Gate of God – ตอนที่ 725 ธาตุทั้งห้า

ฟางเจิ้งจือ รู้ว่านางกำลังคิดอะไรอยู่ จากมุมมองของนาง ไม่ใช่ว่านางไม่เชื่อใจ ฟาง เจิ้งจือ แต่เพราะ ฟาง เจิ้งจือ พึ่งเข้ามายุ่งเรื่องของแดนศักดิ์สิทธิ์ โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่ ฟาง เจิ้งจือ พึ่งได้กินสมบัติชิ้นหนึ่งหรือเพลิงพันปีจากพื้นที่้ต้องห้ามไป มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะยืนยันความปลอดภัยของ ฟาง เจิ้งจือ เมื่อเขาออกไปจากศาลาเต๋าสวรรค์
อย่างไรก็ตามฟาง เจิ้งจือ นั้นมีขีดจำกัด ไม่ใช่ว่าเขาไม่กลัวความตาย แต่เขาจะมาคอยหลบหลังผู้หญิงตลอดเวลาอย่างนี้ได้ยังไง?
แน่นอน…ว่าการมากังวลเรื่องนี้มันก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร
เพราะถ้าเขาแพ้ฉือ กูเหยียน เขาก็ไม่มีทางอื่น นอกจากทนอัปยศอดสูไปอีกเดือนหนึ่ง
”ไม่ข้าต้องหาทางอื่น!” ฟาง เจิ้งจือพยายามคิดถึงความเป็นไปได้ต่างๆ
ฉือกูเหยียน สามารถทำความเข้าใจภาพเซียนสวรรค์ภาพแรกได้โดยใช้เวลาประมาณสิบห้านาที มันเร็วมาก!
แม้จะเป็นการแข่งขันแบบยุติธรรมฟาง เจิ้งจือ ยังไม่มั่นใจเต็มร้อยเลยว่าเขาจะสามารถเอาชนะ ฉือ กูเหยียน ได้ แต่ตอนนี้เหมือนจุดเริ่มต้นของนางนั้นอยู่ห่างกว่าเขาไปเป็นพันเมตร
และตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?ป่าแห่งความลึกลับที่รายล้อมไปด้วยสัตว์แสนอนตันตราย ไม่มีคำใบ้ ไม่มีเบาะแส นอกจาก หยาน ฉิง ที่มีนิสัยน่ารำคาญ…
”มันไม่ยุติธรรมเกินไปแล้ว!”ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกว่า เขาทำอะไรได้บ้าง?
”ทำไมพวกเราไม่ไปสักทีล่ะ?”หยาน ฉิง ถามหลังจากเห็นท่าทีอันสิ้นหวังของ ฟาง เจิ้งจือ
”เจ้าไร้ว่าจะต้องไปไหนงั้นหรือ?”ฟางเจิ้งจือ ถามกลับ
”ข้าไม่รู้”หยาน ฉิง ส่ายหัว
”ข้าจำได้ว่าเจ้าโตมาในป่านี่?”
”ใช่แต่ข้าไม่ได้โตมาในป่านี้เสียหน่อย?”
”….” ฟาง เจิ้งจือ พูดไม่ออก เขามองไปรอบๆที่เต็มไปด้วยต้นไม้หนา แสงรำไร ไม่มีสิ่งอื่นอีก
มันทำให้ฟาง เจิ้งจือ ขมวดคิ้ว ลืมเรื่องการออกไปจากป่านี้ได้เลย เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตรงไหนคือทิศเหนือ ตรงไหนคือทิศใต้
เดี๋ยวนะ!ทิศ?
บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์มีห้าบ่อห้าสีและเชื่อมต่อไปยังสถานที่ที่ต่างกัน สีแดงพาไปสู่เก้าสวรรค์ สีฟ้านำไปสู้ป่าแห่งความลึกลับ …
มันทำให้เขานึกถึงธาตุทั้งห้าเหล็ก ไม้ น้ำ ไฟ ดิน สีแดงน่าจะหมายถึงไฟ?
งั้นสีฟ้าน่าจะหมายถึงน้ำ?
แต่ตอนนี้เขาอยู่ในสถานที่ที่เรียกว่าป่าแห่งความลึกลับเขาควรจะกระโดดลงมาในบ่อน้ำสีที่แสดงถึงไม้หรือเปล่า? ไม่ ไม่…ป่าแห่งความลึกลับ…ความลึกลับ…หมอกลึกลับ!หมอกคือน้ำ!
ป่าแห่งความลึกลับนั้นหมายถึงน้ำ!ตอนนี้เขาอยู่ในพื้นที่ของน้ำ!
