Gate of God – ตอนที่ 740 วาดภาพ

แต่ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีอารมณ์มาชื่นชมความงามของนาง เขามีเวลาไม่ถึงชั่วโมงในการแก้ปริศนาในมือนี้
กระดาษเปล่า…..
มันหมายถึงอะไร?
ตามความคิดของฉือ กูเหยียน ทุกสิ่งมาจากความว่างเปล่าและจะหายไปเป็นความว่างเปล่า ตรรกะเช่นนี้มันยากที่จะเข้าใจ
อย่างไรก็ตามมันเป็นแบบนั้นจริงๆหรือ?
ฟางเจิ้งจือ ไม่แน่ใจ และไม่มีทางยืนยันได้เลย เพราะถ้านั่นเป็นเรื่องจริง ฟาง เจิ้งจือ ก็คงไปถึงสวรรค์ชั้นที่เก้าแล้ว
มันยังคงเป็นปริศนาแต่มันคืออะไรกัน? ความคิดของ ฉือ กูเหยียน ไม่สมบูรณ์หรือว่ามันยังมีความหมายอื่นอีก?
ฟางเจิ้งจือ มองกระดาษที่ว่างเปล่า
มันเป็นกระดาษว่างเปล่าที่ไม่มีอะไรพิเศษถ้ามันไม่ได้อยู่ในสวรรค์ชั้นแปด เขาคงจะไม่มองมันอีกเป็นครั้งที่สอง
”ช่างยากเหลือเกิน!”เขาถอนหายใจออกมา
ความจริงแล้วเมื่อเขาเห็นกระดาษเปล่าครั้งแรก เขาเข้าใจในทันทีว่าทำไมถึงมีเพียงคนเดียวที่ไปถึงสวรรค์ชั้นเก้าได้ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา
กระดาษเปล่ามันยากเกินไปเขาไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน …
เดี๋ยว!
เริ่ม?
ทันใดนั้นเองความคิดที่อธิบายออกมาไม่ได้ก็พวยพุ่งไปทั่วจิตใจของ ฟาง เจิ้งจือ หรือก็คือมันเป็นความคิดที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน และจะไม่คิดถึงมัน
และมันคือ…
การวาดภาพบนกระดาษ
แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องยากที่จะคิดเช่นนั้น อย่างไรก็ตามบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ได้รับการยกย่องว่าเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของศาลาเต๋าสวรรค์
ในฐานะที่เป็นศิษย์ของที่นี่ใครจะกล้าวาดมันลงไป?
ถ้าฟาง เจิ้งจือ ได้เข้าเป็นศิษย์ของศาลาเต๋าสวรรค์แล้ว หรือถ้าเขาไม่ได้เดิมพันกับ ฉือ กูเหยียน เอาไว้ แม้เขาจะคิดถึงเรื่องนี้ได้ เขาก็คงจะไม่กล้าทำมันเช่นกัน
เพราะถ้าเขาทำพลาดผลที่ตามมาคงคิดไม่ถึงแน่
หรือพูดได้ว่าฟาง เจิ้งจือ เป็น ‘คนนอก’ คนแรกที่ได้เข้าร่วมบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์
เมื่อคิดได้เช่นนี้ดวงตาของ ฟาง เจิ้งจือ ก็ส่องสว่าง และรู้สึกได้ถึงแสงไฟท่ามกลางความมืดมิด
”ลองไหม?ข้ามาถึงที่นี่แล้ว และข้าไม่สามารถหาความหมายของมันได้ ถ้าข้าไม่ได้ลองถ้าข้าทำพังขึ้นมา …ข้าจะหนี!” ฟางเจิ้งจือ ไม่รู้สึกกดดันแม้แต่น้อย
ก่อนที่เขาจะถูกขับไล่ออกจากสถานที่แห่งนี้เขาจะต้องได้ลองทำมันก่อน แน่นอน เหตุผลที่สำคัญกว่านั้นคือเขารู้สึกว่าในสวรรค์ชั้นเก้าไม่ได้เป็นสถานที่ที่สะดวกสบายที่จะสามารถเข้าออกมาตอนไหนก็ได้
ภาพจะถูกทำลายด้วยการวาดภาพของเขา?
