Gate of God – ตอนที่ 619 เปิดทาง

…
สายฝนอันรุนแรงพัดใส่เมืองหลวงแต่บนท้องถนนกลับไม่มีผู้ใดกางร่มแม้แต่คนเดียว
ชายกว่าสิบคนสวมหมวกสีดำยืนอยู่ใต้สายฝนที่โหมกระหน่ำพวกเขาต่างสะพายดาบยาวไว้ที่ด้านหลัง
และมีอยู่คนหนึ่งที่ไม่ได้สวมหมวกนางคือหญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านหน้าชายทั้งสิบ เส้นผมที่เงาดำพาดอยู่บนบ่าของนาวราวกับน้ำตกที่ไหลลงลำธาร แสงจากฟ้าผ่าสะท้อนให้เห็นถึงผิวที่งดงาม นางกำลังขมวดคิ้วอยู่
”วู่จวี้เอ๋อ ผู้นำของนิกายเงามาถึงแล้ว!”เสียงดังขึ้น ในเวลาเดียวกันมีชายคนหนึ่งเดินออกมาจากประตูอย่างช้าๆ เขาดูเป็นคนธรรมดาๆ แต่ที่หน้าผากมี ‘ดวงตา’ ที่ส่องสว่างราวกับทับทิม
แสงที่ส่องสว่างมันดูลึกลับและแปลกประหลาด
ด้านหลังของเขาเต็มไปด้วยร่างสีดำที่ปกปิดตัวตนอยู่มากกว่าร้อยคน
มีเพียงผู้สวมหมกดำสิบคนเท่านั้นที่เผชิญหน้ากับพวกเขาอย่างไรก็ตามมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สวมชุดสีดำที่ออกมาจากประต
”หยิงเฟิง หัวดินแดนทมิฬ ใช่แล้ว … พี่ชายของ หยิง ซาน? น่าเสียดายที่เขาต้องมาตายตั้งแต่อายุน้อยๆ” วู่ จวี้เอ๋อกล่าวขึ้นมา
”ถูกต้อง!”หยิงเฟิง พยักหน้าอย่างไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ ดูเหมือนเขาจะไม่รู้สึกเสียใจแม้แต่น้อย
”เป็นพี่น้องกันเจ้าก็ควรจะตามน้องของเจ้าไปด้วยนะ เขาจะได้ไม่เหงา” วู่ จวี้เอ๋อ ตะโกนอีกครั้ง
”ข้าได้ยินมาว่านิกายเงาชื่นชอบการทำธุรกิจข้าขอซื้อชีวิตด้วยทอง 10,000 ตำลึงทองได้หรือไม่?”
”แน่นอนที่สุดแต่พวกเราจะขอเพิ่มราคาเป็นสองเท่า และเจ้าจะต้องทิ้งทุกอย่างเอาไว้!”วู่ จวี้เอ๋อ พยักหน้า
”ถ้าเป็น50,000 ตำลึงทอง แต่ข้าจะไม่ทิ้งอะไรได้หรือไม่?”
”การทำธุรกิจของนิกายเงาพวกเราจะเป็นคนกำหนดเท่านั้น ไม่มีการต่อรองแต่อย่างใด”
”เข้าใจแล้วขอให้ข้าลองคิดดูก่อน!”หยิง เฟิง พยักหน้าและค่อยๆก้าวถอยเล็กน้อย
”ข้าให้เวลาเจ้าครึ่งก้านธูปเท่านั้น”วู่ จวี้เอ๋อ ไม่ได้คัดค้าน
ทันใดนั้นเองสายฟ้าเริ่มผ่ารุนแรงมากขึ้น มันดูต่างจากปกติไปเล็กน้อย
มันเป็นแสงที่บิดเบี้ยว
จากนั้นไม่นาน…เสียงคำรามของมังกรก็ดังก้องไปทั่วท้องฟ้า
”หืม?”ร่างของวู่ จวี้เอ๋อ กระตุกเล็กน้อย นางมองดูตามสัญชาตญาณ จากนั้นท่าทีที่สงบนิ่งของนางก็เปลี่ยนไปในทันที “ฟาง …ฟาง เจิ้งจือ?!”
ร่างของนางหายไปในทันทีและในวินาทีต่อมาร่างของนางก็ปรากฎขึ้นบนอาคารแห่งหนึ่งราวกับสายฟ้าที่ผ่าลงมา
”หัวหน้า…ดูเหมือน วู่ จวี้เอ๋อ จะ …ไปแล้ว?!”ร่างสีดำร่างหนึ่งรู้สึกตกใจมากกับการหายไปของ วู่ จวี้เอ๋อ อย่างกะทันหัน
”นี่เป็นกลลวงเพื่อหลอกล่อพวกเรางั้นหรือ?”ร่างสีดำอีกร่างกระซิบถาม
”ไม่มีบางอย่างเกิดขึ้นกับ ฟาง เจิ้งจือ!”หยิง เฟิง จ้องไปที่ วู่ จวี้เอ๋อ และมองไปที่แสงสว่างตรงสุดขอบฟ้า แววตาของเขาเปล่งประกายด้วยความเยือกเย็น “นี่เป็นโอกาสแล้ว ไปกันเถอะ!”
