหรือ?! ฟาง เจิ้งจือ เป็นคนที่สร้างจดหมายปลอมขึ้นมาเพื่อมใส่ร้ายข้า ท่านพ่อโปรดตัดสินอย่างสมเหตุสมผลด้วย!”
เขาเป็นองค์รัชทายาทนะองค์รัชทายาทจะถูกใส่ร้ายด้วยวิธีเหมือนเด็กเล่นแบบนี้ทั้งยังอยู่ในบ้านของเขาเอง เขาจะไม่รู้สึกอัปยศได้อย่างไร?
ฟางเจิ้งจือ!
ข้า.จะฆ่าเจ้าซะ!
”ห้องหนังสือถูกไฟเผาทั้งห้องงั้นหรือ?ถูกทำลาย? เจ้ามั่นใจงั้นหรือ?”ในตอนที่ หลิน มู่ไป่ ได้ยินเช่นนั้น เขาก็แผ่จิตสังหารออกมาทุกคนอาจรู้สึกได้ถึงความกดดันที่แผ่ออกมาจากตัวเขา
สถานกรณ์ที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันทำให้เหล่าเจ้าหน้าที่และทหารต่างพากันเหงื่อแตกพลั่ก
อย่างไรก็ตามพวกเขายังไม่เข้าใจ…
ทำไมหลิน มู๋ไป่ ถึงต้องโกรธหลังจากได้อ่านจดหมายด้วย ทำไมเขาไม่ตรวจสอบให้ดีเสียก่อน?
มันไม่ควรเป็นแบบนี้!
เมื่อคิดถึงนิสัยขององค์จักรพรรดิหลิน มู่ไป่ เขาไม่น่าจะแสดงท่าทางหยาบคาบเช่นนี้ออกมา ยิ่งปัญหานี้เกี่ยวพันกับองค์รัชทายาทด้วยแล้ว
อะไรกันแน่…
ในจดหมายเขียนอะไรไว้?
”ลูกของ…ลูกของท่าน …” หลิน เทียนหลง รู้สึกลนลานจนเหงื่อแตก อย่างไรก็ตามเขายังคงพยายามฝืนยิ้มและพูด “ลูกของท่านจะไม่มีทางโกหก ฝ่าบาท!”
”เจ้าโง่เจ้ายังกล้าปฏิเสธอีกงั้นหรือ?!”ในที่สุด หลิน มู่ไป่ ก็แสดงความโกรธออกมาพร้อมกับแสงสีทองที่เปล่งประกายในแววตาของเขา
มันเหมือนกับแสงที่เปล่งออกมาจากฮั่ว เฟย ตอนที่นางช่วย หลิน เทียนหลง ไม่มีผิด
เมื่อแสงสีทองเปล่งประกายออกมามันก็สว่างจ้าไปทั่ว ราวกับว่ามังกรได้ส่งเสียงคำรามที่เกรี้ยวกราดออกมา
”ฝ่าบาทโปรดใจเย็น!”
”ฝ่าบาทโปรดใจเย็น!”
”ท่านพ่อโปรดใจเย็นก่อน!”
เสียงดังก้องสะท้อนไปทั่วทั้งห้องหลังจากนั้นร่างทั้งหมดก็คุกเข่าลงด้วยความเคารพ แม้แต่ราชาต้วนเองก็คุกเข่าลงอย่างไม่ทันรู้ตัว
อย่างไรก็ตามแสงที่เปล่งออกมาดูเหมือนจะไม่ลดลงเลยความจริงแล้วมันกลับสว่างมากขึ้นเรื่อยๆราวกับว่าทุกคนกำลังอาบแสงสีทองอยู่
ในเวลาเดียวกันมีเงาที่ใหญ่ยักษ์ปรากฎขึ้นที่ด้านหลังของเขา มันดูเหมือนสิ่งมีชีวิตตัวใหญ่
”ข้าขอถามเจ้าอีกครั้งเจ้ารู้ตัวไหมว่าได้ทำบาปอะไรไว้?”
”ลูกลูกไม่รู้ถึงบาปอะไรทั้งนั้น!”องค์รัชทายาทแนบศีรษะลงไปกับพื้น แต่เขากัดฟันแน่นและยังคงยืนหยัด
สิ่งสำคัญที่สุดเลยคือเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความผิดที่เขาก่อขึ้นคือเรื่องไหนที่เขียนในจดหมายฉบับนั้น
แล้วเขาจะยอมรับได้ยังไง?
”ฮึ่มดูเหมือนเจ้าไม่คิดจะยอมรับสินะ!”หลิน มู่ไป่ พูดพร้อมเหวี่ยงแขนขึ้นไป ในตอนนั้นเอง แสงสีทองก็ถูกปลดปล่อยขึ้นสู่ท้องฟ้า
ท้องฟ้ายามค่ำคืนส่องสว่างขึ้นมาในทันที
ดาวนับไม่ถ้วนที่ส่องประกายดับหายไปเพราะแสงสว่างนั้น
”ตูม!”เสียงระเบิดดังดังขึ้นจากขอบฟ้า หลังจากนั้นแสงสีทองก็พุ่งลงมาราวกับดาวตก มันพุ่งไปทางห้องหนังสือ
ตูม!
ทั้งเศษฝุ่นและหินกระจายคลุ้งไปทั่วทุกทิศทาง
แสงสีทองทำให้ขี้เถ้าลอยคลุ้งทั่วบริเวณเศษซากสีดำมากมายลอยไปทั่วอากาศ