Gate of God – ตอนที่ 689 โลกที่โหดร้าย

มันเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญในการต่อสู้
เถาวัลย์ถูกมือของหยาง ฉิง ทำลายลง
เขาคว้าไปที่เถาวัลย์และฉีกกระชากพวกมันทิ้ง
ราวกับสัตว์ร้ายที่วิ่งอยู่ในป่า
”เขาไม่รู้จักความเจ็บปวดงั้นหรือ?”
”ข้าได้ยินมาว่าเขานั้นป่าเถื่อนราวกับสัตว์ป่า!รวมถึงเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของอาณาจักรนักรบสูงสุด แต่เขามีนิสัยที่ค่อนข้างแปลกประหลาด”
”อืมแล้วใครกันที่จะกล้าเป็นเพื่อนกับเขา?” ”
เหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ต่างตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว
ด้านหยาน ฉิง เขามีท่าทีราวกับไม่ได้ยินสิ่งที่คนอื่นพูดคุยกัน ใบหน้าของเขาไม่แสดงความเจ็บปวดออกมาแม้แต่น้อย ราวกับหนามเถาวัลย์ที่ทิ่มลงบนมือเขา ไม่ส่งผลกระทบอะไรกับร่างกายของเขาแม้แต่น้อย
โฮกก!เขาร้องคำราม
เถาวัลย์ทั้งหมดถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆนี่เป็นความแข็งแกร่งของสัตว์ป่าที่แท้จริง
หนานกงเฮา หยุดยืน เขาอยู่ห่างจาก หยาน ฉิง ไม่มากนัก
สายตาอันเยือกเย็นของเขามองไปที่หยาง ฉิง
ในเวลาเดียวกันหยาน ฉิง ก็มองไปที่ หนานกง เฮา เขามีท่าทีสงบอย่างมาก ราวกับไม่เห็น หนานกง เฮา อยู่ในสายตา
ตูม!ในที่สุดผู้อาวุโสห้าและ ฟาง เจิ้งจือ ก็แยกออกจากกัน
จิตสังหารแผ่กระจายไปทั่วอากาศ
ฟางเจิ้งจือ มองไปด้านหน้าด้วยสายตาอันเย็นชา
ด้านผู้อาวุโสเขาพยายามยืนด้วยความยากลำบาก　　แน่นอนว่ามันเป็นเพราะการปรากฎตัวอย่างฉับพลันของหยาน ฉิง ทำให้ทุกอย่างไม่เป็นไปตามแผนของเขา มันทำให้ผู้อาวุโสห้าโกรธมาก
อย่างไรก็ตามทั้งหมดนี้ไม่สำคัญ…
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือตอนนี้ทุกอย่างมาไกลมาก มีคนเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้มากขึ้นเรื่อยๆ
”หยานฉิง ช่วย หนานกง มู่ ทำไม?”
”เห็นเขาพูดว่า’เขาจะแพ้ข้าได้เท่านั้น! ‘ หมายความว่ายังไงกัน?”
”เขาหมายถึงหนานกง มู่ หรือผู้อาวุโสห้า?”
ศาลเต๋าสวรรค์มองไปที่หยาน ฉิง และ หนานกง มู่ ที่ยืนอยู่ด้านหลังเขา พวกเขาไม่สามารถเข้าใจจุดประสงค์ที่แท้จริงของ หยาน ฉิง ได้
ตอนนี้ทุกอย่างมันโกลาหลไปหมดแล้ว?
ด้านหนานกง เฮา เขาละสายตาจาก หยาน ฉิง ก่อนจะหันไปมอง หนานกง มู่
”เจ้าได้ตัดสินใจแล้วใช่ไหม?” 　　”ใช่!”หนานกง มู่ พยักหน้า
”เจ้าจำภารกิจที่เจ้าได้รับมอบหมายได้หรือไม่?”หนานกง เฮา ดูจะไม่แปลกใจกับคำตอบของ หนานกง มู่ เขาเพียงเงียบไปสักพัก
”แค่พี่คนเดียวก็เพียงพอแล้ว”หนานกง มู่ พูดออกมาอย่างนิ่งสงบ
”อืม”หนานกง เฮา ดูเหมือน จะเข้าใจทุกอย่างดีุ จากนั้นเขาก็หันหลังและเดินกลับไปในฝูงชน “ทำในสิ่งที่เจ้าต้องการเถะ”
หนานกงเฮา จ้องมองที่ด้านหลังของ หนานกง เฮา เขากำหมัดแน่น แสงสีฟ้าและเขียวปรากฎขึ้นในดวงตาทั้งสองด้านของเขา
”พวกเราจะเริ่มหรือยัง?”หนานกง มู่ หันไปมอง หยาน ฉิง อีกครั้ง
”อืม”หยาง ฉิง พยักหน้า ก่อนจะค่อยๆถอดชุดคลุมสีเขียวออก เผยให้เห็นร่างกายอันกำยำที่ผ่านการฝึกฝนมาอย่างหนัก
ฉากที่เกิดขึ้นทำให้หัวใจของศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ราวกับถูกฟ้าผ่า　　”ทำไมศิษย์พี่หนานกงถึงเดินกลับมา?”
