Gate of God – ตอนที่ 645 ลูกสะใภ้

แค่คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในถิ่นฐานวานรน้ำแข็ง
งั้น…
นี่คงเป็นครั้งที่สอง
หยุนชิงวู พยายามดิ้นรนกับมือของ ฟาง เจิ้งจือ
แต่ทำไมฟาง เจิ้งจือ ต้องยอม?
เขาพยายามเป็นอย่างมากกว่าจะจับนางได้
ไม่มีทางที่เจ้าจะหนีจากน้ำมือข้าได้!
ฟางเจิ้งจือ ไม่สนว่ามือของเขาจะอยู่ในตำแหน่งที่ไม่เหมาะสมหรือไม่ เขากระโดดพลิกตัวอย่างรวดเร็วและตรึงร่างของ หยุน ชิงวู เอาไว้กับพื้น
ใครก็ตามที่เห็นฉากนี้คงต้องตะโกนออกมา”เฮ้ปล่อยผู้หญิงไปซะ!”
”จะปล่อยข้าไปหรือให้ข้าทำอะไรเจ้า?”
”เจ้าต้องการอะไร?”หยุน ชิงวู พยายามดิ้นรน ผมของนางสยายไปตามพื้น
”เจ้าก็เดาได้”ฟาง เจิ้งจือ ทำหน้าเจ้าเล่ห์
หยุนชิงวู คิดสักพักหนึ่งก่อนจะตะโกนออกมา
”ไร้ยางอาย!”
”ข้าสามารถไร้ยางอายได้มากกว่านี้อีก!”
”งั้นหรือ?”หยุน ชิงวู หยุดดิ้นรนและมอง ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความสงบ จากนั้นใบหน้าของนางที่เป็นกังวลก็กลายเป็นรอยยิ้ม “ก็ลองดูสิ!”
”หืม?”ฟาง เจิ้งจือ สบตากับ หยุน ชิงวู เขาเริ่มเกิดความกังวลขึ้นมาในใจ
ตามการคาดการณ์ของเขาคาถาลวงตานี้หยุน ชิงวู สามารถใช้ได้อย่างอิสระ
ถ้าเขาสามารถควบคุมหยุน ชิงวู ได้ เขาต้องสามารถทำลายกับดักนี้ได้
แต่ว่า…
ทำไมหยุน ชิงวู ถึงท้าทายเขา?
”ฟู่บ!”ทันใดนั้นเกิดเสียงดังก้องขึ้นข้างหูเขา เกิดการเปลี่ยนแปลงกับ หยุน ชิงวู บางอย่างในทันที
สภาพแวดล้อมเองก็เปลี่ยนไปเช่นกัน
”มันไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อม!”ฟาง เจิ้งจือ พยายามหยุด แต่ หยุน ชิงวู ได้หายไปจากตำแหน่งเดิมแล้ว
จากนั้นไม่นานร่างสีขาวก็ปรากฎตัวต่อหน้าเขา
แต่ครานี้นางอยู่ห่างออกไปห้าก้าว
”เจ้าคิดว่าข้าไม่มีทางหลบหนีจากเจ้าไปได้งั้นหรือต่อให้เจ้าจับตัวข้าได้แล้ว?” หยุน ชิงวู มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ อย่างเย็นชา พร้อมกับหอบหายใจออกมาเล็กน้อย
”เหอะๆ…”ฟาง เจิ้งจือ ยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนเขาจะตัดสินใจกลับไปนอนบนหญ้าอีกครั้ง
เพราะเขารู้ว่าการตัดสินของเขา….
มันผิด
มันไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อม
แต่นางสามารถควบคุมพื้นที่และลำดับสิ่งที่เกิดขึ้นได้
เดี๋ยวนะ!
ถ้ามันไม่ใช่คาถาลวงตาหรือมันจะเป็นมิติพิเศษ!
ความคิดหนึ่งผุดเข้ามาในใจของเขาทันทีเขาเคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน
ก่อนที่เขากำลังจะเข้าร่วมการทดสอบระดับสภา
ตอนนั้นเขาถูกวู่ จวี้เอ๋อ ล่อลวง
เขาไม่สามารถหลบหนีได้ไม่ว่าจะพยายามเท่าไรก็ตาม เขาไม่มีทางเลือกนอกจากยอมรับเงื่อนไขของนาง
มันเป็นมิติขนาดเล็ก!
