Gate of God – ตอนที่ 590 เฉิน เฟยฮัว ปรากฎตัว

แครก!
รอยแตกร้าวปรากฏขึ้นบนพื้นดินฝุนผง ลอยคลุ้งขึ้นทั่วโถงบรรลังก์
มันทำให้เหล่าร่างสีดำและหลิน เทียนหลง ตกตะลึง
มันเกิดขึ้นเร็วเกินไป!
เร็วเสียจนพวกเขาตั้งตัวไม่ทัน
”ใครกัน?!”ร่างสีดำทั้งยี่สิบคนเต็มไปด้วยความตกใจจากนั้นพวกเขาก็มองเพ่งเข้าไปในหมอกฝุ่น
ผ่านไปไม่นานฝุ่นก็เริ่มจางลง
หลุมอุกาบาตขนาดยักษ์ปรากฎขึ้นกลางโถงบัลลังก์
ในหลุมนั้นหงส์ไฟนอนนิ่งอยู่บนพื้น ร่างของมันสั่นเทาด้วยความเจ็บปวด
นอกจากนี้มีคนๆหนึ่งยืนอยู่บนตัวมัน
นางสวมชุดรบสีครามที่มีลวดลายของดอกบัวสีขาวผมของนางเป็นสีดำเงางามยาวไปถึงช่วงเอว
”ข้าขอร่วมสู้ด้วยได้หรือไม่?”เสียงที่แผ่วเบาและอ่อนโยนดังออกมาท่ามกลางควันฝุ่น เสียงนั้นไม่มีความหยิ่งยโสเลยแม้แต่น้อย
นางจ้องที่หงส์ไฟอยู่เงียบๆ
อย่างไรก็ตามเพียงแค่แววตาของนางก็ทำให้องค์รัชทายาทและร่างดำทั้งยี่สิบคนก้าวถอยโดยไม่รู้ตัว
นั่นเป็นเพราะ…
นางคือเฉิน เฟยฮัว
แม่ทัพทหารองครักษ์ของอาณาจักรเซี่ย
”เฟยฮัว!”หลินเทียนหลง หยุดหัวเราะอย่างบ้าคลั่งทันทีที่เห็นหงส์ไฟนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น ร่างของเขาสั่นไม่หยุด
อันดับที่17 บนทำเนียบศักดิ์สิทธิ์
”ข้าได้ยินมานานแล้วเกี่ยวกับพลังของ เฉิน เฟยฮัว สนมอันดับหนึ่งของอาณาจักรเซี่ย สมคำล่ำลือจริงๆ!”เฉียน วู่ จ้องมองที่หงส์ไฟนอนนิ่งอยู่ใต้เท้าของนาง
อย่างไรก็ตามแววตาของเขาต่างไปจากหลิน เทียนหลง
แววตาของหลิน เทียนหลง เต็มไปด้วยความหวดกลัวและตกใจ แต่ เฉียน วู่ กำลังตื่นเต้นอย่างมาก
”เจ้าเป็นคนทำให้จักรพรรดิบาดเจ็บงั้นรึ?”เฉินเฟยฮัว พูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ จากนั้นนางก็ค่อยๆยกขาก่อนที่จะเหยียบร่างของหงส์ไฟลงไปอย่างเต็มแรง
เสียงครวญครางของหงส์ไฟหายไปทันทีหัวของมันถูกบดขยี้เลือดสาดกระเซ็นไปทั่วห้อง
อย่างไรก็ตามชุดของนางยังคงสะอาด
”ใช่แล้วข้าเอง!” เฉียน วู่ ตอบรับ
หงส์ไฟไม่ใช่สัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งนักอย่างไรก็ตาม มันมีความว่องไวมากและเป็นสัตว์หายาก
อย่างไรก็ตาม…
มันถูกฆ่าตายด้วยการโจมตีของเฉิน เฟยฮัว เพียงครั้งเดียว
มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำใจให้สงบลงหลังจากได้เห็นเช่นนั้นอย่างไรก็ตาม เฉียน วู่ พยายามควบคุมอารมณ์โกรธของเขา
”เข้าใจแล้ว”เฉิน เฟยฮัว พยักหน้า
นางพุ่งเข้าหาเฉียน วู่ อย่างรวดเร็ว ร่างของนางเปล่งแสงสีทองรวมเข้ากับเกราะสีคราม มันช่างดูงดงามยิ่ง
”กล้าดียังไง!”ร่างสีดำปล่อยพลังของพวกเขาทันทีที่ได้เห็นและพุ่งตรงไปหา เฉิน เฟยฮัว
ตูม!
