Gate of God – ตอนที่ 593 ผู้ที่ปรากฎตัว

มันเป็นการสังหารหมู่ที่ไม่มีใครต่อต้านได้
ในที่สุดลูกธนูก็ถูกปล่อยออกมาจากมือของเหล่าทหารมันตกลงมาทะลุชุดเกราะของเหล่าร่างสีดำ ก่อนที่พวกเขาจะล้มลง
พวกเขาเองก็เป็นทหารชั้นยอด
แม้อาจจะเทียบไม่ได้กับกองทัพทลายภูผาหรือหน่วยปีกสีชาดก็ตาม
อย่างไรก็ตามการที่แม่ทัพหลี่ตายลงทำให้ทหารป้องกันเมืองตอนนี้ต่างไร้ทิศทาง
อย่างไรก็ตามพวกเขายังคงต่อสู้อย่างเต็มที่ไม่มีทหารคนไหนเลือกจะหลบหนี พวกเขาเผชิญหน้ากับพวกคนเถื่อนโดยไม่ลังเล
”ฆ่าให้หมด!”
เสียงตะโกนดังก้องไปทั่วเมืองหลวง
มันทำให้เหล่าขุนนางและเจ้าหน้าที่ตื่นจากการหลับไหลพวกเขารีบออกมาจากบ้านของตัวเองพร้อมกับหยิบดาบออกมาพร้อมสู้
”ปกป้องเมืองหลวง!”
”ประตูถูกเปิดศัตรูเข้ามาในเมืองแล้วฆ่าพวกมันให้หมด!” ่
”เร็วเข้าไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในวัง ส่งคนไปรายงานองค์จักรพรรดิ!”
”รับทราบ!”
เสียงอึกทึกดังไปทั่วเมือง
ขุนนางและเหล่าเจ้าหน้าที่จำนวนมากต่อสู้อยู่บนถนนการต่อสู้ได้จบลงแล้ว ร่างสีดำนั้นมีมากเกินไป มันเกินกว่าที่ทหารป้องกันเมืองจะทำอะไรได้
และไม่ได้หมายความว่าพวกเขาแข็งแกร่งไม่พอ
แต่เป็นเพราะโชคดวง สถานที่ ไม่เอื้ออำนวยต่อพวกเขา รวมถึงพวกเขาไม่มีแม่ทัพคอยสั่งการ
ศพนอนเกลื่อนกลาดไปตามพื้นถนน
ท่ามกลางกลุ่มร่างสีดำที่ปรากฎขึ้นไกลๆมีคนหนึ่งที่สวมชุดเจ้าหน้าที่ของอาณาจักรเซี่ยอย่างชัดเจน
”ท่านซูท่าน … “แม่ทัพคนหนึ่งพูดอย่าตะกุกตะกัก ดวงตาของจ้องมองไปยัง ซู ฉิง ด้วยความไม่เชื่อ
ทำไม?
ผู้นำของกองตรวจการทั้งห้าในแดนเหนือถึงทรยศอาณาจักร?
แต่ทันใดนั้นเองก็มีดาบเล่มหนึ่งแทงทะลุหน้าอกของเขา
ซูฉิง จับดาบในมือแน่น สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา “ความภักดีมันเป็นสิ่งที่ทำให้เจ้าอ่อนแอเช่นนี้ไงล่ะ?!”
