Gate of God – ตอนที่ 860 เปิดเผยตัวตน

　　 ใช่ท่านโม่พูดดถูก! 

　　 ใช่แล้วแม้เจ้าไม่อยากบอกชื่อจริง แต่อย่างน้อยไม่คิดจะให้พวกเราเห็นหน้าหน่อยหรือ? ไม่งั้นใครก็สามารถพูดได้ว่าตัวเองอายุสิบแปดและอยู่ในระดับเซียน แล้วกฎของพวกเราจะมีความหมายอะไร? 

　　 ผู้ที่อยู่ในระดับเซียนด้วยอายุสิบแปดปีไม่มีทางปกปิดตัวเองได้ตลอดหรอก! 

　　สิ่งที่โม่ฉานฉือพูดออกมานั้นตรงกับสิ่งที่ศิษย์จากสำนักอื่นๆคิดเซียนที่มีอายุสิบแปดปีไม่เคยปรากฎขึ้นมาก่อนในแดนศักดิ์สิทธิ์ แม้แต่ฟางเจิ้งจือผู้มีชื่อเสียงโด่งดังยังอยู่แค่ในระดับจิตุสูงสุดเท่านั้นก่อนที่เขาจะตายไป

　　 ตาเฒ่าโม่ท่านสงสัยคนของศาลาหยินหยางงั้นรึ? เต๋าฮุนลุกขึ้นถามอย่างสุภาพ

　　 ข้าไม่กล้าหรอกถ้าศิษย์ของเจ้าอายุสิบแปดปีจริง ข้าจะยอมขอโทษดีๆ ท่านเต๋า หรือว่าศิษย์ของท่านจะปกปิดบางอย่างเอาไว้ หรือว่า…หน้าตาของเขาจะน่าเกลียดมากเลยไม่กล้าแสดงใบหน้าที่แท้จริงให้พวกเราเห็น? โม่ฉานฉือหัวเราะเยาะอย่างเย็นชา

　　 ท่าน… ความโกรธเริ่มก่อตัวภายในใจของเต๋าฮุน

　　ศิษย์สำนักอื่นๆยังคงนิ่งเงียบแม้แต่มู่ฉิงเฟิงก็ไม่พูดอะไรออกมา ทุกคนต่างเต็มไปด้วยความสงสัย

　　 ซิวในเมื่อท่านโม่เต็มใจที่จะคุกเข่าขอโทษเจ้าทำไมเจ้าไม่ถอดหน้ากากออกหน่อยล่ะ?! เต๋าซิงลุกขึ้นและพูดด้วยน้ำสียงอันเย็นชา

　　 คุกเข่าขอโทษ? 

　　 ท่านโม่พูดอย่างนั้นงั้นรึ? 

　　 เจ้าจำได้ไหม? 

　　ทุกคนต่างแปลกใจเมื่อได้ยินคำพูดของเต๋าซิง

　　แม้แต่โม่ฉานฉือเองก็ตกตะลึงเช่นกัน　　แต่เขาก็สงบลงและเลือกเล่นไปตามน้ำอย่างรวดเร็ว

　　 หืมข้าอยากเห็นจริงๆว่าเด็กหนุ่มที่อายุแค่สิบแปดปีแต่อยู่ในระดับเซียนหน้าตาจะเป็นเช่นไร?  โม่ฉานฉือกัดฟัน ตอนนี้เขาถอยไม่ได้ เขาเป็นคนยกเรื่องนี้ขึ้นมา ถ้าเขาล้มเลิกตอนนี้ต้องเป็นที่หน้าขายหน้าแน่นอน

　　และแน่นอนถ้าเจ้าเด็กนั่นอายุสิบแปดจริงๆเขาก็จะกลายเป็นตัวตลกเช่นกันเขาต้องเดิมพันกับการตัดสินใจในครั้งนี้

　　โม่ฉานฉืออารมณ์ดีจนกระทั่งเด็กหนุ่มที่ใส่หน้ากากลายหยินหยางถอดมันออกเขาเริ่มรู้สึกกังวล

　　 กึก 

　　หน้ากากลายหยินหยางถูกถอดออกเผยให้เห็นใบหน้าอันเยาว์วัย แต่กลับแสดงความเย็นชาออกมาพร้อมกับดวงตาสีดำสนิท

　　 อะไรกัน?! โม่ฉานฉือแปลกใจ เด็กหนุ่มด้านหน้าเขาเยาว์ววัยมาก　　คนของศาลาเต๋าสวรรค์หอคอยหลิงหยุนรวมถึงนิกายเงาต่างตกตะลึงเช่นกัน

　　 เหยียนซิว?! 

