Gate of God – ตอนที่ 704 สิบเป็นหนึ่ง

ดวงตาของว่านเล่ย เบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อ ขณะมองไปยังร่างในชุดสีชมพูข้างหน้า
ดวงตาของนางสดใสใบหน้าของนางงดงาม…
อย่างไรก็ตามเขาไม่เชื่อว่าคนแบบนี้จะเป็นคนที่เอาดาบแทงเขา ทำไม? ทำไมนางถึงกล้าฆ่าข้า?!
นางไม่รู้งั้นหรือว่าตัวเองเป็นตัวแทนของศาลาเต๋าสวรรค์?นางไม่รู้หรือว่าเขาเป็นศิษย์เอกของศาลาหยินหยาง? นางกล้าดียังไง?!
”เจ้า…แค่กแค่ก..” ว่านเล่ย คุกเข่าลงไปที่พื้น แต่ดวงตาของเขายังงจับจ้องที่ ฉือ กูเหยียน “เจ้า…เจ้าไม่กลัวงั้นหรือ…ไม่กลัวว่าศาลาหยินหยาง…”
”เจ้าทำเรื่องไม่สมควร!”ฉือ กูเหยียน มองว่านเล่ยเงียบๆด้วยสายตาอันเย็นชา
ดวงตาของว่านเล่ย เบิกกว้าง เขาไม่สามารถยอมรับเรื่องนี้ได้จริงๆ วันนี้เขามาที่ศาลาเต๋าสวรรค์เพื่อดูการต่อสู้ เขาไม่ได้คิดจะมาเข้าร่วมเอง
เขาพยายามอย่างหนักขนาดไหนเขาพยามจนได้เข้าสู่ระดับเซียน และกลายเป็นศิษย์เอกของศาลาหยินหยาง
อนาคตที่สดใสกำลังรอเขาอยู่…
แต่ตอนนี้เขากำลังจะตายภายใต้ดาบของฉือ กูเหยียน เพราะเขาไปโจมตีชายผู้ที่ไม่ได้เป็นคนของศาลาเต๋าสวรรค์ด้วยซ้ำ
เขาจะทนได้ยังไง?
”ครืด!”เขาดึงดาบออกมา
เลือดสดๆไหลทะลักออกมาจากหน้าอกของเขา
ฉือกูเหยียน หันกลับไป นางไม่คิดจะหันมามองว่านเล่ยเป็นครั้งที่สองด้วยซ้ำ เพราะในสายตาของนางว่านเล่ยก็เป็นแค่มดปลวกตัวหนึ่งเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม”มด” ตัวนี้เป็นผู้ที่อยู่ในระดับเซียน และเป็นศิษย์เอกของศาลาหยินหยาง
”เจ้า…”ว่านเล่ย กระอักเลือดออกมาอีกครั้ง เขาอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่เลือดที่ไหลออกมามากเกินไป ทำให้เขาไม่มีแรง…
”ตึง!”
ว่านเล่ยล้มลงกับพื้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ เขาไม่อยากตาย แต่มันก็เป็นความจริงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
ศิษย์เก้าขุนเขาต่างสูดหายใจลึก
พวกเขาต่างจ้องมองไปที่ฉือ กูเหยียน
นางฆ่าว่านเล่ย จริง?!
ไม่มีใครคาดคิดเรื่องนี้อย่างที่ว่านเล่ยบอก นางเป็นคนของศาลาเต๋าสวรรค์ส่วนว่านเล่ยเป็นคนของศาลาหยินหยาง
ทำไมนางถึงทำเช่นนั้น?
ไม่มีใครรู้
แต่ความจริงคือนางได้ฆ่าเขาไปแล้ว
… 　　ฉือกูเหยียน ดูเหมือนจะไม่ได้รับผลกระทบจากเรื่องพวกนี้แม้แต่น้อย นางแค่เก็บดาบช้าๆและเดินไปข้างๆ ฟาง เจิ้งจือ
นางเพียงจ้องฟาง เจิ้งจือ อยู่เงียบๆเท่านั้น
สำหรับฟาง เจิ้งจือ เขาพูดไม่ออก
นางขโมยเหยื่อของเขา?
”เอ่อ…ข้าคิดว่าเจ้าได้ขโมย…” ฟาง เจิ้งจือ คิดว่าเขาต้องเตือน ฉือ กูเหยียน ว่ามันไม่ได้เป็นนิสัยที่ดีเท่าไรนัก
”อาจารย์”ฉือ กูเหยียน พยักหน้า
”อืมเจ้าไม่คิดจะพูดอะไรบ้างหรือ?”
