Gate of God – ตอนที่ 580 วงกลมสามวง

หลังจากที่เฉย เฟยฮั่ว จ้องมองที่ทางเข้าวัง นางก็ยืดแขนออกเพื่อคลายความเมื่อนล้า ก่อนที่จะเดินตรงไปทางกำแพงวัง
”แจ้งหัวหน้าไป่ให้เขามาเฝ้ายามในคืนนี้!”
”รับทราบ!”ทหารยามรับสั่งทันทีจากนั้นก็รีบวิ่งไปรายงานคำสั่ง
เฉินเฟยฮั่วค่อยๆเดินเข้าไปในวัง หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมงนางก็เดินไปถึงห้องที่เก่าแก่เป็นอย่างมาก แต่ยังมีความงดงามอยู่
ทันทีที่ทหารยามเห็นนางพวกเขาก็ทำความเคารพและเปิดประตูให้
เฉินเฟยฮั่ว เดินเข้ามาในห้อง
สาวใช้ทั้งสองปิดประตูและปลดชุดเกราะให้นาง
”คืนนี้ท่านไม่มีกิจธุระงั้นหรือ?”สาวใช้นางหนึ่งเอ่ยถามขึ้น
”ไม่”เฉิน เฟยฮั่ว ส่ายหัว
”ถ้างั้นท่านต้องการให้ข้าแจ้งขุนนางเหว่ยให้เรียกองค์จักรพรรดิมาที่นี่หรือไม่?”สาวใช้หยักหน้าและถามต่อ
”ไม่จำเป็นถ้าข้าไม่ได้ออกคำสั่ง ข้าไม่อยากให้ใครมารบกวน” เฉิน เฟยฮั่ว ส่ายหัวของนางอีกครั้ง
”รับทราบ!”สาวใช้ต่างพากันออกไปทันที
ในวังแห่งนี้เต็มไปด้วยคำโกหกคดโกง และความเจ้าเล่ห์ เฉิน เฟยฮั่ว พยายามทำสิ่งที่ดีที่สุด ทำหน้าที่ของนางอย่างเต็มที่ที่สุด …
ภายในโรงเรียนหลวง
การทดสอบระดับจักรพรรดิเริ่มขึ้นแล้วผู้เข้าสอบต่างก้มหน้าก้มตาจ้องที่กระดาษตรงหน้าของพวกเขา การทดสอบครั้งนี้มีหกส่วน และมีความยากพอๆกันกับรอบก่อนๆ
ผู้เข้าสอบต่างขมวดคิ้วเมื่อเห็นคำถามพวกนั้น
”มันยากเกินไป!”
ข้าได้ยินมาว่าในการทดสอบครั้งก่อนฟาง เจิ้งจือ ทำข้อสอบเสร็จทั้งหมดอย่างสมบูรณ์ภายในเวลาสี่ชั่วโมง “ข้านึกไม่ออกเลยว่าเขาทำได้อย่างไร!”
”มันน่าเหลือเชื่อจริงๆ!”
หลังจากผ่านการทำข้อสอบอย่างยากลำบากผู้เช้าสอบทุกคนต่างเคารพหัวหน้าผู้คุมสอบ ฟาง เจิ้งจือ
ในหัวของพวกเขามีเพียงเรื่องข่าวลือของฟาง เจิ้งจือ
อย่างเช่นเรื่องที่เขาเป็นคนไร้ยางอายเกิดในครอบครัวชาวไร่ชาวนา เขาไม่เคยได้รับการสั่งสอนมารยาทและเข้ารับการศึกษาอย่างเป็นทางการแม้แต่น้อย
อย่างไรก็ตาม…
เมื่อมองไปที่กระดาษทั้งหกส่วนในข้อสอบพวกเขารู้ในทันที่ว่าพวกเขาไม่มีวันทำได้เท่า ฟาง เจิ้งจือ แน่นอน เขาคือคนที่กลายเป็นหัวหน้าผู้คุมสอบในการทดสอบระดับจักรพรรดิ หัวหน้าขุนนางของโรงเรียนหลวงและเป็นที่ปรึกษาของเหล่าปราชญ์ด้วยอายุเพียงสิบแปดปี
ก้อง!
