Gate of God – ตอนที่ 604 มันเบาจะตาย

ทุกคนต่างจับจ้องไปที่ฟาง เจิ้งจือ
แต่ฟาง เจิ้งจือ กลับสนใจอยู่กับบางอย่าง หน้าอกของ ปิง หยาง ที่ถูแขนเขาอยู่
มันช่างนุ่มเหลือเกิน…
นางโตขึ้นจริงๆ!
หลังจากที่ถูกปิง หยาง เขย่ามาสักพักหนึ่ง ฟาง เจิ้งจือ ก็รู้สึกตัว ช่างมันเถอะ ที่ ปิง หยาง เกาะเขาแน่นเพราะนางอยากจะปกป้องเขา
ขณะที่เขากำลังจะให้อภัยนางนั้นเองเขาก็กลับมาสู่โลกความเป็นจริงปิง หยาง ไม่คิดจะขอโทษเขาแม้แต่น้อย นอกจากนั้นยังจะให้เขาไปสู้กับราชาอสูรอีก?
และบอกเชื่อในตัวเขา?
”เชื่อกับผีนะสิ!”ฟางเจิ้งจือ ตะโกนขึ้นมา “เจ้าตาบอดหรือไง? นั่นเป็นราชาอสูรนะ!”
”ข้ารู้แต่พลังของเจ้าไม่ได้หายไปใช่ไหม?” ปิง หยาง ผงะไป แต่ยังคงมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความคาดหวัง
”ข้ายังมีพลังอยู่แต่…”
”จริงๆงั้นหรอฮ่าฮ่า มันเยี่ยมมาก เยี่ยมจริงๆ…”ปิง หยาง พูดไม่ทันจบประโยค
และอาจจะเป็นเพราะความตื่นเต้นของนางปิง หยางจับ ฟาง เจิ้งจือ มากอด ก่อนที่จะประทับริมฝีปากอมชมพูของนางลงไปบนปากของ ฟาง เจิ้งจือ
ทันใดนั้น…
ฟางเจิ้งจือ สัมผัสได้ถึงความนุ่มนวลของริมฝีปากนั้น
ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ
ดวงตาของปิง หยาง ก็เช่นกัน ราวกับถูกฝ่าผ่า
”เชี่ย!”ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกว่าตัวเองถูกเอาเปรียบมาก ปิง หยาง บังคับเขาเข้ามาจูบด้วย จากนั้นก็ผลักเขาออกอย่างรุนแรง
เจ้าทำอะไรอยู่กันแน่!
เจ้าเป็นคนเริ่มมันเองแท้ๆ!
ฟางเจิ้งจือ อยากจะด่านางจริงๆ แต่เขารู้ว่าใครอยู่รอบๆบ้าง ทั้งองค์จักรพรรดิ เฉิน เฟยฮัว ทหารจำนวนมาก
ด่าปิง หยาง ต่อหน้าคนจำนวนมาก
ปิงหยาง จะแต่งงานกับคนอื่นได้ยังไง?
แต่เขาก็ไม่อยากแต่งงานกับปิง หยาง เช่นกัน? อืม…แม้นางจะโตมาดูไม่เลวเลยก็เถอะ
แต่ปิง หยาง นั้นห่างไกลจากผู้หญิงอ่อนโยนและสุภาพในอุดมคติของเขาอย่างสิ้นเชิง
ฟางเจิ้งจือ เหลือบมองเห็นสีหน้าขององค์จักรพรรดิจากไกลๆ ใบหน้าของเขาซีดขาว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความงุนงง
”ฝ่าบาทอย่าเข้าใจผิด!นางเป็นคนบังคับข้า!” ฟาง เจิ้งจือ ต้องการอธิบายตัวเอง
แต่เห็นได้ชัดว่าหลิน มู่ไป่ ไม่พร้อมฟัง ดวงตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ ฟาง เจิ้งจือ
”พลังของเจ้าเด็กนี่ไม่หายไปจริงๆงั้นหรือ?เป็นไปได้ยังไงกัน? เกิดอะไรขึ้น? ไม่เคยมีใครที่ยังคงมีพลังอยู่หลังจากที่ผลไม้แห่งเต๋าถูกทำลายไปแล้ว!”
