Gate of God – ตอนที่ 699 หม้อหลอม

ฟางเจิ้งจือ นั้นเคยเรียนวิทยาศาสตร์ในโลกก่อน
การที่ความชื้นระเหยออกไปจากตัวคนนั้นไม่ใช่เรื่องเล่น
เมื่อปริมาณน้ำในร่างกายหมดไปกระดูกและกล้ามเนื้อจะสูญเสียการทำงานคนคนนั้นจะกลายเป็นศพแห้งกรังทันที
ซึ่งมัน…น่าเกลียดมาก
ฟางเจิ้งจือ คิดว่าถ้าเขาจะตาย เขาต้องไม่ตายด้วยวิธีที่น่าเกลียดเช่นนี้
อย่างไรก็ตามเขาจะทำอะไรได้?
ความร้อนในร่างกายของเขานั้นเหนือการควบคุมพลังงานดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ฟางเจิ้งจือ รู้ว่ามันเกิดขึ้นเพราะเพลิงพันปี
เขาต้องตายจริงๆงั้นหรือ?
ทั้งๆที่มู่ ฉิงเฟิง ได้ช่วยชีวิตเขาไว้แล้วแท้ๆ ตอนนี้เขากำลังจะตายเพราะ ฉือ กูเหยียน
มีอะไรที่น่าเศร้ามากกว่านี้อีกไหม?
ขณะที่ฟาง เจิ้งจือ เลิกคิดจะต่อต้าน และปล่อยให้ ฉือ กูเหยียน จูบเขาจนตาย ความร้อนในร่างกายของเขาก็พวยพุ่งออกมาด้านนอก
ราวกับน้ำที่ทะลักออกมาจากเขื่อน
มาถึงปากของเขา
จากนั้น…
ฟางเจิ้งจือ ก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจ
เพราะใบหน้าของฉือ กูเหยียน ที่แนบชิดเขาอยู่กลายเป็นสีแดงเช่นกัน ร่างของนางร้อนรุ่มดั่งไฟ
พลังงานอันรุนแรงในร่างกายของเขาค่อยๆลดลง
”ฉือกูเหยียน ดูดซับพลังงานความร้อนนี้ออกไปทั้งหมดเลยงั้นหรือ?” ฟาง เจิ้งจือ นึกได้ในทันที อย่างไรก็ตามเขาค้นพบอย่างรวดเร็วว่ามี บางอย่างผิดปกติ　　ถ้าเป็นแบบนั้นนางจะไม่ตายงั้นหรือ?
ฟางเจิ้งจือ ไม่ได้คาดคิดเรื่องนี้ โดยปกติ ฉือ กูเหยียน เป็นคนที่หยิ่งยโสและไม่สนใจผู้อื่น อย่างไรก็ตามเวลาแบบนี้ นางกลับคิดจะสละชีวิตเพื่อช่วยเขา?
เขารู้สึกประทับใจมากกับการกระทำของนางความร้อนเริ่มเข้ามาที่สมองของเขา ทำให้เขาเริ่มมึนงงเล็กน้อย
อาจเป็นเพราะเขาสูญเสียน้ำมากเกินไปทันใดนั้นเขาเริ่มรู้สึกง่วงนอน ภาพนับไม่ถ้วนพุ่งผ่านจิตใจของเขา
…
สายน้ำใสสะอาด
ร่างเล็กป้อมร่างหนึ่งกำลังย่างไก่ขนเพลิงอย่างมีความสุข
ทันใดนั้นเด็กหญิงประมาณห้าขวบก็โผล่ขึ้นมาด้านหลัง
ใบหน้าของนางราวกับตุ๊กตาโบราณขัดกับท่าทีหยิ่งผยองของนาง ไม่ว่าจะมองจากมุมไหนก็น่าขำเป็นอย่างมาก
”เจ้าขโมยไก่ข้า!”เด็กหญิงตะโกนออกมาอย่างหงุดหงิด พร้อมกับยืนเท้าสะเอว
เมื่อฟาง เจิ้งจือ เห็นแบบนี้ เขาก็แอบหัวเราะในใจ
เพราะเขารู้ว่าเด็กหญิงคนนี้จะถูกถีบลงไปในแม่น้ำในอีกไม่ช้า
”ตูม!”
”นั่นไก่ของข้า!”
”เจ้าอย่ามามั่วนี่มันเป็นของข้าต่างหาก!”