ในตอนนั้นเองที่แสงสีทองระเบิดออก
แสงสาดส่องไปทั่วโถงบัลลังก์
ในขณะเดียวกันเฉิน เฟยฮัว ได้หายไป
”หืม?”ร่างสีดำทั้งยี่สิบร่างเต็มไปด้วยความงงงวย จากนั้นก็ตระหนักได้ว่านางหายตัวไปแล้ว
พวกเขาได้สติและเพิ่มการป้องกันขึ้นทันที
พวกเขาเร่งม่านพลังที่คลุมร่างอยู่ให้หนายิ่งขึ้นราวกับเป็นโล่ที่คอยป้องกัน
ทันใดนั้นมีเสียงที่คล้ายกับเสียงของกระจกแตกดังขึ้น
ร่างสีดำทั้งยี่สิบสั่นเทาเล็กน้อยและมองไปในทิศทางเดียวกัน แววตาของพวกเขาเบิกกว้าง
นั่นเป็นเพราะเขาเห็นจุดที่ห่างออกไปไม่กี่ฟุตมีร่างสีทองยืนอยู่
นอกจากนี้ยังมีร่างสีดำยืนอยู่ข้างๆนางด้วยสีหน้าหวาดกลัวม่านพลังที่ปกคลุมร่างของเขาแตกสลาย
”ตูม!”
กำปั้นพุ่งตรงไปที่ม่านแสงทะลวงอกของร่างสีดำนั้นอย่างไม่มีความลังเล
ร่างนั้นเบิกตาหว้างด้วยความหวาดกลัว
เขาก้มหน้ามองหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าผมสีดำพริ้วไหวและใบหน้าที่ไร้อารมณ์
นางสงบนิ่งราวกับสายน้ำ
ไม่มีจิตสังหารในดวงตาของนางเลยแม้แต่น้อยอย่างไรก็ตาม กำปั้นของนางทำลายม่านพลังที่ปกคลุมร่างเขาในทันที
”ขะ…แข็งแกร่ง”ร่างสีดำกระอักเลือดออกมา เขาไม่อยากจะเชื่อว่าต้องตายด้วยการโจมตีเช่นนี้
อันดับที่17 !
นี่เป็นพลังที่แท้จริงของนางงั้นหรือ?
ทำไมความแข็งแกร่งถึงต่างกันขนาดนี้?
เขาอยากจะพูดแต่ก็ไม่สามารถได้อีกต่อไป
ร่างของเขาค่อยๆทรุดลงนอนกับพื้น
”ฮะ..เฮ้ย”ร่างดำทั้งยี่สิบจ้องไปที่ เฉิน เฟยฮัว ด้วยแววตาที่แข็งค้าง
พวกเขาตกใจอย่างมากกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น
พวกเขาอยู่ในระดับจุติอย่างไรก็ตามเฉิน เฟยฮัว เอาชนะได้ด้วยการโจมตีเดียว อะไรกัน?
”ระดับจุติขั้นสูง!”
”นางอยู่ระดับสูงสุดอย่างแน่นอน!”
”อันดับที่17 บนทำเนียบศักดิ์สิทธิ์!”
