Gate of God – ตอนที่ 853 ผสานเต๋า

　　ฟางเจิ้งจือฝากความหวังไว้กับปิงหยางแต่เหมือนว่าเฉียนยู่ก็จะรู้เรื่องนี้เช่นกัน

　　 ข้าควรทำยังไงดี? 

　　 ข้าควรใช้กำลังเพื่อพังที่นี่ออกไป?แต่ข้าก็ไม่รู้ว่าต้องเริ่มที่ตรงไหน?! ข้ารอจนกว่าพวกเขาจะกลับมาไม่ได้! 

　　ที่สำคัญแม้พวกนางจะกลับมาแต่ถ้าเขาไม่ยอมตกลงแต่งงานกับปิงหยาง…

　　 เห้อ…ข้าสงสัยจริงๆว่าเหยียนซิวทำอะไรอยู่ตอนนี้เขายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า? ฟางเจิ้งจือถอนหายใจ ก่อนจะค่อยๆนั่งลงและก่อกองไฟขึ้น จากนั้นเขาก็เอาหินมาวางทับไว้และวางเนื้อสัตว์ลงบนนั้น

　　หลังจากเดินไปเดินมาอย่างไร้จุดหมายเป็นเวลาสองวันฟางเจิ้งจือเริ่มรู้สึกหิว

　　หลังจากกินเนื้อและดื่มเหล้าผลไม้ไปเล็กน้อยเขาก็ล้มตัวลงนอนบนพื้น　　แสงแดดอบอุ่น

　　บรรยากาศในดินแดนหลิงหยุนนั้นน่าประทับใจมากทั้งภูเขา แม้น้ำ ดอกไม้ ฟางเจิ้งจือยอมรับว่าบรรยากาศที่นี่งดงามมาก

　　 เดี๋ยวก่อน! 

　　 บรรยากาศ…งดงาม? 

　　ฟางเจิ้งจือเบิกตากว้างทันที

　　เขาสามารถจดจำวิชาและคุณสมบัติพิเศษของหอคอยหลิงหยุนได้พวกเขาสามารถเชื่อมต่อเต๋าเข้าด้วยกัน…

　　นอกจากนั้นเขายังนึกถึงวัตถุทรงกลมที่เฉียนยี่ทำลายไป

　　ดินแดนภูเขาและแม่น้ำ…

　　ฟางเจิ้งจือเชื่อว่ามันมีความเกี่ยวของกับดินแดนหลิงหยุน

　　ผสาน?

　　ผสานวิชาเต๋าอันหลากหลายให้กลายเป็นวิชาที่ทรงพลังมากขึ้น? 　　ฟางเจิ้งจือเองก็รู้จักวิธีเช่นนั้นชุดเกราะสีดำของเขาก็เกิดจากการผสานเต๋าหลายๆอย่างเข้าด้วยกัน แต่มันยังไม่สามารถอธิบายดินแดนหลิงหยุนได้

　　มันไม่ใช่แค่การผสาน…

　　ถ้าเป็นแค่การผสานจะต้องมีสิ่งกีดขวางระหว่างวิชาเต๋าที่ต่างกัน

　　เหมือนกับการผสานหินสองก้อนเข้าด้วยกันถ้าหินก้อนหนึ่งแข็งแกร่งเกินไป มันจะทำลายหินอีกก้อนหนึ่ง..

　　ยกเว้นมันจะผสานกันกลายเป็นหนึ่งเดียวได้อย่างสมบูรณ์

　　 เดี๋ยวนะ! 

　　 แบบนี้นี่เอง! 

　　หากให้อธิบายดินแดนภูเขาและแม่น้ำของเฉียนยี่มันคือการผสานวิชาเต๋ามากมายเข้าด้วยกันจนกลายเป็นหนึ่งเดียว

　　 กลายเป็นหนึ่ง! 

　　 แบบนี้นี่เอง!กลายเป็นหนึ่งเดียว 　　รวบรวมวิชาเต๋าทั้งหมดเพื่อสร้างวิชาเต๋าใหม่ขึ้นมา…

　　 อืม…มันไม่น่าจะเรียกว่าวิชาเต๋าใหม่ต้องบอกว่าเต๋าธรรมดานั้นรวมกันจนกลายเป็นวิชาเต๋าที่ยิ่งใหญ่! 

　　 ข้ารู้วิธีการทำงานของมันแล้ว! 

