Gate of God – ตอนที่ 676 เขาชนะ

”ถ้าเจ้าคิดจะสู้ต่อก็อย่ามากความ!”ฟาง เจิ้งจือ เพิกเฉยต่อคำพูดของกงฉิง
กงฉิงกำหมัดแน่นแต่ครั้งนี้เขาไม่ได้ลนลานอย่างที่ผ่านมา
”เอาอาวุธของเจ้าออกมา!”กงฉิง มองไปยังมือที่ว่างเปล่าของ ฟาง เจิ้งจือ ตอนนี้เขาต้องการที่จะเรียกศักดิ์ศรีของเขากลับคืน
”สู้กับเจ้า?ข้าไม่จำเป็นต้องใช้อาวุธ!” ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัว
”เจ้าต้องเสียใจ!”กงฉิง ไม่คิดจะพูดอะไรอีก เขาต้องใช้กำลังเพื่อบังคับให้ ฟาง เจิ้งจือ เอาอาวุธออกมาให้ได้
กงฉิงตัดสินใจที่จะโจมตีอีกครั้งแต่คราวนี้เขาเคลื่อนไหวอย่างใจเย็นกว่าเดิม ไม่ช้าเขาก็มาถึงด้านหน้าของ ฟาง เจิ้งจือ
เขาแกว่งดาบด้วยท่าทีธรรมดาๆแต่ที่ปลายดาบกลับมีแสงสว่างจางๆ จากนั้นเขาก็จ่อมันไปที่คอของ ฟาง เจิ้งจือ
อากาศรอบๆราวกับถูกดาบเล่มนั้นดูดกลืนเข้าไป
”ใช้วิธีแบบเดิมจะได้ผลงั้นหรือ?”ฟาง เจิ้งจือ ดูเหมือนจะไม่สังเกตุเห็นว่าอากาศรอบๆเกิดความเปลี่ยนแปลง
ดาบยาวพุ่งไปที่คอของฟาง เจิ้งจือ
มันไม่ได้แตกต่างจากฉากก่อนหน้าทั้งการโจมตีของกงฉิง การเคลื่อนไหวของ ฟาง เจิ้งจือ อย่างไรก็ตามเมื่อดาบพุ่งไปใกล้ ฟาง เจิ้งจือ ก็เตรียมจะเอี้ยวคอหลบ แต่เขากลับมีท่าทีที่ผิดปกติไป
”เกิดอะไรขึ้น?ข้าขยับไม่ได้!” ฟาง เจิ้งจือ สับสน ร่างของเขาถูกตรึงไว้อย่างสมบูรณ์
”เจ้าขยับไม่ได้งั้นหรือ?ฮ่าฮ่าฮ่า…ข้าเตือนเจ้าแล้ว ตอนนี้ข้าจะทำให้เจ้าได้ลิ้มรสในสิ่งที่ข้าได้เรียนรู้มาทั้งหมด!” กงฉิง ยิ้มเยาะด้วยความสะใจเมื่อเห็นท่าทีของ ฟาง เจิ้งจือ
ความอับอายและความโกรธเกรี้ยวทั้งหมดที่เขาได้รับในวันนี้กำลังจะถูกชำระล้าง
เขาไม่รีบเพราะเขารู้ว่าเมื่อปลายดาบแทงเข้าที่คอฟาง เจิ้งจือ เมื่อไร เขาจะชนะในทันที
วิชาดอกไม้โปรยปรายเป็นวิชาที่ใช้การระเบิดพลังอย่างฉับพลัน มันเป็นวิชาที่อ่อนแอเมื่อต้องรวมพลัง แต่เมื่อพลังถูกปลดปล่อยออกไปแล้วมันจะทรงพลังอย่างมาก
กงฉิงยังคงเลือกใช้วิชานี้เพราะวิชานี้เป็นวิชาที่นำพลังของเต๋าแห่งการสรรค์สร้างออกมาใช้ได้มากที่สุด
อะไรคือสิ่งสำคัญในการใช้วิชานี้
โอกาส!
เขาจะใช้มันได้ยังไงถ้าเขายังคงไม่ได้เปรียบคู่ต่อสู้ถ้าเขาไม่ได้เสียเปรียบในครั้งแรก ตอนนี้ ฟาง เจิ้งจือ ยังคงไม่ลดการป้องกันลง
นี่เป็นข้อเสียของวิชานี้แต่ตอนนี้ ฟาง เจิ้งจือ ไม่ทันได้ระวังตัว รวมถึงเขาได้เข้าใกล้วิชาเต๋าสวรรค์แล้ว การหยุดร่างของ ฟาง เจิ้งจือ เอาไว้นั้นไม่ใช่เรื่องยาก มันทำให้เขามีเวลารวมพลังเพื่อใช้วิชานี้อย่างไม่ต้องเร่ง รีบแม้แต่น้อย
”เขาชนะ!ศิษย์พี่ชนะแล้ว!”