”ท่านต้องการให้ข้าพูดอะไรงั้นหรือ?”
”…” ฟาง เจิ้งจือ ยืนนิ่ง
ทันใดนั้นเสียงหัวเราะได้ดังขึ้นผู้อาวุโส กู่ หยวน ได้ที่ก่อนหน้านี้ยืนอยู่ใกล้ ค่อยๆเดินเข้ามาหา เทียนซิง
”ฮ่าฮ่า…ผู้นำเทียน ฉือ กูเหยียน พยายามจะเตือนท่าน ดูเหมือนว่าการเอาสมุนไพรมาจากร่างของชายคนนี้คงไม่ใช่เรื่องง่าย!” กู่ หยวน หยุดอยู่ใกล้กับ เทียนซิง
ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
ตามปกติแล้วผู้ที่ถูกเลือกฉือ กูเหยียน จะไม่ทำอะไรโดยไม่มีเหตุผล อย่างการฆ่า ว่านเล่ย นั้น
การที่นางลงมือ…
มีเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้น
เขาสมควรถูกฆ่า!
เทียนซิงไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่ใบหน้าของเขากลับดำมืด
เขาจะไม่เข้าใจเป้าหมายของฉือ กูเหยียน ได้ยังไง? เห็นได้ชัดว่านางฆ่า ว่านเล่ย เพื่อแสดงจุดยืนของนาง
”นางฆ่าเขาเพื่อเตือนคนอื่นๆ!”
”พี่หญิงใช้ความตายของว่านเล่ย เพื่อเตือนเทียนซิง นางตัดสินใจดีแล้วงั้นหรือ?”
”อืมถ้าเราต้องต่อสู้จริงๆการฆ่าว่านเล่ยไปก่อนนั้นเป็นตัวเลือกที่ดีแล้ว!” 　　เหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ต่างเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว
แม้ว่าฉือ กูเหยียน จะไม่ได้พูดมาก แต่ทุกคนก็สามารถเข้าใจความคิดอันชาญฉลาดของนางได้
แม้แต่ว่านเล่ยยังตายแล้วเก้าขุนเขาล่ะ?
เทียนซิงกำหมัดแน่นเขาได้ทำข้อตกลงกับ มู่ ฉิงเฟิง ในการสกัดยา…
แต่ตอนนี้ท่าทีของฉือ กูเหยียน ชัดเจนมาก
เทียนซิงไม่ได้กังวลเกี่ยวกับฉือ กูเหยียน เท่ากับกังวลเรื่องของ มู่ ฉิงเฟิง และความสัมพันธุ์อันเปราะบางของศาลาเต๋าสวรรค์และเก้าขุนเขา
หากฉือ กูเหยียน ยอมตกอยู่ในอันตรายเพราะ ฟาง เจิ้งจือ จริงๆ มู๋ ฉิงเฟิง จะยอมทำตามข้อตกลงที่ให้ไว้งั้นหรือ?ใครจะรู้?
ยอมแพ้?
เขาไม่สามารถยอมแพ้ได้
แต่เขาก็ไม่สามารถต่อสู้ต่อไปได้เพราะในการต่อสู้ก่อนหน้าเก้าขุนเขาได้สูญเสียศิษย์ไปเกือบสิบคนแล้วและอีกสิบคนได้รับบาดเจ็บสาหัส
แน่นอนว่าศาลาเต๋าสวรรค์ก็ได้รับบาดเจ็บเชjนกัน
แต่เมื่อเทียบกับเก้าขุนเขาแล้วนั้นเป็นจำนวนที่น้อยกว่ามากนั่นเป็นเพราะสองเหตุผลสำคัญ ศาลาเต๋าสวรรค์นั้นเชี่ยวชาญดาบและการต่อสู้มากกว่าเก้าขุนเขา รวมถึงที่นี่เป็นพื้นที่ของศาลาเต๋าสวรรค์ซึ่งมีความได้เปรียบเรื่องจำนวนและสมรภูมิ
ที่สำคัญที่สุดคือ…
เทียนซิงบาดเจ็บเล็กน้อย
ฟางเจิ้งจือ ได้ดูดซับพลังของเขาไปประมาณสามสิบในร้อย ตอนนี้ไม่มีทางที่เขาจะสู้เอาเป็นเอาตายกับมู่ ฉิงเฟิง ได้ ดังนั้นเขาจะต่อสู้ต่อไปได้อย่างไร?
