Gate of God – ตอนที่ 709 พรจากสวรรค์

ฟางเจิ้งจือ รู้สึกได้ถึงจิตสังหารแรงกล้าที่แผ่ออกมาจากด้านหลัง เขารู้สึกราวกับว่าร่างกายกำลังถูกเผา
”เดี๋ยวก่อน!”ฟาง เจิ้งจือ เอี้ยวตัวหลบ
”เจ้าโง่อยากจะพูดอะไรออกมาอีกงั้นหรือ? นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเจ้า!”ในตอนที่เทียนซิงพุ่งเข้ามา จู่ๆเขาก็หยุด อย่างไรก็ตามจิตสังหารยังคงแผ่ออกมาอย่างต่อเนื่อง
”ผู้นำศาลามู่การที่ท่านไม่ให้ข้าเปิดประตูชีวิต มันเท่ากับว่าท่านกำลังช่วยเทียนซิงอยู่ แบบนี้ท่านไม่คิดจะช่วยข้าหน่อยหรือ? ” ฟาง เจิ้งจือ พูดกับ มู่ ฉิงเฟิง ที่ยืนอยู่ตรงประตูชีวิต
”ช่วยเขาสักครั้ง?ชายคนนี้สร้างความวุ่นวายภายในศาลาเต๋าสวรรค์ ตอนนี้กลับต้องการให้อาจารย์ช่วย?”
”ทุกคนต่างรู้ดีถ้าเปิดประตูชีวิตในศาลาเต๋าสวรรค์!” 　　”ไร้ยางอายจริงๆ!”
เมื่อเหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ได้ยินฟาง เจิ้งจือ พูด สีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไป พวกเขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก
สีหน้าของมู่ ฉิงเฟิง ก็มืดมนลงในทันที เขามองดูประตูชีวิตค่อยๆปิดลงอย่างเงียบเชียบ
คำพูดของฟาง เจิ้งจือ มันไร้ยางอายอย่างไม่ต้องสงสัย
มู่ฉิงเฟิง จะยอมให้ ฟาง เจิ้งจือ เปิดประตูชีวิตที่นี้ได้ยังไง?
ยิ่งไปกว่านั้นให้ยื่นมือเข้าไปช่วย…
เป็นไปไม่ได้!
”ถ้าเจ้ามีชีวิตรอดข้าจะมอบบางอย่างให้เจ้า!”ในที่สุด มู่ ฉิงเฟิง ก็ตอบ ฟาง เจิ้งจือ
”จะเอาอย่างนั้นรึ?ก็ดี!” ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า
เขารู้อยู่แล้วว่ามู่ ฉิงเฟิง จะไม่ยอมให้เปิดประตูชีวิตที่ศาลาเต๋าสวรรค์ อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถทำอะไรได้　　ไม่ว่าเขาจะอยู่หรือตายมันขึ้นอยู่กับชะตากรรมของเขา
”เจ้าเด็กเหลือขอมีอะไรจะพูดอีกไหม?นี่จะเป็นกระบวนท่าสุดท้าย ข้าจะฆ่าเจ้าซะ!”เทียนซิงเริ่มใจร้อน
”อะไรจะเกิด…ก็ต้องเกิด!””ฟาง เจิ้งจือ ถอนหายใจ เขารู้สึกว่าได้ถึงเรื่องนี้ ชีวิตมันโหดร้ายจริงๆ เขาไม่สามารถวิ่งหนีได้ และก็ไม่สามารถต่อสู้ได้เช่นกัน
เนื่องจากเขาไม่สามารถทำอะไรได้อีกแล้วมีแต่ต้องใช้พลังทั้งหมดเท่านั้น มันไม่มีทางเลือกอื่น
ในตอนนี้ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้พูดอะไร เขาถือดาบไร้ร่องรอยในมือแน่น และชี้ไปที่ร่างของเทียนซิง เขาต้องสู้เท่านั้น
”เข้ามา!อย่าคิดว่าข้าจะกลัวเพียงแค่ท่านมีเกราะเส็งเคร็งนั้น ข้าจะบอกให้ ข้ายังไม่ได้ใช้พลังทั้งหมดด้วยซ้ำ!”ฟาง เจิ้งจือ ตะโกนใส่เทียนซิงด้วยความหยาบคาย　　”เกราะเส็งเคร็ง?!”
