Gate of God – ตอนที่ 592 เสี่ยงชีวิต

　　บนกำแพงเมืองต่างเต็มไปด้วยความเงียบงัน
ทุกคนที่ยืนอยู่บนกำแพงเมืองต่างตะลึงกับสิ่งที่ได้เห็นทุกสายตาจับจ้องไปที่พื้น เลือดที่ไหลนองสร้างความตกใจอย่างมาก ในขณะที่พวกเขากำลังคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
แม่ทัพหลี่ตายแล้ว!
เขาถูกฆ่าภายในการโจมตีเดียว
ทหารป้องกันเมืองต่างมองหน้ากันถ้าเป็นสถานการณ์ทั่วไป เมื่อเห็นแม่ทัพถูกฆ่าพวกเขาคงตอบโต้ในทันที
อย่างไรก็ตามฝ่ายตรงข้ามคือซู ฉิง
หัวหน้ากองตรวจการทางเหนือที่สำคัญที่สุดพวกเขาทุกคนได้ยินคำพูดของ ซู ฉิง พวกคนเถื่อนวางแผนจะบุกเข้าเมือง
กองทัพที่แข็งแกร่ง100,000 คน!
ภายในเมืองมีทหารเพียงไม่กี่พันคนพวกเขาจะป้องกันกองกำลังหนึ่งแสนคนได้อย่างไร?
”รับทราบ!”
”จุดไฟสูงสุด!”
”เร็วเขาเรียกกองทหารทั้งหมดกลับมาปกป้องเมืองหลวง!”
ในที่สุดหลังจากที่ตกอยู่ในความตะลึงพวกเขาก็เริ่มเคลื่อนไหว โดยปกติแล้ว พวกเขาไม่สามารถตัดสินใจกันเองแบบนี้ได้ ต้องมีคนรับผิดชอบเรื่องนี้
แต่วันนี้คนคนนั้นคือซู ฉิง
พวกเขาต้องกังวลอะไรอีก?
ถ้าหากจักรพรรดิจะกล่าวโทษใครล่ะก็คนแรกที่จะโดนก็คือ ซู ฉิง ผู้ที่เป็นคนออกคำสั่ง
”ทำตามคำสั่งจุดไฟสูงสุด!”
”จุดไฟ!”
เสียงดังเอะอะที่ประตูตะวันออกพวกเขาพยายามจุดไฟสูงสุดทหารบางคนคอยโบกธงส่งสัญญาณ
ไฟลุกโชนขึ้นอย่างรวดเร็ว
ควันดำหนาลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า ควันลอยหนามากแม้กระทั่งสายลมก็ไม่อาจพัดมันให้จางลงได้
ซูฉิง ยิ้มด้วยความพอใจเมื่อเห็นสิ่งนี้
ไฟสูงสุดได้ถูกจุดแล้ว!
กองทัพที่อยู่รอบๆอาณาจักรต้งกลับมารวมกันที่เมืองหลวงทันที ไม่ว่าพวกเขาจะทำอะไรอยู่ก็ตาม
”ท่านซูพวกคนเถื่อนเข้ามาใกล้ประตูแล้ว ส่งคนไปแจ้งสถานการณ์ให้ฝ่าบาททราบดีไหม?” แม่ทัพคนหนึ่งเดินไปหา ซู ฉิง ด้วยความเคารพ
”แน่นอนอย่างไรก็ตาม ก่อนอื่นเราต้องเตรียทการป้องกันและต้องรู้ถึงแรงจูงใจของพวกเขาเสียก่อน ถ้าพวกเราประมาทอาจจะติดกับของพวกมันทันที!” ซู ฉิง ตอบกลับ
”กับดัก?”ดูเหมือนแม่ทัพจะสับสนเล็กน้อย
”ใช่แม้ว่าข้าจะรู้การเคลื่อนไหวของพวกคนเถื่อนนานแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่ามันจะบุกเข้ามาอย่างไรหน้า ถ้าการโจมตีประตูเมืองเป็นแค่ตัวล่อเพื่อที่จะลอบโจมตีฝ่าบาทล่ะก็ การไปแจ้งเรื่องให้ฝ่าบาทรู้จะไม่เป็นการเดินเข้าไปติดกับดักของพวกมันงั้นหรือ?”ซู ฉิง อธิบาย
”ท่านซูพูดถูกต้อง อย่างไรก็ตาม ถ้ามันไม่ใช่ตัวล่อล่ะก็คงไม่เลวเลยถ้าพวกเราหยุดมันไว้…”แม่ทัพลังเลก่อนจะพูดขึ้นมา
”ข้าจะไปตรวจสอบว่ามันเป็นกับดักหรือไม่!”ซูฉิง พูดอย่างมั่นใจ
”ท่านซูจะตรวจสอบเรื่องนี้ยังไง?”
