Gate of God – ตอนที่ 707 ปลดปล่อย

ศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ไม่อยากให้ฟาง เจิ้งจือ ตาย อย่างไรก็ตาม พวกเขารู้ดีว่า ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีโอกาสรอดแม้แต่น้อย
เทียนซิงแข็งแกร่งเกินไป
เขาเป็นหนึ่งในผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนศักดิ์สิทธิ์นอกจากนี้ เขายังมีพลังจากขีดจำกัดสายเลือด การเคลื่อนไหวครั้งต่อไป เขาจะไม่ปราณีอย่างแน่นอน
”หึ!เขากล้าต่อกรกับเซียน!”
”ช่างไร้เดียงสา!คิดว่าเซียนจะหลงกลเขางั้นหรือ?”
”ไร้เดียงสา!”
ศิษย์เก้าขุนเขาต่างโกรธแค้นฟาง เจิ้งจือ แน่นอนว่ารวมไปถึง ฉือ กูเหยียน พวกเขาไม่สามารถทำอะไร ฉือ กูเหยียน ได้
พวกเขาจึงเอาทุกสิ่งไปลงกับฟาง เจิ้งจือ
พวกเขาอยากให้ฟาง เจิ้งจือ ตายซะ　　พวกเขาจะได้เพลิงพันปีกลับคืนไป
”ตึง!”ในตอนนี้เทียนซิงขึ้นมาจากหลุมลึกแสงสีดำหายวับไปในทันที
อย่างไรก็ตามเสื้อคลุมสีดำของเขาเต็มไปด้วยฝุ่น
ยิ่งไปกว่านั้น…
ในตอนนี้เทียนซิงโผล่ขึ้นมาศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์และศิษย์เก้าขุนเขาต่างก็เบิกตากว้าง พวกเขาไม่สามารถเชื่อสายตาตัวเองได้
นั่นเพราะเทียนซิงไม่ได้แบก’ร่างศพ’ ออกมาอย่างที่พวกเขาคาดหวัง เขากลับขึ้นมามือเปล่า
เกิดอะไรขึ้น?
ศิษย์ของทั้งสองสำนักเต็มไปด้วยความสงสัย
หรือว่าฟาง เจิ้งจือ จะยังมีชีวิตอยู่?
จะเป็นไปได้ยังไง?
แต่ถ้าเขาตายไปแล้วทำไมเทียนซิงถึงไม่แบกร่างเขาขึ้นมาด้วย? มีเพลิงพันปีอยู่ในร่างของเขา
คำถามมากมายผุดขึ้นในหัวของพวกเขา
อย่างไรก็ตามเทียนซิงไม่ได้อธิบายสถายการณ์ให้พวกเขาฟังความเป็นจริงดูเหมือนเขาจะอารมณ์ไม่ดีเท่าไรนัก
”สารเลวฟาง เจิ้งจือ เจ้าทำแสบมาก!” เทียนซิง มองออกไปไกล ดวงตาจับจ้องไปที่ร่างหนึ่งด้วยความเยือกเย็น
มันทำให้ทุกคนตกตะลึง
เร็วมาก…
พวกเขาแทบไม่เชื่อว่าฟาง เจิ้งจือ จะขึ้นมายังไงด้วยความรวดเร็วขนาดนี้?
”ทำไมเขาถึงขึ้นมาได้เร็วขนาดนี้?!”
”เขาวางแผนเอาไว้แล้วงั้นหรือ?”
แทบไม่มีใครเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น
”มันอาจจะเป็นจุดจบแต่ข้าได้เจอหนทางที่จะมีชีวิตรอด!” ฟาง เจิ้งจือ ตะโกนให้ เทียนซิงได้ยิน
ขณะที่เขาพูดเขาก็ได้นึกถึงเรื่องต่างๆในอดีต
ฉือกูเหยียน!
ชะตากรรมได้นำเขาและนางให้โคจรมาพบกันหลายครั้ง
ครั้งแรกตอนเขายังเด็กที่หมู่บ้านภูเขาทางใต้จากนั้นตอนเขาอายุสิบห้าปีเขาก็ได้พบกับนางอีกครัง
ที่กองตรวจการศักดิ์สิทธิ์…
ตอนนั้นความงามของฉือ กูเหยียน ได้ทำให้เจ้าหน้าที่หลายๆคนต้องตกตะลึง จากนั้นเขาก็ถูก ฉือ กูเหยียน บังคับให้ทำสัญญาอันแปลกประหลาด
เมื่อฟาง เจิ้งจือ นึกถึงเรื่องเหล่านี้มันทำให้เขาพูดออกมา “มันอาจจะเป็นจุดจบ แต่ข้าได้เจอหนทางที่จะมีชีวิตรอด่”
สิ่งแรกที่ฟาง เจิ้งจือ เห็นเมื่อคลานขึ้นมาจากหลุมคือ ฉือ กูเหยียน มันทำให้เขานึกแผนการออก
มันมีความเสี่ยงมาก…
อย่างไรก็ตามผลลัพธ์ของมันทำให้เขาพึงพอใจ
แน่นอนว่าเขาได้นึกถึงกรณีที่แผนการล้มเหลวคำตอบนั้นไม่ซับซ้อน ในเมื่อเขาไม่สามารถรอดจากการโจมตีของเทียนซิงสามครั้งได้ ทำไมเขาไม่โจมตีกลับเสียเองล่ะ?