”สิบกระบวนท่าหากพวกเจ้าทั้งสองสามารถป้องกันการโจมตีของข้าได้สิบครั้ง ข้าจะไปจากที่นี่! ถ้าไม่…ศาลาเต๋าสวรรค์ต้องนองไปด้วยเลือด!” เทียนซิง พูดออกมาอย่างเยือกเย็นขณะมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ และ ฉือ กูเหยียน
เหล่าศาลาเต๋าสวรรค์ต่างมองหน้ากันความกังวลปรากฎขึ้นเต็มใบหน้าของพวกเขา
เทียนซิง
ผู้ที่มีความสามารถพอๆกับมู่ ฉิงเฟิง และหนึ่งในผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ สิบกระบวนท่า? มันไม่ใชเรื่องง่ายเลยที่จะผ่านไปได้
ที่สำคัญเรื่องนี้มันเกี่ยวของกับเพลิงพันปีเทียนซิง ต้องใช้พลังทั้งหมดของเขาและไม่คิดเมตตาแน่นอน
เมื่อมู่ ฉิงเฟิง ได้ยินคำพูดของ เทียนซิง เขาก็ขมวดคิ้ว
ไม่มีใครรู้ความแข็งแกร่งของเทียนซิงมากไปกว่าเขาแม้แต่ตัวเขายังไม่มั่นใจว่าสามารถเอาชนะเทียนซิงได้ แล้ว ฉือ กูเหยียน กับ ฟาง เจิ้งจือ ล่ะ? 　　สิบกระบวนท่า?
มันยากเกินไป
”ข้าไม่เห็นด้วย!”ฟาง เจิ้งจือ พูดออกมา
เขาไม่ได้โง่สิบกระบวนท่า? เขาต้องตายแน่นอน แม้เขาไม่เคยต่อสู้กับ เทียนซิง แต่เขาจำตอนที่ มู่ ฉิงเฟง แย่งดาบเขาไปได้
แน่นอนว่าเทียนซิง ต้องทรงพลังเหมือน มู่ ฉิงเฟิง
ในเมื่อรู้แบบนี้เขาจะเสี่ยงทำไม?
มันไม่คุ้มค่านอกจากนี้เขาไม่มีแรงจูงใจที่จะทำเช่นนั้น
”มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับเจ้าหากเจ้าไม่ทำตาม ศาลาเต๋าสวรรค์ต้องนองไปด้วยเลือด!” เทียนซิง โกรธมาก
ในฐานะผู้นำเก้าขุนเขาเขาได้ถอยมาเยอะแล้ว การยื่นข้อเสนอให้นั้นก็เป็นที่สุดของเขาแล้วจริงๆ
”ท่านมั่นใจงั้นหรือ?”ฟาง เจิ้งจือ ดูเหมือนกำลังคิดอยู่　　”แน่ใจ!”เทียนซิงพยักหน้าเขา
”ข้าจะเชื่อท่านได้ยังไง?”
”ตลกมาก!ข้าไม่เคยกลับคำพูด!”
”เอาล่ะท่านจะสู้ก็ได้ ยังไงข้าก็ไม่ได้เป็นคนของศาลาเต๋าสวรรค์อยู่แล้ว พวกท่านเชิญสู้กันตามสบาย ข้าขอตัว “ฟาง เจิ้งจือ หันหลังก่อนเตรียมจะเดินจากไป
”…” ริมฝีปากของ เทียนซิง กระตุก แม้ว่าเขาจะเป็นผู้นำของเก้าขุนเขา เขาก็ไม่รู้จะตอบกลับคำพูดที่ไร้ยางอายของ ฟาง เจิ้งจือ ยังไง?
คนอื่นๆต่างพูดไม่ออกเช่นกัน Aileen-novel
อะไรกัน?
เขาเป็นเหตุผลของความขัดแย้งแต่เขาทำตัวราวกับตัวเองไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้แม้แต่น้อย
แล้วยังมีหน้ามาพูด”เชิญสู้กันตามสบาย”
เขาพูดจาไร้ยางอายเช่นนี้ได้ยังไง?
”เดี๋ยวก่อน!”เทียนซิง กำหมัดแน่น เขากำแน่นจนกระดูกแทบแตก　　”ท่านเทียนมีอะไรอีกงั้นหรือ? ถ้าข้าเป็นท่านข้าจะเริ่มต่อสู้ทันที ท่านบอกแล้วนี้ว่าท่านจะไม่ผิดคำพูด!”ฟาง เจิ้งจือ พูดออกมาพร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย
”เจ้า…”เทียนซิงพยายามระงับความโกรธ เขามองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ “เจ้ากลัวงั้นหรือ?”
