Gate of God – ตอนที่ 602 หลุม

ตามคำสั่งของเฉียน วู่ ร่างในชุดดำรีบวิ่งเข้าไปขวางหน่วยเกราะมังกรเอาไว้ทันที อีกด้านเมื่อทหารแดนใต้พุ่งเข้าใส่ราชาอสูร มันทำให้เหล่าทหารของราชาต้วนมีเวลายกธนูขึ้นมาอีกครั้ง
ดวงตาของราชาต้วนสว่างขึ้นการที่ทัพแดนใต้หันไปให้ความสนใจกับราชาอสูร ถือว่าเป็นโอกาสของเขา
”จัดทัพรูปแบบสองหัวโล่อยู่ด้านหน้าธนูอยู่ด้านหลัง” ราชาต้วนตะโกนออกคำสั่ง
”รับทราบ!”ทหารป้องกันเมืองรับคำสั่งราชาต้วนทันที พวกเขาเปลี่ยนรูปแบบจากเน้นป้องกันเป็นทั้งป้องกันและโจมตีในคราวเดียวกัน
”ยิงได้!”
เหล่าทหารป้องกันเมืองยิงธนูขึ้นไปบนอากาศแต่ครั้งนี้นอกจากพวกเขาเล็งไปที่ หลิน มู่ไป่แล้วนั้น พวกเขายังเล็งไปที่กองทัพแดนใต้ด้วย
”ฆ่าพวกมันให้หมด!”
”ฆ่าพวกมันให้หมด!”
หน่วยเกราะมังกรและทหารองครักษ์ก็เปลี่ยนเป้าหมายไปที่ทหารป้องกันเมืองแทน
ด้านทหารแดนใต้นั้น…”จัดทัพ!”
”บุกเข้าไป!”
หัวหน้าถิ่นฐานตะโกนสั่งขึ้นมาขณะที่พวกเขากำลังต้านทานการโจมตีจากทหารป้องกันเมืองในเวลาเดียวกันพวกเขาก็พุ่งเข้าไปหาทหารป้องกันเมืองเช่นกัน
สนามรบเข้าสู่ความโกลาหลอีกครั้ง
เหยียนซิว และ ฉาน ยู่ ประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัดเมื่อ ราชาอสูรหายไป พวกเขาเตรียมจะเข้าไปใกล้ราชาอสูรอีกครั้ง
แต่…ระยะทางนั้นไกลเกินไป
”ลุกขึ้นเร็วเจ้าไร้ยางอาย อย่ามาแกล้งหลับนะ…” ปิง หยาง มองไปที่ราชาอสูรด้วยความกังวล
นางต้องการผลักฟาง เจิ้งจือ ออกไป แต่ร่างกายของเขาหนักมาก ดวงตาของเขาปิดสนิทราวกับเขาได้ตายไปแล้ว และยิ่งไปกว่านั้น … ใบหน้าของเขาซีดขาวมาก ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ
”เขาอ่อนแอขนาดนี้เลยงั้นรึ?”ราชาอสูรจ้องไปที่ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความประหลาดใจ แต่เขาก็รีบยกมือซ้ายขึ้นทันที จากนั้นลูกบอลพลังสีเขียวเข้มก็ปรากฎขึ้นในมือเขาทันที ” งั้นตาย!”