”ถูกต้องเด็กเหลือขอนั่นประเมิณศิษย์พี่ต่ำไป ถ้าเขารักษาระยะห่างจากศิษย์พี่เอาไว้ เขาคงไม่ถูกตรึงไว้อย่างรวดเร็ว!”
”ไม่ว่าเขาจะเร็วแค่ไหนแต่ถ้าเคลื่อนไหวร่างกายไม่ได้จะมีประโยชน์อะไรกัน?”
เหล่าศิษย์ที่ยืนอยู่รอบๆต่างยิ้มออกมาพวกเขารู้ผลลัพธ์ของการต่อสู้ในครั้งนี้แล้ว ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีทางหลบหนีไปไหนได้
เขาจะหลบการระเบิดพลังของวิชาดอกไม้โปรยปรายไดยังไง?
”ตายซะ!”กงฉิงไม่รอคำพูดสุดท้ายของคู่ต่อสู้กงฉิง ไม่รีรอและตะโกนออกมา เขาได้ใช้พลังทั้งหมด เพื่อให้ ฟาง เจิ้งจือ พบกับจุดจบที่สิ้นหวังที่สุด
เขาบิดดาบลงเล็กน้อยแสงสีฟ้าจ้าระเบิดออกมาจากดาบ มันราวกับกลีบดอกมากมายได้พวยพุ่งออกมา
มันเป็นภาพที่น่าทึ่งแต่มันก็เป็นฉากที่หน้ากลัวเพราะจิตสังหารที่แผ่กระจายออกมาเช่นกัน
”กงฉิงไว้ชีวิตเขา!”ในที่สุดผู้อาวุโสสามและห้าก็ได้สติเมื่อเห็นกลีบดอกไม้สีฟ้านับไม่ถ้วนพุ่งไปทาง ฟาง เจิ้งจือ ไอลีนโนเวล
พวกเขารู้ว่าการต่อสู้ต้องกลายเป็นน่าเกลียดน่ากลัวทันทีเมื่อกงฉิงรักษาความเยือกเย็นเอาไว้ได้แต่พวกเขาไม่คิดว่า ฟาง เจิ้งจือ จะแพ้…อย่างน้อยก็ไม่เร็วแบบนี้
ไว้ชีวิตฟาง เจิ้งจือ ไม่ใช่เพราะสงสาร แต่เพราะพวกเขาต้องการรู้แรงจูงใจของ ฟาง เจิ้งจือ
ผู้อาวุโสสามและผู้อาวุโสห้าตะโกนแต่ดูเหมือนว่าจะสายเกินไป ดาบของกงฉิงรวดเร็วและไร้ความปราณี ความโกรธที่ถูกกักเก็บไว้ถูกปลดปล่อยออกมาในคราเดียว
”ตูม!”เสียงระเบิดดังสนั่น
กลีบสีฟ้าทั้งหมดค่อยๆจางลงและกระจายไปทั่วอากาศก่อนที่มันจะปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า
ทุกคนต่างเงียบ
จากนั้นก็มีเสียงตะโกนออกมาด้วยความยินดี
”เขาชนะ!ชิงกงชิงชนะ!ศิษย์พี่กงฉิงชนะแล้ว!”
”เจ้าสารเลวนั่นตายแล้ว!”
”สาสมกับสิ่งที่เขาได้ทำไว้แล้ว!”
ศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ต่างตะโกนออกมาด้วยความยินดีสายตาของเขามองไปยังร่างของชายที่ล้มอยู่ที่พื้น ข้างๆกงฉิง
”ขอบคุณขอบคุณทุกคน ข้ารู้ว่าเขานั้นอ่อนแอเกินไป ตอนนี้พวกเจ้าเชื่อข้าแล้วหรือยัง?” เสียงของกงฉิงดังขึ้นท่ามกลางความโกลาหล
จากนั้นเขาก็เตะไปยังร่างที่นอนอยู่บนพื้นถึงสองครั้ง
”อั้ก!”ร่างนั้นกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ใบหน้าของเขาซีดขาว เขาดูน่าสมเพชอย่างไม่น่าเชื่อ แต่ดีที่เขายังไม่ตาย
”เจ้าเจ้า … ” ดวงตาของร่างที่ล้มอยู่บนพื้นปูดโปนขึ้นมาด้วยความโกรธเกรี้ยว ร่างของเขาเต็มไปด้วยเลือดและบาดแผลนับไม่ถ้วนจนจำตัวตนที่แท้จริงของเขาไม่ได้
”ผู้อาวุโสสามผู้อาวุโสห้า ข้าทำตามคำสั่งของเขาแล้ว ไว้ชีวิตเขา! พวกท่านจำทำคามคำสัญญาที่ให้ไว้หรือไม่?” กงฉิง หันไปมองผู้อาวุโสทั้งสอง ก่อนที่จะเหยียดยิ้มออกมา
”สัญญา?สัญญาอะไร?”