ร่างดำทั้งยี่สิบไม่ได้ก้าวถอยอย่างไรก็ตามสีหน้าของพวกเขาไปเปลี่ยนในทันทีที่สังเกตนางชัดๆ
รูปร่างอันงดงามรวมถึงพลังอันแข็งแกร่ง
มันทำให้เกิดความหวาดกลัวขึ้นในใจพวกเขา
”ยอดเยี่ยมเจ้าไม่ทำให้ข้าผิดหวังจริงๆ!” เฉียน วู่ จ้องมองไปยัง เฉิน เฟยฮัว ที่ยืนอยู่ในหมอกสีทอง
”เราควรทำยังไงต่อดี?”หลิน เทียนหลง ถามขึ้นมาด้วยความสิ้้นหวัง เขารู้ดีว่า เฉิน เฟยฮัว แข็งแกร่งแค่ไหน
นางสามารถกับผู้ที่อยู่ในระดับจุติได้อย่างน้อยสิบคน
”ผ่อนคลายเถอะนางก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง!” เฉียน วู่ ไม่คิดจะมองไปที่ หลิน เทียนหลง ด้วยซ้ำ เขาเพียงตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงธรรมดาๆ..ไอรีนโนเวล
”ผู้หญิง?เจ้าไม่รู้งั้นรึ… ”
”ให้ข้าจัดการเอง!”เฉียน วู่ พูดขึ้นมาขัด หลิน เทียนหลง
ใบหน้าของหลิน เทียนหลง เต็มไปด้วยความขมขื่นทันที
การที่เขาจะได้เป็นองค์จักรพรรดิในอนาคตแต่กลับถูกคนเพิกเฉยเช่นนี้เขาไม่ชอบจริงๆ
แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้
”ฮั๋วเอ๋อร์!”ทันใดนั้นเสียงของ หลิน มู่ไป่ ดังไปทั่วห้อง เขามองไปที่ เฉิน เฟยฮัว ด้วยความหวาดกลัว
”ฝ่าบาทข้ามาช้า!” เฉิน เฟยฮัว เดินไปหา หลิน มู่ไป่ ทันทีที่ได้ยินเสียงเขา นางไม่สนใจร่างสีดำที่อยู่รอบๆแม้แต่น้อย
นางไม่ได้เดินเร็วมากอย่างไรก็ตามเหล่าร่างสีดำไม่กล้าขัดขวางนาง
ไม่นานนางก็หยุดยืนอยู่หน้าหลิน มู่ไป่
ในเวลาเดียวกันหมอกสีทองรอบๆก็หายไปราวกับมันไม่เคยปรากฎขึ้นชวนให้แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก
”เจ้ามาที่นี่ทำไม?ข้าไม่ได้บอกงั้นหรือว่า…” หลิน มู่ไป่ พูดขึ้นมาทันที
”ข้าแค่ผ่านมาและได้ยินเสียงดังจากที่นี่”เฉิน เฟยฮัว ตอบด้วยความนิ่งสงบ
”เจ้าแค่ผ่านมางั้นรึ?”หลิน มู่ไป่ พยักหน้าและไม่คิดจะถามอะไรอีก
”แค่ผ่านทางมา?”ริมฝีปากของ หลิน เทียนหลง ขยับเล็กน้อย
เขาไม่ได้โง่เฉิน เฟยฮัว ไม่มีทางที่นางจะผ่านมาเฉยๆ อย่างไรก็ตามนี่หมายถึงสิ่งเดียวเท่านั้น
การปรากฎตัวของนางไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งจากแผนของหลิน มู่ไป่
เฉินเฟยฮัว มาที่นี่คนเดียว ไม่มีเหล่าทหารอยู่ข้างหลังนางแม้แต่คนเดียว
”ข้ายังได้พาทหารจำนวนหนึ่งมาด้วย”เฉิน เฟยฮัว หันไปมองทางฝั่ง หลิน เทียนหลง
”เจ้าพาคนมาด้วย?…”ใบหน้าของ หลิน เทียนหลง ซีดขาวทันที
ไม่นานก็ได้ยินเสียงย่ำเท้าอันพร้อมเพรียงเดินเข้ามาในโถงบัลลังก์ไม่นานทหารในชุดเกราะสีทองก็โผล่เข้ามา
แต่ละคนถือหอกแหลมอยู่ในมือ
ทหารองครักษ์!
หลายพันคน!
หลินเทียนหลง ขยับตัวเข้าไปใกล้ เฉียน วู่ โดยไม่รู้ตัว
ร่างสีดำทั้งยี่สิบร่างก็แสดงความหวาดกลัวออกมาบนใบหน้าเช่นกัน
เฉินเฟยฮัว คนเดียวไม่น่ากลัว อย่างไรก็ตามถ้าต้องสู้กับทหารองครักษ์นับพันในเวลาเดียวกันด้วย?