มันไม่มีทางเกิดขึ้น!หรือต่อให้เกิดขึ้นก็คงอีกนานที่จะมีคนมาถึงสวรรค์ชั้นแปด
ฟางเจิ้งจือ ไม่ใช่คนที่ใส่ใจอะไรมากนัก เขาไม่ลังเล สำหรับผู้กัน แน่นอนว่าเขาต้องมีมันอยู่ในมิติพิเศษอยู่แล้ว
มันปรากฎขึ้นมาด้านหน้าเขาพร้อมกับแท่นฝนหมึกทันที
”หยุดหัวเราะเตรียมหมึกให้ข้า!ฟาง เจิ้งจือ นึกถึงภาพตอนที่ตัวเองไปถึงสวรรค์ชั้นเก้าเร็วๆนี้ ก่อนที่จะสั่ง ฉือ กูเหยียน ราวกับนางเป็นคนใช้　　”หมึก?”ฉือ กูเหยียน หยุดหัวเราะ ดวงตาที่สดใสของนางหันไปมองเหล่าอุปกรณ์ที่ ฟาง เจิ้งจือ หยิบออกมา จากนั้นนางก็เงยหน้ามองกระดาษเปล่า นางดูเหมือนจะเข้าใจความคิดของ ฟาง เจิ้งจือ “เจ้าคิดจะวาดภาพลงบนกระดาษแผ่นนั้นงั้นหรือ?”
”ข้าทำไมได้งั้นหรือ?”ฟาง เจิ้งจือ ถามกลับ
”เจ้าสามารถลองได้”ฉือ กูเหยียน หยักหน้าหลังจากเงียบไปสักพัก ก่อนที่จะนั่งลงข้างๆและเตรียมหมึกให้ ฟาง เจิ้งจือ
การกระทำดังกล่าว
มันทำให้ฟาง เจิ้งจือ ประหลาดใจไม่น้อย เพราะเขาไม่คิดว่า ฉือ กูเหยียน จะยอมให้เขาทำง่ายๆ
นางไม่มีความคิดที่จะปกป้อง”ทรัพย์สินสาธารณะ” หน่อยหรือไง?
แน่นอนว่ามันไม่สำคัญแล้วเพราะ ฉือ กูเหยียน ได้ตกลงแล้ว มันถึงเวลาที่เขาจะวาดแล้ว
วาดมังกรไหม?
หรือวาดนกปลา เต่า?
อืมมันดูซับซ้อนเกินไป…
แค่ลองทำดูก็เหมือนกับสวรรค์ชั้นแรกแค่เส้นเดียวก็สามารถมีความหมายที่ซับซ้อนได้
เขาเห็นหมึกไหลออกมาจากแท่นหมึกเขาค่อยๆหยิบพู่กันลงมาก่อนจะจุ่มลงไป
จากนั้นเขาก็พุ่งขึ้นไป ไอรีนโนเวล
อาจจะกล่าวได้ว่าท่าของฟาง เจิ้งจือ นั้นงดงามมาก แขนของเขายืดออก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยพลัง คล้ายกับนกตัวหนึ่งที่บินอยู่บนท้องฟ้า
แน่นอนว่ามันจะสมบูรณ์แบบถ้าไม่รวมกับชุดสีน้ำเงินที่ขาดรุ่งริ่งของเขา
ฉือกูเหยียน ไม่ได้เคลื่อนไหวใดๆ นางแค่มอง ฟาง เจิ้งจือ เงียบๆ รอยยิ้มที่ซ่อนอยู่ใต้ใบหน้าของนางสามารถมองเห็นได้　　ฟางเจิ้งจือ สะบัดพู่กันไปทั่วแผ่นกระดาษ
หมึกจากพู่กันของฟาง เจิ้งจือ ทิ้งรอยคล้ายรูปดาบเอาไว้บนกระดาษเปล่า
”ไม่เลวเลยมันดูทรงพลังมาก น่าประทับใจ!” ฟาง เจิ้งจือ มองดูเครื่องหมายบนกระดาษด้วยความพอใจ
จากนั้น…
ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
รอยหมึกปรากฎอยู่บนกระดาษแต่ไม่มีเสียงประกาศใดๆ และ ฟาง เจิ้งจือ ก็ยังคงอยู่ที่สวรรค์ชั้นแปด
”…..” ฟาง เจิ้งจือ กระพริบตาเมื่อเขาลงมาถึงพื้น “มันยังไม่พองั้นหรือ หรือข้าต้องวาดมากกว่านี้? หรือข้าต้องวาดอะไรที่มันยิ่งกว่ามังกร?”
