Gate of God – ตอนที่ 600 จริงๆแล้วข้าชื่อ ฟาง เจิ้งจือ

แต่เขาก็ตระหนักได้ว่าทุกอย่างนั้นสายไปแล้ว
”แค่กแค่ก …เจ้าเป็น? เจ้าเป็นใครกัน?!”เขากระอักเลือดออกมาอย่างรุนแรง
”ฉานยู่!”น้ำเสียงนั้นเย็นชาอย่างไม่น่าเชื่อ ในตอนนั้นเอง ผ้าคลุมหัวของนางก็ถูกพัดด้วยสายลม มันเผยให้เห็นถึงใบหน้าของนาง
ผิวพรรณที่นวลนุ่มของนางชวนให้รู้สึกหลงไหลขณะเดียวกันแววตาของนางสดใสสะท้อนแสงจันทร์
”ฉานยู่? ฉาน …เจ้า…เจ้าคือองค์หญิงแดนใต้ ฉาน ยู่!”ท่าทีของร่างสีดำเปลี่ยนไป เขาตกตะลึง ไม่อยากจะเชือในสายตาตัวเอง เขารู้ว่าตัวเองได้หลงกลเข้าให้แล้ว ด้านหน้าของเขาไม่ใช้กองทัพคนเถื่อน แต่เป็นกองทัพแดนใต้!
เป็นไปได้ยังไงกัน?!
ราชาต้วนไม่ได้บอกว่าประตูวังทั้งสี่ทิศอยู่ในการควบคุมของทหารป้องกันเมืองงั้นหรือ?กองทัพแดนใต้บุกเข้ามาได้ยังไง?
เขาไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อยแต่ฉาน ยู่ ก็ไม่คิดจะปล่อยให้เขาได้คิดอีกต่อไป นางดึงมีดที่อกของเขาออกมา เลือดสาดกระเซ็นไปทั่ว
จากนั้นเขาก็มองเห็นร่างสามร่างยืนอยู่ท่ามกลางกองทัพคนที่ยืนอยู่เผยรอยยิ้มอย่างเย้ยหยัน
”หา?ดูเหมือนเจ้ากำลังจะตาย แล้วทำไมไม่ตอบคำถามสุดท้ายของข้าเสียหน่อยล่ะ? การแสดงของข้าเร้าใจดีใช่ไหมล่ะ?”ฟาง เจิ้งจือ ถามด้วยความตื่นเต้น
”การแส… การแสดง … ” ชายที่ถูกแทงอกพยายามลุกขึ้น เลือดไหลลงสู่พื้นอย่างต่อเนื่อง ในขณะเดียวกัน เลือดก็ไหลออกจากปากเขาเช่นเดียวกัน ขาของเขาเริ่มสั่นไหว ไม่สามารถยืนหยัดต่อไปได้อีก
”ตึ้ง!”
เขาล้มลงกับพื้น
ในตอนที่เขาทรุดลงไปเขาก็มองเห็นร่างสีดำอีกร่างนอนอยู่ไม่ไกลเขา เขามองเห็นแววตาของชายคนนั้นได้อย่างชัดเจน แววตาที่ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น
แดนใต้…ดินแดนภูเขาทางใต้!
ทำไมพวกเขาถึงอยู่ในพระราชวัง!
แววตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ
ปิงหยาง เริ่มพูดอะไรบางอย่างหลังจากที่เห็นแววตาที่โกรธแค้นของคนพวกนั้น
”นักรับระดับจุติที่เจ้าบอกอยู่ที่ไหนกัน?พวกเขาอ่อนแอกว่าข้าเสียอีก!”ปิง หยาง มองไปที่ร่างสีดำนอนอยู่บนพื้นทั้งสองคน ก่อนจะหันไปถาม ฟาง เจิ้งจือ ว่า “เจ้าแสดงไดดีเท่าข้าไหมล่ะ?”
”เจ้า?”ฟางเจิ้งจือ ตอบกลับด้วยสีหน้าเดียวกัน
”แต่พูดตามตรงข้าเกือบจะเชื่อตอนที่เจ้าตะโกนว่าขอตายอย่างมีเกียรติ!”ปิง หยาง พูดเพิ่ม
”มันเรียกว่าพรสวรรค์ในการแสดงไง”ฟาง เจิ้งจือ ยิ้มเยาะและหันไปมอง ฉาน ยู่
หลังจากที่ไม่ได้พบนางนานหนึ่งปีผู้หญิงคนนี้พัฒนาไปไกลเหลือเกิน?