นอกจากนี้พวกเขาไม่ได้ถูกวางยาพิษไว้หมดแล้วงั้นหรือ?
เว้นแต่…
ทหารองครักษ์เหล่านี้ไม่ได้มาประจำการในวังวันนี้?
”องค์รัชทายาทโปรดหลบไป”เฉียน วู่ พูดขึ้นมาราวกับเขามองไม่เห็นทหารองครักษ์จำนวนมากที่เข้ามา น้ำเสียงของเขาไม่มีความกังวลเลยแม้แต่น้อย
”เจ้าหมายความว่ายังไง?เจ้าคิดว่า…” ก่อนที่ หลิน เทียนหลง จะพูดจบ เฉียน วู่ ก็เดินหน้าเข้าไปหา หลิน มู่ไป่ และ เฉิน เฟยฮัว แล้ว
”ข้าเฉียน วู่ จากอาณาจักรนักรบศักดิ์สิทธิ์ ขอแสดงความนับถือต่อท่าน เฉิน เฟยฮัว!” เฉียน วู่ หยุดทักทาย เฉิน เฟยฮัว
มันทำให้ทุกคนต่างตกใจเพราะพวกเขาไม่เข้าใจสิ่งที่ เฉียน วู่ คิด
เขาไม่ควรจะหนีไปอย่างนั้นรึ?
ทหารองครักษ์ที่เข้ามานั้นพอจะจัดการสัตว์ร้ายทั้งสามตัวรวมถึงรางสีดำทั้งยี่สิบร่างได้ชัยชนะเป็นของพวกเขาแล้ว
อย่างไรก็ตามเฉียน วู่ ไม่มีท่าทีตกใจแม้แต่น้อย อย่างไรก็ตามเขากลับท้าทาย เฉิน เฟยฮัว ผู้ที่เป็นอันดับ 17 บนทำเนียบศักดิ์สิทธิ์
เฉินเฟยฮัว ไม่ตอบสนอง นางแค่มองไปที่ หลิน มู่ไป่ เป็นเชิงขออนุญาติ
”ฮั่วเอ๋อร์เจ้าอยากทำอะไร?”ดวงตาของหลิน มู่ไป่ เต็มไปด้วยความลังเล
”อาณาจักรเซี่ยนั้นนับถือความแข็งแกร่งในเมื่อ เฉียน วู่ ได้ท้าทายข้าอย่างเป็นทางการ ฝ่าบาทโปรดให้ข้ารับคำท้าทายนั้น!” เฉิน เฟยฮัว ตอบด้วยความใจเย็น
”ถ้าเป็นเช่นนั้นโปรดระวัง!”หลิน มู่ไป่ พยักหน้า
”รับทราบ!”เฉิน เฟยฮัว โค้งคำนับก่อนที่นางจะหันไปมอง เฉียน วู่ และโค้งคำนับเขา “ห้าครั้ง ถ้าเจ้ารับการโจมตีได้ห้าครั้ง ข้าจะปล่อยเจ้าไป!”
”ได้!”เฉียน วู่ พยักหน้า
เขาไม่แปลกใจกับความมั่นใจของเฉิน เฟยฮัว เขาเพียงแค่พยักหน้ารับเท่านั้น
ราวกับเขารู้อยู่แล้วว่าเรื่องนี้ต้องเกิดขึ้น
ทันทีที่เฉียน วู่ พยักหน้า เฉิน เฟยฮัว ก็พุ่งมาหาเขาทันที
มันเป็นหมัดดธรรมดาๆที่ไม่มีอะไรพิเศษ
ดวงตาของเฉียน วู่ จ้องมันด้วยความแน่วแน่ เขาไม่คิดประมาทกับหมัดนี้ เพราะมันสามารถฆ่าผู้ที่อยู่ในระดับจุติได้ภายในครั้งเดียว
เขาไม่ได้ถอย
ในความเป็นจริงเขาพุ่งไปข้างหน้า!
ในเวลาเดียวกันอักขระที่ซับซ้อนทั้งหกชนิดก็ปรากฎขึ้นบนมือของเขาอักขระหกสีเชื่อมโยงเข้าด้วยกัน