”เจ้าใกล้ถึงจุดจบแล้วแต่พบหนทางที่จะรอด?” เมื่อ เทียนซิง ได้ยิน เขาทวนคำพูดของ ฟาง เจิ้งจือ ก่อนจะหัวเราะออกมา “ฮ่าฮ่าฮ่า! ไม่เลวเลย! เจ้าควรภูมิใจที่สามารถหลอกข้าได้!”
”เหลือหนึ่งครั้งเท่านั้นตอนนี้!”ฟาง เจิ้งจือ พูดขึ้น จะแพ้หรือชนะขึ้นอยู่กับครั้งนี้ เขาทำได้แค่ระมัดระวังมากขึ้นเท่านั้น
“ถูกต้อง…ครั้งสุดท้ายแล้ว ข้าคงต้องใช้พลังอย่างเต็มที่” เทียนซิง พยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของ ฟาง เจิ้งจือ
เหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์และศิษย์ของเก้าขุนเขาต่างมีสีหน้าที่แตกต่างออกไปบางคนตกใจ บางคนคาดหวัง
อย่างไรก็ตามผลลัพธ์นั้นจะปรากฎให้เห็นหลังจากการโจมตีในครั้งนี้
ผลจะออกมาเป็นแบบไหน?
ก่อนหน้านี้พวกเขาเปรียบ ฟาง เจิ้งจือ ราวกับคนตาย แต่ตอนนี้พวกเขามีความคิดที่ต่างออกไป
เหลืออีกครั้งเดียวเทียนซิง จะทำอะไร?
ฟางเจิ้งจือ จะป้องกันได้หรือไม่?
ไม่มีใครสามารถเดาผลลัพธ์ได้เลย ไอรีนโนเวล
หลินมู่ไป่ และ หลิน หยุน ต่างเต็มไปด้วยความกังวล พวกเขาหวังว่า ฟาง เจิ้งจือ จะมีชีวิตรอด แม้ความหัวงจะริบหรี่ก็ตาม
อังค์จักรพรรดิจากอีกสองดินแดนก็ต่างคาดเดาเช่นกัน?
”เขาจะสามารถชนะได้ไหม?”
”ข้าไม่รู้เห็นได้ชัดว่า ฟาง เจิ้งจือ บาดเจ็บหนักแล้ว เขาไม่สามารถต้านทานการโจมตีของ เทียนซิง ได้อีกแล้ว คงหวังพึ่งได้แค่ปาฏิหาริย์!”
”ใช่ข้าก็หวังว่าจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น!”
จักรพรรดิทั้งสองคุยกันอย่างจริงจังอย่างไรก็ตามในไม่ช้าพวกเขาก็เริ่มเงียบลง นั่นเป็นเพราะเทียนซิง ได้เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว เขาไม่ได้พุ่งไปข้างหน้า แต่กลับปัดเศษฝุ่นตามเสื้อผ้า
”พูดตามครงข้าสงสัยในตัวเจ้ามาก เช่นนั้นก่อนเจ้าตาย ข้าอยากจะถามอะไรเจ้าเสียหน่อย” เทียนซิง กล่าว
”ท่านสามารถถามข้าได้แต่ข้าอาจจะไม่ตอบ” ฟาง เจิ้งจือ กล่าวอย่างไม่แยแส เขาไม่รู้ว่า เทียนซิง มีเป้าหมายอะไร
อาจจะเพื่อทดสอบเขา?…
สิ่งนี้ไม่สำคัญสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีพลังพอที่จะมานั่งพูดคุยอะไรอีกแล้ว เลือดในตัวเขาพร้อมที่จะไหลออกจากร่างทุกเมื่อ
”เหอะมันก็แล้วแต่เจ้า ข้าแค่อยากจะถามว่าเจ้าเข้าถึงเต๋าแห่งหยินหยางก่อนที่จะมาที่ศาลาเต๋าสวรรค์ หรือเจ้าพึ่งเข้าถึงมันหลังจากสู้กับว่านเล่ย?” เทียนซิง ถาม เขาไม่สนใจว่า ฟาง เจิ้งจือ จะคิดยังไง
”ถ้าข้าตอบข้าจะได้ประโยชน์อะไร?” ฟาง เจิ้งจือ ถามกลับ
”หึแน่นอน ถ้าข้าพอใจกับคำตอบของเจ้า ข้าจะใช้พลังเกาสิบเปอร์เซนต์ในการโจมตีครั้งสุดท้ายเท่านั้น” เทียนซิง ตอบ ราวกับเขาคาดหวังกับคำตอบของ ฟาง เจิ้งจือ
”คำถามมีกี่ข้อ?”