”ท่านซูประตูทิศตะวันออกและทิศใต้อยู่ภายใต้การควบคุมของเราแล้ว ทางฝั่งประตูทิศตะวันตกก็เกือบสำเร็จแล้ว มีเพียงทิศเหนือเพียงอย่างเดียวที่ยังคงดิ้นรนอย่างไร้ประโยชน์อยู่!” ร่างสีดำรายงานต่อ ซู ฉิง
”นายท่านเจ้าหน้าที่รวมถึงขุนนางและผู้คนจำนวนมากกำลังมุ่งหน้ามาทางเรา!” ร่างดำอีกร่างรายงานต่อ ซู ฉิง
”หืมมันยังคงเป็นไปตามสิ่งที่ข้าคิดทำตามแผนที่วางไว้!” ซู ฉิง ไม่แปลกใจกับข้อมูลที่ได้รับ
”รับทราบ!”ร่างสีดำทั้งสองทำความเคารพ
จากนั้นชิ้นส่วนสีทองแดดรูปร่างประหลาดๆก็ปรากฎขึ้นในมือของเหล่าร่างสีดำ จากนั้นพวกเขาก็แปะมันเข้ากับประตูเมืองหลวงด้วยความรวดเร็ว
ประตูเมืองแต่เดิมแล้วทำจากหินและชิ้นส่วนต่างๆอย่างไรก็ตามหลังจากถูกแผ่นทองแดงแปะเข้าไปมันก็ค่อยๆเรืองแสงสีเขียวออกมาทันที..ไอลีนโนเวล
ไม่ถึงสิบห้านาทีประตูก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงมันกลายเป็นประตูทองแดงขนาดใหญ่ ที่มีแสงสีเขียวเข้มปล่อยออกมาจางๆ
”มันคืออะไรกัน?”
”ประตูทองแดง!”
”เกิดอะไรขึ้นกับประตูเมือง?ทำไมมันถึงได้เปลี่ยนไป?”
คนจำนวนมากที่พึ่งมาถึงไม่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น
”เราต้องหยุดพวกเขาให้ได้!”
”ใช่ไปกันเถอะ!”
เหล่าขุนนางและประชาชนหวาดกลัวเป็นอย่างมากอย่างไรก็ตามพวกเขาก็ดึงดาบออกและพุ่งไปที่ประตูเมือง
ร่างสีดำนั้นเตรียมพร้อมรอพวกเขาอยู่ก่อนแล้ว
”ฆ่า!”ก่อนที่พวกเขาจะตะโกนขึ้นมาและพุ่งไปหาทางฝูงคนที่กรูเข้ามาดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยจิตสังหาร
การต่อสู้นองเลือดเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง
เลือดสาดกระเซ็นไปทั่วถนนเสียงแห่งความเจ็บปวดโหยหวนไปทั่วเมือง
”ฆ่าให้หมด!”
ขณะที่สงครามกำลังดำเนินอยู่นั่นเองมันเปล่งสีเขียวมรกตออกมา ความเข้มข้นของมันค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ฟู่!
ฟู่!
หลังจากเกิดเสียงเสาแสงสีเขียวมรกตสี่อันก็ปรากฎขึ้น มันพุ่งขึ้นไปบนอากาศจกประตูทั้งสีทิศ ก่อนที่จะมารวมกัน ณ กลางเมือง
จากนั้น..
แสงสีเขียวมรกตก็พุ่งลงมาจากท้องฟ้าด้วยความรวดเร็วราวกับดาวตก ก่อนที่มันจะปะทะกับพื้นดิน
ตูม!
ตามมาด้วยเสียงระเบิด
ลำแสงนั้นพุ่งเข้าไปกลางพระราชวังที่โถงบัลลังก์…
ภายในโถงบัลลังก์
ในที่สุดทั้งสองร่างก็แยกออกจากกันหลังจากเกิดการระเบิดขึ้นร่างสีทองบินกลับไปข้าง หลิน มู่ ไป ขณะ เฉียน วู่ ถอยหลังไปไม่กี่ก้าว
ตรงกลางของพวกเขานั้นเป็นประตูสีทองแดงเข้ม
ประตูชีวิต!