ฟางเจิ้งจือ เห็นนางครั้งสุดท้ายก็ตอนไปที่ห้องนอนของนางในแดนใต้ความสามารถของนางคือ ความเร็วและความแม่นยำ
แต่ตอนนี้…
ฉานยู่ พัฒนาขึ้นอย่างชัดเจน แม้ว่า ฉาน ยู่ จะใช้การลอบโจมตี แต่ฝ่ายตรงข้ามอยู่ในระดับจุติ และพลังของพวกเขาไม่ใช่สิ่งที่จะเอาชนะได้ง่ายๆ
ร่างสีดำทั้งสองคนล้มลงไปสหายที่เหลือก็ไม่สามารถทนเฉยได้อีกต่อไป
ฟางเจิ้งจือ ไม่แปลกใจเลยแม้แต่น้อยเพราะทหารหลายพันคนที่อยู่ตรงหน้าเขาเป็นทหารชั้นยอดจากแดนใต้ นอกนจากนั้นแล้ว มีเหล่าหัวหน้าถิ่นฐานที่อยู่ในระดับจุติในกองทัพอีกด้วย
ฟางเจิ้งจือ หยุดดูการต่อสู้ระหว่างกองทัพแดนใต้และร่างสีดำ ก่อนที่จะค่อยๆหันไปมองมหารป้องกันเมืองที่อยู่ด้านหน้าราชาต้วน
”ดูเหมือนว่าพี่หกของเจ้าจะทรยศนะ… ” ฟาง เจิ้งจือ กระซิบเบาๆ
ปิงหยาง เองก็สังเกตุเห็นท่าทีที่เปลี่ยนไปของทหารป้องกันเมืองเช่นกัน แต่นางก็พยายามไม่คิดมีเพียงแววตาของนางที่เต็มไปด้วยความเศร้าโศก
แม้ว่าราชาต้วนจะมีแม่คนละคนกับนางแต่พวกเขาก็มีพ่อคนเดียวกัน นางจะรู้สึกดีได้ยังไงในเมืองเห็นพี่ชายของนางแปรพักไปอยู่ฝ่ายตรงข้ามในระหว่างการต่อสู้
ฉานยู่ มาข้างๆ ฟาง เจิ้งจือ
นางรอให้ถึงวันนี้…มานานมากแล้ว
หนึ่งปีที่ผ่านมาฉาน หลิง ถูกฆ่าในแดนใต้ ศพของเขาถูกทหารหมาป่าเขาเงินพากลับมาพร้อมกับจดหมายหนึ่งฉบับที่วางอยู่ข้างกายเขา มันมีเขียนไว้เพียงประโยคเดียว
”ฟางเจิ้งจือ เป็นฆาตกร”
วันนั้นมีหิมะตกหนักสภาพแวดล้อมเต็มไปด้วยสีขาวโพลน
ลมพายุพัดผ่านป่าทืบในภูเขาแดนใต้
ฉานยู่ ยังจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนั้นได้อย่างแม่นยำ
”หลินเทียนหลง… “ฉาน ยู่ กัดฟันแน่น แววตาของนางที่จับจ้องเขา แต่นางก็หักห้ามใจและหันไปหาราชาต้วนแทน”โจมตี!”
”โจมตี!”
ด้วยคำสั่งของฉาน ยู่ ทหารกว่าพันคนตวัดหอกของพวกเขาไปในอากาศอย่างพรอมเพรียง
”โจมตี!”
”โจมตี!”.ไอรีนโนเวล
ในการออกคำสั่งครั้งที่สองหอกยาวนับพันพุ่งออกมาอย่างน่ากลัว
หอกยาวนับพันด้ามพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าแต่ไม่ได้เล็งไปทาง หลิน เทียนหลง กลับกันมันพุ่งไปทางทหารป้องกันเมือง
”อา!”
”เกิดอะไรขึ้น?”
”ศัตรูกำลังจู่โจมจากด้านหลัง!”
เหล่าทหารป้องกันเมืองต่างกำลังเล็งธนูไปทางหลิน มู่ไป่ อย่างต่อเนื่องโดยไม่ทันสังเกตุการโจมตีจากด้านหลังความจริงแล้ว พวกเขาไม่คิดเลยว่ากองทัพคนเถื่อนจะโจมตีมาจากด้านหลังด้วยหอกยาวนับไม่ถ้วน
เสียงกรีดร้องอันน่าสมเพชดังขึ้นท่ามกลางความโกลาหล
และนั่นก็ไม่ใช่ทั้งหมดหลังจากการโจมตีด้วยหอกทางอากาศ กองทัพแดนใต้ก็พุ่งเข้ามาพร้อมกวัดแกว่งมีดในมือของพวกเขา
”ฆ่า!”