”ในฐานะคนของอาณาจักรเซี่ยข้าจะจัดการเองข้าจะรับผิดเรื่องทั้งหมด เปิดประตูเมือง ข้าจะไปที่นั่นด้วยตัวเอง”
”ท่านซูข้าไม่สามารถปล่อยท่านไปได้ พวกมันทั้งป่าเถื่อนและไร้ความปราณี ถ้าท่านซู…”แม่ทัพปฏิเสธเรื่องนั้นในทันที
เจรจากับพวกคนเถื่อนโดยลำพัง?
เดินเข้าไปตายชัดๆ!
”ไม่ต้องพูดอีกข้าตัดสินใจแล้ว!”ซู ฉิง โบกมือก่อนที่จะเขาจะเดินลงจากกำแพงเมือง
ร่างดำสองคนที่อยู่ด้านหลังเขาก็ติดตามไป
แม่ทัพยืนนิ่งงันอยู่กับที่เขามองที่แผ่นหลังของ ซู ฉิง และรู้สึกถึงลางร้ายบางอย่าง อย่างไรก็ตามเขาคิดว่ามีบางอย่างแปลกๆแต่นึกไม่ออก
ท่านซูเป็นคนฉลาดและรอบคอบ?ทำไมเขาถึงใช้วิธีแบบนี้?แม่ทัพกำหมัดแน่น ขณะที่เขาขมวดคิ้ว
เขาอยากจะถามซู ฉิง มากกว่านี้
อย่างไรก็ตามซู ฉิง ลงไปด้านล่างแล้ว
และที่สำคัญที่สุดคือแม่ทัพหลี่ตายไปแล้วซู ฉิง จงรับหน้าที่เป็นผู้สั่งการต่อพวกทหารจะขัดคำสั่งได้อย่างไร
”เปิดประตู!”
”ท่านซูจะไปเจรจากับพวกคนเถื่อนเปิดประตู!”
แอ้ด!
เมื่อคำสั่งถูกส่งผ่านประตูเมืองขนาดใหญ่ก็ถูกเปิดออกสายลมยามค่ำคืนที่เย็นเยือก พัดผ่านใบไม้ใบหญ้าให้พริ้วไหวตามมัน
ร่างสีดำนับไม่ถ้วนยังคงมุ่งหน้าไปที่ประตูเมืองพวกเขาต่างถืออาวุธในมือ
พวกเขารู้สึกได้ถึงจิตสังหารจากที่ไกลๆ
ซูฉิง จ้องไปยังร่างสีดำที่ค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ จากนั้นเขาก็ค่อยๆเดินผ่านประตูออกไป
ทหารยามแต่ละคนต่างหวาดกลัวในการกระทำที่กล้าหาญของซู ฉิง
”ปิดประตู!”
”เดี๋ยวก่อน!”ร่างสีดำที่ยืนอยู่หลังซู ฉิง พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
ไม่มีใครเอ่ยถามเมื่อได้ยินเสียงที่คนๆนั้นพูดอย่างไรก็ตามสีหน้าของทหารป้องกันเมืองกลายเป็นไม่เชื่อทันที
”ห้ามใครปิดประตูเมืองจนกว่าซู ฉิง จะกลับมา!”ร่างดำพูดขึ้น
”เป็น…เป็นไปได้ยังไง?ถ้าพวกเราไม่ปิดประตู พวกคนเถื่อนก็จะบุกเข้ามาได้!”ทหารป้องกันเมืองค้านขึ้นมาทันที
อย่างไรก็ตามในตอนที่พูดจบ
เขาเห็นแสงสว่างที่ด้านหน้า
ฉึก!
ปลายดาบทะลวงคอของเขาอย่างไร้ความปราณี
การโจมตีครั้งนี้มาจากร่างสีดำเลือดไหลออกมาไม่หยุด ทหารคนอื่นต่างจ้องมองด้วยความไม่เชื่อ
”ทำไมทำไมกัน…”
ตึง!
ก่อนที่ทหารจะสามารถพูดจบประโยคเขาก็ทรุดตัวลงบนพื้น
ทหารคนอื่นต่างก็ก้าวถอยโดยไม่รู้ตัวแววตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
”พวกเจ้ากลัวงั้นหรือ?”ร่างสีดำพูดขึ้นในขณะที่กำลังเช็ดรอยเลือดที่ปลายดาบ
”ไม่กลัว!”ทหารคนหนึ่งตอบ
”ในฐานะทหารของอาณาจักรเซี่ยพวกเจ้าควรจะยอมตายเพื่ออาณาจักร คนที่คิดจะทิ้งท่านซูไว้ในทะเลทราย ท่านซูที่ยอมเสี่ยงชีวิตเพื่ออาณาจักร พวกเจ้าคิดยังไงกับทหารพวกนี้กัน?”ร่างดำเอ่ยถาม
”เรื่องนี้…”
”เขาสมควรตาย!”