”ไม่นะ!!”ปิง หยาง รู้ว่านางไม่มีทางทำอะไรได้ นางจึงผลัก ฟาง เจิ้งจือ ไปด้านล่างตัวนางเพื่อพยายามป้องกันเขา
นางไม่รู้ว่าตัวเองทำแบบนี้ทำไม
ฟางเจิ้งจือ หมดสติไปแล้ว การหนีเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดของนาง เพราะอย่างน้อยเป้าหมายของราชาอสูรก็ไม่ใช่นาง
แต่…นางยึดมั่นกับฟาง เจิ้งจือ เพราะนางเชื่อว่า ฟาง เจิ้งจือ เป็นกุญแจสำคัญในชัยชนะครั้งนี้
”เหอะ?ดูเหมือนข้าจะต้องฆ่าเพิ่มอีกคนหนึ่งแล้ว!” ราชาอสูรมองไปยัง ปิง หยาง ที่พยายามเอาร่างกายบัง ฟาง เจิ้งจือ เอาไว้ ก่อนที่เขาจะยิ้มอย่างเยือกเย็นออกมา
แสงสีเขียวในมือของเขาสว่างขึ้นสว่างขึ้นเรื่อยๆ
”อย่าทำร้ายปิง หยาง ของข้า!!!” หลิน มู่ไป่ ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เขาพุ่งตัวออกไปจากการป้องกันของเหล่าทหารองครักษ์ทันที ในเวลาเดียวกันร่างของเขาเปล่งแสงสีทองออกมาจนกลายเป็นมังกรขนาดใหญ่บนอากาศ จุดสีแดงสองจุดปรากฎขึ้นมาในดวงตาของมังกรทอง
ดวงตามังกรมรกต…
เฉินเฟยฮัว ก็สร้างหมอกสีทองมาปกคลุมร่างกายของนางเช่นกัน ก่อนจะพุ่งออกไปด้านหน้า
”วิ่งปิง หยาง!” เฉิน เฟยฮัว ตะโกนร้อง ก่อนที่ร่างของนางจะหลอมรวมไปกับหมอกสีทอง
อย่างไรก็ตามราชาอสูรไม่สนใจพวกเขา
เขาไม่ได้ต้องการฆ่าคนอื่นเขาต้องการฆ่า ฟาง เจิ้งจือ เพียงคนเดียวเท่านั้น
มันง่ายมาก…ด้วยเหตุนี้เขาจึงเพิกเฉยต่อหมอกสีทองและมังกรทองของหลิน มู่ไป เขาเพียงฟาดลงไปที่หลังของ ปิง หยาง โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย!
”ไม่!!”แน่นอนว่า เฉิน เฟยฮัว เร็วกว่า หลิน มู่ไป่ นางพุ่งออกไปจากหมอกสีทอง และยกหมัดขึ้นเตรียมจะโจมตีใส่ราชาอสูรจากด้านข้าง
”หึ?มั่นใจเกินไป” ในเวลาเดียวกันลำแสงสีเขียวเข้มก็พุ่งออกมาจากดวงตาของเขาและปะทะเข้ากับหมัดของ เฉิน เฟยฮัว
เฉินเฟยฮัว ถูกหยุด ราวกับร่างของนางถูกตรึงไว้ในอากาศ ร่างของนางสั่นสะท้าน นางพยายามสร้างหมอกสีทองเพื่อยับยั้งการโจมตีนั้น แต่ไม่นานหมอกทั้งหมดก็ถูกทำายหายไป ก่อนที่ร่างของนางจะกระเด็นลอยไปด้านหลัง
ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในพริบตา
มันรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ
”หึ!”ราชาอสูรยังคงสนใจแต่การโจมตีใส่ปิง หยาง และ ฟาง เจิ้งจือ เท่านั้น
แต่ในที่สุดมังกรสีทองที่พุ่งออกมาจากร่างของหลิน มู่ไป่ ก็พุ่งมาถึงเหนือหัวของราชาอสูร
”ฮัวเอ๋อร์!”มือของ หลิน มู่ไป่ คว้าตัว เฉิน เฟยฮัว เอาไว้ได้ ขณะที่มังกรสีทองพุ่งเข้าไปที่หัวของราชาอสูรอย่างรุนแรง
”ไปตายซะ!”ราชาอสูรเห็นเช่นนั้นเขาเริ่มโกรธขึ้นมาทันที เพราะการโจมตีของเขาถูกขัดจังหวะอีกครั้ง
นอกจากนี้…เขาไม่เพียงแต่เผชิญหน้ากับ หลิน มู่ไป่ เท่านั้น แม้แต่ เหยียน ซิว และ ฉาน ยู่ ก็ตรงมาที่เขา
หนึ่งคือองค์จักรพรรดิของอาณาจักรเซี่ยอีกหนึ่งคือทายาทสายตรงของตระกูลเหยียน และสุดท้ายเป็นราชินีของแดนใต้
แต่ตอนนี้ทั้งสามคนกำลังรวมพลังกันเพื่อโจมตีราชาอสูร
แสงสีแดงเลือดปาดไปที่คอของราชาอสูร…Aileen-novel
”สวะ!”