มันได้ปิดลงไปแล้ว
อย่างไรก็ตามตอนนี้มันกลับส่องแสงสีเขียวขึ้นมาอีกครั้งแสงมันเจิดจ้าจนทำให้ใครที่มองอยู่แทบปวดตา
หลินมู่ไป่ หรี่ตาลง
แน่นอนว่าเขาเห็นลำแสงที่พุ่งลงมาจากท้องฟ้า
”ฝ่าบาท!”ใบหน้าอันไร้อารมณ์ของ เฉิน เฟยฮัว แสดงให้เห็นถึงความตกใจเป็นครั้งแรก
”ถ้ามันจะเกิดมันก็ต้องเกิดขึ้น!”หลิ่นมู่ไป่ ส่ายหัว ในเวลาเดียวกันเขาหยิบยาเม็ดสีแดงออกมาจากกระเป๋าของเขาแล้วกลืนลงไป
หลินมู่ ไป่ ได้รับบาดเจ็บมาสักพักแล้ว
อย่างไรก็ตามเขาไม่คิดจะใช้ยาใดๆจนกระทั่งเขาเห็นลำแสงสีเขียวพุ่งเข้ามาในโถงบัลลังก์
”มันคืออะไร?”หลิน มู่ไป่ จ้องไปที่ลำแสงอันแปลกประหลาด เขารู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก
เขามีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
ไม่ใช่เพราะลำแสงสีเขียวแต่เป็นเพราะสัตว์ร้ายทั้งสามที่คุกเข่าอยู่บนพื้นด้วยความหวาดกลัว
นี่เป็นฉากที่แปลกประหลาดมากมันราวกับพวกมันกำลังแสดงความเคารพให้ใครบางคนอยู่
”ผ่อนคลายเถอะองค์รัชทายาท การแสดงที่แท้จริงกำลังเริ่มต้นขึ้น!” เฉิน วู่ พูดกับ หลิน เทียนหลง
ในเวลาเดียวกันเฉียน วู่ ก็เคลื่อนไหว
อักขระหกตัวปรากฎขึ้นบนมือเขาจากนั้นเส้นใยแสงนับไม่ถ้วนก็เชื่อมโยงพวกมันเข้าด้วยกัน ก่อนที่มันจะค่อยๆหมุนวนเร็วขึ้นเรื่อยๆ
ครั้งนี้เฉียน วู่ ไม่ได้กดมันลงบนพื้น เขาแค่พยายามควบคุมมันให้หมุนวนไปเรื่อยๆ จนใบหน้าของเขาแดงก่ำ
อั้ก!
เลือดพุ่งออกมาจากปากของเฉียน วู่
ทันใดนั้นได้เกิดเสียงบางอย่างขึ้นราวกับเสียงที่สามารถสั่นสะเทือนไปทั้งโลกและสวรรค์ได้ มันทำให้จิตใจของทุกคนอยู่ในความว่างเปล่า
”นี่ไม่ถูกต้อง!เขากำลังพยายาม…” เฉิน เฟยฮัว มองด้วยความกังวล นางต้องการหยุดเรื่องนี้ แต่มันก็สายเกินไปแล้ว
เพราะเฉียน วู่ เอาคลื่นพลังที่เขาหน่วงเอาไว้ไปประทับลงบนประตูชีวิตแล้ว
แอ้ด!
ประตูชีวิตที่ปิดไปแล้วกลับมามีชีวิตอีกครั้ง
อย่างไรก็ตามมันแตกต่างออกไป ก่อนหน้านี้ประตูชีวิตส่องสีเขียวจางๆออกมาเท่านั้น แต่ครั้งนี้มันกลับส่องแสงสีเขียวมรกตเข้มออกมา
มันดูน่ากลัวมาก
ทันทีที่ประตูเปิดแสงสีเขียวเหล่านั้นก็ถูกดูดกลืนเข้าไปด้านในทันที
หลินเทียนหลง จ้องสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความหวาดกลัว
ใบหน้าของขันทีเว่ยเองก็ซีดขาวเช่นกัน
รวมถึงทุกๆคนที่อยู่ในโถงแห่งนี้ต่างเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
แอ้ด!