”ใช่เขาสมควรตาย!”
ทหารต่างมองหน้ากันในขณะที่มองเลือดที่ไหลนองบนพื้นก่อนที่จะตอบอย่างพร้อมเพรียง
”ถ้าพวกคนเถื่อนบุกเมืองหลวงพวกเราจะใช้ทั้งชีวิตเข้าปกป้อง เมื่อถึงตอนนั้น พวกเจ้าจะปิดประตูก็ไม่เป็นไร เจ้าเข้าใจหรือไม่?”ร่างดำพูดอย่างเย็นชา
”รับทราบ!”ทหารยามต่างพยักหน้าตอบรับ
พวกเขาไม่มีทางเลือกแต่ก็ต้องเข้าใจ
ยิ่งไปกว่านั้นซู ฉิง ก้าวออกนอกประตูเมืองแล้วร่างสีดำต่างให้คำมั่นว่าจะปกป้องเมืองเป็นอันดับแรก
พวกเขาต่างหวังว่านี้จะเป็นเรื่องจริง
ค่ำคืนนี้ยังไม่มีทีท่าจะเงียบสงบได้ง่ายๆทรายบนพื้นดินถูกสายลมพัดพาเข้ามาในประตูเมือง ลอยสัมผัสใบหน้าของทหาร
ซูฉิง ยืนอยู่ด้านนอกประตูเมือง ความกล้ากาญของเขาคือความหวังของทหารด้านหลังประตู
เขายืนหยัดอย่างไร้ความกลัว
ร่างสีดำจากด้านนอกกำลังใก้ลเข้ามาพวกเขาข้ามแม่น้ำซึ่งเป็นปราการเมืองเข้ามา จนกระทั่งมาถึงจุดที่ ซู ฉิง ยืนอยู่
”พลธนูเตรียม!”แม่ทัพออกคำสั่งให้ทหารเตรียมพร้อมนอกจากลูกธนูแล้ว น้ำมันเองก็ถูกเตรียมพร้อมเช่นกัน
สุดท้าย……ไอรีนโนเวล
พวกเขาเดินผ่านเหยียบย่ำรางของซู ฉิง ไปอย่างไม่ลังเล พวกเขาไม่คิดจะหยุดด้วยซ้ำ
พวกเขาเป็นเหมือนกลุ่มเมฆที่เคลื่อนตัวมาบดบังทุกสิ่งจดมืดมิด
ฉากที่เห็นนี้ทำให้เหล่าทหารต่างตกตะลึงอย่างไม่ต้องสงสัยพวกเขาไม่คิดว่าร่างดำพวกนั้นจะไม่สนใจ ซู ฉิง
”ท่าไม่ดีแน่!ปิดประตูเมือง!”แม่ทัพตะโกนสั่งทันที
อย่างไรก็ตาม…
ไม่มีเสียงของการปิดประตูแม้แต่น้อยแม้แต่เสียงที่ชักสะพานกลับมาก็ไม่มีราวกับว่าพวกทหารไม่ได้ยินคำสั่ง
”บ้าเอ้ย!พวกเจ้าไม่ได้ยินหรือไง?” สีหน้าของแม่ทัพเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด เขากำลังจะลงไปที่ประตูเมือง แต่ร่างสีดำกลับขวางทางเขาเอาไว้
”เกิดอะไรขึ้น?”ร่างดำถาม
”พวกคนเถื่อนบุกฝ่าซู ฉิง มาแล้ว เราต้องปิดประตูเมืองทันที … ”
แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยคเขาก็ได้รู้สึกถึงความเย็นเยือกที่ลำคอ จากนั้นก็มีเลือดไหลออกมาจากหน้าอกของเขา
มันเป็นการโจมตีที่รวดเร็วและรุนแรง
แม่ทัพเอามือปิดปากแผลทันทีเขาจ้องไปยังร่างสีดำที่ถือดาบเปื้อนเลือดอยู่ในมือ
อย่างไรก็ตามดูเหมือนร่างสีดำคนนั้นจะไม่สนใจเขาเขาค่อยๆเดินเข้ามาหาแม่ทัพช้าๆและเอานิ้วดีดไปที่หน้าผาก
ตึง!