”เดี๋ยวก่อนศิษย์พี่กงฉิง…ถือดาบอยู่ไม่ใช่หรือ?”
”ทำไมไปอยู่ในมือของเจ้าสารเล่วนั่น?”
”เป็นไปได้ยังไง?”
เมื่อได้ยินคำพูดของกงฉิงเสียงตะโกนร้องด้วยความยินดีก็เงียบหายไปทันที
ในไม่ช้าพวกเขาสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติดาบในมือของกงฉิงหายไป! และคนที่นอนอยู่บนพื้นที่เต็มไปด้วยเลือด …มีดาบอยู่ในมือ ซึ่งมันเป็นดาบเล่มเดียวกับที่กงฉิงใช้
”เจ้า…”ผู้อาวุโสห้ามองไปยังร่างโชกเลือดที่นอนอยู่บนพื้น ก่อนจะมองไปยังกงฉิงที่ยิ้มอย่างสดใสให้เขา เขาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
ผู้อาวุโสสามก็เช่นกันแม้แค่ผู้นำศาลา หรือเหล่าจักรพรรดิก็จ้องไปยังกงฉิงที่ยืนอยู่กลางผู้คน
”ท่านพ่อหรือนั่นจะเป็น..?” หลิน หยุน หันมาถาม หลิน มู่ไป่
”อืมไม่ต้องสงสัยเลย!”หลิน มู่ไป่ พยักหน้า เขารู้สิ่งที่ หลิน หยุน คิดรวมถึงสิ่งที่จักรพรรดิจากทั้งสามดินแดนคิดด้วย
”เจ้านั่นเป็นใครกันแน่?”
”ไม่มีคนแบบนี้ในอาณาจักรแสงจันทร์แน่นอน!”
”อาณาจักรนักรบสูงสุดก็เช่นกัน!”
จักรพรรดิของทั้งสามดินแดนมองหน้ากันพร้อมส่ายหน้าจากนั้นก็หันไปมอง หลิน มู่ไป่
”เขาเองก็ไม่มีทางที่จะมาจากอาณาจักรเซี่นเช่นกัน”หลิน มู่ไป่ ส่ายหน้าทันทีเมื่อเห็นสายตาอันสงสัยจากทั้งสามคน
จักรพรรดิทุกคนส่ายหัวจากนั้นพวกเขาทุกคนก็หันไปมองชายชราในชุดขาวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้หยก มู่ ฉิงเฟิง ผู้นำศาลาเต๋าสวรรค์
เขาค่อยๆเปิดตาขึ้นมาอย่างช้าๆ
”หืมนั่นเป็นเต๋าสวรรค์แน่นอน” มู่ ฉิงเฟิง พึมพัมเบาๆ
”เต๋าสวรรค์?!””
”กงฉิงบรรลุวิชาเต๋าสวรรค์แล้วงั้นหรือ?เป็นไปไม่ได้…เว้นแต่ว่าท่านอาจารย์กำลังถึง.. ”
”เจ้าเด็๋กเหลือขอนั่น!เขา…เขาใช้เต๋าสวรรค์ได้จริงๆงั้นหรือ?”
เหล่าศิษย์เต๋าสวรรค์ต่างตกตะลึงเมื่อไดยินสิ่งที่มู่ ฉิงเฟิง พูด เต๋าสวรรค์?
ถ้างั้น…ใครกันที่นอนอยู่บนพื้น?
กงฉิง!
แต่ทำไมเป็นเช่นนั้น?
เจ้าสารเลวนั่นเคลื่อนไหวไม่ได้แล้วกงฉิง ตรึงเขาเอาไว้ได้สำเร็จ?
แม้เขาจะคลายเต๋าสวรรค์ได้แต่จะอธิบายการที่วิชาดอกไม้โปรยปรายโจมตีใส่ตัวของกงฉิงเองได้ยังไง?
”อืมใช่ข้าลืมตอบคำถามของเจ้า แน่นอนว่าข้าเชี่ยวชาญเต๋าสวรรค์เป็นอย่างดี!” ฟาง เจิ้งจือ ก้มลงมองกงฉิง ที่นอนอยู่บนพื้น