หยกเขียวขมวดคิ้วนางไม่รู้ว่าทำไม ฟาง เจิ้งจือ ถึงพูดแบบนั้นออกมาในช่วงเวลานี้
อย่างไรก็ตามนางไม่คิดจะถามอะไรเพิ่มเติม
เพราะผู้คุมหอคอยหลิงหยุนได้ตัดสินใจแล้ว
นางมีหน้าที่ต้องทำตามคำสั่งเท่านั้น
ล้อมพวกเขาเอาไว้!
หยกเขียวไม่คิดจะรีรอนางออกคำสั่งทันที นางโบกมือให้หญิงในชุดขาวทั้งสองคนเคลื่อนไหวทันที
พวกนางทั้งสองรวมถึงศิษย์คนอื่นๆ ล้อมหน้าและหลัง ฟาง เจิ้งจือ, ปิง หยาง และ หลิน มู่ไป
ในพริบตาแสงสีเขียวก็ปรากฎขึ้นมันเชื่อโยงระหว่างศิษย์แต่ละคนราวกับใยแมงมุม
เชิญพวกท่านไปตามเส้นทางที่พวกเรากำหนด พวกนางเปิดทางให้พวก ฟาง เจิ้งจือ เดินไปทางเข้าหอคอยหลิงหยุน
มันแสดงถึงเจตนาของพวกนางอย่างชัดเจน
พวกนางไม่ต้องการข้อต่อรองอื่นๆอีก
ฮ่าฮ่าสมกับเป็นหนึ่งในห้าสำนัก! ฟาง เจิ้งจือ พูดและยิ้มออกมา
ไม่ว่าเขาจะเหยียบไปที่ศาลาเต๋าสวรรค์ศาลาหยินหยางหรือจะที่นี่ก็ให้ความรู้สึกไม่ต่างกันมากนัก
ฟางเจิ้งจือ ต้องปฏิบัติตามกฎของหอคอยหลิงหยุน
นายน้อยฟาง,องค์จักรพรรดิแห่งอาณาจักรเซี่ย, องค์หญิง ปิง หยาง พวกท่านรออะไรอยู่? เพราะพวกของ ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีทีท่าที่จะเคลื่อนไหวแม้แต่น้อยทำให้หยกเขียวดูไม่พอใจเท่าไรนัก
อืมถ้าพวกเราไม่ขึ้นไป พวกเจ้าจะทำะไรได้? ปิง หยาง กระวนกระวาย นางมองไปรอบๆพร้อมจับหอกในมือแน่น
ถ้าท่านไม่ทำตามกฎท่านจะไม่มีสิทธิ์เป็นแขกของที่นี่อีกต่อไป… หยกเขียวพูดออกมาสั้นๆ
ปิงหยาง ต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ถูกหยุดโดย หลิน มู่ไป่
เขารู้ดีว่าหอคอยหยิงหยุนนั้นหยิ่งในศักดิ์ศรีตัวเองมากแค่ไหน
พวกเขามีความเข้าใจเป็นอย่างมากในเรื่องของ่ เต๋า
พวกเขาภูมิใจในจุดนี้มากจนละเลยความสามารถของผู้อื่น…
ปิงหยาง เจ้าสามารถขึ้นไปถึงชั้นไหน? ฟาง เจิ้งจือ รู้สิ่งที่ หลิน มู่ไป่ คิด จึงหันไปถาม ปิง หยาง
พลังของข้าน่าจะไปถึงชั้นสี่ถ้ามากกว่านั้น… ปิง หยาง ไม่รู้ทำไม ฟาง เจิ้งจือ ถึงถามแบบนั้นอกมา
เจ้าอ่อนแอมาก! ฟาง เจิ้งจือ ดูถูก อ่อนแอ?!ข้าเป็นหนึ่งในผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในแดนศักดิ์สิทธิ์ แม้ข้าจะยังไม่ได้ดูดซับพลังจากไข่มุกอสูรจนหมดก็ตาม… ปิง หยาง พูดออกมาด้วยความหงุดหงิด
ฮ่าฮ่าฮ่า…เจ้าเคยเห็นใครทำลายทั้งหอคอยด้วยหมัดเดียวหรือไม่? ฟาง เจิ้งจือ ยังคงเยาะเย้ย ปิง หยา งต่อไป
หา?
ไม่ต้องแปลกใจข้าเองก็ไม่เคยเห็นคนแบบนั้นเช่นกัน เจ้าอยากเห็นมันเกิดขึ้นไหม? ฟาง เจิ้งจือ ยังคงจ้องมองไปที่ ปิง หยาง
แน่นอน! ปิง หยาง กระพริบตา ในที่สุดนางก็เข้าใจว่า ฟาง เจิ้งจือ หมายความว่าอะไร
การสนทนาของฟาง เจิ้งจือ กับ ปิง หยาง ทำให้พวกหอคอยหลิงหยุนไม่พอใจมาก ไม่มีใครกล้าพูดแบบนี้กับหอคยหลิงหยุนมาก่อน
ล้มหอด้วยหมัดเดียว?
