ฟางเจิ้งจือ ดูมั่นใจมาก
เขาไม่ได้แกล้งทำเพื่อให้ตัวเองผ่อนคลายในความจริงเขารู้สึกหวาดกลัวอยู่เรื่องหนึ่ง
ดูเหมือนผู้คุมหอคอยจะไม่อยากเจอหลิน มู่ไป่ และ ปิง หยาง
ซึ่งมันก็เป็นเพียงความเป็นไปได้หนึ่ง
อีกความเป็นไปได้หนึ่งคือนางกำลังทดสอบฟาง เจิ้งจือ
เหตุผลของนางอาจเป็นเพราะอย่างที่สุภาษิตโบราณกล่าวไว้’รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง’
นางเลือกที่จะส่งศิษย์ออกมาทีละคนจากระดับอ่อนสุดไปแข็งแกร่งสุด
โดยผิวเผินฟาง เจิ้งจือ ดูเหมือนจะได้เปรียบหอคอยหลิงหยุนอยู่ แต่ความเป็นจริงดูเหมือนหอคอยหลิงหยุนพยายามทำให้ ฟางเจิ้งจือ มั่นใจในตัวเองมากขึ้นจนประมาท
และสุดท้ายฟาง เจิ้งจือ ก็จะเดินเข้าสู้กับดักของหอคอยหลินหยุนเพราะความมั่นใจของเขา
ฟางเจิ้งจือ ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนในสำนักอื่นๆ
สำนักอื่นๆมักจะใช้วิธีทุ่มพลังทั้งหมดของตัวเองเพื่อกำจัดศัตรูให้สิ้นซาก
ฟางเจิ้งจือ ชื่นชมความอดทนของผู้คุมหอคอยหลิงหยุนจริงๆ
นางสามารถทนกับการเยาะเย้ยถากถางของ ฟาง เจิ้งจือ ได้ ราวกับว่านางไม่ได้ยินเสียงของ ฟาง เจิ้งจือ แม้แต่น้อย
เห็นได้ว่าผู้คุมหอคอยหลิงหยุนนั้นน่ากลัวกว่าที่เขาคิดไว้มากนัก
และแน่นอนว่าเขาไม่ต้องการเปิดไพ่ทั้งหมดที่มีเขาจึงเลือกใช้วิธีที่แปลกออกไป
เพื่อการหลอกลวงเขาเริ่มต้นด้วยการปกปิด ท้ายที่สุดผู้คุมหอคอยก็ยังไม่ออกมารวมถึงตัวเขาที่ยังไม่อยากเปิดเผยพลังออกมามากจนเกินไป เขาต้องการปกปิดไพ่ตายของตัวเองและสร้างข้อผิดพลาดเพื่อทำให้การตัดสินใจของผู้คุมหอคอยผิดพลาด
ฟางเจิ้งจือ ต้องการจะทำให้ตัวเองดูคาดเดาไม่ได้มากที่สุด
อย่างไรก็ตามความคาดเดาไม่ได้และความเชื่อมั่นของเขาดูเหมือนจะไม่ได้ผลดีเท่าไรนักคังเยว่และผู้หญิงทั้งห้าไม่เชื่อการแสดงของ ฟาง เจิ้งจือ
…? คังเยว่ไม่เชื่อว่าเพียงคำพูดของ ฟาง เจิ้งจือ จะสามารถโต้กลับการโจมตีของผู้หญิงทั้งห้าได้
แต่นางก็ยังคงลังเล
เพราะมันเป็นอย่างที่ฟาง เจิ้งจือ พูดจริงๆ พวกนางไม่สามารถทำอะไร ฟาง เจิ้งจือ ได้แม้แต่น้อยเกิดอะไรขึ้น?
คังเยว่และผู้หญิงอีกห้าคนนั้นมีคำถามเดียวกันทำไมการโจมตีของพวกนางถึงไม่ได้ผล
มันควรจะสำเร็จ
รอยยิ้มของคังเยว่และพวกนางแข็งค้างสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นแปลกมาก
ปิงหยาง เริ่มเข้าใจสิ่งต่างๆมากขึ้น แม้มันจะดูเหลือเชื่อก็ตาม
เจ้าไร้ยางอายแข็งแกร่งขนาดนี้แล้วงั้นหรือ?เขาทำแบบนี้ได้ยังไง?
ดูเหมือนว่าพวกท่านจะไม่เชื่อท่านไม่เป็นไรจะลองใหม่ก็ได้! ฟาง เจิ้งจือ ไม่รอการตอบกลับ เขาพูดขึ้นมาอีกครั้ง
ฟางเจิ้งจือ ไม่รีบร้อน
เขาต้องทำให้ตัวเองดูไม่รีบร้อนหรือหวาดกลัว
ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจกระตุ้นพวกนาง!