”เขากล้าเรียกขีดจำกัดสายเลือดของเทียนซิงว่าเกราะเส็งเคร็ง งั้นหรือ?”
”เขาไร้ยางอายขนาดนี้ได้ยังไง!”
”เดี๋ยวก่อนเขาบอกยังไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด มันจริงงั้นหรือ?”
”เราจะเชื่อคำพูดของเขาได้ไหม?”
เมื่อเหล่าศิษย์เก้าขุนเขาได้ยินเช่นนั้นความรังเกียจที่มีก็กลายเป็นความโกรธแค้นในทันที
การดูหมิ่นเทียนซิงยิ่งกว่าการดูถูกพวกเขาเสียอีก
”อาจารย์ฆ่าคนจองหองแบบนั้นไปซะ!”ศิษย์เก้าขุนเขาตะโกนออกมา
”หึ!ถึงข้าจะแพ้ ข้าก็จะไม่กลัว!”ปากของ ฟาง เจิ้งจือ กระตุกอีกครั้ง เขามองไปที่ศิษย์เก้าขุนเขา
จากนั้น…
เขาเคลื่อนไหวเช่นกัน! 　　”ถ้าเจ้าช้าเจ้าก็จะแพ้!”ฟาง เจิ้งจือ คิดเช่นนั้น ก่อนที่จะโจมตีเทียนซิง ฟาง เจิ้งจือ ปลดปล่อยพลังทั้งหมดของเขา ทันใดนั้นเองมังกรสีม่วงก็หมุนวนรอบร่างกายของ ฟาง เจิ้งจือ
เสียงดาบร่ำร้องมังกรคำราม
ในตอนที่ฟาง เจิ้งจือ พุ่งเข้ามา ร่างของเขาก็เริ่มหมุนอย่างรวดเร็ว เขาผสานร่างเข้ากับมังกรสีม่วง
”เขาโจมตีก่อน!”
”เขาวางแผนอะไรไว้อีกไหม?”
”อาจจะ!”
เมื่อเหล่าศิษย์เก้าขุนเขาเห็นมังกรสีม่วงพุ่งลงมา มันเป็นฉากที่น่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก
ตาของเทียนซิง ก็เบิกกว้างเช่นกัน
เขาไม่คาดคิดว่าฟาง เจิ้งจือ จะโจมตีก่อน ในใจ เขาคิดว่า ฟาง เจิ้งจือ คงจะทำเพียงแค่ซื้อเวลาให้ตัวเองเท่านั้น
เทียนซิงหายตัวไปทันที เขาเร็วมากจนตาเปล่าแทบมองไม่ทัน　　”ตาย!”เทียนซิง คำรามออกมาด้วยความโรธ
”เข้ามา!”ฟาง เจิ้งจือ ก็ตะโกนออกไปอย่างดุเดือดเช่นกัน ในเวลาเดียวกัน แสงสีฟ้าได้ปรากฎขึ้นที่ปลายดาบ
อย่างไรก็ตามเขาสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่ยิ่งใหญ่กำลังพุ่งมาด้านหน้าเขา
แรงกระแทกอันรุนแรงราวกับมันสามารถฉีกกระชากทุดสิ่งได้
เทียนซิงอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว
พลังที่ปลดปล่อยออกมาจากชุดเกราะสีดำราวกับขุนเขาขนาดใหญ่
โดยเฉพาะจากอักขระบนชุดเกราะสีทองของเขา
มันซับซ้อนและดูโบราณมาก
ร่างกายของฟาง เจิ้งจือ ยังอยู่ในจุดเดิม แสงสีม่วงยังคงส่องอยู่บนดาบของเขา อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถแทงได้
เขารู้สึกสับสนอักขระสีทองเหมือนของต้องห้ามที่เขาไม่สามารถละเมิดได้ ราวกับเขาเป็นมนุษย์ธรรมดาที่ได้พบกับพระเจ้า
ลายก้อนเมฆ
อักขระสีทอง?