”รับทราบ!”ร่างสีดำตอบอย่างพร้อมเพียง
ชายที่สวมหมวกสีดำทั้งสิบคนก็ยืนมองอยู่เงียบๆไม่มีใครตาม วู่ จวี้เอ๋อ ไปแม้แต่คนเดียว
”ฉิงยี่ พวกเขากำลังจะหนีเราจะทำยังไงดี?”
”ถ้าเจ้าเป็นผู้นำเจ้าจะทำยังไง?”เสียงของหญิงสาวดังขึ้นมา
”พุ่งเข้าไป!”
”แล้วถ้าเจ้าเป็นนายน้อยล่ะ?”
”ข้า…ข้าไม่สามารถเดาได้ว่าถ้าเป็นนายน้อยจะทำยังไง” ชายที่สวมหมวกลังเลก่อนที่จะตอบออกมาแล้วส่ายหัว
”ทำในสิ่งที่ผู้นำควรจะทำพุ่งเข้าไป!”
”รับทราบ!”
…..
ฝนยังคงโหมกระหน่ำลงมาที่เมืองหลวง
ทหารนับไม่ถ้วนยืนนิ่งแววตาของพวกเขาจับจ้องไปที่แสงสว่างที่บิดเบี้ยว
”ตูม!”เกิดการระเบิดที่รุนแรงขึ้นอีกครั้ง
ในที่สุดแสงที่บิดเบี้ยวนั้นก็เข้าปะทะกับราชาอสูรการปะทะกันครั้งใหญ่ ปล่อยคลื่นพลังที่น่าหวาดกลัวออกมา
หลังจากนั้นทุกอย่างก็เงียบลง
พายุดูเหมือนจะสงบลงเช่นกันเสียงคำรามของมังกรยังคงโหยหวนอย่างน่าหวาดกลัว
”โฮก!”
จากนั้นเสียงคำรามของสัตว์ร้ายก็ดังขึ้นเช่นกัน
ฝนเลือดสีแดงตกลงมาย้อมทั่วท้องฟ้าให้กลายเป็นสีแดงฉาน
เสียงคำรามของมังกรหายไปไม่นานก็มีร่างสีดำพุ่งลงมาจากท้องฟ้า และร่อนลงสู่พื้นดิน
”เกิดอะไรขึ้น?”
”ฟางเจิ้งจือ แพ้?”
”เงาดำนั่นคืออะไรกัน?”
ดวงตานับไม่ถ้วนจับจ้องไปที่ร่างที่ร่อนลงมาพวกเขาพยายามเพ่งมองไปที่ร่างๆนั้น
ทุกคนอ้าปากค้างด้วยความตกใจมันเป็นแค่กีบเท้าขนาดยักษ์ข้างหนึ่ง เลือดสีแดงเข้มไหลออกมานองกระจายเต็มทั่วพื้นดิน
”โฮก!”เสียงร้องของสัตว์ร้ายเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
ทุกคนหันความสนใจไปยังร่างมหึมาที่ลอยอยู่กลางอากาศและร่างนั้นไม่มีกีบเท้าอีกแล้ว
”เป็นไปได้ยังไง?”
”เขาอยู่ในระดับอภินิหารจริงๆหรือ?!”
”เขาแข็งแกร่งมากเขา …สร้างบาดแผลให้ราชาอสูรได้?”
กองทัพทลายภูผาและหยาน หยุนฉี หรือแม้แต่เหล่ากองทัพคนเถื่อนต่างก็ตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น ปากของพวกเขาอ้าค้าง
ในดาบเดียว!
มังกรหวนกลับ!
เขาตัดกีบเท้าหน้าของราชาปีศาจ!
ฟางเจิ้งจือ ในระดับอภินิหาร….
มันเป็นสิ่งที่ไม่น่าเกิดขึ้นได้!.ไอลีนโนเวล.
ราชาอสูร!ราชาอสูรมีร่างกายที่แข็งยิ่งกว่าเซียน!