มันทำให้ผู้หญิงสวมชุดสีแดงลังเลกังวลเล็กน้อย นายน้อยฟางวิธีการของท่านแปลกจริงๆ อย่างไรก็ตาม พวกเราทุ่มเทให้กับการปกป้องหอคอยหลิงหยุน แม้พวกเราจะไม่สามารถเอาชนะท่านได้ แต่พวกเราจะปกป้องสำนักของพวกเราด้วยชีวิต! ผู้หญิงในชุดสีแดงกล่าว
ผู้หญิงอีกสี่คนพยักหน้าพร้อมหลับตาราวกับพวกนางตัดสินใจแล้ว
เมื่อพวกนางเปิดตาขึ้นมาอีกครั้งแสงสีเขียวเข้มก็พวยพุ่งออกมาก่อนที่จะกลายเป็นสีน้ำเงินเข้ม
ครืน!
แสงสีเขียวที่เปล่งออกมารอบตัวก็กลายเป็นแสงสีน้ำเงินเข้มเช่นกันหยดน้ำตกลงมาจากอากาศสู่พื้นดิน
หมอกสีขาวลอยอยู่ในอากาศ
ในขณะเดียวกันผู้หญิงทั้งห้าก็เคลื่อนไหวพวกนางชี้นิ้วไปข้างหน้าก่อนที่ดาบสีน้ำเงินเข้มจะปรากฎขึ้นในอากาศ เต้นรำ! ผู้หญิงในชุดสีแดงตะโกน
ผู้หญิงทั้งห้าคนเริ่มเปลี่ยนตำแหน่งผู้หญิงในชุดแดงเคลื่อนไหวจากด้านหน้าไปด้านข้างของ ฟาง เจิ้งจือ มีเสียงเหมือนอะไรบางอย่างแตกดังขึ้น
มันเป็นเสียงอากาศที่เกาะตัวเยือกแข็ง
สายลมเย็นยะเยือกเข้าทำร้ายฟาง เจิ้งจือ
พวกนางทั้งห้าชี้ดาบไปที่ฟาง เจิ้งจือ ปลายดาบมีน้ำแข็งเกาะอยู่เล็กน้อย
อืมพวกนางสามารถใช้เต๋าเดียวกันได้จริงๆ! ฟาง เจิ้งจือ เห็นว่าเต๋าที่แสดงออกมานั้นมีพื้นฐานมาจากน้ำและผลึกแก้ว
ฟางเจิ้งจือ ไมได้แปลกใจที่พวกนางใช้เต๋าแบบเดียวกัน
พวกนางทำทุกอย่างอย้างพร้อมเพรียงราวกับเป็นคนคนเดียวกัน
ฟางเจิ้งจือ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลัวกับวิธีของพวกนาง พวกนางทั้งห้าแทงดาบเข้าไปหาฟาง เจิ้งจือ ในตำแหน่งที่แตกต่างกัน
ฟางเจิ้งจือ ไม่ได้หลบ
ในความเป็นจริงเขาไม่สามารถหลบไปไหนได้พวกนางทั้งห้าตรึงเขาไว้ด้วยน้ำแข็งที่พื้น
นอกจากนี้ยังมีแรงกดดันอันทรงพลังมาจากด้านบน
เห็นได้ชัดว่าพวกนางไม่คิดจะให้ฟาง เจิ้งจือ หนี
ฟางเจิ้งจือ ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก
ไฟสีดำลุกโชนขึ้นจากร่างกายเขาอีกครั้งพวกมันพยายามแสงสีน้ำเงินเข้ม อย่างไรก็ตามแสงสีน้ำเงินทรงพลังเกินไป
ตูม!