ไม่
หากเป็นมิติพิเศษจริงๆน่าจะมีทางเข้าสักที่และทางเข้าต้องมีพลังคอยคงมันเอาไว้
ตัวอย่างเช่นตอนที่เขาเดินออกมาจากประตูหินขนาดใหญ่ในโลกแห่งเซียน
สำหรับมิติที่วู่ จวี้เอ๋อ ขังเขาเอาไว้
วู่จวี้ เอ๋อ สามารถขังเขาไว้ได้ในตอนที่เขาหมดสติแล้วเท่านั้น
ดังนั้นในสถานการณ์เช่นนี้กับหยุน ชิงวู มันไม่น่าเป็นไปได้…
มันไม่น่าจะเป็นไปได้
หยุนชิงวู ใช้เสียงเพลงล่อลวงเขา ดังนั้นจึงไม่น่าเป็นไปได้ที่นางจะเลือกตำแหน่งและทิศทางที่เขาจะเข้ามาได้
ทางเข้าในมิติขนาดเล็กๆ
ไม่ควรใหญ่มากไมไม่ควรที่จะมีขนาดใหญ่มาก
นอกจากนี้นางยังมาที่หมู่บ้านภูเขาทางเหนือคนเดียว
จากการที่ฟาง เจิ้งจือ รู้จัก หยุน ชิงวู มา นางไม่มีทางทำอะไรถ้านางไม่มั่นใจ
ดังนั้นเขาจึงคิดว่า
นางใช้คาถาลวงตา…
ซึ่งมันสามารถแสดงผลในวงกว้างไว้
และนั่นเป็นวิธีเดียวที่จะดัก”ศัตรู” ที่สามารถเข้ามาได้จากทุกทิศทาง
แต่ถ้าเป็นคาถาลวงตานางสามารถหนีจากการจับกุมของเขาได้ยังไง? คาถาลวงตาควรแค่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งของหรือวัตถุได้เท่านั้นหรอกหรือ?.Aileen-novel.
มันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรที่เกี่ยวกับคนได้
หากหยุน ชิงวู มีคาถาที่ทรงพลังขนาดนั้น นางคงใช้มันในสงครามไปแล้ว
นอกจากคาถาลวงตาและมิติพิเศษแล้วจะมีอะไรอีก?
ฟางเจิ้งจือ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้เขายืนอยู่ที่ไหน เขาไม่สามารถเข้าใจสถานการณ์อะไรได้เลย
”ข้าบอกแล้วว่าเจ้าไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้!”หยุน ชิงวู พูดขึ้นมาหลังจากเห็น ฟาง เจิ้งจือ เงียบไป ในที่สุดนางก็นั่งลงก่อนจะหลับตาให้แสงอาทิตย์ส่องกระทบใบหน้า
…
ท้องฟ้าสว่างขึ้นพระอาทิตย์ปรากฎขึ้นบนขอบฟ้า
หมู่บ้านภูเขาทางเหนือยังคงมีชีวิตชีวาเช่นเคย
ตอนนี้วู่ จวี้เอ๋อ เริ่มตื่นสายเพราะได้รับอิทธิพลมาจาก ฟาง เจิ้งจือ
นอกจากนี้นางยังเริ่มนอนกลางวันตามฟาง เจิ้งจือ อีกด้วย
”จวี้เอ๋อถึงเวลากินข้าวแล้ว!” เสียงของ ฉิน ซูเหลียน ดังขึ้น
”หือ?…ใครกล้าปลุกข้า…”วู่ จวี้เอ๋อ พูดอย่างงัวเงีย แต่นางก็ค่อยๆลืมตาขึ้นและลุกขึ้นยืน “ข้ามาแล้วท่านป้า เดี๋ยวข้าช่วยเปิดประตูให้”
”เจ้าช่างเป็นผู้หญิงที่ฉลาดและน่ารักจริงๆ”ฉิน ซูเหลียน ยิ้ม ขณะที่ยืนอยู่นอกบ้าน
นอนดึก?