”ไม่แต่ข้าคิดว่าเงื่อนไขสามารถเปลี่ยนแปลงได้
”เงื่อนไข?เงื่อนไขอะไร?”
”ท่านพูดว่าสิบกระบวนท่าแล้วท่านจะจากไปอย่างไรก็ตามข้าไม่เห็นได้ประโยชน์อะไรจากเรื่องนี้” ฟาง เจิ้งจือ อธิบาย
”ไม่ได้อะไรจากเรื่องนี้?อย่ามาเฉไฉ สมุนไรเพลิงพันปีที่อยู่ในร่างของเจ้าเป็นสมบัติอันล้ำค่า เจ้ากล้าพูดได้ยังไงว่าไม่ได้รับอะไรจากเรื่องนี้?” เทีนซิง พูดออกมาอย่างเย็นชา
”ในเมื่อมันอยู่ในร่างของข้าอยู่แล้วจะเอามันมาเป็นข้อแลกเปลี่ยนกับข้าได้ยังไง?” ฟาง เจิ้งจือ ถาม　　”เจ้า…ได้ว่ามาเงื่อนไขของเจ้าคืออะไร?!”
”ถ้าเราลดจากสิบเป็นหนึ่งกระบวนท่าล่ะ?”ฟาง เจิ้งจือ ถามออกมาด้วยความคาดหวัง
”หนึ่งกระบวนท่า…”เทียนซิงพูดไม่ออก ราวกับเขาสำลักอะไรบางอย่างออกมาก
ตอนแรกเขาคิดว่าฟาง เจิ้งจือ จะขอสมบัติเป็นของรางวัล แต่เขาไม่คิดว่า ฟาง เจิ้งจือ จะยกเรื่องนี้มา
เปลี่ยนจากสิบเป็นหนึ่ง?
ความไร้ยางอายของเขามีขีดจำกัดหรือไม่?
”พรืด!”ฉือ กูเหยียน อดขำไม่ได้ ปกติแล้วนั้นนางมักจะสงบและเยือกเย็น แต่ตอนนี้นางกลับหัวเราะออกมาราวกับดอกไม้ที่เบ่งยาน
หากความไร้ยางอายเป็นเต๋าอย่างหนึ่ง…
นางเชื่อว่าฟาง เจิ้งจือ คงเข้าสู่ระดับเซียนเมื่อสิบปีก่อนแล้ว
ศิษย์เก้าขุนเขาต่างมองหน้ากันใบหน้าของพวกเขากลายเป็นสีแดง　　”เขาไร้ยางอายขนาดนี้ได้ยังไงกัน?!”
”เขาคิดว่าพวกเราโง่งั้นหรือ?!”
ไม่ใช่แค่พวกเขาแม้แต่ มู่ ฉิงเฟิง ก็แอบหันไปสบถด้านข้าง “เจ้ามันจะไร้ยางอายไปถึงไหน?!”
แน่นอน…
เขาจะไม่พูดมัน
นั่นเพราะในใจเขา เขาก็อยากให้เงื่อนไขของ ฟาง เจิ้งจือ เป็นจริงเช่นกัน
”ในฐานะผู้นำแห่งเก้าขุนเขาท่านไม่มั่นใจในตัวเองงั้นหรือ? ฟาง เจิ้งจือ พูดกับเทียนซิงพร้อมกับยิ้มเหยียดเล็กน้อย
”เจ้าไม่ต้องพยายามมายั่วยุข้า!”เทียนซิง กัดฟันแน่น “ข้าบอกสิบก็สิบ ถ้าเจ้ากล้าสู้คนเดียวนั่นก็เป็นอีกเรื่อง ข้าลดให้ห้า!”
”สาม!”
”เป็นไปไม่ได้!”
”ถ้าแค่ข้าคนเดียวล่ะ?” 　　”ไม่…เดี๋ยวก่อนคนเดียว? เจ้าบอกว่าเจ้าสามารถรับการโจมตีของข้าได้สามครั้งด้วยตัวคนเดียว?เทียนซิงเตรียมที่จะส่ายหัว แต่เขาก็นึกได้ เขาไม่สามารถเชื่อในสิ่งที่เขาได้ยิน แต่ในไม่ช้าเขาก็หัวเราะออกมา “ตอนที่เจ้าพูดคำว่าคนเดียว เจ้าคงหมายถึง ฉือ กูเหยียน ไม่ใช่ตัวเจ้าเองใช่ไหม?”