ร่างกายของฟาง เจิ้งจือ ถูกดาบโจมตี รอยแตกขนาดใหญ่ปรากฎขึ้นบนชุดเกราะสีดำของเขาอีกครั้ง
ไม่ใช่แค่รอยแตก ณจุดที่ดาบกระทบเกิดรูโหว่ขนาดใหญ่ขึ้นบนเกราะ น้ำแข็งแผ่กระจายออกไปรอบๆรูโหว่
แสงสีน้ำเงินเข้มหมุนวนไปมาบนท้องฟ้าเหมือนลมในฤดูหนาวมันได้ลบล้างไฟสีดำที่ปล่อยออกมา
น่าประทับใจมาก! ฟาง เจิ้งจือ เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยผมของเขาถูกปกคลุมด้วยน้ำค้างแข็ง แต่ไฟสีดำในดวงตาของเขายังคงลุกดชน
การที่สามารถรอดจากการโจมตีของพวกเราทั้งห้าไปได้ถือเป็นความสำเร็จอย่างหนึ่งชื่อของท่านจะถูกขานไปทั่วแดนศักดิ์สิทธิ์ ถ้าท่านสามารถรอดไปจากที่นี่ได้แบบมีชีวิต! ผู้หญิงในชุดสีแดงกล่าวขึ้นขณะมอง ฟาง เจิ้งจือ ชุดสีแดงของนางโบกสะบัดเล็กน้อย นางเร่งพลังออกมามากกว่าเดิม
นั่นหมายความว่าข้ามีโอกาสรอดจากสิ่งนี้? ฟาง เจิ้งจือ ยิ้มและถามกลับ แสงสีม่วงไหลผ่านใบดาบของเขา นายน้อยฟางล้อเล่นแล้ว ผู้หญิงในชุดสีแดงยังมีรอยยิ้มบนใบหน้า
ข้าจะไม่มีโอกาสได้รอดชีวิตเลยใช่ไหม?
ไม่มีอะไรชั่วร้ายไปกว่าหัวใจของผู้หญิงนายน้อยฟางเคยได้ยินเรื่องนี้ใช่ไหม?
อืมข้าเคยได้ยิน แต่มันถูกกล่าวโดยผู้ชายเมื่อนานมาแล้ว มันจึงเต็มไปด้วยอคติ ผู้หญิงมีหัวใจที่ชั่วร้ายที่สุดเพราะมันเต็มไปด้วยความเกลียดชัง แน่นอนความเกลียดชังอันรุนแรงย่อมเกิดมาจากความรักอันลึกซึ้ง ฟาง เจิ้งจือ ตอบกลับ
ท่านดูเหมือนไม่ได้อายุ18ปีเลย? ผู้หญิงในชุดสีแดงแปลกใจเล็กน้อย
ฮ่าฮ่า ฟาง เจิ้งจือ เพียงหัวเราะออกมาเท่านั้น
ข้าไม่คิดว่านายน้อยฟางจะรู้เรื่อง’ความรัก’มากขนาดนี้… ผู้หญิงในชุดสีแดงพูดเสียงเบาลงเล็กน้อย ก่อนที่นางจะกลับมาสงบอีกครั้ง ฮ่าๆ นายน้อยฟางช่างเป็นคนที่พูดเก่งจริงๆ แต่มันไม่เพียงพอที่จะรักษาชีวิตตัวเองหรอก!
ไม่พอที่จะรักษาชีวิตตัวเอง? ฟาง เจิ้งจือ ตกใจ จากนั้นเขาก็ยิ้มราวกับเข้าใจทุกอย่างแล้วพูดออกมา นั่นผิดพลาดแล้ว อย่างที่ข้าได้บอกว่าเต๋าของพวกท่านไม่สามารถทำอะไรข้าได้ เช่นนั้นข้าจะต้องรักษาชีวิตตัวเองไปทำไม?
ขณะที่พูดไฟสีดำบนร่างของเขาได้ดับลง จากนั้นดวงตาของ ฟาง เจิ้งจือ ก็กลายเป็นสีน้ำเงินเข้มเหมือนผู้หญิงทั้งห้า
ในเวลาเดียวกันดาบสีน้ำเงินที่ปะทะเข้ากับชุดเกราะก็แตกออกกลายเป็นละออง
อย่างไรก็ตามประกายแสงเหล่านั้นกลับหมุนรอบตัวฟาง เจิ้งจือ อย่างเป็นมิตร
เป็นไปได้ยังไง! ในที่่สุดผู้หญิงในชุดสีแดงก็อ้าปากค้าง นางกำลังตกตะลึง
ไม่ใข่แค่นางคนเดียวผู้หญิงอีกสี่คนรวมถึงคังเยว่
เกิดอะไรขึ้น?
พวกเราไม่สามารถทำอะไรเขาได้จริงๆงั้นหรือ?จะเป็นไปได้ยังไง?
พวกนางทั้งสีมองหน้ากันด้วยความตกตะลึงพวกเขาตกใจอย่างแท้จริง
ปิงหยาง เองก็ป้าปากค้าง ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ เจ้าไร้ยางอายนั่นทำได้ยังไง? เขาแข็งแกร่งถึงขนาดนี้…โดยการเข้าแค่นั้นงั้นหรือ?!
ปิงหยาง พบว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อ นางรู้มาตลอดว่า ฟาง เจิ้งจือ มีความเข้าใจในเต๋าระดับสูงมาก แต่ครั้งนี้มันน่ากลัวเกินไปจริงๆ!
……………………………………..
��
