Gate of God – ตอนที่ 625 หมดขวด?!

ฟางเจิ้งจือ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของ ปิง หยาง อย่างไรก็ตามเขามั่นใจว่าเพราะดวงแสงที่ลอยอยู่ทำให้นางกลับมายืนได้อีกครั้ง
เขาต้องหยุดปิงหยาง…
แต่เขาจะทำยังไง?
ร่างของปิง หยาง ยังคงถูกปกคลุมด้วยดวงแสงเหล่านั้น พลังของนางตอนนี้ก็แข็งแกร่งมาก เขาไม่มีทางเข้าใกล้นางได้
ตะโกนบอกนาง?
ไม่มีทางไม่อย่างนั้นโลกนี้คงสงบสุขเพราะมีการเจรจากันแล้ว
นอกจากนี้ปิง หยาง ไม่มีทางฟังเขาเพราะนางได้ตัดสินใจแล้ว
เขาควรทำยังไง?
เขาจ้องมองปิง หยาง ที่กำลังพุ่งเข้าไปหาราชาอสูร ทันใดนั้นมีร่างสีดำปรากฎขวางหน้าเขาเอาไว้
นางสวมชุดสีดำยาวพร้อมกับผ้าปิดบังใบหน้า
”วู่จวี้เอ๋อ?!” ฟาง เจิ้งจือ แปลกใจ เขาไม่คิดว่านางจะมาปรากฎตัวที่นี่
แต่การที่นางมาอยู่ที่นี่ทำให้เขาคาดเดาได้บางอย่าง
หยุนชิงวู
ดูเหมือนว่าครั้งนี้นางจะชนะ
ฟางเจิ้งจือ ไม่รู้ว่านางอยู่ที่ไหน รวมถึงแรงจูงใจของนาง อย่างไรก็ตามเขารู้ว่านางไม่มีทางทิ้งโอกาสดีๆเช่นนี้
การที่ราชาอสูรปรากฎตัวขึ้นมาทำให้ทุกอย่างต้องสั่นสะเทือน
วู่จวี้เอ๋อ ยืนอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพัง จากนั้นนางก็กระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความเร็วอันสูงสุด
ฟางเจิ้งจือ ไม่แปลกใจ เขารู้พลังของนางดี
”ฟางเจิ้งจือ เจ้าคนโกหก!” เสียงของ วู่ จวี้เอ๋อ ดังก้อง
ทหารทุกคนต่างหันไปมองนาง
นางบอกว่า…
ฟางเจิ้งจือ เป็นคนโกหก!
ฟางเจิ้งจือ ไปทำอะไรให้นางเอาไว้กัน?
อย่างไรก็ตามมันไม่ใช่เรื่องที่ทุกคนต้องใส่ใจเพราะเมื่อนางไปถึงหน้า ฟาง เจิ้งจือ เขาก็พูดบางอย่างขึ้นมาทันที
”เอามาให้ข้า!”ฟาง เจิ้งจือ ตะโกน
”ไม่เจ้าโกหก!”วู่ จวี้เอ๋อ ปฏิเสธทันที
”เอามาให้ข้าเดี๋ยวนี้!”
”ไม่แน่นอน!ข้ามศพข้าไปก่อน!”
”ข้าไม่มีเวลาเหลืออีกแล้ว!”
”ข้าไม่สนใจ!”
”ได้อย่าบังคับให้ข้าทำแบบนี้!”
”เจ้ากำลังพยายามทำอะไร?!เจ้าจะใช้กำลังกับข้างั้นหรือ? อะ ปล่อยข้า คนจำนวนมากกำลังมองอยู่นะ..อย่าจับตรงนั้น…ข้าไม่มีทางให้มันกับเจ้า!”
เหล่าทหารต่างมองฟาง เจิ้งจือ และ วู่ จวี้เอ๋อ ที่ตอนนี้กำลังเกลือกกิ้งอยู่กับพื้นด้วยความสับสน
ในทันใดนั้นพวกเขาก็คิดในสิ่งเดียวกัน
”ปล่อยหญิงงามผู้นั้นไปซะ!”
มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วแน่นอนว่า เหยียน ซิว, เหยียน เฉียนหลี่ และ ฉาน ยู่ ต้องเห็น สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความแปลกประหลาด
เหยียนเฉียนหลี่ แสดงท่าที่ช่วยไม่ได้ราวกับเขาเข้าใจสิ่งที่ ฟาง เจิ้งจือ ทำ
ทางฉาน ยู่ นางกำมือแน่นก่อนที่พยายามจะหายใจลึกๆ
เหยียนซิว ยังคงสงบเช่นเคย
ตูม!เสียงดังกึกก้อง
ทันใดนั้นร่างของปิง หยาง ก็มาถึงหน้าราชาอสูร นางจ้องมอง ฟาง เจิ้งจือ ด้วยดวงตาอันไร้จิตวิญญาน
นางเองก็สังเกตเห็นวู่ จวี้เอ๋อ เช่นกัน.Aileen-novel.
อย่างไรก็ตามนางไม่คิดจะหยุดสิ่งที่ทำ ราวกับเป็นช่วงเวลาสุดท้ายที่จะได้แสดงพลังออกมา
ตูม!ร่างของราชาอสูรกระแทกกับพื้นดินอีกครั้งด้วยการโจมตีของ ปิง หยางแสงไฟนับไม่ถ้วนปะทะกับร่างของเขา หยดเลือดพรั่งพรูในอากาศ
นั่นยิ่งทำให้ราชาอสูรโกรธแค้นมากขึ้น
ในฐานะราชาอสูรนับเป็นความอับอายยิ่ง
เขาโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก
อย่างไรก็ตาม
แม้เขามีพลังในการฟื้นฟูขั้นสูงก็ไม่ได้หมายความว่าความแข็งแกร่งของเขาจะไม่มีขีดจำกัดเขาใช้พลังมากเกินไปในการต่อสู้ครั้งนี้แล้ว
หรือข้าจะหนี?นี่เป็นครั้งแรกที่ราชาอสูรคิดเช่นนี้ อย่างไรก็ตามเมื่อมองดูเหล่าสัตว์ร้ายที่วิ่งเข้ามา เขาก็ละทิ้งความคิดนี้ไปทันที
ตาย!ทุกคนต้องตาย !
เขาต้องการชำระล้างความอับอายด้วยเลือด
โฮกก!ราชาอสูรคำรามออกมา จากนั้นร่างของเขาก็แตกออกแล้วเหลือเพียงร่างที่ผอมบางที่อยู่ภายใน
แผลที่ได้รับมาก่อนหน้านี้หายเป็นปกติแววตาของเขาเองก็กลับคืนสู่สภาพเดิม
ในขณะเดียวกันก็มีแรงระเบิดจากร่างกายของเขา
ราชาอสูรเคลื่อนไหวในทันทีปิง หยาง มองเห็นร่างของราชาอสูรเป็นเพียงแค่แสงติดตาเท่านั้น
จากนั้นเขาก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังปิง หยาง ทันที
”องค์หญิงระวัง!”เหยียนเฉียนหลี่ อยากจะหยุดยั้งแต่มันก็สายเกินไป เพราะราชาอสูรเอามือวางบนหลังของ ปิง หยาง แล้ว
ตูม!ร่างของ ปิง หยาง กระแทกกับพื้นอย่างจัง เลือดไหลออกจากมุมมปาก ราวกับสายฝนที่ร่วงหล่น
”ฝ่าบาท!”
”องค์หญิงปิง หยาง!”
กองทัพทลายภูผาและกองทหารเมฆาต่างส่งเสียงเรียก
ฟางเจิ้งจือ เองก็หยุดชงัก ในตอนนั้นเองมือของเขาก็จับที่เอวของ วู่ จวี้เอ๋อ ในขณะที่มืออีกข้างอยู่ใต้หน้าอกของนาง
วู่จวี้เอ๋อ หน้าแดงเล็กน้อย
”ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้!”วู่จวี้เอ๋อ ตะโกนออกมา
จากนั้น..
ฟางเจิ้งจือ ก็ดึงมือทั้งสองออก
มันทำให้นางแปลกใจเล็กน้อยนางจ้อง ฟาง เจิ้งจือ เขม็ง แววตาของ ฟาง เจิ้งจือ เต็มไปด้วยแสงประกาย
”ฟางเจิ้งจือ นี่เจ้า… ”
”ถ้าเป็นข้าเจ้าจะทนดูอยู่เฉยได้หรือไม่?”ฟาง เจิ้งจือ เลิกมอง วู่ จวี้เอ๋อ เขาหันมอง ปิง หยาง ที่ล้มลงอยู่บนพื้น ร่างของ ปิง หยาง ยังคงงดงาม แม่จะอยู่ท่ามกลางสายฝน
”แค่เม็ดเดียว!ข้าจะให้เจ้าแค่นั้น!”วู่ จวี้เอ๋อ พูดขึ้นพร้อมกัดฟันแน่นจากนั้นก็ล้วงมือเข้ากระเป๋าเพื่อหยิบยาออกมาให้เขา
”ห้าเม็ด!”ฟางเจิ้งจือ ตอบกลับทันที
”ไม่ได้เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่สามารถพกติดตัวได้มากนักเวลาออกมาด้านนอกข้ามีอย่างมากก็สองเม็ด อาจารย์ก็ไม่ได้อยู่ในเมืองหลวง ถึงแม้ว่าเจ้าต้องการ …”ท่าทีของ วู่ จวี้เอ๋อ เปลี่ยนไปเล็กน้อย
”เอาล่ะแค่สองก็พอแล้ว!”ฟาง เจิ้งจือ ไม่สนใจท่าทีที่น่าสงสัยของ วู่ จวี้เอ๋อ เขายังคงหันมอง ปิง หยาง และราชาอสูรเขากังวลเป็นอย่างมาก จากนั้นก็ล้วงมือเข้ากระเป๋าของนาง “เลิกเสียเวลาได้แล้ว แค่สองเม็ดไม่ทำให้ข้าตายหรอก!”
จากนั้นเขารู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างนุ่มนวลและอ่อนนุ่ม
นอกจากนี้เขายังสัมผัสได้ถึงขวดแก้วที่อยู่ในกระเป๋าของนางเขาไม่สนใจร่างกายของ วู่ จวี้เอ๋อที่เขาสัมผัสโดน เขารีบคว้าขวดยาไปทันที
ฟางเจิ้งจือ เปิดขวดและเทเม็ดยาทั้งหมดลงปากอย่างไม่ลังเล
เขากัดกินพวกมันอย่างรวดเร็วความรู้สึกอันเย็นยะเยือกเต็มไปด้วยชีวิตชีวากระจายไปทั่วร่างอย่างรวดเร็ว
ในเวลาเดียวกันพลังในระดับที่เขาจิตนาการไม่ถึงก็ท่วมท้นไปทั่วร่างกายอย่างรวดเร็ว
ตูม!คลื่นกระแทกอันรุนแรงเกิดขึ้นเมื่อ ฟาง เจิ้งจือ กระทืบเท้าลงกับพื้น เกิดเป็นภาพมังกรตัวหนึ่งหมุนวนรอบตัว ฟาง เจิ้งจือ
ดวงตาของฟาง เจิ้งจือ เปล่งแสงเจิดจ้า
เพียงฟาง เจิ้งจือ กำหมัดคลื่นกระแทกก็กระจายไปรอบๆทันที
มันไม่ใช่การเคลื่อนไหวที่ยิ่งใหญ่อะไร
แต่มันกลับทำให้ราชาอสูรหยุดนิ่งเพราะตอนนี้ ฟาง เจิ้งจือ แข็งแกร่งอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
”เกิดอะไรขึ้น?”ใบหน้าของราชาอสูรเต็มไปด้วยความสับสน
ฟางเจิ้งจือ เองก็ตกใจเช่นกัน เพราะเขารู้สึกแข็งแกร่งมาก มากเกินกว่าที่เขาจะยอมรับได้
สำหรับวู่ จวี้เอ๋อ ตอนนี้นางหน้าซีดขาวไปแล้ว นางเบิกตากว้าง
”เจ้า…เจ้ากินไปทั้งขวดเลยงั้นหรือ?”
”เจ้าหมายความว่าอะไร?”ฟาง เจิ้งจือ ถามอย่างสงสัย หลังจากนั้นเขาก็รู้สึกหวาดกลัวไปถึงกระดูกสันหลัง “เจ้า…เจ้าโกหกข้างั้นรึ ในขวดนั้นมียามากกว่าสองเม็ด?!”