ส่วนฉือ กูเหยียน อยู่ในเก้าสวรรค์ งั้นสวรรค์ก็คือ…พื้นที่ของไฟ
ตามการจัดองค์ประกอบของทั้งห้าธาตุนั้นไฟนั้นต้องอยู่บนสุด ส่วนไม้และน้ำอยู่ด้านซ้ายและขวา ในขณะที่น้ำและโลหะอยู่ล่างลงมาอีก
เหนือ,ใต้, ตะวันออกและตะวันตก
ดังนั้นตอนนี้เขาควรจะอยู่ในตำแหน่งตะวันตกเฉียงใต้ในเมื่อไฟอยู่ทางเหนือเขาต้องเดินทางไปทิศเหนือ!
”เชี่ยทำไมข้าถึงฉลาดได้ขนาดนี้เนี่ย?!” ดวงตาของ ฟาง เจิ้งจือ สว่างขึ้นโดยสัญชาตญาน จากนั้น…เขาได้ยินเสียงบางอย่างดังขึ้น　　”ฉือกูเหยียน เข้าสู่สวรรค์ชั้นที่สาม!”
”ฉือกูเหยียน เข้าสู่าวรรค์ชั้นที่สาม…” Aileen-novel
”…
ฟางเจิ้งจือ รู้สึกราวกับตัวเองนั้นถูกฟ้าผ่า เจ้าจะเร็วไปไหนกัน?!
…
ในเก้าสวรรค์ศิษย์จำนวนมากต่างมองหน้ากันสายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความชื่นชม พวกเขาเห็นภาพเซียนสวรรค์ในเวลาเดียวกัน แต่ ฉือ กูเหยียน สามารถเข้าใจมันได้อย่างรวดเร็วก่อพวกเขามากและนางได้ไปยังชั้นที่สามแล้ว ขณะที่พวกเขากำลังมองภาพที่หนึ่งอยู่
”ภาพนี้หมายความว่ายังไง?.พวกเขากำลังหัวเสียกับภาพที่เห็นตรงหน้าเป็นอย่างมาก
ในขณะเดียวกัน…นอกบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ในศาลาเต๋าสวรรค์ ศิษย์ที่คอยดูอยู่ด้านนอกต่างเบิกตากว้าง　　”ผู้อาวุโสศิษย์พี่ ฉือ กูเหยียน ได้ไปถึงชั้นที่สามแล้วจริงๆ!”
”นั่นมันเร็วมาก!”
”สมกับเป็นนางจริงๆ!”
เหล่าศิษย์ต่างดีใจและภูมิใจฉือ กูเหยียน นั้นถือว่าได้ว่าเป็นความภูมิใจของศาลาเต๋าสวรรค์ ใบหน้าของผู้อาวุโสหกก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มเช่นกัน
”ผู้อาวุโสดูเหมือนว่า ฟาง เจิ้งจอ และ หยาน ฉิง จะพบรูปแบบของป่าแห่งความลึกลับแล้ว ตอนนี้พวกเขากำลังมุ่งไปที่เก้าสวรรค์!” ศิษย์คนหนึ่งที่ทำหน้าที่คอยสังเกตุการณ์สิ่งที่เกิดขึ้นในบ่อน้ำศักดิ์ิสิทธิ์รายงายให้ผู้อาวุโสหกฟัง
”โอ้?่”เมื่อได้ยิน ผู้อาวุโสหกตกตะลึงอย่างชัดเจนแต่เขาก็รีบปลอบตัวเองทันที “ข้าคงประเมิณเจ้าเด็กนั่นต่ำไป แต่กว่าเจ้าเด็กนั่นจะไปถึงเก้าสวรรค์ได้ก็ใช้เวลาอีกตั้งสองชั่วโมง!” 　　”ใช่แม้ว่าสัตว์ในป่าแห่งความลึกลับจะไม่แข็งแกร่ง แต่จำนวนของพวกมันไม่ใช่น้อยๆเลย!”เหล่าศิษย์ต่างพยักหน้า
”เอาล่ะช่างเถอะ” ผู้อาวุโสหกพูดกับเขา
”รับทราบ!”ศิษย์ออกไปในทันที
เมื่อมองไปยังศิษย์ผู้อาวุโสหกก็เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย “ด้วยความเร็วของกูเหยียน นางน่าจะเข้าถึงชั้นที่ห้าหรือหก ในขณะที่ ฟาง เจิ้งจือ คงพึ่งไปถึงเก้าสวรรค์ ไม่มีความหวังสำหรับเขา ไม่ว่าความสามารถของเขาจะมีมากแค่ไหนก็ตาม!”