…
เขาไม่คิดว่าควาทรงจำส่วนลึกที่สุดในจิตใจเขาจะเป็นตอนครั้งแรกที่เขาได้พบกับฉือ กูเหยียน หัวของ ฟาง เจิ้งจือ เริ่มเบลออีกครั้ง
ทันใดนั้นเอง…
ภาพเปลี่ยนไปอีกครั้งครั้งนี้ตอนที่เขาพบนางที่กองตรวจการศักดิ์สิทธิ์
เขาได้สัญญากับนางที่นั่น　　ตอนนั้นเขารู้ว่าฉือ กูเหยียน ใช้เขาเป็นเครื่องมือเพื่อที่นางจะได้ไม่ต้องแต่งงานกับใครก็เท่านั้น
อย่างไรก็ตามสัญญานี้เกี่ยวข้องกับนางโดยตรง
…
”ข้าจะรอเจ้าอยู่ที่ศาลาเต๋าสวรรค์ถ้าเจ้าสามารถเอาชนะข้าได้ ข้าจะยอมเป็นผู้หญิงของเจ้า”
นางกล่าวขึ้นมากลางดึกในหมู่บ้านภูเขาทางเหนือพวกเขาได้สัญญากันเอาไว้
…
”ฉือกูเหยียน อย่าตายนะ!” ฟาง เจิ้งจือ ไม่รู้ว่าตัวเองคิดอะไรอยู่ แต่เขาไม่สามารถปล่อยให้นางตายแบบนี้ได้
เขารู้ว่าถ้าเขาผลักฉือ กูเหยียน ออกไป นางคงจะรอด แต่นั่นหมายความว่าเขาอาจจะตายแทน
ไร้ยางอาย? 　　ใช่เขาไร้ยางอายต่อหลายๆเรื่องเขาพยายามใช้หลายๆวิธีที่จะชนะ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่มีหัวใจ
เขาไม่คิดจะลังเล
มือของฟาง เจิ้งจือ เคลื่อนไหว วางไว้บนเอวของ ฉือ กูเหยียน และกดร่างของนางให้เข้ามาใกล้ เขากอดนางแน่น
เขาสัมผัสได้ว่าร่างกายของนางสั่นไหว
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความร้อนหรือนางไม่สะดวกสบาย ดวงตาของนางราวกับเปลวเพลิงที่ลุกไหม้
ผิวของนางแดงดั่งเลือดหมอกบางๆแผ่ออกจากร่างกายของนาง
อย่างไรก็ตามต้องยอมรับ…
เมื่อเขาวางมือลงบนเอวของนางเขาพบว่ามันสบายมาก
จากนั้น…
ฟางเจิ้งจือ ไม่ต้องการที่จะเป็นฝ่ายอยู่เฉยๆเพียงอย่างเดียวดังนั้นเขาจึงเริ่มสำรวจความอุ่นและอ่อนนุ่มภายในปากของนาง
เขาหายใจเข้าลึกๆ
”ตูม!!”
ทันใดนั้นฟาง เจิ้งจือ ได้ดูดกลืนความร้อนอันมหาศาลกลับคืนมา มันพุ่งตรงเข้าไปยังอวัยวะต่างๆของเขาราวกับน้ำท่วม
”เชี่ยเอ้ย!”ฟาง เจิ้งจือ อยากจะสบถออกมาเพราะมีนอึดอัดมาก ราวกับร่างของเขาแทบจะระเบิด
…
การจูบของพวกเขานั้นไม่นานมากนักอย่างไรก็ตามพวกเขายังคงอยู่ในตำแหน่งเดิม มันเป็นภาพที่แปลกเล็กน้อย
ฉือกูเหยียน คุกเข่าข้างหนึ่งพร้อมกับประคอง ฟาง เจิ้งจือ เอาไว้
ฟางเจิ้งจือ จับอยู่ที่เอวของ ฉือ กูเหยียน
ปกติแล้วควรเป็นผู้ชายที่อยู่ด้านบนผู้หญิงที่อยู่ด้านล่างไม่ใช่งั้นหรือ? 　　แน่นอนว่ามันไม่ได้สำคัญสิ่งที่สำคัญคือตอนนี้มีคนมากมายอยู่รอบตัวเขา พวกเขาจูบกันต่อหน้าทุกๆคน
มันขัดต่อศีลธรรมอันดีเป็นอย่างมาก
”พี่หญิงกับ…เจ้าไร้ยางอาย พระเจ้าช่วย! ข้าตาฝาดหรือไม่?!”
”พวกเขาจะแต่งงานกันจริงๆงั้นหรือ?!”
”ไม่มีทางนางต้องถูกเขาหลอกแน่นอน!”
ไม่มีใครอยากจะเชื่อสิ่งที่พวกเขาเห็น
แต่ละคนต่างมองหน้ากันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
หนานกงเฮา กัดริมฝีปากแน่น
”การผสานของหยิน และ หยาง?” ว่าน เล่ย จ้องไปที่ทั้งสองคน เขาไม่ได้ตกใจแต่กลับขมวดคิ้ว ไอรีนโนเวล
ในฐานะศิษย์เอกของศาลาหยินหยางเขารู้ว่าชายและหญิงนั้นถูกแยกออกจากกันด้วยหยินและหยาง ซึ่งมันเป็นรากฐานสำคัญของศาลาหยินหยาง　　”พวกเขาต้องการใช้การผสานหยินและหยางเพื่อเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติของเพลิงพันปีงั้นหรือ?ไม่ ถ้าเป็นยี่สิบคนอาจจะเป็นไปได้ แต่นี่เพียงสองคน พวกเขาไม่สามารถรองรับพลังของเพลิงพันปีได้!” ว่าน เล่ย มั่นใจ
เป้าหมายของฉือ กูเหยียน คืออะไร? ตายไปกับชายคนนี้จริงๆงั้นหรือ?