พวกเขาคิดว่าหอคอยทำมาจากเต้าหู้หรือไง? มีคนไม่กี่ประเภทที่กล้าพูดแบบนี้….ไม่โง่ก็บ้า
ฟางเจิ้งจือ เจ้าเองก็มีชื่อเสียง แต่กลับคิดจะมาตายที่หอคอยหลิงหยุนงั้นรึ? หยกเขียวทนไม่ไหวและพูดออกมา
ใบหน้าของฟาง เจิ้งจือ ยังคงมีรอยยิ้มอยู่
ใครจะมั่นใจก็ได้แต่มันก็ควรจะมีขีดจำกัดไม่ควรให้มันกลายเป็นความยโสโอหัง
หอคอยหลิงหยุนเป็นหนึ่งในห้าสำนักแต่ก็ยังมีข้อจำกัด
แน่นอนจากมุมมองของหอคอยหลิงหยุนพวกเขาไม่ตั้งข้อสงสัยอะไรกับตัวเองแม้แต่น้อย ชื่อเสียงของพวกเขามีมานับพันปี
เช่นนั้นพวกเขาจะรักษาความอ่อนน้อมถ่อมตนไว้ได้อย่างไร?
ตอนแรกเขาไม่ได้สนเรื่องอื่นนอกจากพา ปิง หยาง ออกไปจากที่นี่
แต่ตอนนี้เขามีความคิดใหม่
ในเมื่อไม่มีอะไรที่เปลี่ยนแปลงหอคอยหลิงหยุนได้…
และเขาก็ไม่ต้องการขึ้นไปบนหอคอยทีละชั้น
งั้น…
พวกเราก็จะทำลายจนกว่าคนที่อยู่ด้านบนจะยอมลงมาเจอ!
ถ้ายังไม่ได้ผลเขาก็จะเผา ฆ่า ขโมย
ดูสิว่าหอคอยหลิงหยุนอันสูงส่งจะทนได้มากเท่าไรกัน
ฟางเจิ้งจือ ก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับเพลิงสีดำที่ลุกท่วม กลิ่นอายอันดุร้ายถูกปลดปล่อยออกมา
ฟางเจิ้งจือ อย่าลองเสี่ยงโชคเลย! เจ้าควรคิดให้ดีเสียก่อน! หยกเขียวรู้สึกว่าตัวเองถูกข่มขู่จากพลังที่ ฟาง เจิ้งจือ ปล่อยออกมา
แม้ว่าพวกนางจะหยิ่งยโสแต่พวกนางก็ยังกังวลกับพลังของ ฟาง เจิ้งจือ
ดอกไม้ทั้งห้าตรงนั้น…ดูดีมาก! ฟาง เจิ้งจือ เมินพวกนางและหันไปสนใจดอกไม้ที่ประดับอยู่ตรงหอคอยแทน
ดอกไม้มีสีแดง,สีฟ้า, สีดำ, สีทองและสีเทา ล้อมลอบผลึกบางอย่างอยู่ พวกมันดูงดงามท่ามกลางแสงอาทิตย์
แม้ฟาง เจิ้งจือ จะไม่รู้ว่าดอกไม้พวกนี้ทำอะไรได้ แต่สักวันหนึ่งมันก็อาจจะมีประโยชน์ขึ้นมา
ถ้ามันไม่ได้ผล…
เขาก็แค่โยนพวกมันลงเตาหลอมทำเป็นยา
ดอกไม้?!เจ้ากล้าดียังไง?! เมื่อหยกเขียวได้ยินคำพูดของ ฟาง เจิ้งจือ นางชักดาบออกมาอย่างรวดเร็ว จัดการ ปิง หยาง และจักรพรรดิของอาณาจักรเซี่ยก่อน!
รับทราบ! หญิงในชุดขาวสองคนรวมกับหญิงชุดเขียวพุ่งไปหา ปิง หยาง และ หลิน มู่ไป่ ทันที
เห้อทำไมหอคอยหลิงหยุนอันยิ่งใหญ่ถึงโง่ขนาดนี้? ตึง!
