Gate of God – ตอนที่ 705 การเสียสละ?

”คนที่ไร้ยางอายแบบเขาต้องหมายถึงฉือ กูเหยียน แน่นอน!”
”ใช่มันต้องเป็นแบบนี้!”
”เขามันไร้ยางอาย”
ตอนแรกศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ตกตะลึงกับคำพูดของฟาง เจิ้งจือ แต่เมื่อได้ยิน เทียนซิง อธิบายพวกเขาก็เริ่มโกรธอย่างเห็นได้ชัด
แม้แต่ศิษย์เก้าขุนเขาเองก็ไม่อยากจะเชื่อ
สำหรับฉือ กูเหยียน…
ท่าทีของนางไม่ได้เปลี่ยนไปมากนักรอยยิ้มบนใบหน้าของนางหายไป สายตาของนางจับจ้องอยู่ที่ ฟาง เจิ้งจือ จากนั้นนางก็ถอยหลังออกไป
“ระวังตัวด้วย” ฉือ กูเหยียน กล่าว เสียงนางไม่ได้ดังมาก แต่ทุกคนกลับได้ยินชัดเจน
”ระวังตัวด้วย?”
”หมายความว่ายังไงกัน?” 　　ทุกคนต่างงงวยนางคิดว่าคนไร้ยางอายเช่นนี้จะออกไปสู้งั้นหรือ?
อย่างไรก็ตามฟาง เจิ้งจือ กลับพยักหน้าเบาๆ จากนั้นก็เดินไปข้างหน้าหา เทียนซิง ช้าๆ
”เขาจะสู้กับเทียนซิงคนเดียวงั้นหรือ?!”
”เป็นไปไม่ได้!”
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นทุกคนตกตะลึงแม้แต่เหล่าจักรพรรดิเองก็ตกตะลึง
”โอ้?่ข้าเดาผิดงั้นหรือ?” ท่าทีของ เทียนซิง เริ่มแสดงความป่าเถื่อนออกมามากขึ้นเมื่อเห็น ฟาง เจิ้งจือ เดินเข้ามา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา
”สามครั้งถ้าข้ารอด ท่านต้องพาคนของท่านทั้งหมดกลับไป!” ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้ตอบคำถามของ เทียนซิง
”ฮ่าฮ่าฮ่า…เจ้ามันปากดีจริงๆแต่เจ้ามั่นใจงั้นรึว่าจะทนได้ถึงสามกระบวนท่า?” เมื่อ เทียนซิง ได้ยินเขาก็หัวเราะออกมา
เพราะแผนที่เขาวางไว้สิบครั้งนั้นเพราะฉือกูเหยียน ไม่ใช่เพราะ ฟาง เจิ้งจือ แม้แต่น้อย
หากฉือ กูเหยียน ตัดสินใจสู้กับเขาจริงๆเขาคงคิดมากขึ้น อย่างไรก็ตามถ้า ฟาง เจิ้งจือ สู้กับเขาคนเดียว…
เขาไม่จำเป็นต้องลังเล
”ใชข้ามั่นใจ” ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า
”ดีดีมาก! ข้ายอมรับว่าตัดสินเจ้าผิดไป แม้เจ้าจะไร้ยางอาย แต่ก็เป็นลูกผู้ชาย สามครั้ง ถ้าเจ้าสามารถรอดไปได้ ข้าจะไปจากที่นี่ทันที!” เทียนซิง มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ และพยักหน้า
”เขาจะท้าทายเทียนซิงจริงๆงั้นหรือ?!”
”ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้นแต่ด้วยความแข็งแกร่งของเขา เขาจะรอดไปได้ยังไง? เขากำลังรนหาที่ตายชัดๆ!”
”แม้จะเป็นอย่างนั้นเขาก็กล้าหาญจริงๆ”
เหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ต่างคิดว่าพวกเขามองฟาง เจิ้งจือ ผิดไป
ฟางเจิ้งจือ ไม่สนใจเสียงรอบตัว　　หลังจากได้ยินคำตอบของเทียนซิง เขาก็หันไปมอง มู่ ฉิงเฟิง ช้าๆ “ท่านมู่ วันนี้ข้าเสนอตัวเองเพื่อปกป้องศาลาเต๋าสวรรค์ ท่านมีอะไรจะมอบให้ข้าบ้างหรือไม่?”