ร่างของแม่ทัพหงายหลังล้มลงไปกับพื้นทันที
ร่างสีดำตวัดดาบของเขาอีกครั้งในอากาศมันสะท้อนแสงจันทร์ยามค่ำคืนไม่นานแม่ทัพก็ตายลงภายใต้ดาบเล่มนี้
”ท่าน…ท่านกำลังทำอะไร?”ทหารคนอื่นๆไม่สามารถตอบสนองได้ทันเวลา
เกิดอะไรขึ้น?
ทำไมลูกน้องของซู ฉิง ถึงโจมตีแม่ทัพ!
พวกเขาทรยศ?
เป็นไปได้ยังไง?
ท่านซู ฉิง ยอมสละชีวิตเพื่ออาณาจักร เขาถูกเหยียบย่ำใต่ฝ่าเท้าของกองทัพคนเถื่อร แม้แต่ศพของเขาก็ไม่รู้จะหาเจอหรือเปล่า
อย่างไรก็ตามถ้าพวกเขาไม่ได้ทรยศ…
พวกเขาจะฆ่าแม่ทัพไปทำไม?
ทหารต่างสับสนแม่ทัพคนนี้ไม่ใช่คนแรกที่ถูกฆ่าตาย หลังจากแม่ทัพหลี่ตาย ทหารจำนวนหนึ่งก็ถูกฆ่าที่หน้าประตู
พวกเขาอยากจะเอ่ยถามแต่ก็ทำไม่ได้
พวกเขาเห็นสิ่งที่ร่างดำนั้นทำอย่างชัดเจน
ร่างสีดำที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและไร้ความปราณีมันทำให้ร่างของทหารสั่นสะท้านด้วยความกลัว พวกเขายืนแข็งค้างอยู่กับที่
สหายของพวกเขาถูกฆ่าคนแล้วคนเล่า
ในที่สุดก็มีทหารบางคนตะโกนขึ้นมา
”หยุดได้แล้ว!”
”เจ้ากำลังทำอะไร?เจ้าบ้าไปแล้วหรือ?”
”หยุดเขาเอาไว้เร็วเข้า!”
ทหารที่เหลือเริ่มตอบโต้อย่างไรก็ตามมีร่างสีดำกว่าสิบคนอยู่ที่ด้านหลังเขาเช่นกัน
ฉึก!
เสียงของการเชือดเฉือนดังขึ้นร่างของทหารกองซ้อนทับกันมากขึ้นเรื่อยๆพวกเขาเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อสังเกตุเห็นออร่าบางๆที่แผ่ออกมาจากร่างสีดำ
”พวกเขาอยู่ในระดับจุติ!”
”ทำไมกัน?ทำไมลูกน้องของท่านซูถึงอยู่ในระดับจุติ?เกิดอะไรขึ้นกัน?”
”มีมากกว่าหนึ่งคนด้วย!”
ทหารต่างไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นแม้ว่า ซู ฉิง จะเป็นหัวหน้ากองตรวจการทั้งห้าทางเหนือและการมีผู้ที่มีพลังในระดับจุติอยู่ใต้บัญชาจะเป็นสิทธิพิเศษก็ตามแต่การมีมากกว่าสิบคนแบบนี้มันอะไรกัน?
นี่เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่คาดคิด
เพราะในอาณาจักรมีน้อยกว่าหนึ่งร้อยคนที่อยู่ในระดับนี้!
ทหารยามเริ่มตอบโต้การโจมตี
อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้มาก
เลือดสาดกระเซ็นไปทั่วทุกที่
ประตูเมืองเต็มไปด้วยรอยเลือดราวกับเหตุการณ์ในอดีตได้เกิดขึ้นอีกครั้งตอนที่อาณาจักรเซี่ยอยู่ในช่วงสงคราม
เสียงกรีดร้องดังก้องไปในอากาศ
ในเวลาเดียวกันร่างสีดำนอกเมืองได้บุกฝ่าเข้าไปในตัวเมืองหลวงแล้ว
ผ้าสีดำที่พันหอกถูกคลายออก
หอกเหล่านั้นส่องสว่างเปล่งประกายอันเยือกเย็นภายใต้แสงจันทร์ภายในพริบตา หอกเหล่านั้นก็ถูกแทนที่ด้วยความอบอุ่น ความอุ่นของเลือด
”นี่คือคำสั่ง!จบการต่อสู้ใน 15 นาที!”
”รับทราบ!”เสียงพร้อมเพรียงดังก้องไปที่ขอบฟ้าเลือดซึมลงไปในชุดของพวกเขาอย่างช้าๆ นั่นเป็นเลือดของชาวเมืองหลวง เกราะหนาที่ซ่อนอยู่ภายใต้ผ้าคลุมปรากฎออกมาให้เห็น