”เขาพูดเรื่องภารกิจอะไรกัน?”
”แล้วหนานกง มู่ กับ หยาง ฉิง พวกเขาจะสู้กันงั้นหรือ? ไม่ใช่ก่อนหน้านี้ หยาน ฉิง พยายามจะช่วย หนานกง มู่ งั้นหรือ?”
พวกเขาทั้งหมดสับสนอย่างมาก
อย่างไรก็ตามหนานกง มู่ และ หยาน ฉิง ไม่ได้พูดอะไรออกมา เมื่อ หยาน ฉิง พยักหน้า หนานกง มู่ ก็เคลื่อนไหวทันที เขาตวัดดาบใส่ หยาง ฉิง ทันที
มันเป็นความโกหลอย่างแท้จริง
เห็นได้ชัดว่าสถานการณ์นั้นเกินกว่าที่ทุกคนคาดคิดไปมาก
พวกเขาแค่คิดว่าการปรากฎตัวของฟาง เจิ้งจือ อาจจะทำให้การทดสอบหยุดชะงักไปเล็กน้อยเท่านั้น
แต่ความจริงนั้นการทดสอบนั้นถูกหยุดไปอย่างสมบูรณ์
มันจะเป็นไปได้งั้นหรือที่จะการทดสอบรอบที่สามทั้งๆที่ทุกอย่างยังคงอยู่ในสภาพแบบนี้?
ไม่มีใครสามารถตอบคำถามนี้ได้
นั่นเป็นเพราะการทดสอบรอบที่สามนั้นมีความสำคัญน้อยกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้อย่างชัดเจน
ที่สำคัญที่สุดคือมู่ ฉิงเฟิง ยังคงหลับตาสนิทเช่นเคย แม้ ฟาง เจิ้งจือ จะเรียกประตูแห่งชีวิตออกมาก็ตาม
เงียบ
ความเงียบของมู่ ฉิงเฟิง ทำให้ทั้งศาลาเต๋าสวรรค์ตกอยู่ในความเงียบ Aileen-novel
อย่างไรก็ตามมีคนหนึ่งที่ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้นั่นคือจักรพรรดิของจักรวรรดินักรบศักดิ์สิทธิ์ พ่อของ เฉียน วู่
เนื่องจากสภาพของเฉียน วู่ ในตอนนี้ดูไม่ดีเท่าไรนัก ใบหน้าของเขาแสดงท่าทีบางอย่างออกมา…
ความรู้สึกเจ็บปวดเจ็บปวดจนอยากตาย
”ฟางเจิ้งจือ ปล่อย เฉียน วู่ ไปซะ!” เขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป จากนั้นเขาก็พุ่งเข้าไปที่สนามรบ
เขาเร็วมาก
ในฐานะจักรพรรดิแน่นอนว่าเขาไม่มีทางอ่อนแอ
อย่างไรก็ตามเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นฟาง เจิ้งจือ กลับตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขากลับพุ่งเข้าใส่ เฉียน วู่ ในทันที
”ท่าไม่ดีแน่!”
เหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์เข้าใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นดาบไร้ร่องรอยพุ่งเป้าไปที่ด้านหลังของ ของ เฉียน วู่ ทันที
ฆ่าผู้เข้าสอบ?
ไม่เพียงแค่นั้นบุคคลนั้นยังเป็นองค์ชายของจักรวรรดินักรบศักดิ์สิทธิ์ ่
”ไม่!ฟาง เจิ้งจือ หยุด!”
