Gate of God – ตอนที่ 717 น้ำตกสีแดงเลือด

”ทำไมทำไมข้าไม่สามารถควบคุมร่างกายตัวเองได้?” ศิษย์เก้าขุนเขาที่กระอักเลือดออกมาจากปากคนหนึ่งถามขึ้นมาด้วยความหวาดกลัว
ในเวลาเดียวกันร่างของเขาก็บินไปยังวงแสงบนท้องฟ้า
ไม่นานร่างของอีกคนหนึ่งก็บินตามเข้าไป
”เป็นไปได้ยังไง?”
”ช่วยข้าด้วย!”
เสียงที่ตื่นตระหนกดังระงมไปทั่วอย่างไรก็ตามแรงดึงดูดนั้นน่าสะพรึงกลัวเกินไป พวกเขาไม่มีทานต่อต้านได้
”นี่มันอะไรกันแน่?”
”ข้าไม่เคยเห็นอะไรที่น่ากลัวแบบนี้มาก่อน!”
”ศิษย์น้องหนานกงโปรดหยุดเถิด!”
ในที่สุดศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ก็ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติเมื่อพวกเขาเห็นร่างของศิษย์เก้าขุนเขาบินไปทางวงแสง
แม้พวกเขาจะเป็นคนโจมตีศิษย์เก้าขุนเขาก่อน
มันก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาอยากให้ศิษย์เก้าขุนเขาตายทั้งหมด
”หนานกงเฮา! เจ้าคิดว่าจะหยุดข้าได้งั้นรึ?” ร่างของเทียนซิง สั่นสะท้านด้วยความโกรธในใจ
ในฐานะผู้นำเก้าขุนเขาเขามีความรู้มากมาย เขารู้สิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากสังเวยเลือดประสบผลสำเร็จ
เช่นนั้นเขาจะยืนเฉยๆดูศิษย์เก้าขุนเขาถูกดึงเข้าไปได้ยังไง?
เขาต้องการจะฆ่าหนานกง เฮา จริงๆ
อย่างไรก็ตามประตูหินสีเขียวได้เปิดออกอย่างสมบูรณ์แล้วแรงดึงดูดที่น่าสะพรึ่งกลัวถูกส่งออกมาจากทางนั้น
แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหนนั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะสามารถสู้กับสังเวยเลือดที่สร้างมาจากผู้ทรงพลังถึงแปดคนได้ง่ายๆ
ยิ่งไปกว่านั้นพลังของเขาตอนนี้เหลือแทบไม่ถึงครึ่ง
”ชิ้ง!”หนานกง เฮา ไม่ตอบ แต่เขาดึงดาบออกมาจากตัวของ เทียนซิง ท่าทีของเขายังคงสงบเช่นเคย
เลือดของเทียนซิงไหลทะลักออกมาจากหน้าอกมากกว่าเดิม
เรื่องที่แปลกประหลาดเกิดขึ้นอีกครั้ง…
ดาบของหนานกงเฮา ที่ตอนแรกใสสะอาด ตอนนี้มันเริ่มกลายเป็นสีแดงราวกับได้ดื่มกินเลือดของ เทียนซิง เข้าไป
จากนั้น…
หนานกงเฮา โจมตีอย่างเด็ดขาดอีกครั้ง
ดาบของเขาพุ่งเข้าหาเทียนซิงอีกครั้งทันใดนั้นแสงสีแดงจากประตูก็ระเบิดออกเช่นกัน มันพุ่งลงมาจากท้องฟ้าราวกับเป็นน้ำตกสีเลือด
เทียนซิงกัดฟันแน่น ร่างของเขาสั่นสะท้านอย่างรุนแรง เห็นได้ชัดว่าเขาอยู่ในสภาพไม่ดีเท่าไร
และเขาก็ต้านทานได้ไม่นานเมื่อหนานกงดึงดาบออก ร่างของเขาราวกับสูญเสียการควบคุม ร่างของเขาค่อยๆลอยขึ้นไปด้านบน
”ผู้นำมู่โปรดรีบฆ่า หนานกง เฮา เร็วเข้า!”ผู้อาวุโส กู่ หยวน เริ่มตื่นตระหนกเมื่อเห็นฉากนี้ เขาไม่แกล้งทำว่าตัวเองไม่เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้อีกต่อไป
”ฆ่าหนานกง เฮา?!”
”เรื่องไร้สาระอะไรกัน?”
”มันอาจจะเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด…”
เมื่อเหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ได้ยินที่ผู้อาวุโสกู่ หยวน พูด พวกเขาเริ่มโกรธขึ้นมาทันที
”พวกเจ้าไม่รู้อะไร!ถ้าไม่ฆ่า หนานกง เฮา ตอนนี้มันจะสายเกินไปถ้าสังเวยเลือดเสร็จสมบูรณ์!” ผู้อาวุโส กู่ หยวน ตะโกนออกมา
ศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ตัวสั่นไหวด้วยความกลัว
มู่ฉิงเฟิง มองไปที่ หนานกง เฮา มองไปที่ดาบสีแดงเลือด และมองไปที่เทียนซิง ที่กำลังลอยขึ้นไปด้านบนอย่างรวดเร็ว
เขาไม่ลังเลอีกต่อไป
มู่ฉิงเฟิง พุ่งไปหา หนานกง เฮา
”อัก”เสียงของ เทียนซิง ดังขึ้น คลื่นพลังสีดำถูกปล่อยออกมาจากร่างของเขาอีกครั้ง
มันห่อหุ้มร่างกายของเขาในทันทีก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นชุเกราะสีดำ
นี่คือพลังจากแกนเลือดของเทียนซิง
อย่างไรก็ตามอักขระสีทองบนเกราะของเขาดูจะมีจำนวนลดน้อยลงนอกจากนี้ยังมีรอยร้าวทั่วชุดเกราะของเขา
ถึงจะเป็นแบบนั้น…
ร่างของเทียนซิงที่กำลังบินขึ้นไป หยุดชะงักในทันที
หนานกงเฮา เคลื่อนไหวอีกครั้ง
คลื่นพลังอันน่าหวาดกลัวแผ่กระจายไปทั่ว
แน่นอนว่าฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้รับผลกระทบอะไรแม้แต่น้อย
สำหรับเขาแล้วเครื่องสังเวยเลือดที่ลอยอยู่ด้านบนมันเป็นเหมือนแค่ของประดับฉากเท่านั้นเขาเพียงอึดอัดเล็กน้อยจากจิตสังหารที่แผ่กระจายไปทั่ว
อย่างไรก็ตามปฏิกิริยาของเทียนซิงนั้นรุนแรงกว่ามาก
ทันทีที่เครื่องสังเวยเลือดเริ่มหมุนร่างของเขาก็สั่นสะท้านอีกครั้ง ชุดเกราะสีดำแตกร้าว ราวกับเขาไม่สามารถควบคุมมันได้อีกต่อไป
ตอนนี้หนานกง เฮา มาอยู่ด้านหน้าเขาแล้ว ไอลีนโนเวล
เขาโจมตีเทียนซิงอีกครั้งด้วยดาบของเขา
”ตาย!”เทียนซิง ไม่ได้หลบ เพราะแรงดึงดูดจากเครื่องสังเวยเลือดอันทรงพลัง ไม่สามารถทำให้เขาเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ ดังนั้นสิ่งที่เขาทำได้คือ พยายามต่อต้านดาบของ หนานกง เฮา
หมัดของเขาที่ห่อหุ้มด้วยชุดเกราะปะทะเข้ากับดาบของหนานกง เฮา　　”ตูม!”เสียงระเบิดดังขึ้น
แรงกระแทกส่งให้เทียนซิงบินเข้าไปใกล้เครื่องสังเวยเลือดอีกครั้ง
อย่างไรก็ตามร่างของหนานกง กลับสั่นไหวอย่างรุนแรง หน้าอกของเขาสั่นเทา ใบหน้าซีดขาว อย่างไรก็ตามเขากัดริมฝีปากของเขาแน่น
เขากลืนเลือดที่กระอักออกมากลับเข้าไป
ตอนนี้มู่ ฉิงเฟิง เข้ามาใกล้เขาแล้ว เขาเอามือข้างหนึ่งคว้าไปที่ไหล่ของ หนานกง เฮา
”หนานกงเฮา หยุด เจ้าเล็งผิดเป้าหมายแล้ว แม้ว่าเครื่องสังเวยเลือดของเจ้าจะประสบผลสำเร็จ แต่เจ้าต้องได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงแน่นอน!” มู่ ฉิงเฟิง พูดออกมาด้วยความเย็นชา
”ท่านอาจารย์ข้าทำให้ท่านผิดหวัง แต่สิ่งที่ข้าเลือกนั้นไม่ได้ผิด!” หนานกง เฮา เคลื่อนไหวอีกครั้ง เขาโจมตีใส่ มู่ ฉิงเฟิง
”ตูม!”