…
แม้ว่าฟาง เจิ้งจือ จะไม่ได้โตในป่าเหมือน หยาน ฉิง แต่เขาก็มีสัญชาตญาณที่ยอดเยี่ยม แค่หมอกหนามันไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา
อย่างไรก็ตามเขายังคงได้ยินเสียงคำรามของสัตว์ร้ายรอบตัว มีสัตว์ร้ายจำนวนไม่น้อยในป่านี้
”เจ้าพูดภาษาของพวกมันได้ไหม?”หยานฉิง ที่เงียบอยู่ตลอดเวลาพูดขึ้น
”พูดภาษาพวกมัน?ไม่ได้” ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัว
”แล้วเจ้าหลีกเลี่ยงอาณาเขตของพวกมันได้ยังไง?”หยานฉิง ยังคงถามต่อ
”ข้าไม่สามารถพูดกับพวกมันได้แต่ข้าล่าสัตว์มาตั้งแต่เด็ก ข้ารู้วิธีแยกเสียงของพวกมัน” ฟาง เจิ้งจือ ตอบกลับ
”อืม”หยาน ฉิง หยุดถาม ดวงตาของเขาสว่างขึ้นขณะจับจ้องไปที่ด้านหลังของ ฟาง เจิ้งจือ
…
”เก๋าเทียนนู เข้าสู่สวรรค์ชั้นสอง!”
”…”
”หลี่วู่จี้ เข้าสู่สวรรค์ชั้นสอง!”
”ถัง….”
”…”
ในขณะที่ฟาง เจิ้งจือ ยังคงมุ่งหน้าสู่เก้าสวรรค์ เสียงก็ยังคงดังก้องอยู่ในหัวของเขา เมื่อเวลาผ่านไป ชื่อของศิษย์ที่ไขปริศนาได้ก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
”นั่นเป็นคนที่สิบสามแล้ว”ฟาง เจิ้งจือ นับอยู่เงียบๆ
แน่นอนว่าเหล่าศิษย์ไม่ได้อ่อนแอ เพราะอย่างน้อยพวกเขาก็เป็นศิษย์ของศาลาเต๋าสวรรค์ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาจะไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรค์ที่เจอง่ายๆ
”เจียงเหลียง เข้าสู่สวรรค์ชั้นสอง!”
”…”
”หนาจางติง เข้าสู่สวรรค์ชั้นสอง!”
”…”
”นั่นเป็นคนที่ยี่สิบเจ็ดแล้ว!”ฟางเจิ้งจือ จำได้ว่ามีศิษย์ที่เข้าร่วมอยู่สามสิบสองคน
ยี่สิบเจ็ดคนเข้าสู่สวรรค์ชั้นที่สองแล้ว…ช่างน่าประทับใจ
ในขณะที่คิดก็มีอีกเสียงดังขึ้นในหูของเขา　　”ฉือกูเหยียน เข้าสู่สวรรค์ชั้นสี่!”
”ฉือกูเหยียน เข้า … ”
”…”
”นางไปถึงสวรรค์ชั้นสี่แล้วเหรอ?!มันไม่ใช่ว่าจะยากขึ้นเรื่อยๆหรอกหรือ? ทำไมนางถึงผ่านไปได้อย่างราบรื่นขนาดนี้ หรือว่านางจะโกง?”
ฟางเจิ้งจือ หมดความหวัง ความสามารถของ ฉือ กูเหยียน นั้นเป็นที่รู้กันดี มันทำให้เขาลนลาน
”ไม่ได้ข้าต้องเร็วกว่านี้!” ฟาง เจิ้งจือ หันมอง หยาน ฉิง “เก้าสวรรค์อยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือ เรามาแข่งกันไหมว่าใครจะไปถึงได้เร็วกว่า?”
”หืม?”หยาน ฉิง ตกตะลึงเล็กน้อย และประหลาดใจกับสิ่งที่ได้ยินอย่างเห็นได้ชัด และหันมองเขาในทันที “ก็ได้ ถ้าข้าแพ้ ข้าจะเป็นทาสของเจ้าหนึ่งเดือน เหมือนกับ ฉือ กูเหยียน แต่ถ้าเจ้าแพ้ เจ้าต้องสัญญากับข้าข้อหนึ่ง!”
”หืม?ไม่ใช่การแข่งกันธรรมดาหรอกหรือ?”ฟาง เจิ้งจือ ไม่คิดเลยว่า หยาน ฉิง จะเสนอการเดิมพันออกมา
”อย่าห่วงไปเลยพี่ฟาง ข้าจะไม่กลับคำพูดแน่นอน!”
”เจ้าต้องการอะไร?”
”ข้าจะบอกตอนที่ข้าชนะพี่ฟาง แต่ถ้าสิ่งที่ข้าขอมันมากเกินไป ท่านไม่ต้องทำก็ได้ ข้าไม่ว่าอะไร!”หยาน ฉิง ยังคงพูดต่อ
”เอาล่ะงั้นเริ่มกันเถอะ!”ฟาง เจิ้งจือ ไม่พูดอะไรอีก เขาไม่คิดมากเกี่ยวกับการเดิมพันของ หยาน ฉิง มากนัก
”ตูม!”
ในตอนที่เสียงของฟาง เจิ้งจือ เงียบไป เสียงราวกับฟ้าผ่าก็ดังขึ้น เห็นได้ชัดเลยว่ามันเป็นเสียงร้าวจากพื้น ต่อมาเงาสีเขียวเข้มก็พุ่งไปด้านหน้าแล้วหายไปในหมอกหนาราวกับลูกศรที่ถูกยิงออกไป　　……………………………………..