Gate of God – ตอนที่ 701 หยินหยาง

ฝุ่นละอองเกาะกันเป็นหินหยดน้ำหลอมรวมกันเป็นมหาสมุทร
ในขณะเดียวกันแม้แต่เมล็ดพันธ์ุ ยังสามารถเติบโตเป็นต้นไม้สูงเสียดฟ้า หรือแม้แต่ป่าใหญ่
ฟางเจิ้งจือ เข้าใจเรื่องนี้ดี และด้วยเหตุนั้นเขาจึงเข้าใจในเต๋าสวรรค์และเต๋าแห่งชีวิตได้อย่างแท้จริง
แต่ตอนนี้…
ตอนนี้เขามีความรู้สึกสัมผัสได้ถึงหยินหยาง
ในโลกก่อนหน้านี้เขามีความเข้าใจในเรื่องของ หยินหยาง เป็นอย่างดี หยิน หยาง เป็นรากฐานในการเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ
พลังเบื้องหลังของทุกสิ่งตั้งแต่ความคิด การเติบโต การเสื่อมถอย ความตาย
หยินและหยางนั้นเป็นขั้วตรงข้ามกันแต่มีต้นกำเนิดมาจากที่เดียวกัน　　การมีอยู่ของมันเชื่อมโยงกับทุกสรรพสิ่งในธรรมชาติเช่นท้องฟ้ากับพื้นดิน ดวงอาทิตย์กับดวงจันทร์ กลางวันและกลางคืน และน้ำกับไฟ
”ขั้วตรงข้ามแต่เกิดจากฐานเดียวกัน!” ด้วยการควบคุมการไหลเวียนและการหมุนวนของลมหายใจ ให้เป็นรูปแบบของ หยิน หยาง
จู่ๆฟาง เจิ้งจือ นึกถึงเรื่องนี้ได้
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมว่านเล่ยถึงสามารถดูดซับเพลิงพันปีที่อยู่ในร่างกายของเขาได้
ทันใดนั้นฟาง เจิ้งจือ ก็รู้สึกราวกับว่าประตูบานใหญ่ในใจถูกเปิดออก
”หยินหยาง แค่นั้น!”ฟาง เจิ้งจือ อยากจะหัวเราะออกมา แต่ปากของเขายังคงถูกประกบแน่น และเขาไม่สามารถหัวเราะออกมาได้
อย่างไรก็ตามเขาไม่ใช่คนที่ชอบถูกเอาเปรียบ
ก่อนหน้านี้เขาต้องทนเพราะไม่สามารถควบคุมพลังของเพลิงพันปีได้ และไม่มีความสามารถที่จะดูดซับมันได้　　แต่ตอนนี้…
มันแตกต่าง
เขาพร้อมจะดูดซับพลังของเพลิงพันปีที่ว่านเล่ยดูดออกไปอีกครั้งโดยที่ว่านเล่ยจะไม่รู้สึกตัวแม้แต่น้อย
”ข้าไม่อยากทำเช่นนั้นถ้าข้าใช้วิธีเดียวกันกับว่านเล่ย มันเท่ากับว่าพวกเราแข็งแกร่งพอๆกัน…” ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัว
ในตอนนี้เขาใช้วิชาของว่านเล่ย และสร้างกระแสหยินหยางขึ้นรอบๆเพลิงพันปี ให้ดูดซับกลับมาอีกครั้ง
อย่างไรก็ตามว่านเล่ย ไม่ใช่ เฉียน วู่
เฉียนวู่ อยู่ในระดับจุติขั้นสูงสุด และการใช้เต๋าแห่งชีวิตก็ไม่ได้ชำนาญมากนัก อย่างไรก็ตาม ศิษย์เอกของศาลาหยินหยางอย่างว่านเล่ยนั้นต่างกัน ฟาง เจิ้งจือ ไม่อยากจะคาดเดา เขารู้ว่าว่านเล่ยอย่างน้อยก็อยู่ในระดับเซียน เขาไม่ได้อ่อนแออย่างแน่นอน
เห็นได้ชัดว่าฟาง เจิ้งจือ ไม่สามารถเทียบกับ ว่านเล่ย ในเรื่องของเต๋าหยินหยางได้เลย
เขาไม่ควรเสี่ยงให้ว่านเล่ยรู้ตัว
งั้นเขาจะทำยังไงดี?
ถ้าเขาเคลื่อนไหวมากว่านเล่ยจะรู้ตัวทันที ถ้าเป็นอย่างนั้นว่านเล่ยจะถอยออกไปหรือจะลอบโจมตีกลับมา…
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้มันอาจไม่ใช่การเคลื่อนไหวที่ฉลาดนัก
ในตอนนี้ว่านเล่ยกำลังพอใจอย่างมาก นั่นหมายความว่าเป็นช่วงเวลาที่เหมาะกับการโจมตีฉับพลัน ถ้าพลาดคงไม่มีหนที่สองแน่
จะทำยังไงดี?
ถ้าไม่สามารถเอาชนะเขาได้เพียงลำพังงั้น…
เอาชนะด้วยการลุมล่ะ?!
นี่เป็นเรื่องที่ง่ายมาก
ตอนนี้ดวงตาของ ฟาง เจิ้งจือ สว่างขึ้นอีกครั้ง
เขามีเพื่อนอยู่เหยียน ซิว ที่นอนอยู่บนพื้นและ หนานกง มู่ ที่กำลังต่อสู้กับ หยาน ฉิง
ทั้งสองต่างก็รู้จักวิธีการต่อสู้แต่มันก็คงเป็นไปไม่ได้
เห็นได้ชัดว่าฟาง เจิ้งจือ ไม่สามารถหวังให้ หนานกง มู่ มาช่วยเขาได้ และที่สำคัญคือเขาเป็นผู้ชาย
เพศเดียวกันจะสร้างหยินหยาง ได้ยังไง?
ไร้สาระ
ฟางเจิ้งจือ ไม่ค่อยชอบเรื่องแบบนี้
ดังนั้นเขาจึงหันมาสนใจ ฉือ กูเหยียน
หยางเพศชายต้องคู่กับ หยินเพศหญิง
ถึงจะถูกต้อง
นอกจานั้นสิ่งสำคัญที่สุดคือเมื่อเขากับ ฉือ กูเหยียน เชื่อมโยง หยินหยาง เข้าด้วยกัน ความร้อนจากร่างของนางก็จะถูกโอนถ่ายมาที่เขาด้วย
ความร้อนจากร่างของพวกเขาทั้งสองสามารถแบ่งออกเป็น หยินและหยาง
เขาจะใช้ความร้อนสร้างกระแสหยินหยางขนาดใหญ่ระหว่างตัวเขากับฉือ กูเหยียน
การคิดถึงมันทำให้เขาตื่นเต้นเล็กน้อย
แน่นอนว่าการทำแบบนี้เป็นการย้ายพลังส่วนหนึ่งของเพลิงพันปีเข้าสู่ร่างของฉือ กูเหยียน
มันคงจะทำให้เป็นเรื่องยากขึ้นที่เขาจะเอาชนะนาง
แต่ทุกอย่างมีข้อดีและข้อเสีย
หากเขาต้องเลือกระหว่างว่านเล่ย และ ฉือ กูเหยียน คำตอบนั้นชัดเจน
”เยี่ยมอะไรเช่นนี้!”ฟาง เจิ้งจือ ประชดประชัน เขาไม่มีทางเลือกนอกจากทำให้นางแข็งแกร่งขึ้น
ฟางเจิ้งจือ ตัดสินใจแล้ว เขาพยายามใช้พลังเพื่อควบคุมกระแสความร้อนเหล่านั้น
อย่างไรก็ตามมันไม่ง่าย
คลื่นความร้อนที่พุ่งเข้าสู่ตัวฟาง เจิ้งจือ นั้นรุนแรงเกินไปจนเขาไม่สามารถควบคุมทิศทางของมันได้　　โชคดี…
ที่ฉือ กูเหยียน ยังรักษาการถ่ายเทความร้อนไว้อยู่
คลื่นความร้อนทั้งหมดต้องไหลเวียนผ่านปากของฟาง เจิ้งจือ และ ฉือ กูเหยียน กลายเป็นกระแสหยินหยาง
ฟางเจิ้งจือ มีความคิดบางอย่าง
มันง่ายมาก
ทั้งหมดที่เขาต้องทำคือใช้ความยืดหยุ่นของลิ้น
…
ฟางเจิ้งจือ ไม่รู้ว่า ฉือ กูเหยียน รู้สึกเช่นไร แต่เมื่อเขาปฏิบัติในสิ่งที่คิดเอาไว้ สีหน้าของ ฉือ กูเหยียน เปลี่ยนไป
ไม่ใช่แค่สีหน้า…
ดวงตาของนางราวกับจะมีไฟลุกโชนออกมา
มันไม่ใช่เรื่องที่เดาได้ยากแม้แต่น้อยนางต้องกำลังด่า ฟาง เจิ้งจือ ว่าเป็นจอมฉวยโอกาสอยู่แน่นอน
นางไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทำไมในสถานการณ์อันตรายเช่นนี้เจ้าไร้ยางอายถึงยังพยายามฉกฉวยผลประโยชน์จากนางอีก
เขาไม่รู้งั้นหรือว่าถ้าเทียนซิง และว่านเล่ย สามารถสกัดยาได้ พวกเขาจะโจมตีใส่ ฟาง เจิ้งจือ ในทันที