ไม่มีใครเชื่อในสายตาของตัวเอง
”ฟางเจิ้งจือ!!!”เสียงของราชาอสูรร่ำร้องผ่านอากาศ มันเป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธและอัปยศ
ในฐานะราชาอสูรผู้ยิ่งใหญ่เขาไม่เคยพบกับความอัปยศเช่นนี้
เหนือหัวของเขายังมีร่างอีกร่างลอยอยู่ในอากาศ ในมือนั้นส่องสว่างด้วยแสงสีม่วงแปลกๆ ชุดสีดำของเขาทำให้เห็นเด่นชัดแม้จะลอยอยู่บนท้องฟ้าก็ตาม
เขาไม่ได้พูดอะไรแม้แต่น้อยเขาเพียงจ้องมองราชาอสูรอยู่เงียบๆ ดวงตาของเขาสดใสราวกับหยดน้ำ
อย่างไรก็ตามที่มุมปากของเขามีเลือดไหลออกมา
”เขาได้รับบาดเจ็บงั้นหรือ?”
”แต่เขาตัดกีบเท้าของราชาอสูรได้แค่นั้นก็เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อแล้ว!”
”ใช่แล้วแต่นั่นคือความเสียหายที่เขาได้รับหรือ?”
ขณะที่สายตามากมายจับจ้องไปยังเลือดที่มุมปากของฟาง เจิ้งจือ พวกเขาต่างก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
แม้ว่าจะตัดกีบเท้าราชาอสูรได้แต่ยังไม่ได้หมายความว่าฟาง เจิ้งจือ เป็นฝ่ายชนะ
เขายังต้องต่อสู้กับราชาอสูรผู้ที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเซียน
”ฟางเจิ้งจือ เจ้าใส่ทั้งหมดมาในการโจมตีเดียว แต่ข้าไม่ ตายซะ!”ราชาอสูรสังเกตุเห็นรอยเลือดของ ฟาง เจิ้งจือ
แม้กีบเท้าจะถูกตัดขาดแต่เขาก็ยังคงพุ่งเข้าหา ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความรวดเร็ว
ในเวลาเดียวกันแสงสีแดงก็ลอยออกมาจากใต้กำแพงเมืองและพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ปล่อยคลื่นพลังที่น่ากลัวออกมาโดยรอบ
มันย้อมสีของท้องฟ้าให้กลายเป็นสีแดงเลือดที่น่าหวาดกลัว
ร่างสีดำยืนอยู่ตรงกลางแสงสีแดงดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงเลือด มีเลือดไหลออกจากปากของเขา ใบหน้าซีดขาวราวกับคนใกล้ตาย
”ทะ…ท่านสัญญา…อะ…อะไรไว้ …กับข้า … ” เสียงอันอ่อนแอดังขึ้น จากนั้นสีหน้าที่ซีดขาวของเขาก็ค่อยๆหันไปด้านข้าง ดวงตาของเขาค่อยๆปิดลง
”อา!!!”เสียงร้องดังลั่นออกจากร่างสีดำมันเป็นเสียงที่โหยหวนออกมากจากส่วนลึกของจิตใจที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น และเศร้าโศก
”เหยียนเฉียนหลี่!”
”หรือว่าราชาหลี่ฉิน… ”
”นายท่าน!”
กองทัพทลายภูผาและหยาน หยุนฉี หันไปมอง เหยียน เฉียนหลี่ที่ด้านล่างของกำแพงเมืองในทันที พวกเขาเห็นร่างของราชาหลี่ฉินได้อย่างชัดเจน
”ตูม!”เสียงระเบิดดังกังวาลไปทั่วฟ้า
ทั้งกองทัพทลายภูผาและหยาน หยุนฉี ต่างโค้งลงด้วยความเคารพ
เพราะว่า…คนที่ตายลงคือราชาหลี่ฉิน ตำนานที่ยังมีชีวิตของอาณาจักรเซี่ยและในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตเขาได้ปล่อยแสงประกายที่ยิ่งใหญ่ให้ทุกคนได้ประจักษ์ การเบิกทางสู่สวรรค์
เขาเป็นตำนานที่จะมีชีวิตอยู่ในหัวใจของพวกเขาตลอดไป
”ไม่ต้องกังวลไปตาเฒ่าหลิน เหยียน เฉียนหลี่ คนนี้จะแก้แค้นให้เจ้าเอง!”แสงสีแดงที่พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า เหยียน เฉียนหลี่ ค่อยๆมองขึ้นไปบนท้องฟ้า
เหมือนที่ทุกคนสังเกต… ฟาง เจิ้งจือ ได้รับบาดเจ็บ
”ยังไม่พอรึ?พลังของข้าเพิ่มเป็นสามเท่า แต่ก็ยังไม่พองั้นหรือ?”ดาบของ ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้เล็งไปที่ขาของราชาอสูร แต่เขาเล็งไปที่หัว
แต่…ก็ยังพลาดเป้าไป
”ตูม!”ร่างสีดำทั้งสองแยกจากันฟาง เจิ้งจือ กระอักเลือดออกมาอีกครั้ง แต่ในมือยังคงจับดาบไว้แน่น
เผชิญหน้ากับความท้าทายในชีวิตบางอย่างก็เหมือนจะไม่สามารถเอาชนะได้ไม่ว่าจะใช้ความพยายามแค่ไหน แต่ ฟาง เจิ้งจือ ก็ยังคงพยายาม
เหตุผลนั้นง่ายมากเพราะเขาไม่มีทางเลือกอื่น
เขาไม่ได้หวังที่จะหลบหนีเขาไม่คิดจะถอย
”สหายของเหยียน ซิว …ไม่เลวเลยนี่!”เหยียน เฉียนหลี่ จ้องไปที่ ฟาง เจิ้งจือ หัวใจของเขาเต้นรัวอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็สงบลงในไม่ช้า ในเวลาเดียวกัน เสาแสงสีแดงก็เริ่มปล่อยแสงสีแดงกระจายไปทั่วท้องฟ้าอีกครั้ง และในเวลาต่อมา ฟาง เจิ้งจือ ก็ไปถึงด้านหน้าของราชาอสูร
”ตาย!”