ก่อนที่เขาจะเอาศิลาเซียนมาจากภูเขาคังหลิงเขาได้เห็นลวดลายเมฆและอักขระสีทองแบบนี้เช่นกัน
จากนั้นเขาก็พบมันอีกหลายครั้ง
เช่นบนขลุ่ยหยกของวู่ เฟิง หรือรถม้าขององค์จักรพรรดิหลิน มู่ไป่
และตอนนี้เขาเห็นมันอีกครั้งบนชุดเกราะของเทียนซิง
แน่นอนเขาเคยพูดคุยเกี่ยวกับดินแดนศักดิ์สิทธิ์กับเซียนสวรรคพักพิง
แต่มันก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรมากนักเพราะเซียนสวรรค์พักพิงบอกเขาว่าจะบอกก็ต่อเมื่อ ฟาง เจิ้งจือ เข้าร่วมกับนิกายเงา
ตอนนั้นเขาอยู่ในระดับอภินิหารเท่านั้น　　เขาคิดว่าเรื่องของดินแดนศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นเรื่องไกลตัว
แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถแทงเทียนซิงได้
อะไรกัน?!
ฟางเจิ้งจือ อยากจะให้ใครสักคนมาบอกว่าเขาควรโจมตีเทียนซิงต่อไปหรือวิ่งหนีดี
อย่างไรก็ตามเขาไม่มีเวลาคิดอะไรมากมาย
นี่เป็นเพราะหมัดของเทียนซิงเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้งมันเป็นเพียงหมัดธรรมดาๆเท่านั้น มันไม่ได้เร็วมาก
อย่างไรก็ตามร่างของฟาง เจิ้งจือ กลับเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ
เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกหวาดกลัวเขารู้สึกตัวเองราวกับเด็กชายอายุขวบเดียวสู้กับสัตว์ร้ายที่น่ากลัว
ความแข็งแกร่งนั้นต่างกันเกินไปเขาไม่สามารถป้องกันได้แน่
”โซ่ตรวนนรวก!”ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีทางเลือก นอกจากเขาต้องพยายามต่อไปเท่านั้น　　เพื่อความอยู่รอด!
”แครก!แครก!” โซ่ปรากฎขึ้นกลางอาการและพุ่งเข้ามาทันที
เร็วมาก!
ทันใดนั้นพวกมันหมุนวนอยู่รอบเทียนซิง
มันได้หยุดกำปั้นของเทียนซิงไว้อย่างไรก็ตามอักขระสีทองบนชุดเกราะของเทียนซิงเปล่งแสงออกมา โซ่เหล่านั้นเริ่มสั่นอย่างควบคุมไม่ได้
พวกมันแตกสลายไปในทันที Aileen-novel
”เขาไม่แข็งแกร่งเกินไปงั้นหรือ?!”ไม่มีอะไรที่ ฟาง เจิ้งจือ จะทำได้ เต๋าสวรรค์และเต๋าแห่งชีวิตรวมถึงดาบไร้ร่องรอย ไม่สามารถทำอะไรเทียนซิงได้
แน่นอนว่าเขาสามารถลองใช้เต๋าหยินหยางได้อยู่
อย่างไรก็ตามเทียนซิง ไม่คิดจะให้เวลาเขา แสงสีดำเข้มเริ่มส่องสว่าง จากนั้นหมัดของเทียนซิงก็เร็วขึ้นอย่างฉับพลัน　　มันเปลี่ยนจากช้าไปเร็ว
”ฟุบ!”