ฉือกูเหยียน โกรธจริงๆ แต่นางก็อุ้มและไม่ได้ต่อต้าน ฟาง เจิ้งจือ มากนัก
แต่ทันใดนั้นเอง…
นางก็พบว่ามีบางอย่างผิดปกติ
ความร้อนที่นางรับมาจากฟาง เจิ้งจือ จากเดิมที่ไม่สามารถควบคุมทิศทางได้ แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป Aileen-novel
แม้ว่ามันจะยังคงมาจากหลายทิศทางแต่ …
นางสามารถสัมผัสถึงทิศทางที่เกิดขึ้นได้ลางๆเหมือนความร้อนจะถูกแยกออกเป็นสองสาย
นางไม่ค่อยมั่นใจ　　แต่เมื่อความร้อนเกิดการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ความเจ็บปวดหลังจากที่ดูดซึมความร้อนนั้นลดลงอย่างชัดเจน
ขณะที่ฉือ กูเหยียน กำลังสับสน ฟาง เจิ้งจือ ก็ได้ดูดกลืนความร้อนกลับไปอีกครั้ง
”เร็วมาก?”ความสงสัยในหัวใจของ ฉือ กูเหยียน นั้นมากขึ้นเรื่อยๆ ตลอดเวลาเพื่อรักษาความเจ็บปวดของ ฟาง เจิ้งจือ นางพยายามรักษาความร้อนให้อยู่ในร่างกายของนางให้นานที่สุด
ฟางเจิ้งจือ ได้ทำแบบเดียวกัน
ตลอดเวลาพวกเขาพยายามรักษาความร้อนให้อยู่ในร่างตัวเองให้นานที่สุดเพื่อผ่อนคลายภาระของอีกฝ่าย
แต่ตอนนี้ฟาง เจิ้งจือ ได้ทำลายวงจรนั้นลงอย่างสิ้นเชิง
สงสัย
แต่นางก็ยังคงเลือกที่จะร่วมมือ
นางผลักความร้อนออกจากร่างกายของนาง
ขณะที่นางส่งความร้อนเข้าปากฟาง เจิ้งจือนางรู้สึกว่าลิ้นของเขาเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง
”…” ฉือ กูเหยียน อยากจะกรีดร้องออกมากับการกระทำที่ไร้ยางอายเช่นนี้ แต่นางไม่สามารถทำได้เพราะตอนนี้นางแทบไม่มีแรงแล้ว
ทันใดนั้นได้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอีกครั้ง
ฟางเจิ้งจือ ส่งความร้อนกลับมาอย่างรวดเร็วในทันที พร้อมกับลิ้นที่เคลื่อนไหวอีกครั้ง
แน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่ได้สำคัญที่สุด
สิ่งสำคัญที่สุดคือกระแสความร้อนที่ไหลเข้าร่างกายของนางถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน
หยินและหยาง!
ฉือกูเหยียน ฉลาดพอที่จะรู้ถึงสิ่งที่ ฟาง เจิ้งจือ ทำอยู่ แม้นางจะไม่รู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของเขาก็ตาม
อย่างไรก็ตามนางรู้ว่าฟาง เจิ้งจือ ต้องมีเป้าหมายบางอย่าง
ถ้าเป็นเช่นนั้น…
”เจ้าไร้ยางอายอยากให้ข้าทำแบบเดียวกับเขาหรือเปล่า?”ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในใจของ ฉือ กูเหยียน
นางผ่านสมรภูมิรบคลุกคลีกับเหล่าแม่ทัพตั้งแต่เด็ก นางสามารถตัดสินใจอะไรหลายๆอย่างได้ด้วยตัวเอง
นางไม่ลังเลและเริ่มเลียนแบบฟาง เจิ้งจือ
…
ฟางเจิ้งจือ ตกใจมาก
แผนเดิมคือเขาจะทำแบบนี้ด้วยความมุ่งมั่นและไร้ยางอายเขาได้แค่หวังว่า ฉือ กูเหยียน จะร่วมมือและไม่ผลักเขาออกเท่านั้น
แต่เขาไม่คาดคิดว่าไม่เพียงนางจะไม่ผลักเขาออก นางยังร่วมมือกับเขาด้วย
มันทำให้เขาค่อนข้างที่จะทนไม่ได้
ในฐานะผู้ชายเขาจะแพ้ได้ยังไง?