”สอง”
”หมายความว่าถ้ามีสองข้อท่านจะใช้พลังเพียงแปดสิบเปอร์เซนต์?”
”ใช่ข้าหมายความแบบนั้น”
”งั้นก่อนที่ข้าจะตอบข้าขอถามอะไรก่อนได้ไหม?”
”โอ้?่เจ้าอยากถามอะไรงั้นรึ? เชิญตามสบายเลย!” เทียนซิง สับสนเล็กน้อยแต่ก็พยักหน้าเบาๆ　　”‘หุบปากแล้วสู้ซะท่านรู้จักคำนี้หรือไม่?”” ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่ เทียนซิง และพูดออกมาอย่างใจเย็น
”…”
ในตอนนี้ราวกับเวลาได้ถูกหยุดนิ่ง ดวงอาทิตย์ถูกบดบัง ในขณะที่ดวงดาวยังคงส่องสว่าง
อย่างไรก็ตามศิษย์เก้าขุนเขาต่างจ้องมองแล้วปิดปากเงียบถ้าไม่ใช่เพื่อเทียนซิง พวกเขาจะฆ่า ฟาง เจิ้งจือ ทิ้งเสีย
”เขากำลังคิดอะไรอยู่?!”
”เขาบ้าไปแล้วงั้นหรือ?”
”น่ารังเกียจ!ข้าชักโมโหแล้ว!”
ศิษย์เก้าขุนเขาต่างโกรธเกรี้ยว
เหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ต่างตกตะลึงท่าทีของพวกเขาเปลี่ยนไป พวกเขาไม่รู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ กำลังคิดอะไรอยู่
”ฮ่าฮ่าฮ่า…น่าสนใจ ช่างน่าสนใจจริงๆ!””เทียนซิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมา อย่างไรก็ตามเสียงหัวเราะของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา
เขาไม่ได้ถามอะไรเพิ่มอีก
เขาจู่โจมในทันที
อย่างไรก็ตามมันไม่ได้เป็นไปอย่างที่ทุกคนคาดคิดเทียนซิงไม่ได้พุ่งไปด้านหน้า เขายังคงยืนอยู๋ในตำแหน่งเดิม มีแสงสีดำส่องประกายออกมาจากร่างกายราวกับน้ำพุที่พุ่งขึ้นจากบ่อ
อย่างไรก็ตามแสงเริ่มแข็งตัวเมื่อสัมผัสกับร่างของเขามันกลายเป็นชุดเกราะสีดำในทันที
จากที่เห็นเกราะนี้มีความคลายคลึงกับชายร่างยักษ์สีแดง ความต่างเดียวก็คือ …
บนชุดเกราะมีลายที่ซับซ้อนมากมายอักขระขนาดเล็กนับไม่ถ้วน
”ดูเหมือว่าข้าคงต้องบอกนางว่าไม่จำเป็นต้องรออีกต่อไป”เสียงของ คัง เยว่ ดังขึ้นเบาๆ ดวงตาของนางเป็นประกาย
เมื่อมู่ ฉิงเฟิง เห็นเกราะของเทียนซิง ท่าทีของเขาก็เปลี่ยนไปในทันที ริมฝีปากของเขาขยับเล็กน้อยราวกับว่าอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็กลืนพวกมันกลับไป
”เจ้าไร้ยางอายจงใช้พลังทั้งหมดของเจ้า! เทียนซิงปลดปล่อยพลังจากแกนเลือดแล้ว!”ฉือ กูเหยียน ที่กัดริมฝีปากนิ่ง จนในที่สุดก็พูดออกมา
ดวงตาของนางเบิกกว้างราวกับดวงดาวบนท้องฟ้าภายในดวงตาคู่นั้น สามารถมองเห็นแสงสีที่ส่องสว่าง อย่างไรก็ตามแสงก็หายวับไปอย่างรวดเร็ว
”แกนเลือด?”ท่าทีของฟาง เจิ้งจือ แข็งค้าง เขาไม่เข้าใจความสำคัญของคำสองคำนี้ อย่างไรก็ตามเขารู้ว่าถ้ามันทำให้ ฉือ กูเหยียน เปิดปากพูดออกมาได้ มันคงเป็นสิ่งที่แข็งแกร่งอย่างมาก
พลังทั้งหมดของเขา?