　　 เป็นเหยียนซิว? 

　　 เป็นเขาจริงๆงั้นรึ?! 

　　ปิงหยางที่ยืนอยู่กับหอคอยหลิงหยุนก็จำเหยียนซิวได้เช่นกันแต่ตอนนี้เขากลับมีบรรยากาศที่แตกต่างออกไปจากเหยียนซิวที่นางรู้จัก

　　 เหยียนซิวไปอยู่กับศาลาหยินหยางได้ยังไง?ดูเหมือนเขาจะเป็นศิษย์ระดับสูงด้วย เกิดอะไรขึ้นกันแน่?  ปิงหยางกระพริบตาด้วยความสงสัยและตื่นเต้น

　　 มานี่สิเหยียนซิวให้ข้าดูว่าเจ้าอยู่ในระดับเซียนจริงๆหรือเปล่า? 

　　 ชื่อของเขาคือเหยียนซิวงั้นหรือ?เขาเป็นใครกัน? 

　　 ถ้าเขาเป็นเหยียนซิวที่ข้าเคยได้ยินจริงๆตอนนี้เขาน่าจะมีอายุแค่สิบแปดปีเท่านั้นเขาเป็นหลานของเหยียนเฉียนหลี่แห่งดินแดนเหลียงตะวันตก! 

　　 เป็นคนของอาณาจักรเซี่ยงั้นรึ?เป็นคนที่เดินทางในแดนศักดิ์สิทธิ์พร้อมกับฟางเจิ้งจือหรือเปล่า… 

　　 ใช่แล้วเหยียนซิวแก่กว่าฟางเจิ้งจือไม่กี่เดือนเท่านั้น แต่เขาพึ่งเข้าสู่ระดับจุติไม่ถึงครึ่งปีที่แล้ว… 

　　ศิษย์แต่ละสำนักต่างส่งเสียงพูดคุยแลกเปลี่ยนข้อมูลกัน

　　 เหยียนซิว?!เขาคือเหยียนซิวงั้นรึ?! สีหน้าของโม่ฉานฉือแย่ลงทันที

　　อายุสิบแปดปี!

　　อายุสิบแปดปีแต่อยู่ในระดับเซียน!

　　โม่ฉานฉือไม่อยากจะเชื่อความจริงตรงหน้าแต่เด็กหนุ่มตรงหน้าเขาคือเหยียนซิวจริงๆ

　　 เหยียนซิวงั้นรึ?ซิวเจ้ามาหาข้า… เหยียนเฉียนหลี่เตรียมจะพุ่งไปข้างหน้าทันที แต่เขากลับถูกหยุดไว้

　　 เฒ่าเหยียนมีบางอย่างผิดปกติ!  เซียนสวรรค์พักพิงกล่าวเตือนด้วยน้ำเสียงอันซับซ้อน

　　 มีอะไรงั้นรึ? 

　　 ถ้าเขาเป็นเหยียนซิวจริงๆคิดว่าเขาจะเมินเจ้างั้นหรือ? 

　　 นี่…เขาไม่มีทาง…เดี๋ยวนะซิวบอกว่าเขาอายุสิบแปดปี แต่ความจริงคือตอนนี้เขาอายุย่างเข้าสิบเก้าปีมาเดือนหนึ่งแล้ว? หรือเขาจะจำไม่ได้… 

　　 ใช่แล้วข้าเชื่อว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติกับความทรงจำของเหยียนซิว! 

　　 หมายความว่าเหยียนซิวจำข้าไม่ได้งั้นรึ? 

　　 น่าจะเป็นแบบนั้นรวมถึงด้วยนิสัยของเหยียนซิว เขาไม่มีทางเข้าร่วมกับศาลาหยินหยางแน่นอน  เซียนสวรรค์พักพิงตอบกลับอย่างมั่นใจ　　 ถ้าเป็นแบบนี้ข้าจะต้อง… เหยียนเฉียนหลี่พยายามเอามือของเฒ่าสวรรค์พักพิงที่จับไหล่เขาอยู่ออกไป

　　 เฒ่าเหยียนอย่ารีบร้อน! ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เราควรจะมีปัญหากับศาลาหยินหยาง มองในแง่ดี อย่างน้อยเหยียนซิวก็ยังมีชีวิตอยู่ใช่ไหม? ตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่พวกเราย่อมมีโอกาสช่วยเขาแน่นอน  เซียนสวรรค์พักพิงพยายามโน้มน้าวเหยียนเฉียนหลี่