รุนแรงกว่านี้!
เร็วกว่านี้!
รุนแรงกว่านี้!! 　　สิ่งที่เขาไม่รู้คือขณะที่เขาหมกหมุ่นอยู่กับการ”เปรียบเทียบ” ตัวเองกับ ฉือ กูเหยียน ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมากระหว่างความร้อนในตัวเขาและ ฉือ กูเหยียน
ตอนนี้มันไม่ได้แยกออกเป็นสองส่วนเท่านั้น
มันกลายเป็นสองขั้วที่แตกต่างกัน
โดยมีบริเวณปากของทั้งสองคนเป็นจุดเชื่อมลมหายใจของ ฟาง เจิ้งจือ คือ หยาง ส่วนของ ฉือ กูเหยียน นั้นเป็นหยิน
ทั้งคู่มีความร้อนไหลเวียนอยู่ในร่างกายพวกเขาแต่เมื่อมันไปถึงปากของ ฟาง เจิ้งจือ มันก็กลายเป็นหยาง และเมื่อถึงปากของ ฉือ กูเหยียน มันก็จะกลายเป็นหยิน
มันคือวงจรที่เกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า…วงจรหยินหยาง
ความเจ็บปวดเริ่มหายไปอย่างสมบูรณ์ความเป็นจริงคืออวัยวะภายในของพวกเขาเริ่มได้รับการฟื้นฟูอย่างช้าๆ　　ทันใดนั้นฟาง เจิ้งจือ ได้จับเข้าที่เอวของ ฉือ กูเหยียน และเขียนคำสี่คำลงที่เอวของนาง
เมื่อเขาเขียนเสร็จร่างของ ฉือ กูเหยียน สั่นเทาเล็กน้อย ความแปลกใจปรากฎขึ้นในดวงตาของนาง
ฟางเจิ้งจือ ไม่มีวิธีอธิบายให้นางฟัง
แต่เขารู้ว่าเขาทำได้
”กลับหยิน หยาง!” ฟาง เจิ้งจือ ตะโกนในใจของเขา วงจรที่เกิดขึ้นหยุดทันทีและเริ่มหมุนวนในทิศทางตรงกันข้าม
ทันใดนั้นทั้งพื้นที่ทลายลงในทันที
ความมืด
ความมืดที่ไม่มีแสงสว่าง
และแน่นอนฝั่งตรงข้ามย่อมมีแสงสว่างราวกับแสงอาทิตย์
มันเป็นภาพหยินหยางอันยิ่งใหญ่
และมันถูกสร้างขึ้นในไม่กี่วินาที
ไม่มีใครนอกจากฟาง เจิ้งจือ และ ฉือ กูเหยียน ที่สามารถตอบสนองได้ทันเวลา
ภาพหยินหยางปรากฎขึ้นและหมุนวนอย่างบ้าคลั่งอยู่เหนือ ฉือ กูเหยียน และ ฟาง เจิ้งจือ
”ภาพหยินหยาง?!”ว่านเล่ย พูดไม่ออก
ในฐานะศิษย์เอกของศาลาหยินหยางเขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ภาพหยินหยาง ไม่ใช่ว่าศาลาหยินหยางเป็นเจ้าของอย่างเดียวงั้นรึ?
ทำไมมันปรากฎขึ้นเหนือฟาง เจิ้งจือ และ ฉือ กูเหยียน
นี่เป็นปฏิกริยาแรกของเขา
แต่เขาไม่มีเวลาคิดอะไรอีกต่อไป
เพราะคลื่นพลังอันน่าหวาดหวั่นได้พุ่งเข้ามาในร่างกายของเขามันได้ทำลายพลังที่เขาสกัดออกมาจากสมุนไพรเพลิงพันปีจนหมดในเสี้ยววินาที
รวมถึงมันยังดูดพลังกลับไปด้วย
.