จักรพรรดิของจักรวรรดินักรบศักดิ์สิทธิ์ตะโกนอย่างสิ้นหวังเขาสามารถยอมรับและทนต่อทุกสิ่งได้ อย่างไรก็ตามต้องไม่ใช่ความตายของ เฉียน วู่
แม้ว่าเฉียน วู่ จะพยายามรักษาระยะห่างกับพวกเขา และปฏิเสธบัลลังก์ก็ตาม
ไม่ว่าเขาจะตะโกนเสียงดังแค่ไหนก็ไม่สามารถหยุด ฟาง เจิ้งจือ ได้
ดาบไร้ร่องรอยเสียบเข้าด้านหลังของเฉียน วู่ และทะลุผ่านหัวใจของเขาไปอย่างไร้ความปราณี ไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย
เลือดสีแดงเข้มไหลออกมาจากแผ่นหลังของเฉียน วู่
จากนั้นดาบไร้ร่องรอยก็เปล่งแสงจางๆ
ปากของเฉียน วู่ เปิดออก เขาพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถทำได้ โซ่นรกจากประตูชีวิตที่ตรึงร่างของเขาเอาไว้นั้นแข็งแกร่งมาก เขาไม่สามารถแม้แต่จะลืมตาขึ้นได้
นอกเหนือจากแรงกดดันที่ท่วมท้นเขายังรู้สึกว่าพลังในร่างกายที่หลั่งไหลออกไปอย่างรวดเร็ว　　ถ้าจะอธิบายความรู้สึกของเฉียน วู่
คงมีแต่ความขมขื่น
เขารู้สึกขมขื่นมาก
เขาออกจากเมืองหลวงตั้งแต่อายุยังน้อยไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายกับพวกราชวงศ์ มันเป็นสิ่งที่ทำให้เขาเรียนรู้การมีอิสระ
แต่เมื่อวินาทีที่เขาก้าวเข้าสู่เมืองหลวงชีวิตของเขาเปลี่ยนไปมันเต็มไปด้วยสงคราม แผนอันเจ้าเล่ห์ การต่อสู้และการทรยศ
แต่เขาก็ยังสามารถรักษาตำแหน่งของตัวเองไว้ได้ในจักรวรรดินักรบศักดิ์สิทธิ์
เขาเป็นแม่ทัพและมีตำแหน่งในกรมปกครองเช่นกัน
แม้จะพ่ายแพ้ต่อาณาจักรเซี่ยตำแหน่งของเขาก็ไม่สั่นคลอน นั่นเพราะเขาคือความหวังของจักรวรรดินักรบศักดิ์สิทธิ์
เขาเป็นคนเดียวที่เชี่ยวชาญเต๋าแห่งชีวิตตั้งแต่เด็กเขาเป็นคนเดียวที่รักษาสมดุลอำนาจระหว่างเหล่าขุนนางแหละสภากฏหมาย　　อย่างไรก็ตามเขากำลังจะตาย
นอกจากนี้เขาจะตายในขณะที่ถูกโซ่นรกจากประตูชีวิตตรึงร่างเอาไว้
เขาจะไม่รู้สึกขมขื่นได้อย่างไร?
”ทำไมทำไมเขาถึงเชี่ยวชาญเต๋าแห่งชีวิต? ทำไมเขาสามารถใช้โซ่นรกได้?เกิดอะไรขึ้น?” เฉียน วู่ ขมขื่นอย่างมาก เขาอยากกรีดร้องด้วยความสิ้นหวังเพื่อระบายความโกรธแค้นนี้ออกมา
อย่างไรก็ตามฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้ให้เวลาเขามากนัก
เขาดึงดาบออกจากด้านหลังของเฉียน วู่ เลือดพุ่งกระฉูดออกมาทันที ดวงตาของ เฉียน วู่ ค่อยๆปิดลงช้าๆ
จากนั้น..
ดาบในมือของฟาง เจิ้งจือ ก็เปล่งประกายสีม่วงออกมาอีกครั้ง ก่อนที่มันจะพุ่งเข้าหาจักรพรรดิของจักรวรรดินักรบศักดิ์สิทธิ์ เลือดของ เฉียน วู่ ยังไม่ทันล่วงหล่นจากปลายดาบเลยด้วยซ้ำ แต่มันดูเหมือนจะถูกดูดกลืนเข้าไปในดาบแทน
”ออกไปไม่งั้นตาย!”
.