　　 … เหยียนเฉียนหลี่เงียบไปชั่วครู่ก่อนจะพยักหน้า

　　 ข้าไม่คิดว่าเขาจะเข้าสู่ระดับเซียนได้ไวขนาดนี้หลานของเจ้าน่ากลัวมาก!  เซียนสวรรค์พักพิงเอ่ยออกมา

　　 ระดับเซียน…ข้าเองก็ไม่รู้จนไปดูใกล้ๆคลื่นพลังสีดำที่แผ่ออกมาจากตัวเขาดูเหมือนจะเป็นเต๋าอาชูร่า แต่มันก็ไม่ใช่!  เหยียนเฉียนหลี่ตอบกลับ

　　 ไม่ใช่เต๋าอาชูร่า?  　　 อืมมันดูเหมือน…อาชูร่าคลั่ง! แต่ตาของเหยียนซิวยังคงเป็นสีดำ มันไม่เหมือนว่าเขากำลังถูกควบคุมด้วยอาชูร่า  เหยียนเฉียนหลี่อธิบาย

　　 ไม่มีทางที่เหยียนซิวจะควบคุมอาชูร่าคลั่งได้งั้นหรือ? 

　　 อืมเท่าที่ข้ารู้ ไม่มีใครเคยทำได้มาก่อน แต่มันก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้!  เหยียนเฉียนหลี่ส่ายหัว ก่อนจะพยักหน้าแทบจะในทันที

　　 งั้นพวกเราคงต้องสังเกตุทุกอย่างให้รอบคอบก่อน! 

　　ด้านของศาลาหยินหยางสายตาของเต๋าซิงกำลังมองไปที่ฝั่งนิกายเงาเช่นกัน ริมฝีปากของนางขดเป็นรอยยิ้มภายใต้ผ้าปิดหน้า

　　 ข้าสงสัยจริงๆว่เต๋าฮุนใช้วิธีอะไรในการฟื้นคืนชีพเหยียนซิวแล้วทำให้เขาเข้าสู่ระดับเซียน? มู่ฉิงเฟิงไม่รู้ว่าตัวเองควรจะรู้สึกเช่นไรดี

　　 การที่เขายังมีชีวิตอยู่ฟางเจิ้งจือคงจากไปอย่างสงบแน่นอน… ฉือกูเหยียนไม่ได้ตอบมู่ฉิงเฟิง นางเพียงแค่มองไปที่เหยียนซิวและกล่าวออกมาเบาๆเท่านั้น

　　นางฉลาดพอที่จะเห็นว่าเหยียนซิวเปลี่ยนไปแต่นางก็ไม่ได้กล่าวอะไร เพราะเป็นอย่างที่เซียนสวรรค์พักพิงพูด การที่เหยียนซิวยังมีชีวิตอยู่ นั่นหมายถึงความหวังยังคงมีอยู่

　　…

　　ชื่อของเหยียนซิวถูกยืนยันจากคนรอบๆลานทันที

　　การเปิดเผยตัวของเขานำมาซึ่งความสุขและความเศร้า

　　คนที่ดีใจนั้นรวมถึงปิงหยางฉือกูเหยียน และคนจากนิกายเงา แม้เหยียนซิวจะไม่ตอบรับคำทักทายของปิงหยางแต่มันก็ไม่ได้ลดความตื่นเต้นของนางลงแม้แต่น้อย

　　สำหรับคนที่เศร้า…

　　โม่ฉานฉือกำลังตกที่นั่งลับาก

　　 ท่านโม่รออะไรอยู่ล่ะ? หรือว่าท่านจะกลับคำพูด? ข้าอยากเห็นจริงๆว่าท่านโม่จะทำยังไงหลังจากพลาดท่าเพราะความโง่ของตัวเอง!  เต๋าฮุนกล่าวด้วยดวงตาอันเป็นประกายและรอยยิ้มเยาะเย้ย

　　 เต๋าฮุนจะมากเกินไปแล้ว! 

　　 ท่านโม่ไปพูดตอนไหนว่าจะคุกเข่า?เป็นเจ้าที่พูดขึ้นมาเอง! 

　　 ใช่แล้วถ้าเจ้าจะให้ท่านโม่คุกเข่าต้องผ่านพวกเราไปให้ได้ก่อน! 