เสียงส่งสัญญาณใกล้หมดเวลทำข้อสอบ
ผู้เข้าสอบทั้งหมดต่างฉุนเฉียวพวกเขาจ้องไปที่กระดาษคำตอบและตระหนักว่าทำเสร็จเพียงครึ่งเดียว พวกเขาต่างรู้สึกสิ้นหวัง
มันยากเกินไปพวกเขาไม่สามารถทำเสร็จสมบูรณ์ได้ เวลาเพียงแค่สี่ชั่วโมง มันยากเกินไปที่จะทำเสร็จทันเวลา
ไม่ต้องพูดถึงการมาทวนอีกรอบเลย
พวกเขาจะต้องส่งกระดาษคำตอบแค่นี้จริงๆหรือ?
การศึกษาตลอดหลายสิบปีกับเวลาเพียงน้อยนิดในการทดสอบระดับจักรพรรดิ..
อย่างไรก็ตามหากพวกเขาทำไม่ครบพวกเขาจะผ่านเข้ารอบได้อย่างไร?ศักดิ์ศรีของพวกเขา ชื่อเสียงของพวกเขา?
”วงกลมสามวง!”
ในขณะที่เหล่าผู้เข้าสอบกำลังจมอยู่กับความสิ้นหวังในการทำข้อสอบก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาในหัวของพวกเขา เสียงของ ฟาง เจิ้งจือ ถ้าหากเขียนวงกลมสามวงลงในกระดาษคำตอบ จะมีโอกาสได้เป็นผู้ชนะของการทดสอบระดับจักรพรรดิ
แต่พวกเราจะเขียนวงกลมสามวงได้ยังไง?
พวกเราควรเขียนมันตรงไหน?
นี่เป็นอีกปัญหาหนึ่งสำหรับพวกเขา!
”เขียนมันลงไปสักที่ละกัน!”
”หึข้านั้นเป็นนักวาดรูป!เขาคิดว่าวงกลมสามวงมันยากพอจะหยุดยั้งข้างั้นหรือ?”
”ข้าจะวาดวงกลมสามวงที่สวยที่สุดในห้องสอบนี้!”
เมื่อผู้เข้าสอบเริ่มลงปากกาวงกลมสามวงก็ปรากฎขึ้นบนกระดาษคำตอบของพวกเขาต่อจากนั้น เสียงสัญญาณให้ส่งกระดาษคำตอบก็ดังขึ้น
ก้อง!