ทันทีที่ฟาง เจิ้งจือ พูดเสร็จเสียงบางอย่างก็ดังขึ้น ร่างสีดำขนาดใหญ่ได้ปรากฎขึ้น
ร่างที่ถูกห่อหุ้มด้วยชุดเกราะสีดำมันสูงกว่าสามสิบเมตรและมีลายสีแดงเลือดไหลไปทั่วเกราะ
เปลวไฟสีดำลุกโชนไปทั่วท้องฟ้า
รอบร่างนั้นมีโซ่ห้าวี่เคลื่อนไหวอยู่รอบๆพวกมันคือโซ่ตรวนนรก
อะไร…นั่นมันอะไรกัน?!
หญิงในชุดขาวและเขียวต่างยืนนิ่งพวกเขาไม่อาจเชื่อสายตาตัวเองได้
นั่นมันขีดจำกัดสายเลือด!
มันดูเหมือน…สายเลือดของเทพสวรรค์เลย!
ไม่มีทางฟาง เจิ้งจือ ไม่มีทางมีขีดจำกัดทางสายเลือดได้! หญิงสาวในชุดขาวทั้งสองคนมองหน้ากันความสงสัยปรากฎขึ้นเต็มใบหน้าของพวกนาง
หลินมู่ไป่ และ ปิง หยาง ก็ตกตะลึงเช่นกัน
พวกเขาถือว่าเป็นคนที่ใกล้ชิดกับฟาง เจิ้งจือ มาก เพราะ ฟาง เจิ้งจือ นั้นเกิดที่อาณาจักรเซี่ย
ร่างทรงเต๋าสวรรค์งั้นหรือ?ขีดจำกัดสายเลือด? เขามีพวกมันด้วยหรือ? หลิน มู่ไป่ ตกใจมาก
เขาไม่แปลกใจถ้าฟาง เจิ้งจือ เชี่ยวชาญวิชาอื่น เขารู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ ฉลาดแค่ไหน
อย่างไรก็ตามขีดจำกัดสายเลือดถือว่าเป็นเรื่องใหญ่มาก
หลินมู่ไป่ เคยอ่านประวัติ ฟาง เจิ้งจือ มาก่อน
ทุกคนที่ผ่านการทดสอบกฎแห่งเต๋าจะถูกทำการตรวจสอบสายเลือดก่อนสิ่งอื่นใด แล้วฟาง เจิ้งจือ จะมีมันได้ยังไง?
ร่างทรงเต๋าสวรรค์จะปรากฎขึ้นได้ยังไง?
หลินมู่ไป่ รู้สึกว่าโลกที่เขามองทั้งหมดเปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน
ปิงหยาง ก็สับสนเช่นกัน นางใช้เวลาจำนวนมากอยู่กับ ฟาง เจิ้งจือ แต่นางไม่รู้มาก่อนว่า ฟาง เจิ้งจือ สามารถทำแบบนี้ได้
เจ้าไร้ยางอายปกปิดข้ามาตลอดงั้นรึ? ปิง หยาง กำลังหงุดหงิด เพราะนางถูก ฟาง เจิ้งจือ หลอกมาตลอด
ฟางเจิ้งจือ ไม่แยแสต่อความคิดคนอื่น เขาไม่คิดจะอธิบายอะไรต่อ ปิง หยาง และ หลิน มู่ไป่ ในสถานการณ์เช่นนี้
แน่นอนเขาไม่รู้ว่าปิง หยาง และ หลิน มู่ไป่ จะคิดยังไง ตอนนี้เขาสนใจแค่การล้มหอคอยหลิงหยุนให้ได้ด้วยหมัดเดียว!
ฟางเจิ้งจือ ย่อตัวเล็กน้อย และกระโดดขึ้นไปหาดอกไม้ทั้งห้าดอกทันที
ไม่หยุดเดี๋ยวนี้! หยกเขียวได้สติ และรีบร้องห้าม ฟาง เจิ้งจือ ทันที ใบหน้าของนางซีดขาว
ในขณะเดียวกันหญิงในชุดขาวทั้งสองและหญิงในชุดเขียวต่างเรงไปหาปิง หยาง และ หลิน มู่ไป่มากกว่าเดิม
ครืน! ในเวลาเดียวกันวงแหวนสีฟ้าปรากฎขึ้นเหนือหัว ฟาง เจิ้งจือ
ทันใดนั้นหยกเขียวและศิษย์คนอื่นๆพบว่าร่างกายของตัวเองไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อีกต่อไป
ร่างกายของพวกนางราวกับถูกตรึง
เต๋าสวรรค์!
พวกนางเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อ
แต่ฟาง เจิ้งจือ ไม่สนใจพวกนาง เขาดึงดอกไม้ทั้งห้าออกมาทันที
โดยไม่สนใจพวกหยกเขียวแม้แต่น้อย
มันทำให้พวกนางรู้สึกเจ็บปวดอย่างแท้จริง! ดอกไม้?!
ดอกไม้ห้าสีถูกขโมยไปแล้ว!
……………………………………..