”เจ้าต้องการอะไร?”หลังจาก มู่ ฉิงเฟิง ได้ยินคำพูดของ ฟาง เจิ้งจือ เขาก็พยักหน้าอย่างจริงจังเช่นกัน
แม้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นฟาง เจิ้งจือ อาจจะมีส่วนร่วม แต่ก็สามารถพูดได้ว่าเขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องเช่นกัน
ดังนั้นมันไม่ใช่เรื่องผิดที่ฟาง เจิ้งจือ จะร้องขอ
นอกจากนี้มู่ ฉิงเฟิง ไม่เชื่อว่า ฟาง เจิ้งจือ จะรอดได้ถึงสามกระบวนท่า แม้จะเป็นอย่างนั้นเขาก็จะทำตามคำขอสุดท้ายของ ฟาง เจิ้งจือ
”ให้หนานกง มู่ และ เหยียน ซิว เข้าเป็นศิษย์ของศาลาเต๋าสวรรค์และสั่งสอนพวกเขาเป็นการส่วนตัว!” ฟาง เจิ้งจือ พูดออกมาอย่างไม่ลังเล　　”เหยียนซิว กับ หนานกง มู่?” มู่ ฉิงเฟิง ไม่คาดคิว่า ฟาง เจิ้งจือ จะขอเรื่องนี้ เขามองไปที่ เหยียน ซิว ที่หมดสติอยู่ จากนั้นก็มองไปที่ หนานกง มู่ ที่กำลังสู้กับ หยาน ฉิง อยู่ “ได้ข้ายอมรับคำขอของเจ้า ยิ่งไปกว่านั้นถ้าเจ้ามีชีวิตรอด ข้าจะยอมผิดกฎยอมรับเจ้าเป็นศิษย์เช่นกัน”
”ท่านอาจารย์ต้องการให้เขาเป็นศิษย์งั้นหรือ?”
”เขาไร้ยางแบบนี้จะยอมรับเขาง่ายๆได้ยังไง?”
”เหอะเขาไม่มีโอกาสรอดชีวิต มันเป็นการแสดงความเมตตาของอาจารย์เท่านั้น!”
”อืมใช่แล้ว!”
เหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ไม่อยากเชื่ออย่างไรก็ตามพวกนึกดีๆว่ามันไม่เงื่อนไขว่า ฟาง เจิ้งจือ ต้องมีชีวิตรอด มันทำให้ ฟาง เจิ้งจือ ผ่อนคลายในทันที
”ไม่จำเป็นหรอกท่านมู่แต่ข้าไม่ได้ต้องการเป็นศิษย์ของศาลาเต๋าสวรรค์” ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่ มู่ ฉิงเฟิง และศิษย์คนอื่นๆพร้อมยิ้มออกมา
”เขาไม่ต้องการเข้าร่วมศาลาเต๋าสวรรค์!”
”ท่านอาจารย์ใจดีมากแล้วแต่ชายคนนี้กลับ…”
ศิษย์บางคนโกรธขึ้นมาอย่างชัดเจน
ฟางเจิ้งจือ ยิ้มเล็กน้อย เขารู้ดีว่าทุกคนกำลังคิดอะไรอยู่
มู่ฉิงเฟิง ให้เขาเป็นศิษย์ด้วยความเมตตา ราวกับเศรษฐีที่แสดงความเมตตาให้ขอทาน หากเขาปฎิเสธมันก็จะไม่เกิดเรื่องเช่นนั้นขึ้น
ฟางเจิ้งจือ ไม่เคยมองว่าตัวเองเป็นขอทาน
ดังนั้นเขาจึงไม่คิดจะรับความเมตตาของมู่ ฉิงเฟิง
บางทีถ้าเขาเข้าเป็นศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์เขาจะได้รับผลประโยชน์มากมาย ตัวอย่างเช่นเขาจะได้รับนับถือจากคนทั่วไป เขาสามารถเรียนรู้สิ่งมากมาย เข้าถึงทรัพยากรได้ไม่จำกัด
อย่างไรก็ตาม… 　　โลกนี้ยุติธรรม ไอลีนโนเวล
หากคุณต้องการผลประโยชน์คุณต้องเต็มใจเสียสละ
เขามั่นใจว่าเมื่อเขาได้เข้าเป็นศิษย์ของศาลาเต๋าสวรรค์เขาจะต้องเชื่อฟังกฎและข้อบังคับ เขาจะต้องเชื่อฟังศาลาเต๋าสวรรรค์
และส่งเสริมศาลาเต๋าสวรรค์
เขาจะสูญเสียอิสระซึ่งเขาเกลียดเรื่องนี้