ฉินซูเหลียน ไม่ได้มีนิสัยปลุก ฟาง เจิ้งจือ
ในความคิดของนางแค่มีของกินให้อิ่มท้องหลับสบายก็พอใจแล้ว สำหรับนางแล้วมันเป็นชีวิตที่เรียบง่าย ดังนั้นนางไม่เคยไม่พอใจที่ วู่ จวี้เอ๋อ จะตื่นสาย
แน่นอนว่าประเด็นหลักมาจากการที่นางดูสวยงามตลอดเวลา
ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่นี่ที่จะงดงามไปกว่านาง
ในฐานะผู้หญิงที่งดงามและสมบูรณ์แบบแน่นอนว่าฉิน ซูหลิน ก็อยากที่จะมีลูกสะใภ้ที่สมบูรณ์แบบเช่นกัน
แม้วู่ จวี้เอ๋อ จะแก่กว่าเล็กน้อยก็ไม่ได้เป็นปัญหา
”เร็วท่านป้าเข้ามาในบ้านก่อน!” วู่ จวี้เอ๋อ รีบหยิบของกินมาจากมือของ ฉิน ซูเหลียน อย่างรวดเร็ว ก่อนจะช่วยหยุง ฉิน ซูเหลียน เข้ามาในบ้าน
ความจริงนางไม่ต้องทำเรื่องเหล่านี้ก็ได้
แต่ทั้งหมดเพื่อความประทับใจ
ในความเป็นจริงวู่ จวี้เอ๋อ ได้สร้างบ้านไวตรงข้ามบ้านของครอบครัวฟางด้วย มันห่างออกไปประมาณหนึ่งกิโล เป็นเชิงบอกนัยๆว่า “คนนี้ข้าจอง”
เป็นแผนที่สมบูรณ์แบบ
อย่างไรก็ตามวู่ จวี้เอ๋อ ไม่รู้ว่า ฉิน ซูเหลียน มีอีกตัวเลือกหนึ่ง ฉือ กูเหยียน….
แต่ฉิน ซูหลิน รู้จักควบคุมความคาดหวังของนาง
ก่อนหน้านี้ที่ฉือ กูเหยียน มาที่บ้าน ฉิน ซูเหลียน ปฏิบัติกับนางอย่างสุภาพเพราะฐานะที่แตกต่างกัน
แม้ว่าปัจจุบันฟาง เจิ้งจือ จะกลายเป็นราชาแล้วก็ตาม
แต่ฉือ กูเหยียน ก็ยังถือว่าเป็นคนที่คำทำนายเลือกอีกด้วย!
นางจึงไม่คิดจะปล่อยวู่ จวี้เอ๋อ ไป
”จวี้เอ๋อ ข้าไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้มาก่อน แต่ตอนนี้ เจิ้งเอ๋อร์ เขาได้เป็นราชาและควรจะมีครอบครัวได้แล้ว เขาไม่ได้เป็นเด็กอีกต่อไป ข้าคิดว่าถึงเวลาที่เขาควรจะหาภรรยาและใช้ชีวิตอย่างมีความสุข!” ฉิน ซูเหลียน พูดพร้อมกับมองไปที่ วู่ จวี้เอ๋อ
”ดี…..ที่จริงแล้วข้าก็มาจากตระกูลที่มีชื่อเสียง.. ” วู่ จวี้เอ๋อ พยายามจะอธิบายบางอย่างให้ ฉิน ซูเหลียน ฟัง ขณะที่นางพยายามจะระงับความตื่นเต้นของตัวเองเอาไว้
”ข้ารู้เรื่องกฎต่างๆดีข้าได้รับเงินมาจากเจิ้งเอ๋อร์ตลอดไม่กีปีมานี้ ข้าจะจัดงานให้ยิ่งใหญ่และเชิญชาวหมู่บ้านทุกคนเข้าร่วม” ฉิน ซูเหลียน ดูเหมือนจะเข้าใจสิ่งที่ วู่ จวี้เอ๋อ พยายามพูด