แต่ทันใดนั้นเองลำเสียงสีเขียวเข้มก็พุ่งขึ้นมาจากพื้นดินลำแสงพุ่งขึ้นไปสูงเสียดฟ้า
ร่างของทั้งสามคนสั่นไหวราวกับพยายามต้านทานลำแสงนั้นแต่ไม่นานพวกเขาทั้งสามคนก็กระเด็นออกไป
”ตึ้ง!”
”ตูม!”
”…”
หลินมู่ไป่ กลิ้งไปบนพื้นพร้อมกับ เฉิน เฟยฮัว ในอ้อมกอด ขณะที่ เหยียน ซิว และ ฉาน ยู่ กระเด็นเข้าไปในกองทัพแดนใต้
”ฝ่าบาท!ทานปลอดภัยไหม?!”
”นายน้อยเหยียน!”
”เร็วเข้ารักษาบาดแผลของพวกเขา!”
กองทัพแดนใต้เพิกเฉยต่อเหล่าทหารป้องกันเมืองพวกเขารีบวิ่งไปช่วยเหลือ เหยียน ซิว และ ฉาน ยู่ ทันที หัวหน้าถิ่นฐานหยิบยารักษาอาการบาดเจ็บออกมาและป้อนให้ทั้งสองทันที
ไม่ไกลหน่วยเกราะมังกรก็รีบเข้าไปหาหลิน มู่ไป่ เช่นกัน ก่อนที่พวกเขาจะตั้งขบวนป้องกันเหล่าร่างสีดำขึ้นมาทันที
”เร็วเข้าช่วยองค์จักรพรรดิ!”
”รับทราบ!”
ความกังวลเอ่อล้นขึ้นในใจของทุกคน
ทุกคนต่างยืนมองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความหวาดกลัว
เสาแสงสีเขียวนั้นยังไม่หายไป
ร่างของราชาอสูรยืนอยู่ตรงกลางดวงตาของเขากลายเป็นสีเขียวรอยดาบทั้งสองบนหัวของเขาเองก็เปล่งประกายสีทองออกมา
”ราชาอสูร!”
”นี่คือพลังที่แท้จริงของเขา?”
“เขาแข็งแกร่งเกินไปเราไม่มีโอกาสชนะ!”
ทหารองครักษ์จ้องมองไปที่ราชาอสูรที่ผู้ยืนอยู่กลางเสาแสงด้วยความสิ้นหวังระดับ…แตกต่างกันเกินไป
แม้แต่เหยียน ซิว หรือ หลิน มู่ไป่ และฉาน ยู่ ยังเทียบไม่ได้ แล้วอย่างพวกเขาจะทำอะไรได้?
”สวะอย่ามาสนใจข้า เร็วเข้าช่วย ปิง หยาง!” หลิน มู่ไป่ ผลักทหารเกราะมังกรที่เข้ามาช่วยออกและลุกขึ้นอีกครั้ง
แต่เมื่อเขายืนขึ้นหน้าเขาพลันซีดขาวทันที จากนั้น…
”อั้ก!”เขากระอักเลือดออกมา
”ฝ่าบาท!”
”เร็วเข้ารีบพาองค์จักรพรรดิและสนมเฟยฮัวหนีไปป!”