”โฮก!”
เสียงของทั้งคู่ดังขึ้นต่อเนื่อง
แสงสีแดงเลือดผสานเข้ากับประกายสีทอง
หลังจากนั้นเหยียน เฉียนหลี่ ก็เข้าไปถึงด้านหน้าของ ฟาง เจิ้งจือ เขายังคงสงบนิ่ง
”ฟางเจิ้งจือ เจ้ายังสู้ไหวไหม?”เหยียน เฉียนหลี่ มองข้าม ปิง หยาง ไปโดยสิ้นเชิง
”ไหว!”ฟางเจิ้งจือ หยักหน้าด้วยความอ่อนแอ
”เอาล่ะพวกเรา …ตาของเจ้า?!”เหยียน เฉียนหลี่ เสนอให้ร่วมกันต่อสู้ แต่ก็สังเกตุดวงตาที่ใส่ราวกับคริสตัล
ดวงตาของฟาง เจิ้งจือ แปลกเกินไป มันแปลกจนเขาพูดไม่ออก
”มันเป็นผลจากการต่อสู้ในสงครามแดนใต้”ฟาง เจิ้งจือ อธิบายสั้นๆ เจากนั้น เขาก็เช็ดเลือดที่มุมปาก
”ก็ดูไม่แย่เท่าไหร่!”ปากของเหยียน เฉียนหลี่ กระตุก เขาพูดแบบสบายๆ
”ข้าจะแก้แค้นให้ปิง หยาง!”” ฟาง เจิ้งจือ ร้องออกมา
”แน่นอนข้าจะแก้แค้นให้เฒ่าหลิน!”เหยียน เฉียนหลี่ ตอบกลับ
”เจ้าจะฆ่าเขาใช่ไหม?”
”แน่นอน!”
”แต่เขาต้องตายในการโจมตีเดียว”
”เจ้าหนูเจ้าควรมีความถ่อมตนบ้าง!”เหยียน เฉียนหลี่ ตำหนิในขณะที่มอง ฟาง เจิ้งจือ
”ตาเฒ่าท่านก็ควรจะให้โอกาสเด็กๆบ้าง!”
”ถ้าข้าปฏิเสธล่ะ?”
”งั้นข้าจะพึ่งตัวเอง”
”ยอดเยี่ยมมาดูกันว่าสหายของ เหยียน ซิว จะสามารถสร้างปาฏิหาริย์ได้อีกหรือไม่!”เหยียน เฉียนหลี่ พยักหน้า
”คุ้มกันด้านหลังข้าจะพุ่งเข้าไป!”ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้ากลับ
”เจ้าจะไปก่อนหรือ?แน่ใจแล้วใช่ไหม?”เหยียน เฉียนหลี่ ก้าวออกมาหลังจากเห็น ฟาง เจิ้งจือ ตอบกลับและเตรียมจะพุ่งไปด้านหน้า
เขารู้สึกประหลาดใจอย่างไม่น่าเชื่อตามที่เขารู้นิสัยของ ฟาง เจิ้งจือ มันควรจะเป็นเขาที่พุ่งไปก่อนเมื่อมองถึงระดับพลังที่ต่างกันของพวกเขา
”แน่ใจ!”ฟางเจิ้งจือ ตัดสินใจอย่างแน่วแน่
”เอาล่ะไปซะ ข้าจะคุ้มกันด้านหลังให้!”เหยียน เฉียนหลี่ ไม่เข้าใจเลยว่า ฟาง เจิ้งจือ คิดจะทำอะไร แต่เขายังคงยอมรับในการตัดสินใจนั้น