ผู้เข้าสอบต่างถอนหายใจด้วยความโล่งอกและมองดูวงกลมสามวงบนกระดาษด้วยความพอใจจากนั้นก็มองเวลาและตระหนักได้ว่ามันเกือบเที่ยงวันแล้ว
การเก็บกระดาษคำตอบนั้นใช้เวลาไม่นานนัก
จากนั้นมันก็ถูกปิดผนึกและส่งไปให้ผู้ตรวจคำตอบมันจะถูกเก็บไว้ในห้องที่ปลอดภัย
ุผู้ตรวจข้อสอบมากกว่าสิบคนนั่งอยู่หน้าโต๊ะที่มีกองกระดาษคำตอบมันเป็นช่วงเวลาที่จะตัดสินผลลัพธ์ของการศึกษาตลอดสิบปีที่ผ่านมา
ฟางเจิ้งจือ ,ปิง หยาง และ เหยียน ซิว นั่งอยู่เหนือพวกเขา
ตามปกติแล้วช่วงการทดสอบระดับจักรพรรดิ ขั้นตอนที่วุ่นวายที่สุดก็คือการเริ่มตรวจคำตอบมีเวลาไม่นานก่อนที่จะต้องประกาศผลการทดสอบ พวกเขามีเวลาอีกประมาณสองวันเท่านั้น นั่นหมายความว่าพวกเขาจะต้องอ่านบทความมากกว่าหนึ่งร้อยบทความให้เสร็จทั้งหมดก่อนพระอาทิตย์ตกในวันพรุ่งนี้
เป็นช่วงเวลาที่ตึงเครียดมาก
”นายน้อยฟางให้พวกเราเริ่มตรวจเลยไหม?”เหล่าผู้ตรวจคำตอบเอ่ยถาม ฟาง เจิ้งจือ
”ไม่ต้องรีบร้อนหาอะไรทานก่อนเถอะ” ฟาง เจิ้งจือ นั่งอยู่นานพอสมควร เขารู้สึกปวดที่ต้นขาและน่อง มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะเริ่มตรวจคำตอบในทันที
”เอ่อ…นายน้อยฟาง ในการตรวจข้อสอบเป็นช่วงเวลาที่สำคัญ และต้องเร่งรีบมาตลอดถ้าพวกเราเสียเวลาออกไปกิน ข้ากลัวว่า…”ผู้คุมสอบคนหนึ่งพูดขึ้นมา…Aileen-novel
ในอดีตการตรวจกระดาษคำตอบนั้นเป็นงานที่หนักสำหรับพวกเขามากการกินและการนอนเป็นเรื่องสุดท้ายที่พวกเขาจะนึกถึงด้วยซ้ำ
การที่ฟาง เจิ้งจือ บอกว่าให้หาอะไรกินก่อนนั้น…
มันทำให้เกิดความสงสัยและกังวลขึ้นในใจของเหล่าผู้คุมสอบพวกเขาไม่ใช่ ฟาง เจิ้งจือ ที่เมื่อทำอะไรผิดจะได้รับการให้อภัยจากองค์จักรพรรดิ หากผลการทดสอบออกมาล่าช้า คงเป็นพวกเขาที่ต้องถูกลงโทษ
”่ผ่อนคลายหน่อยเรามีเวลามากพอ” ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัวด้วยความสบายใจ
”เรื่องนั้น…”เหล่าผู้คุมสอบต่างมองหน้ากันเหมือนว่าอยากจะพูดอะไรบางอย่างออกมา แต่เมื่อพวกเขาเห็นท่าทีของ ฟาง เจิ้งจือ พวกเขาก็กลืนคำพูดกลับไปทันที
สำหรับปิง หยาง…
นางดูเหมือนจะไม่สามารถทนได้อีกต่อไปเช่นกัน
ที่นางมากับฟาง เจิ้งจือ เพราะแค่อยากมาดูว่าการตรวจข้อสอบนั้นเป็นอย่างไรเท่านั้น แต่นางไม่คิดจะอยู่รอจนกว่าจะตรวจข้อสอบเสร็จทั้งหมดหรอก มันนานเกินไป
”เหยียนซิว ข้าหิวแล้ว พวกเราไปกินข้าวเที่ยงกันก่อนไหม?” ปิง หยาง มองไปที่ เหยียน ซิว และถามขึ้นมา
”ไปร้านรื่นรมย์ละกัน”เหยียน ซิว พูดขึ้นมาทันที
”ร้านอาหารรื่นรมย์?ไม่เลว แม้มันจะไกลเล็กน้อย แต่หมูตุ๋นของที่นั่นอร่อยมาก รีบไปกันเถอะ ข้าหิวแล้ว!” ปิง หยาง พูดขึ้นมาก่อนจะโบกมือให้เหล่าผู้คุมสอบ
”งั้นไปรานนั้นเพื่อกินข้าวกลางวันกันทุกคน” ฟาง เจิ้งจือ เห็นด้วยกับ ปิง หยาง และเดินไปทางออก
ผู้คุมสอบทั้งหมดต่างมองด้วยความตกตะลึงพวกเขาวางแผนที่จะไปทานอาหารที่ร้านรื่นรมย์ที่อยู่ห่างออกไปไกล นอกจากนี้ตอนนี้ี่ที่นั่นคนเยอะเป็นอย่างมาก
นี่คือสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
อย่างไรก็ตามหัวหน้าผู้คุมสอบฟาง เจิ้งจือ ได้พูดขึ้นมาแล้ว พวกเขาไม่สามารถต่อต้านคำสั่งได้ ตำแหน่งของ ฟาง เจิ้งจือ นั้นเป็นเหมือนเจ้านายของพวกเขา พวกเขาไม่มีสิทธิปฏิเสธ
ดังนั้น…
พวกเขาทั้งหมดเดินออกไปจากโรงเรียนหลวง
ภายใต้สายตาอันหวาดกลัวและไม่เชื่อของเหล่าผู้เข้าสอบที่พึ่งออกจากโรงเรียนหลวงมา
”เกิดอะไรขึ้น?ทำไมผู้คุมสอบถึงไม่ไปดูกระดาษคำตอบ?”