”โอ้?่ฝ่าบาทกำลังพูดถึงข้าอยู่งั้นหรือ?” ฟาง เจิ้งจือ พึมพัม
จากนั้นเขาก็มองไปรอบๆ อีกครั้ง
เขารู้ว่าทุกคนประหลาดใจและดูเหมือนจะไม่มีใครสังเกตุเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่าง ปิง หยาง กับเขาก่อนหน้านี้
”ฟางเจิ้งจือ ยังมีพลังอยู่งั้นหรือ? เป็นไปได้ยังไง?!” ราชาต้วนตกใจมาก เขาไม่คาดคิดเรื่องนี้แม้แต่น้อย
แม้แต่คนอื่นๆที่อยู่ในโถงก็คิดเช่นเดียวกัน
ฟางเจิ้งจือ ยังมีพลังอยู่!
และเขาเป็นคนยอมรับมันเอง
”อึก”เลือดไหลออกมาจากริมฝีปาก หลิน เทียนหลง เขากัดฟันแน่น “ฟาง เจิ้งจือ เป็นเจ้าจริงๆที่เผาห้องหนังสือของข้า!”
การที่ฟาง เจิ้งจือ ยืนยันเรื่องพลังของตัวเอง มันทำให้เขามั่นใจมากขึ้น
”นายน้อยฟางรีบพา ปิง หยาง หนีไป!” เสียงของทหารองครักษ์ผู้หนึ่งดังขึ้นมา
”ได้”ฟาง เจิ้งจือ ตอบตกลงโดยไม่ต้องคิดทันที….ไอลีนโนเวล
”ไม่เจ้าต้องฆ่าราชาอสูรเพื่อช่วยท่านปู่และท่านพ่อของข้า!” ปิง หยาง รีบขัดทันที
”ไม่ข้าไม่ทำ” ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัว
”ทำไม?”ปิง หยาง สับสน
”เพราะข้าเอาชนะไม่ได้ยังไงล่ะ!”ฟางเจิ้งจือ ไม่อยากพูดแบบนี้ แต่มันเป็นเรื่องจริง
ไม่สามารถเอาชนะเขาได้…
แล้วจะสู้ไปทำไม?
เพื่อรนหาที่ตายหรือไง?
”เจ้าเอาชนะเขาไม่ได้แต่เจ้าไม่ได้สู้กับคังหยางเมื่อปีก่อนงั้นหรือ?” ปิง หยาง ถามด้วยความสงสัย
”ข้าสู้กับคังหยาง?”ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกจนปัญญา
”เอ่อ…”ปิง หยาง พยายามนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น แม้ ฟาง เจิ้งจือ จะต่อสู้กับคังหยางจริงๆ แต่เขาก็ไม่ได้ชนะ ก่อนที่ ปิง หยาง จะพูดออกมาอีกครั้ง “แต่นั่นมันก็ปีกว่าแล้ว?”
”ใช่ผ่านมาปีกว่าแล้ว”ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า
”แล้วตอนนี้เจ้าอยู่ในระดับไหนแล้วระดับจุติ ระดับครึ่งเซียน? ถ้าเจ้าอยู่ในระดับนั้นแล้วจะกลัวราชาอสูรทำไม?” ปิง หยาง ถามด้วยความคาดหวัง
”ข้าพูดหรือไงว่าเข้าถึงระดับครึ่งเซียนแล้ว?”ฟาง เจิ้งจือ ถามขึ้นมา
”ไม่ใช่งั้นหรือ?งั้นเจ้าก็อยู่ในระดับเซียนแล้วใช่ไหม?!” ดวงตาของ ปิง หยาง เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
”ระดับเซียน?!”
”ฟางเจิ้งจือ อยู่ในระดับนั้นจริงๆงั้นหรือ?”
”เขายังอายุไม่ถึงสิบแปดปีด้วยซ้ำ!”