ในขณะที่เขากำลังคิดถึงเรื่องนี้ภาพก็เปล่งแสงออกมา มันเป็นแสงสีขาวประกาย
”หือ?”ดูเหมือน ฉือ กูเหยียน จะตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น　　ใบหน้าของฟาง เจิ้งจือ ก็เต็มไปด้วยความรื่นเริงเช่นกัน
”สมกับที่ข้าเป็นอัจฉริยะจริงๆ!”ฟาง เจิ้งจือ ยกยอตัวเอง “ดูเหมือนว่าถึงเวลาที่ข้าต้องไปฉลองในสวรรค์ชั้นเก้าเสียแล้ว!”
ฟางเจิ้งจือ ยืนรอคอย
เขารอคอยให้เสียงประกาศอันทรงพลังดังขึ้นมา
แต่ความจริงคือ….ไม่มีเสียงประกาศใดๆดังขึ้นทั้งนั้นและภาพที่เขาวาดก็ค่อยๆหายไป
ราวกับกระดาษสีขาวได้ดูดกลืนมันทั้งหมดเข้าไป
”หายไปแล้ว?!ทุกสิ่งกลายเป็นว่างเปล่า? มันต้องเป็นแบบนี้แน่นอน!” ฟาง เจิ้งจือ มองไปยังกระดาษเปล่าอีกครั้งด้วยความมั่นใจ
และทันใดนั้นเสียงบางอย่างอันดังก้องก็ดังขึ้นบนท้องฟ้า
มันเป็นเสียงของฟ้าร้อง
จากนั้นก็มีสายฟ้าสีม่วงฟาดลงมา　　”หือ?หรือนี่เป็นวิธีที่เหมาะสมในการเข้าสู่สวรรค์ชั้นเก้า?” ฟาง เจิ้งจือ สับสนเล็กน้อย เมื่อเห็นฟ้าผ่ามาทางเขา
”ตูม!”่พื้นดืนสั่นสะเทือน
ฟางเจิ้งจือ รู้สึกมึนงงอยู่ชั่วครู่เมื่อสายฟ้าผ่าลงมา ร่างกายของเขาชาไปทั่วร่าง
และที่สำคัญ…
ใบหน้าของฟาง เจิ้งจือ ดำสนิท
แน่นอนว่าถ้าเป็นคนอื่นหลังจากโดนฟ้าผ่า ใบหน้าของเขาก็คงจะดำเกรียมแบบนี้เช่นกัน
จากนั้น..
ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเช่นเคย
ท้องฟ้ากลับมาสดใสเหมือนเคยบรรยากาศกลับมาสดชื่น เสาสีขาวทั้งแปดต้นยังคงตั้งตระหง่าน กระดาษขาวก็ยังคงว่างเปล่าเช่นเคย
”…..”ฟาง เจิ้งจือ เต็มไปด้วยความสับสน “นั่นคือทั้งหมดที่? “ข้าคิดว่าแค่นี้ก็พอแล้วนะ ทำไมข้ายังไม่ขึ้นไปยังสวรรค์ชั้นเก้าอีก?”
”ฮ่าฮ่าฮ่า…”ฉือ กูเหยียน หัวเราะออกมาเสียงดัง นางไม่คิดจะปกปิดแม้แต่น้อย ร่างของนางสั่นระรัว
”…..” ฟาง เจิ้งจือ พูดไม่ออกและหดหู่มาก
ตลอดมาเขาคิดว่าความรู้ของตัวเองนั้นอยู่เหนือคนอื่น
จากเหตุการณ์นี้เป็นตัวอย่าง…
ความคิดที่กล้าหาญและสร้างสรรค์แบบนี้ใครจะคิดได้บ้าง?แม้ว่าคนอื่นจะคิดได้ แต่ใครที่จะกล้าทำ?
ไม่มี!
ไม่มีใครกล้าทำแบบเขาแน่นอน!
ฟางเจิ้งจือ ว่าวิธีคิดและสิ่งที่เขาทำไม่มีใครเคยทำมาก่อนแน่นอน
ไม่เพียงแต่เขาจะไม่สามารถเข้าสู่สวรรค์ชั้นเก้าได้เขายังถูกฟ้าผ่าใส่อีก? 　　มันหมายความว่ายังไงกัน?
เดี๋ยวก่อน!
มันผิดที่บอกว่าเขาไม่ได้อะไรเลยอย่างน้อยเขาก็ถูกฟ้าผ่าใส่?!
……………………………………..