　　เขาเคยเชื่อว่าเขาสามารถแข็งแกร่งขึ้นได้โดยการเข้าใจเต๋าต่างๆให้มากขึ้นเขาพยายามทำความเข้าใจเต๋าให้มากขึ้นในทุกๆวัน

　　แต่มันช้าเกินไป

　　ที่สำคัญคือพวกเขาแทบไม่ค่อยมีโอกาสได้ใช้เต๋าอื่นๆเลยนอกจากเต๋าทั่วๆไปเช่น น้ำ ลม ไฟ

　　แม้เขาจะมีเต๋าจำนวนมากแต่มันก็ไม่ได้ทำให้เกิดประโยชน์อะไรกับเขา

　　นั่นคือสถานะปัจจุบันของฟางเจิ้งจือ

　　อย่างไรก็ตามถ้าเขาสามารถรวบรวมเต๋าอันหลากหลายให้กลายเป็นเต๋าเดียว มันจะช่วยแก้ปัญหาในตอนนี้ของเขาได้ จากเต๋าธรรมดาร่วมกันกลายเป็นเต๋าที่ยิ่งใหญ่ จากนั้นเต๋าที่ยิ่งใหญ่ก็รวมกันเป็นเต๋าสูงสุด จากนั้นก็กลายเป็นเต๋าไร้สิ้นสุด

　　แต่เขาก็ยังมีปัญหาอยู่อีกข้อเช่นกัน

　　เขาจะตั้งชื่อให้เต๋าไร้สิ้นสุดของเขายังไงดี?

　　เขาไม่รู้และยังไม่สนใจมันตอนนี้เพราะกว่าเขาจะถึงจุดนั้นได้ ต้องใช้เวลาอีกนาน

　　แต่เขาก็มั่นใจว่ามันเป็นหนทางที่ถูกต้อง

　　แม้เขาไม่รู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไงก็ตาม

　　ฟางเจิ้งจือเริ่มต้นด้วยน้ำแข็งและไฟ

　　ถ้าเขาทำได้มันต้องกลายเป็นเรื่องที่สุดยอดมากแน่นอน

　　เขาเรียกน้ำแข็งบนมือซ้ายอากาศเย็นจัดรวมอยู่ในมือซ้ายของเขาและในไม่ช้าก็กลายเป็นเกล็ดน้ำแข็ง

　　จากนั้นอากาศอันร้อนแรงก็รวมตัวกันที่มือขวาของเขาและกลายเป็นลูกบอลเพลิงเกือบจะทันที

　　จากนั้นเขาเริ่มกระบวนการ’ผสานกลายเป็นหนึ่ง’

　　ฟางเจิ้งจือปิดฝ่ามือทั้งสองข้างเขาด้วยกัน

　　จากนั้น…ไม่มีจากนั้น

　　นั่นเป็นเพราะเมื่อน้ำแข็งเข้าใกล้เปลวไฟมันก็ละลายทันทีแต่ฟางเจิ้งจือไม่ยอมแพ้ เขาพยายามอัดความเย็นเข้าไปเรื่อยๆ จนสุดท้าย

　　เกิดระเบิดขึ้น!

　　เกล็ดน้ำแข็งระเบิดขึ้นเนื่องจากความร้อนจัดมันกระเด็นใส่หน้าของเขาทันที ฟางเจิ้งจือไม่มีเวลาตอบสนองได้ทัน แต่เขาไม่สนใจ

　　 ข้ารู้แล้วมันยังมีช่องว่างระหว่างความฝันและความจริงอยู่ ข้าควรจะเริ่มจากอะไรที่ง่ายๆก่อน 

　　ฟางเจิ้งจือไม่ยอมแพ้เขาตัดสินใจ ลองอะไรที่ง่ายๆก่อน　　การรวมกันของลมและน้ำได้เป็นน้ำแข็งการรวมกันของไฟและหินได้เป็นลาวา?

　　ฟางเจิ้งจือเริ่มคิดถึงความเป็นไปได้ต่างๆเขาเริ่มทำการรวมเต๋าง่ายๆสองอย่างเข้าด้วยกัน จากนั้นก็กลายเป็น สาม สี่และห้าอย่าง

　　เขายังสามารถคิดถึงหลักการบางอย่างได้อย่างรวดเร็วเช่นเขาใช้เต๋าห้าธาตุ มันช่วยทำให้เขาสามารถผสาน เหล็ก ดิน ไม้ น้ำ ไฟ เข้าด้วยกันได้อย่างสมบูรณ์

　　หลังจากความพยายามครั้งแรกประสบความสำเร็จความพยายามครั้งที่สองของเขานั้นเร็วกว่ามากนอกจากนี้เขายังเข้าใจเพิ่มเติมเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างวิชาเต๋าที่ยิ่งใหญ่กับเต๋าธรรมดาทั่วไป

　　ส่วนใหญ่เต๋ายิ่งใหญ่ มักเป็นจุดกำเนิดของเต๋าธรรมดาทั่วไป พวกมันมีจุดกำเนิดเหมือนๆกัน