　　ศิษย์หุบเขาฟู่ซี่ไม่สามารถทนได้อีกต่อไปพวกเขาดึงดาบออกมาด้วยความโกรธ

　　 หุบเขาฟู่ซี่คิดจะกลับคำพูดหรือไงกัน?พวกเราศาลาหยินหยางก็ไม่กลัวที่จะสู้กับพวกเจ้าจนตัวตายหรอกนะ ฮ่าฮ่า! 

　　 พวกขี้ขลาดคิดว่าศาลาหยินหยางจะกลัวพวกเจ้าหรือไงกัน? 

　　 ใช่เข้ามาได้เลย! 

　　ศิษย์ของศาลาหยินหยางก็ดึงดาบออกมาเช่นกัน　　 หยุด! มู่ฉิงเฟิงไม่สามารถเงียบได้อีกต่อไป

　　 ท่านเต๋าข้าเชิญท่านมาที่นี่เพื่อพูดคุยปัญหาเกี่ยวกับโลกใบนี้ จากวันนี้ทั้งห้าสำนักต้องร่วมมือกัน ข้าหวังว่าท่านจะไม่สนเรื่องเล็กน้อยเหล่านี้และรับคำขอโทษจากท่านโม่แทนที่จะเป็ฯการคุกเข่า 

　　 ก็ได้ข้าไม่มีปัญหาการที่ท่านโม่เสียความน่าเชื่อถือไปก็เป็นเรื่องที่น่าพอใจแล้วไม่ใช่รึ? เต๋าฮุนกล่าวพร้อมนั่งลงจิบน้ำอย่างไม่ใส่ใจอะไรมากนัก

　　 เต๋าฮุนเต๋าซิง พวกเจ้าฝากไว้ก่อนเถอะ!  โม่ฉานฉือกัดฟันก่อนจะเดินตรงไหยังเหยียนซิวและก้มหัวให้เขา

　　 ข้าโม่ฉานฉือต้องขออภัยเหยียนซิวเป็นอย่างสูง! 

　　จากนั้นเขาก็เดินกลับไปนั่งที่ของตัวเองอย่างรวดเร็วเห็นได้ชัดว่าเขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก ใบหน้าของเขาเป็นสีแดงก่ำ　　 หึ! เต๋าฮุนคาดไว้แล้วว่าเรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้น โม่ฉานฉือผู้นำของหุบเขาฟู่ซี่จะยอมคุกเข่าต่อหน้าผู้คนมากมายได้ยังไง?

　　ถ้าเต๋าฮุนยังคงดึงดันมันจะไม่ได้เป็นแค่เรื่องเล็กๆอีกต่อไปอาจจะถึงขั้นมีคนบาดเจ็บล้มตาม

　　มู่ฉิงเฟิงส่ายหัวเบาๆกับฉากตรงหน้าเขาคุ้นชินกับความขัดแย้งของทั้งห้าสำนักดี

　　แต่ตอนนี้เป็นเวลาที่พวกเขาควรยุติเรื่องบาดหมางเหล่านั้นไปก่อนหลังจากที่ทุกอยางสงบลง มู่ฉิงเฟิงก็หันไปมองศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ที่ทำหน้าที่ดูแลการแข่งขันทันที

　　 ตอนนี้ตัวตนของเหยียนซิวได้ถูกเปิดเผยออกมาแล้วชัยชนะเป็นของศาลาหยินหยาง พวกเขาผ่านเข้ารอบสองได้ ต่อไปเป็นการต่อสู้ระหว่างหุบเขาฟู่ซี่และหอคอยหลิงหยุน!  ศิษย์คนนั้นรีบทำการประกาศทันที

　　 ท่านแม่ต่อไปเป็นข้างั้นรึ?  ปิงหยางหันไปมองเฉียนยู่ด้วยดวงตาอันสดใส　　 อืม เฉียนยู่ตอบกลับเบาๆขณะที่สายตาของนางยังคงมองไปที่เหยียนซิวที่กำลังเดินกลับไปนั่งที่

　　 เยี่ยมตาของข้าสักที!  ปิงหยางตื่นเต้นมากก่อนจะกระโดดเข้าไปในลานประลองอย่างไม่ลังเล นางสวมชุดเกราะสีแดงเพลิง ก่อนที่นางจะพลิกมือ หอกฉีหลินปรากฏขึ้นมาบนมือทันที

　　 ข้าปิงหยางจากหอคอยหลิงหยุนอายุสิบหกปี!