หน่วยเกราะมังกรล้อมรอบหลิน มู่ไป และ เฉิน เฟยฮัว ไว้อีกครั้ง พวกเขาเตรียมตัวจะล่าถอย
”พวกเจ้าคิดว่าจะหลบหนีไปได้ง่ายๆงั้นหรือ?”เฉียน วู่ เผยรอยยิ้มที่น่ากลัวออกมาอีกครั้ง
ข้อตกลงของเขากับราชาอสูรคือฆ่า ฟาง เจิ้งจือ เท่านั้นแต่ตอนนี้…
ไม่เพียงแต่เขายังเพิ่มปิง หยาง เข้าไป แม้แต่ หลิน มู่ไป่ หรือ เหยียน ซิว และ ฉาน ยู่ เองก็ได้รับบาดเจ็บ
เขาฆ่านกสี่ตัวด้วยหินก้อนเดียว!
ความสำเร็จอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมเขาจะปล่อยให้ หลิน มู่ไป่ หนีไปได้อย่างไร? ตราบใดที่เขาฆ่า หลิน มู่ไป่ ได้ชัยชนะจะเป็นของเขา
หึอาณาจักรเซี่ยที่ยิ่งใหญ่สุดท้าย…ก็ต้องตกมาอยู่ในมือของจักรวรรดินักรบศักดิ์สิทธิ์!
ดวงตาของเฉียน วู่ สั่นไหวด้วยความตื่นเต้น เขาพุ่งไปหา หลิน มู๋ไป่ และ เฉิน เฟยฮัว ในทันที
อักขระหมุนวนรอบมือเขาอีกครั้ง
ในเวลาเดียวกันสัตว์ร้ายทั้งสองตัวก็ร้องคำรามและพุ่งไปในทางเดียวกับเฉียน วู่
ราชาอสูรยกมือขึ้นอีกครั้ง
ไม่มีใครขัดขวางเขาได้อีกแล้วเขาไม่คิดจะเสียเวลาอีกต่อไป
”ตาย…”ก่อนที่เขาจะพูดจบ มือของราขาอสูรกลับค้างอยู่กับที่ สีหนา้ของเขากลายเป็นความไม่เชื่อ
เพราะ…ฟางเจิ้งจือ และ ปิง หยาง ได้หายไปแล้ว
แน่นอนว่าพวกเขาทิ้งร่องรอยไว้ไม่กี่อันเช่นขวดยาที่ตกอยู่ที่พื้น
พวกเขาหนีไปแล้ว!
ท่าทีของราชาอสูรแข็งค้างไปชั่วขณะหนึ่งเขาถูกขัดจังหวะถึงสามครั้ง และตอนนี้เหยื่อของเขากลับหนีไป…
เขาจะไม่โกรธแค้นได้อย่างไร?
ราชาอสูรกำหมัดแน่นและกวาดตามองรอบๆในเวลาเดียวกันแสงสีเขียวจาง ๆ ก็แผ่กระจายไป ทุกทิศทุกทางอย่างรวดเร็ว
”หนี?เจ้าจะหนีไปไหนได้…” เสียงของราชาอสูรเต็มไปด้วยความโกรธ เขายังพูดไม่ทันจบอีกครั้ง ไม่เพียงแค่นั้นร่างกายของเขาขยับไปด้านหลังทันทีราวกับสามารถสัมผัสอันตรายได้
จากนั้น…ลำแสงก็ปรากฎขึ้นที่ราชาอสูรเคยอยู่มันเป็นแสงสีเขียวอ่อนพุ่งลงมาจากท้องฟ้า
”ตูม!”เสียงระเบิดดังลั่น
พื้นผิวรวมถึงทั้งวังสั่นไหวอีกครั้งแสงจันทร์ยามค่ำคืนค่อยๆถูกความมืดกลืนกิน
คลื่นพลังอันน่ากลัวกระจายไปทั่ว
และทันใดนั้น… หลุมขนาดมหึมาปรากฏขึ้นบนพื้น ไม่มีใครสามารถบอกความลึกของมันได้แม้แต่น้อย