หมัดของเขาราวกับดาบ
ราวกับดาบที่พร้อมจะฟาดฟันทุกสิ่งที่ขวางหน้ามันพุ่งตรงไปที่ร่างของ ฟาง เจิ้งจือ
หนึ่งหมัด
มันพุ่งตรงไปที่หน้าอกและทะลุออกมาที่ด้านหลังของฟาง เจิ้งจือ
หมัดนี้เปี่ยมไปด้วยพลัง
เลือดสดๆไหลทะลักออกมา
ราวกับสายฝนที่ตกระทบลงมาใส่หัวทุกคน
”ฟางเจิ้งจือ!”เสียงของจักรพรรดิ หลิน มู่ไป่ ดังขึ้น
”องค์ชายคัง!”เสียงของ หลิน หยุน ดังขึ้นเช่นกัน ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วบความเจ็บปวด
”ดูเหมือนว่าปาฏิหาริย์จะไม่เกิดขึ้น!”ศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ต่างเงยหน้ามอง พวกเขารู้ว่าทุกอย่างไม่มีทางเปลี่ยนแปลงไป
”ยอดเยี่ยม!ในที่สุดเขาก็ตายสักที!” ศิษย์เก้าขุนเขาต่างเต็มไปด้วยความยินดี
เงียบทุกคนต่างเงียบ
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งดวงตาของเทียนซิงก็สงบลงมันเปลี่ยนจากสีดำกลายเป็นดวงตาที่สงบราวกับสายน้ำ
”ถ้าข้าเดาไม่ผิดหัวใจของเจ้าคงอยู่ทางด้านขวา?” เทียนซิงมองไปที่กำปั้นของเขาที่ตอนนี้ทะลุหน้าอกของ ฟาง เจิ้งจือ อยู่ด้วยความมั่นใจ
”…สังเกตุเห็นแม้แต่เรื่องนี้…สมแล้วที่เป็นผู้นำของเก้าขุนเขาแค่ก แค่ก…” ฟาง เจิ้งจือ ไอและพูดออกมา
ฆ่าคงต้องตายแล้วจริงๆ…ฟางเจิ้งจือ คิดในใจ
ปาฏิหาริย์คงไม่เกิดขึ้นจริงๆ…
”ข้าต้องยอมรับว่าเจ้านั้นเป็นอัจฉริยะจริงๆร่างกายของเจ้ามีความพิเศษเป็นอย่างมาก หัวใจของเจ้าอยู่ทางด้านขวา แม้ข้าเกือบจะตกหลุมพรางของเจ้าก็ตาม จงโทษเพลิงพันปีเสียเถอะ ที่ทำให้เจ้าต้องตายในวันนี้!” เมื่อเขาได้ยิน ฟาง เจิ้งจือ ยอมรับ เทียนซิง ก็ยิ้มขึ้นมาทันที
ในเวลาเดียวกันเกราะสีดำของเขาก็ค่อยๆหายไปราวกับถูกดูดกลับเข้าไปในร่างของเขา
เขาใช้แกนเลือดของตัวเอง
แม้แต่เทียนซิง ยังคงต้องใช้เวลาเตรียมตัว การใช้พลังจากแกนเลือดนั้นมันเป็นการกินพลังเป็นอย่างมาก หากเขามีทางเลือกเขาจะไม่ทำเช่นนี้
ยิ่งไปกว่านั้นพลังประมาณสามสิบเปอร์เซนต์ของเขาถูกดึงออกไปโดยฟาง เจิ้งจือ มันทำให้เขาเหนื่อยอ่อนเล็กน้อย
อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถแสดงมันออกมาได้
นั่นเป็นเพราะ…
เขาอยู่ที่ศาลาเต๋าสวรรค์
นอกจากต้องเอาสมุนไพรเพลิงพันปีกลับมาจากฟาง เจิ้งจือ แล้ว เขายังต้องพาศิษย์กว่าสามร้อยคนกลับ
แล้วฟางเจิ้งจือ ล่ะ?
เขามั่นใจว่าฟาง เจิ้งจือ ไม่มีทางทำอะไรเขาได้อีกแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องใช้พลังจากแกนเลือดอีก
”ตูม!”
ทันใดนั้นเสียงของฟ้าผ้าก็ดังขึ้น
”ครืน!”
เมฆดำที่ลอยอยอยู่ถูกแยกออกด้วยสายฟ้าสีทอง
ฉากนี้ดึงดูดความสนใจของทุกคน
”สายฟ้าสีทอง?!”
”เป็นได้ไหม… ”
”นี่คือคำพยากรณ์สวรรค์มันมาถึงแล้ว!”
”ดูเหมือนเป้าหมายของสายฟ้านั่นจะเป็นที่พี่หญิงฉือ กูเหยียน!”
เหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ต่างมองไปที่สายฟ้าสีทองที่พาดผ่านท้องฟ้าดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง
ส่วนฟาง เจิ้งจือ …
ไม่มีใครสนใจเขาแม้แต่น้อยคนที่ตายแล้วพวกเขาจะไปสนใจทำไม?
”ยินดีดวยศิษย์พี่!”
”ในที่สุดนางก็จะได้รับพรจากสวรรค์!”
ทุกคนต่างจ้องมองไปที่ฉือ กูเหยียน ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความเคารพ
……………………………………..