แน่นอนว่ามันไม่สำคัญสิ่งสำคัญคือความสงสัยว่าทำไม มู่ ฉิงเฟิง ถึงอยากให้เขาเป็นศิษย์
ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันเป็นเพราะความสัมพันธ์ของเขากับฉือ กูเหยียน อย่างที่สองเขาแสดงให้เห็นถึงความสามารถและทักษะของเขา อย่างที่สามมันเป็นการให้เกียรติแก่อาณาจักรเซี่ย
อย่างไรก็ตามฟาง เจิ้งจือ ยังจำได้ดี
เมื่อเทียนซิงเสนอว่าจะเอาเพลิงพันปีจากตัวเขาไปมู่ ฉิงเฟิง ไม่ได้หยุดเขา แม้แต่ตอนที่ ฟาง เจิ้งจือ เสนอตัวสู้กับ เทียนซิง มู่ ฉิงเฟิง ก็ไม่ได้หยุด
หรือก็คือ…
มู่ฉิงเฟิง ไม่ได้ต้องการรับเขาเป็นศิษย์แต่ไม่มีทางเลือก ศาลาเต๋าสวรรค์ไม่ได้ใส่ใจถ้าต้องมีศิษย์เพิ่ม
มู่ฉิงเฟิง พูดอย่างชัดเจนคือเขาต้องมีชีวิตรอด
อย่างไรก็ตามมีความแตกต่างระหว่างการไม่ปฏิเสธเขาและการที่ต้องการตัวเขา
ฟางเจิ้งจือ ไม่มีเวลาแล้ว
เขาไม่มีแผนที่จะเสียสละตัวเองเพื่อแลกกับแหล่งทรัพยากรนอกจากนี้เขาไม่ต้องการเข้าร่วมศาลาเต๋าสวรรค์ทั้งๆที่ทุกคนไม่ได้ชอบเขา
แน่นอนเขาต้องยอมรับว่ามู๋ ฉิงเฟิง ดูเหมือนเป็นครูที่ดี แม้ว่าเขาจะทำร้ายผู้อาวุโสสามและผู้อาวุโสห้า แต่เขาก็ยังยอมรับ ฟาง เจิ้งจือ เข้าศาลาเต๋าสวรรค์
อย่างไรก็ตามศาลาเต๋าสวรรค์ไม่ได้มีมู่ ฉิงเฟิง เป็นผู้ควบคุมเพียงคนเดียว　　”ผู้อาวุโสมู่ท่านสามารถคืนดาบไร้ร่องรอยให้ข้าได้หรือไม่?” ฟาง เจิ้งจือ หยุดคิด เพราะหลังจากเห็น เทียนซิง และว่านเล่ยจากศาลาหยินหยาง รวมถึง กู่ หยวน จากหมู่บ้านฟู่ซี่ เขาก็มีความเข้าใจใหม่เกี่ยวกับดินแดนศักดิ์สิทธิ์
ที่นี่คือดินแดนที่เหล่าชนชั้นสูงที่แท้จริงต่อสู้เพื่ออำนาจทั้งโดยตรงและทางอ้อมทุกๆที่ล้วนเต็มไปด้วยหมาป่าหิวโหย
เป้าหมายหลักของฟาง เจิ้งจือ คือต้องมีชีวิตรอด
เขาต้องเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของตัวเอง
”ฟาง จิ้งจือ ข้าจะไม่บังคับเจ้าเข้าศาลาเต๋าสวรรค์ แต่ข้าคิดว่าดาบนี่ไม่เหมาะกับเจ้า” มู่ ฉิงเฟิง ส่ายหน้า ใบหน้าของเขาแสดงความกังวลออกมาเล็กน้อย
”ข้าคิดว่ามันเหมาะกับข้า”
”ในเมื่อเจ้ายืนยันเช่นนั้นก็รับมันไป!”มู่ ฉิงเฟิง ไม่โต้เถียงกับ ฟาง เจิ้งจือ อีกต่อไป เขาโบกมือ จากนั้นลำแสงสีม่วงก็พุ่งออกมาทันที　　ในความเป็นจริงไม่มีใครรู้เหตุผลสำคัญที่มู่ ฉิงเฟิง ต้องการตัว ฟาง เจิ้งจือ มันเป็นเพราะดาบไร้ร่องรอย หรือก็คือตอนที่ ฟาง เจิ้งจือ ใช้ดาบเล่มนี้สู้กับผู้อาวุโสสามและห้า เขาก็ได้ตัดสินใจรับ ฟาง เจิ้งจือแล้ว ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ปล่อยให้ ฟาง เจิ้งจือ กินยาล้ำค่าเม็ดหนึ่งของเขาไป
แน่นอนเมื่อฟาง เจิ้งจือ ไม่คิดจะเข้าร่วม ในฐานะผู้นำของศาลาเต๋าสวรรค์เขาก็ไม่สามารถเก็บดาบของ ฟาง เจิ้งจือ ไว้ได้
”โฮก!”