ฝ่ามือทั้งสองปะทะกัน
ร่างของหนานกง เฮา กระเด็นออกไปใบหน้าของเขาซีดขาว ก่อนที่จะกระอักเลือดออกมา
จากนั้นร่างของเขาก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรงดวงตาของเขาเบิกกว้าง
เขารู้สึกราวกับมีมือขนาดใหญ่พยายามดึงเขาไปด้านบน
”ท่านพี่!”เสียงของ หนานกง มู่ ดังขึ้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก ขณะที่ดาบของเขาฟันไปที่เทียนซิง
”ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น!”เมื่อ หนานกง เฮา เห็น หนานกง มู่ เข้ามาใกล้ ความตื่นตระหนกปรากฎขึ้นมาบนใบหน้าของเขา
อย่างไรก็ตามมันก็สายเกินไป
ดาบสีฟ้าและเขียวพุ่งเข้าหาเทียนซิงอย่างไม่ลังเล
”หนานกงเฮา ดูเหมือนจากวันนี้เป็นต้นไป ตระกูลของเจ้าคงไม่เหลือเกียรติอะไรอีกแล้ว” เทียนซิง มองดาบทั้งสองสีที่พุ่งเข้ามาด้วยความเย็นชา　　”ไม่!”เมื่อ หนานกง เฮา เห็นเช่นนั้น ร่างกายของเขาเปล่งแสงสีแดงเลือดออกมา แม้แต่ตาของเขาก็กลายเป็นสีแดงเลือดเช่นกัน
จากนั้นร่างกายของเขาก็เคลื่อนไหวไปด้านหน้าก่อนที่เขาจะบังพลังที่ถูกส่งออกมาจากดาบทั้งสองเล่มนั้น
”ตูม!”เสียงระเบิดดังขึ้น
พลังจากดาบของหนานกง มู่ ปะทะเข้ากับร่างของ หนานกง เฮา จากนั้นร่างของเขาก็ลอยขึ้นไปในอากาศ ไปยังจุดที่เทียนซิงอยู่
”พวกเจ้าเป็นที่น้องที่รักกันมากขนาดไหนเนี่ย?”สายตาของเทียนซิง ดำทมึนเมื่อเห็นเห็น หนานกง เฮา ลอยมาใกล้ เขาไม่ลังเล
เขากำหมัดแน่นและชกออกไป
อย่างไรก็ตามเขาเห็นดวงตาสีแดงเลือดคู่หนึ่งในดวงตานั้นมีภาพน้ำตกสีแดงที่ไหลลงมาอย่างไม่หยุดหย่อน
”หือ?”เทียนซิง พบว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาพยายามใช้พลังงานส่วนสุดท้ายเพื่อยึดร่างตัวเองอย่างมั่นคงกลางอากาศ อย่างไรก็ตามมันก็สายเกินไป
นี่เป็นเพราะแสงสีแดงห่อหุ้มเขาไว้อย่างสมบูรณ์
แสงสีแดงที่มาจากประตูสีเขียวไหลลงมาราวกับน้ำตกก่อนที่จะห่อหุ้มร่างเขาเอาไว้
”เปิดออก!”เทียนซิง ตะโกนด้วยความโกรธเกรี้ยว แสงสีดำอันแหลมคมแผ่ออกมาจากร่างของเขาทำให้เกิดรูโหว่ขึ้นท่ามกลางแสงสีแดง
อย่างไรก็ตามหนานกง เฮามาถึงแล้ว
เขาคว้ามือของเทียนซิงเอาไว้จากนั้นก็ใช้พลังเพื่อทำให้ช่องว่างนั้นปิดลง
”ข้าบอกแล้วว่าข้าไม่มีทางเปลี่ยนสิ่งที่ข้าเลือกแล้ว!”หนานกง เฮา มองไปที่เทียนซิง ท่าทีของเขายังคงสงบนิ่ง
”หนานกงเฮา เจ้ากล้าดียังไง?! เจ้าไม่กลัวว่าเก้าขุนเขาจะฆ่าล้างตระกูลของเจ้างั้นรึ?!” ใบหน้าของเทียนซิง บิดเบี้ยว ก่อนจะพูดออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว　　………