　　หลังจากความพยายามฟางเจิ้งจือประสบความสำเร็จในการทดลองติดกันหลายครั้ง　　เขาต้องการสร้างวิชาใหมโดยการผสมเต๋าที่ยิ่งใหญ่เขาด้วยกัน

　　…

　　15วันต่อมา

　　ดินแดนศักดิ์สิทธิ์,ภูเขาสวรรค์

　　เมื่อเทียบกับ15 วันที่ผ่านมา ภูเขาเซียนในวันนี้กลับเงียบสงบมาก อย่างน้อยที่สุดก็ไม่มีนกขนาดใหญ่บินอยู่บนท้องฟ้าอีกต่อไป แม้แต่สัตว์ร้ายตามข้างทางก็มีจำนวนลดลงมาก

　　แต่กลับมีกลินเลือดคละคลุ้งไปทั่วภูเขาแทน

　　สัตว์ร้ายจำนวนมากต้องตายลงเพราะการประชุมพันธมิตรสวรรค์

　　ในฐานะผู้ปกครองของโลกมนุษย์มีสิทธิ์ขาดการควบคุมอย่างสมบูรณ์ สัตว์ร้ายที่กล้ายืนขวางต้องเลือกว่าจะวิ่งหนีหรือตาย

　　นี่คือความจริงที่โหดร้าย

　　โชคดีที่สาวกที่ได้รับมอบหมาย’กวาดล้างป่า’ ไม่ได้หักโหมและทำลายทุกอย่างจนสิ้นซาก น้ำตกยังคงตั้งตระหง่าน กลิ่นดอกไม้ยังลอยโชยออกมา

　　บนยอดเขาที่จัดตั้งการประชุมนั้นเต็มไปด้วยผู้คกองทัพทั้งสี่อาณาจักรต่างจัดทัพอยู่รอบๆ รวมถึงคนของทั้งสี่สำนักด้วยเช่นกัน

　　แน่นอนว่าที่นั่งของทั้งห้าสำนักย่อมต่างจากคนอื่นพวกเขานั่งอยู่ระหว่างรูปปั้นหินทั้งห้าก้อนที่ต้งอยู๋รอบๆลาน

　　ในฐานะผู้จัดการประชุมศาลาเต๋าสวรรค์นั้นเดินทางมาถึงที่นี่เป็นกลุ่มแรก ถัดไปเป็นคนจากหุบเขาฟู่ซี่

　　นอกจากนี้ศาลาหยินหยางอีกสำนักที่มาตรงเวลา

　　เก้าอี้ด้านหน้าสุดมีอยู่สองตัววางไว้เคียงข้างกัน

　　คนทางด้านซ้ายสวมชุดดำและขาวสวมหน้ากากปิดบังหน้าคนที่อยู่ทางขวาสวมชุดกระโปรงสีเขียวและหมวกไผ่และผ้าปิดหน้าสีขาว

　　ไม่มีใครเห็นใบหน้าของพวกเขาได้ชัดเจนแต่ไม่มีใครสงสัยในตัวตนของพวกเขา

　　นั่นเพราะทุกคนรู้ว่าด้านซ้ายเป็นผู้นำของศาลาหยินหยางเต๋าฮุน ส่วนทางขวาเป็นเต๋าซิง

　　อย่างไรก็ตามคนที่ยืนอยู่ด้านหลังเขานั้นกลับดึงดูดความสนใจของทุกคน

　　เขานั่งอยู่ด้านหลังเต๋าซิงและเต๋าฮุน

　　กล่าวอีกนัยหนึ่งเขานั่งอยู่หน้าผู้อาวุโสของศาลาหยินหยาง

　　เขาเองก็ไม่เปิดเผยใบหน้าของตัวเองเช่นกัน

　　เขาสวมหน้ากากสีขาวดำเหมือนหยินและหยาง ดวงตาสีดำสนิทสามารถมองเห็นได้ผ่านรูบนหน้ากาก

　　 นั่นใคร? 

　　 เขานั่งอยู่หน้าพวกผู้อาวุโสทั้งหมด!  　　 แปลกมากข้าไม่เคยเห็นคนคนนั้นอยู่ในศาลาหยินหยางมาก่อน? หรือพวกเขาจะไปรับศิษย์ชั้นยอดมา? 

　　ทุกคนต่างคาดเดาและพูดคุยกันเบาๆอย่างไรก็ตามไม่มีใครกล้าที่จะถามเกี่ยวกับตัวตนของบุคคลนั้นเพราะพวกเขาเป็นศิษย์ของสำนักหรือนิกายเล็กๆเท่านั้น หากแม้แต่ห้าสำนักใหญ่ในแดนศักดิ์สิทธิ์เลือกที่จะเงียบ พวกเขาจะกล้าถามได้ยังไง?

　　……………………………………..