ประตูเปิดออกแสงมรกตได้หายไปจากประตูทองแดง
ในตอนนั้นเอง…
ร่างหนึ่งได้ปรากฎออกมา
เขาไม่ได้ร้องคำรามราวกับสัตว์ร้ายมีแต่ความสงบที่ชวนอึดอัด
ร่างดังกล่าวยังคงพร่ามัวไม่ชัดเจนร่างของเขาเดี๋ยวเองไปทางซ้ายที ขวาที
เวลาดูเหมือนจะหยุดลงไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมา
ในที่สุด…
เงานั้นก็หยุดเคลื่อนไหว
มันหยุดอยู่ใจกลางประตูชีวิต
มันเป็นเงาเล็กๆเมื่อเทียบกับประตูขนาดยักษ์แล้วมันช่างเล็กจ้อย
อย่างไรก็ตามหลิน มู่ไป่ และ เฉิน เฟยฮัว ต่างจ้องไปที่ร่างๆนั้นด้วยความหวาดกลัว พวกเขากำมือแน่น
สายลมยามค่ำคืนยังคงพัดผ่านโถงบัลลังก์
ชายเสื้อยังคงพริ้วไหวตามสายลม
ในตอนนั้นเองร่างๆนั้นก็เคลื่อนไหวอีกครั้ง เขาเดินออกจากประตูอย่างช้าๆ
ไม่มีเสียงของฝีเท้าที่ก้าวเดิน
ไม่มีกรงเล็บขนาดใหญ่
เป็นเพียงเท้าของมนุษย์ที่สวมรองเท้าสีขาวบริสุทธิ์
เขาดูเหมือนนักปราชญ์และเขามีหยกรูปสัตว์ห้อยอยู่ที่เอว
ผิวพรรณของเขาดูดีมากอย่างไรก็ตาม ไม่มีใครคิดว่าเขาเป็นนักปราชญ์ธรรมดา
เพราะดวงตาของเขาน่ากลัวเหมือนปีศาจ
สิ่งสำคัPที่สุดคือมี’บาดแผล’ อยู่บนหน้าผาก
มันดูเหมือนลูกตา
ตาที่หลับอยู่
นอกจากนี้ยังมีเขาสองข้างอยู่บนหัว และมีลวดลายที่ซับซ้อนสลักอยู่ แสงสีทองเรืองรองอยู่บนลวดลายนั้น
บรรยากาศเงียบสงบ
หลินมู่ไป่ และ เฉิน เฟยฮัว จ้องมองที่ชายคนนั้น
ทหารองครักษ์และหน่วยเกราะมังกรต่างสั่นเทาเมื่อเห็นเขาเช่นกัน
พวกเขาไม่ได้ก้าวถอยจากศัตรูที่น่ากลัวอย่างไรก็ตามพวกเขาก้าวไปข้างหน้าไม่ได้เช่นกัน!
เมืองหลวง
ภายในบ้านพักขนาดใหญ่
ภายในดูหรูหรากว่าที่อื่นๆในเมืองหลวง
สถานที่แห่งนี้ทั้งสวยงามและแปลกประหลาด
มีชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่กลางห้องร่างกายของเขาดูผอมบางเป็นอย่างมาก
อย่างไรก็ตาม…
เขาคือคนที่ได้รับความเคารพจากคนทั้งอาณาจักรเซี่ยเพราะเขาได้ผ่านช่วงเวลาที่อาณาจักรเต็มไปด้วยสงคราม เขาคือประวัติศาสตร์ที่มีชีวิตราชาหลี่ฉิน
”หืม?”ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เปิดออก แสงมากมายปรากฎขึ้นในดวงตาของเขา
แดง,ส้ม, เหลือง, เขียว, น้ำเงิน, ฟ้า, ม่วง…
เจ็ดสีที่ผสมผสานอย่างสวยงามภายในดวงตาของเขา
ในเวลาเดียวกันราชาหลี่ฉินก็ค่อยๆลุกขึ้นยืน จากนั้นเขาก็จ้องมองไปที่ขอบฟ้า
”อาณาจักรเซี่ยที่ยิ่งใหญ่คงสงบสุขมานานหลายปีพวกเราคงสุขสบายกันมากเกินไปเหล่าชนชั้นสูงและขุนนางมีอำนาจมากเกินไป ทุกคนล้วนคิดแต่หาผลประโยชน์ให้ตัวเอง นี่เป็นผลที่ตามมายังไงล่ะ!”