หน่วยเกราะมังกรและเหล่าทหารองครักษ์ต่างตกตะลึงอย่างมาก
ฟางเจิ้งจือ พูดไม่ออก ถ้าเขาเข้าถึงระดับเซียนจริงๆเขาคงพูดออกไปแล้ว
”ข้าเหมือนคนที่อยู่ในระดับเซียนหรือไง?”ฟาง เจิ้งจือ ตอบคำถามเด็กๆของ ปิง หยาง
”ก็ไม่เชิง…”ปิง หยาง พยายามพิจรณา ฟาง เจิ้งจือ อย่างจริงจัง “แต่…ต่อให้เจ้าอยู่แค่ระดับจุติเจ้าก็ยังสามารถลองก่อนได้!”
”เจ้าแน่ใจงั้นรึว่าข้าอยู่ในระดับจุติ?”ฟาง เจิ้งจือ หมดหนทาง เขาพอจะเข้าว่าทำไมคนอื่นถึงตกใจที่เขายังไม่สูญเสียพลังไป
ทุกคนต้องคิดว่าหนึ่งปีที่ผ่านมาเขาต้องพัฒนามากขึ้นอย่างแน่นอน
เพราะก่อนหน้านั้นเขาสามารถเลื่อนระดับได้อย่างรวดเร็ว
เขายังจำการแสดงออกของทุกคนได้ตอนที่เขาไปถึงระดับอภินิหาร
เหลือเชื่อ!
เป็นไปได้ยังไง?
แต่ตอนนี้…
มันตรงกันข้าม
”เจ้าจะบอกว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในระดับจุติ?แล้วเจ้าอยู่ระดับอะไร?” ปิง หยาง ถามด้วยความจริงจัง
”ระดับอภินิหาร!”ฟางเจิ้งจือ ตอบเรียบๆ
”ระดับอภินิหาร!เป็นไปได้ยังไง?” ปิง หยาง สับสน นางคิดว่า ฟาง เจิ้งจือ ต้องมีพลังเพิ่มขึ้นมาบ้าง
แต่
ระดับอภินิหารนั้นหมายความว่ายังไง?
ไม่เพียงแต่ปิง หยาง ที่แปลกใจ
ทุกคนที่อยู่ในโถงก็เช่นกัน
”ระดับอภินิหาร?!”
”ฟางเจิ้งจือ ทำไมถึงยังอยู่แค่ระดับเดิม?”
”เกิดอะไรขึ้น?เขาไม่ได้เข้าถึงระดับอภินิหารไปเมื่อปีที่แล้วงั้นหรือ?พลังของเขายังคงเท่าเดิม?”
”โอ้ฉันเข้าใจแล้วฟาง เจิ้งจือ สูญเสียผลไม้แห่งเต๋าไปทั้งหมด ต่อให้เขาจะไม่สูญเสียพลังไปแต่ก็ไม่สามารถพัฒนาได้!”
”อืมฟาง เจิ้งจือ คงติดอยู่ที่ระดับอภินิหาร น่าเสียดาย…”
ในที่สุดทุกคนที่อยู่ในห้องก็เข้าใจสถานการณ์พวกเขามองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความรู้สึกสงสารเล็กน้อย
ต่อให้เป็นอัจฉริยะแค่ไหนแต่พลังไม่เพิ่ม ก็เป็นได้แค่คนธรรมดา
”ฮ่าฮ่าฮ่า… ” เสียงหัวเราะของ เฉียน วู่ ดังขึ้นด้วยความเยาะเย้ย “ข้าคิดว่าเขาจะมีพรสวรรค์อยู่บ้าง แต่ตอนนี้ดูเหมือนพลังของเขาจะไม่สามารถพัฒนาได้อีกแล้ว?ฮ่าฮ่า ช่างน่าเศร้าจริงๆ ไม่เป็นไรข้าจะชวยส่งเจ้าไปตายแล้วเกิดใหม่เอง ฮ่าฮ่า!”
จากนั้นอักขระก็ปรากฎขึ้นบนมือเขา
”ฟิ้ว!”
ลำแสงสีแดงพุ่งออกจากมือเขาขึ้นไปบนท้องฟ้า
”สัญญาณ?!”หน่วยเกราะมังกรและทหารองครักษ์ต่างตกตะลึง พวกเขาต้องการที่จะหยุด แต่มันก็สายเกินไปแล้ว