”พวกเขาออกมาด้วยกันทำไม?”
”พวกเขาจะไปกินข้าวกันจริงๆงั้นหรือ?”
”ไม่มีทางปกติแล้วพวกผู้เข้าสอบต้องยุ่งมากเลยนี่ เขาจะมีเวลาไปทานอาหารได้ยังไง?”
ผู้เข้าสอบทุกคนต่างไม่เชื่อ
จากนั้นพวกเขาก็เห็นกลุ่มผู้เข้าสอบที่นำโดยปิง หยาง และ ฟาง เจิ้งจือ กำลังก้าวเข้าไปในร้านอาหาร
”พวกเขาจะกินจริงๆงั้นหรือ?!”
ผู้เข้าสอบต่างเบิกตากว้าง
ขณะเดียวกันผู้เข้าสอบที่กำลังเลี้ยงฉลองอยู่ในร้านเองก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจ
”ข้าตาฝาดไปงั้นหรือ?”
”ข้าก็ด้วย”
”แทนที่พวกเขาจะเอาเวลาไปตรวจกระดาษคำตอบพวกเขากลับเอาเวลามากินข้าว?”
ผู้เข้าสอบต่างไม่เชื่อในสิ่งที่เห็นอย่างไรก็ตามความจริงก็คือ ฟาง เจิ้งจือ และ ปิง หยาง รวมถึงกลุ่มผู้คุมสอบได้ขึ้นไปชั้นสองของร้านอาหารแล้ว
จากนั้น…
เสียงถกเถียงพูดคุยในเมืองหลวงก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง!
เหล่าเจ้าหน้าที่ทั้งหมดเองก็ได้รับข่าวเช่นกัน
”ฟางเจิ้งจือ คิดอะไรอยู่? เขาคิดว่าตัวเองมีเวลามากหรือไงกัน?”
”ฝ่าบาททรงให้งานสำคัญกับเขาแต่เขากลับไม่ใส่ใจช่างโง่เขลายิ่งนัก!”
”ตอนนี้เขาได้รับการปกป้องจากองค์จักรพรรดิแม้แต่องค์รัชทายาทยังไม่กล้าทำอะไรเขา เจ้าจะทำอะไรได้ ยังอยากมีชีวิตอยู่หรือไม่?”
”ก็คอยดูข้าจะดูว่าเขาจะตรวจข้อสอบทันเวลาหรือไม่? ถ้าไม่ได้เขาคงต้องไปอธิบายให้องค์จักรพรรดิฟังด้วยตัวเอง”
เขารู้สึกว่าการกระทำของฟาง เจิ้งจือ นั้นไม่สมควรเป็นอย่างมาก แต่สถานการณ์เช่นนี้พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้
พวกเขาทำได้แค่…
รอ