”ฆ่า!”
เสียงต่อสู้ดังก้องกังวานไปทั่ว
มันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกระทันเกินไป
ทุกฝ่ายต่างเต็มไปด้วยความตกใจ
”พวกคนเถื่อนงั้นรึเป็นไปได้ยังไง?” หน่วยเกราะมังกรต่างไม่เข้าใจ
”พวกเขาโจมมตีทหารของราชาต้วจริงๆพวกเขาเข้าใจอะไรผิดไหม?” ทหารองครักษ์พูดออกมาด้วยความไม่เชื่อ
”เฉียนวู่ เกิดอะไรขึ้น?” ราชาต้วนกระวนกระวายใจอย่างเห็นได้ชัด เหตุผลที่เขาทรยศอาณาจักร เพราะเขาเห็นทหารคนเถื่อนเข้ามาในโถงกว่าพันคน
แต่ตอนนี้พวกนั้น…กลับโจมตีใส่ทหารของเขา
เขาจะยอมรับมันได้ยังไง?
”พวกเขาไม่ใช่คนของข้า!”เฉียนวู่ จ้องเขม็งไปยังร่างสีดำที่พุ่งเข้ามา เขากำมือแน่น
หากร่างสีดำเหล่านี้ไม่ใช่ทหารคนเถื่อนนั่นหมายความว่าคนของเขาได้ถูกกำจัดไปหมดแล้ว
จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง?
เกิดอะไรขึ้นในวังหลวงกัน?
”ไม่ใช่พวกคนเถื่อน?”หัวใจของราชาต้วนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ก่อนที่เขาจะจ้องไปยังเหล่าร่างสีดำอีกครั้ง”นั่นมัน…ทหารแดนใต้?!”เมื่อเขาเห็นชุดที่อยู่ภายใต้ผ้าคลุมสีดำเขาก็มั่นใจทันที
กองทัพแดนใต้!
ไม่มีใครนึกถึงพวกเขา
เพราะพวกเขาเป็นกองทัพที่ไม่สามารถเข้ามาในวังหลวงได้
เป็นไปได้ยังไง?
”ฝ่าบาท…ท่านเป็นคนเตรียมเรื่องนี้ไว้งั้นหรือ?”เฉินเฟยฮัว ถามขึ้นมาด้วยความสงสัย
ในฐานะแม่ทัพทหารองรักษ์นางไม่ได้เตรียมให้กองทัพแดนใต้เข้ามาในวังหลวง แล้วทำไมพวกเขาถึงปรากฎตัวขึ้นที่นี่?
”ไม่ใช่”หลิน มู่ไป่ ส่ายหัว
”ไม่?ถ้างั้น …” เฉิน เฟยฮัว ตกตะลึงอย่างมาก น่าจะมีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น
ประตูวังทั้งสี่ทิศถูกคุมโดยคนของราชาต้วนเป็นไปไม่ได้ที่ใครจะเข้ามา ยกเว้นทางเดียว…
บ้านของปิง หยาง!
ถึงแม้ว่าที่บ้านของปิง หยาง จะมีการป้องกันที่แน่นหนาจนยากที่ใครจะเข้าไป
แต่…ถ้านางเป็นคนเตรียมการเรื่องนี้ไว้เองล่ะ?
”วังหลวงและบ้านของปิง หยาง นั้นอยู่ห่างกันไม่มากนัก” หลิน มู่ไป่ พยักหน้า
”ข้าเข้าใจแล้ว”เฉิน เฟยฮัว พยักหน้า
นางไม่จำเป็นต้องพูดอะไรออกมาอีกแล้วเพราะการที่กองทัพแดนใต้ปรากฎตัวขึ้นมาเป็นเรื่องดีสำหรับพวกนางเป็นอย่างมาก!
…
การมาถึงของกองทัพแดนใต้ทำให้เกิดความไม่สมดุลในสงครามขึ้นอีกครั้ง ทหารป้องกันเมืองนับหมื่นคนถูกโจมตีจากด้านหน้าโดยทหารองครักษ์และจากด้านหลังโดยทหารแดนใต้
หลังจากถูกโจมตีอย่างไร้ความปราณีจากด้านหน้าและด้านหลังทหารของราชาต้วนในที่สุดก็ส่งสัญญานถึงความพ่ายแพ้ออกมา พวกเขาทำได้เพียงแค่ป้องกันเท่านั้น
หัวใจของราชาต้วนเต็มไปด้วยความโกรธมาถึงจุดนี้เขามีความคิดอยู่เพียงเรื่องเดียว
กองทัพแดนใต้เข้ามาผ่านทางบ้านของปิง หยาง?