ว่านเล่ย ไม่รู้
แม้แต่เทียนซิง ก็ยังงุนงง แน่นอนว่าเขาเห็นว่าทั้งสองกำลังทำอะไรอยู่
แต่เขาก็คิดว่ามันเป็นไปไม่ได้เช่นกัน
จนกระทั่งเขาเห็นฉือ กูเหยียน ค่อยๆยกมือขึ้นก่อนที่แทงลงไปที่ท้องของฟาง เจิ้งจือ ด้วยความรวดเร็ว
แสงสีแดงส่องสว่างขึ้น
จากนั้นมันก็เหือดหายไปราวกับถูกร่างกายดูดซับ
จากนั้นนิ้วของนางก็ขยับอีกครั้งจากนั้นก็ตบลงไปที่ท้องของ ฟาง เจิ้งจือ อีกครั้ง แสงปรากฎออกมาก่อนจะหายไปอย่างรวดเร็ว
”ใช้ร่างกายเป็นหม้อหลอมยา?!”เทียนซิง ตะโกนออกมา
ฉลาด?
แม้เขาจะรู้ว่านางฉลาดแค่ไหนแต่วิธีนี้อาจจะไม่ได้ผล
แต่มันก็น่ากลัวอยู่ดีที่นางสามารถคิดออกมาได้เพียงตัวคนเดียว่
แต่มันก็ไม่มีทางเป็นไปได้
เหล่าศิษย์ของทั้งสองสำนักที่ได้ยินต่างอ้าปากค้าง
”หม้อหลอม?!”
”นางใช้ร่างกายของเขาเพื่อหลอมเพลิงพันปีงั้นหรือ?!”
”มันไม่บ้าบอเกินไปงั้นหรือ?”
ไม่มีใครรู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไงเพราะเรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์
แน่นอนว่าเป็นเพราะไม่มีใครอยากลอง　　”ตึง!”ทันใดนั้นเกิดการระเบิดครั้งใหญ่ จากนั้นเศษหินสีดำจำนวนมากก็ลอยขึ้นไปบนอากาศ
จากนั้นร่างหนึ่งก็ปรากฎตัวต่อหน้าว่าน เล่ย และ เทียนซิง
”กูเหยียน…ทำสิ่งที่เจ้าต้องทำต่อไปซะ!”เมื่อ มู่ ฉิงเฟิง สังเกตุเห็น ฟาง เจิ้งจือ ที่อยู่ในอ้อมกอดของ ฉือ กูเหยียน เขาทำได้เพียงถอนหายใจเท่านั้น อย่างไรก็ตามเขากลับหันไปมอง เทียนซิง และ ว่านเล่ย แทน ด้วยสาตาที่มุ่งมั่น
”รูปปั้นหยกดำถูกทำลายแล้ว?”
”ไวมากมันเทียบเท่ากับผู้ฝึกตนในระดับเซียนเลยนะ!”
”มู่ฉิงเฟิง นั้นทรงพลังพอๆกับท่านเทียนเลย!”
เหล่าศิษย์เก้าขุนเขาต่างตกใจ
ฟางเจิ้งจือ ก็ตกใจเช่นกัน
แต่เขาตกใจเพราะฉือ กูเหยียน ใช้ร่างกายของเขาเพื่อหลอมยา? 　　”ตกลงข้าเป็นหนูทดลองสินะ?”ฟาง เจิ้งจือ ไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือโกรธดี
มันเป็นความรู้สึกที่แปลก
ขณะที่ฉือ กูเหยียน กำลังช่วยเขา มันก็เหมือนทำร้ายเขาไปในเวลาเดียวกัน
การทดลอง…
มันถูกเรียกว่า’การทดลอง’ เพราะมันเปี่ยมไปด้วยความเป็นไปได้มากมาย ไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
”ฟู่!”ความร้อนในร่างกายของเขาถูกดูดออกไปโดย ฉือ กูเหยียน อีกครั้ง ร่างของนางกลายเป็นสีแดงราวกับเปลวเพลิง
ร่างกายของนางเหมือนโลหะอุ่น
ฟางเจิ้งจือ รู้สึกว่านางไม่ค่อยรู้สึกดีเท่าไรนัก นี่เป็นเพราะมือของนางสั่นไหวไม่หยุด
เขาซึ่งมีประสบการณ์จริงถึงสองครั้งย่อมรู้ดีว่าการถูกความร้อนแผดเผาถึงสองครั้งนั้นเป็นเช่นไรมันแย่กว่าครั้งแรกมาก
แน่นอนว่าครั้งที่สามมันต้องน่ากลัวกว่า　　เช่นนั้น…
เขาต้องการครั้งที่สามงั้นหรือ?
.
��