เสียงคำรามราวกับมังกรดังขึ้น
ฟางเจิ้งจือ ยื่นมือไปรับดาบ ทันใดนั้นเขาสัมผัสได้ถงความคุ้นเคยและจิตสังหารอันแปลกประหลาด
ไม่เหมาะ?
ทำไมถึงไม่เหมาะ?
เขาไม่เข้าใจมู่ ฉิงเฟิง ไม่คิดจะอธิบายอะไรเพิ่มเติม เขาหยุดคิด
เทียนซิงมองไปที่ดาบเล่มนั้นเขาประหลาดใจเล็กน้อย
”ดาบที่ดี”เทียนซิงกล่าว เสียงของเขาไม่ดังนัก …
อย่างไรก็ตามศิษย์ของศาลาเต๋าสวรรค์และเก้าขุนเขาต่างตกตะลึงนั่นเป็นเพราะเทียนซิงเป็นผู้นำของเก้าขุนเขา ที่สำคัญทักษะในการหลอมอาวุธของเทียนซิงนั้นพูดได้ว่าดีที่สุดในห้าสำนัก
ศาลาหยินหยางหลอมยา!
เก้าขุนเขาหลอมอาวุธ!
ดาบที่เทียนซิงเอ่ยชมแน่นอนว่ามันต้องไม่ใช่ดาบธรรมดา มันเป็นดาบแบบไหนกัน?
ทุกคนจ้องมองไปที่ดาบไร้ร่องรอยเมื่อเขาเห็นแสงสีม่วงอ่อนๆส่องออกมาจากใบดาบพวกเขาต่างสับสน
อย่างไรก็ตามฟาง เจิ้งจือ ได้เคลื่อนไหวแล้ว
จิตสังหารของดาบแผ่กระจายไปทั่วท้องฟ้าหมู่เมฆกลายเป็นสีม่วงพร้อมกับเสียงคำรามของมังกร　　ไม่มีใครคิดว่าฟาง เจิ้งจือ จะละทิ้งการป้องกันเพื่อโจมตี
แสงสีม่วงพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าและกลายเป็นมังกรมังกรที่บินไปบนท้องฟ้า จากนั้นเสียงฟ้าร้องก็ดังขึ้น มันมารวมกันที่ดาบ
ดาบผ่ามังกร
”โอ้?่”ท่าทีของเทียนซิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย”นี่คือพลังของคนที่อยู่ในระดับจุติ แต่ดาบเล่มนี้น่าจะอยู่ในระดับเซียน..”
เขายังพูดไม่ทันจบ
นั่นเป็นเพราะดาบอยู่ด้านหน้าเขาแล้ว
เรื่องนี้ทำให้เหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ต่างกลั้นหายใจ
พวกเขาเคยเห็นท่านี้มาก่อน
แขนของผู้อาวุโสคนห้าถูกตัดออกโดยการเคลื่อนไหวนี้
ตอนนี้เทียนซิง คือเป้าหมายของมัน
อะไรจะเกิดขึ้น? 　　ในที่สุดเทียนซิงก็เคลื่อนไหวอย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ป้องกัน
”ไม่ว่ามันจะแข็งแกร่งแค่ไหนมันก็ไร้ประโยชน์ถ้ามันไม่สามารถทำร้ายข้าได้!”เสียงของ เทียนซิง ดังขึ้น ในเวลาเดียวกันร่างของเขาก็หายตัวไปอย่างลึกลับ
ประมาณหนึ่งนิ้วจากหางของมังกร
จุดนี้แสงสีม่วงสว่างกว่าจุดอื่น
จากนั้นเขาก็ต่อยลงไปที่จุดนั้น
”ตูม!”การระเบิดครั้งใหญ่เกิดขึ้น
เสียงคำรามของมังกรได้หยุดลงแสงสีม่วงหายไปและ ฟาง เจิ้งจือ ที่อยู่ในชุดสีน้ำเงินก็ปรากฎตัวขึ้น
มือข้างหนึ่งของเขาถือดาบในขณะที่อีกข้างกำหมัด
อย่างไรก็ตามเห็นได้ชัดว่าฟาง เจิ้งจือ อ่อนแรง นี่เป็นเพราะขณะที่เขาชกออกไปหาเทียนซิง เขาไม่ได้ชกออกไปอย่างเต็มที่
หรือก็คือ… 　　เขาไม่ได้ยืดแขนของเขาจนสุด
เขาถูกหยุดในวินาทีสุดท้าย
”ไม่เลวตอบบสนองได้ดี!” เทียนซิง ชื่นชม อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ถอนมือออก แต่เขากลับเพิ่มแรงและตะโกนออกมา “ความโกรธเกรี้ยวแห่งสวรรค์!
เพจหลัก: Double gate TH