”ข้าจะให้ท่านป้าตัดสินใจทั้งหมด”วู่ จวี้เอ๋อ พยักหน้าด้วยความเอียงอายเล็กน้อย
”แน่นอนมันเป็นเรื่องที่น่ายินดีมาก.. ” ฉิน ซูเหลียน ยิ้มให้ วู่ จวี้เอ๋อ ที่เห็นด้วยกับนาง ” มาเถอะเดี๋ยวอาหารจะหายร้อนเสียก่อน”
”ขอบคุณมากท่านป้า!”วู่ จวี้เอ๋อ ตอบกลับอย่างเชื่อฟัง จากนั้นนางก็กินอาหารอย่างมีมารยาทและงดงามเช่นเคย
ทันใดนั้นก็เกิดเสียงดังขึ้นมาจากนอกบ้าน
”เจิ้งเอ๋อร์เจิ้งเอ๋อร์…หายตัวไป!” ร่างหนึ่งก้าวเข้ามาด้านในอย่างรวดเร็ว
เป็นฟาง เฮ่าเตอ
”ไร้สาระฟาง เจิ้งจือ นอนอยู่ในห้อง?” ฉิน ซูเหลียน พูดขึ้น แต่ใบหน้าของนางกลับซีดขาว
”ไม่เขาไม่ได้อยู่ในห้อง!” ฟาง เฮ่าเตอ พูดด้วยเสียงที่เหนื่อยหอบ “หลังจากินข้าวเสร็จ ข้าจะเข้าไปหาเขาในห้อง แต่เขากลับไม่อยู่แล้ว!”
”อะไรนะ?!”นี่…เรื่องนี้…” ร่างกายของ ฉิน ซูเหลียน สั่นเทา
”ท่านลุงท่านป้า ไม่ต้องเป็นห่วง เขามักจะเที่ยวเล่นไปทุกที่แหละ เขาอาจจะขึ้นไปเล่นบนภูเขาคังหลินก็ได้!” วู่ จวี้เอ๋อ กำหมัดแน่น แต่ใบหน้าของนางยังคงเต็มไปด้วยความสงบ
”เขาขึ้นไปบนภูเขางั้นหรือ?”ฉิน ซูเหลียน ถามอย่างสงสัย
”ข้าไม่คิดอย่างนั้นปกติถ้าเขาขึ้นไปบนเขาจะต้องบอกให้พวกเรารู้ก่อน!” ฟาง เฮ่าเตอ ส่ายหัว
”ท่านลุงท่านป้า อย่ากังวลจนเกินไป เดี๋ยวข้าจะลองออกไปนอกหมู่บ้านเพื่อตามหาเขาเอง ด้วยพลังที่เขามี ไม่มีทางที่ใครจะทำร้ายเขาได้หรอก พวกท่านไม่ต้องเป็นห่วง!” วู่ จวี้เอ๋อ พยายามปลอบใจพวกเขา
”นี่… ” ฉิน ซูเหลียน ลังเล
”วู่จวี้เอ๋อ พูดถูก!” ฟาง เฮ่าเตอ เห็นด้วย
”ข้าจะไปเดี๋ยวนี้!”วู่ จวี้เอ๋อ พูดพร้อมกับพุ่งออกไปด้วยความรวดเร็ว
นางรู้มาตลอดว่าฟาง เจิ้งจือ นั้นมีความกตัญญูมากแค่ไหน ปกติแล้วเขามีอะไรจะบอกพ่อแม่
ตลอด
บางที…
อาจจะเกิดปัญหาขึ้น!
ฉินซูเหลียน และ ฟาง เฮ่าเตอ ที่ถูกทิ้งไว้ต่างยืนมองหน้ากันด้วยความสับสน
”ลูกสะใภ้ของเราช่างน่าประทับใจใช่มั้ย?”ปากของ ฉิน ซูเหลียนแ้าค้าง
”ใช่…เร็วมาก เร็วกว่าหมาป่าเพลิงฟ้าเสียอีก เดี๋ยวนะ นางเป็นลูกสะใภ้ของเราเมื่อไรกัน?” ฟาง เฮ่าเตอ ได้สติหลังจากได้ยิน ฉิน ซูเหลียน พูด