จะมีใครคิดว่านี้ไม่ใช่ความคิดของฟาง เจิ้งจือ?
อย่างไรก็ตามฟาง เจิ้งจือ เข้ามาที่นี่พร้อมกับเขา แต่เขาไม่ได้พูดถึงกองทัพแดนใต้เลยแม้แต่น้อย
ถ้าฟาง เจิ้งจือ บอกเขาก่อนเสียหน่อย เขาคงไม่เลือกข้าง เฉียน วู่ แน่นอน!
”ฟางเจิ้งจือ กล้าหลอกข้างั้นหรือ?””ราชาต้วนกัดฟันของเขา เขาโกรธมาก แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่น ในเมื่อเขาตัดสินใจแล้วเขาไม่มีทางถอยกลับ
สายตาของเฉียน วู่ เต็มไปด้วยความโกรธแค้นเช่นกัน นับตั้งแต่ ฟาง เจิ้งจือ ปรากฎตัวขึ้น แผนการของเขาถูกรบกวนหลายครั้ง
ถ้าไม่ใช่เพราะฟาง เจิ้งจือ หลิน มู่ไป่ คงตายไปแล้ว และตอนนี้ หลิน เทียนหลง และราชาต้วนคงสู้กันเพื่อแย่งบัลลังก์
นั่นคือแผนของเขาแผนไร้ที่ติของเขายิ่งองค์ชายทั้งสองคนสู้กันมากเท่าไร เขายิ่งควบคุมสถานการณ์ได้ง่ายขึ้นเท่านั้น
แต่ทุกอย่างได้เปลี่ยนไปตั้งแต่ ฟาง เจิ้งจือ เข้ามา
โกรธ
ตอนนี้เขาโกรธมาก
”ราชาเซี่ยโหลว!”เฉียน วู่ ตะโกนขึ้นมากอีกครั้ง
ราชาอสูรเงยหน้ามอง”ข้าตกลงที่จะทำตามคำสั่งของเจ้าสามครั้งเท่านั้น นี่เป็นครั้งสุดท้าย”
”ได้ข้าต้องการให้เจ้าฆ่า ฟาง เจิ้งจือ เพียงนเดียวเท่านั้น!” เฉียน วู่ ตะโกน ก่อนจะชี้ไปที่ ฟาง เจิ้งจือ
”ฆ่าเขา?ฮ่าฮ่า ช่างเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก!” ราชาอสูรมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ก่อนจะยิ้มเย็นยะเยือกอีกครั้ง
แน่นอนว่าฟาง เจิ้งจือ ได้ยินคำพูดของ เฉียน วู่ ก่อนที่เขาจะหันไปมองดวงตาสีเขียวเข้มที่เหมือนเป็นแผลเป็นอยู่บนหน้าผาก
เขาพูดไม่ออก
”เอ่อ…เจ้าเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?ข้าแค่เดินผ่านมาเท่านั้น! เป้าหมายของเจ้าควรเป็นองค์จักรพรรดิสิ!” ฟาง เจิ้งจือ ชี้ไปที่ หลิน มู่ไป่
ใบหน้าของหลิน มู่ไป่ มืดลงทันที
แต่ในเวลาเช่นนี้เขาไม่สนใจอะไรอีกแล้ว หากการณ์คาดการณ์ของเขาถูกต้อง ชายที่ยืนอยู่ด้านหน้าของพวกเขาเป็นราชาอสูรแน่นอน ราชาอสูรที่ถูกเล่าขานมาแต่โบราณ
ราชาอสูร!
มันเป็นเผ่าพันธุ์ที่อันตรายและทรงพลังอย่างมาก
”ราชาเซี่ยโหลวอย่ามองมาที่ข้าแบบนั้นสิ! เจ้าจะเข้ามาใกล้ข้าทำไม? เขาบอกให้เจ้าฆ่าคนชื่อ ฟาง เจิ้งจือ ข้าชื่อ ฟาง เจิ้งเจิ้ง เจ้าลองถามคนอื่นสิ พวกเขายืนยันได้!”ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีทางเลือกนอกจากเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขาด้วยความจริงใจ?