ประตูสีเขียวและสีดำเปิดออกอย่างสมบูรณ์
ภายในบานประตูสามารถมองเห็นจักรวาลอันกว้างใหญ่ได้
บรรยากาศอันทรงพลังถูกปลดปล่อยออกมาจากด้านใน
ประตู…เปิดออกแล้วจริงๆ?!
มันคือหินอะไรกันที่ร่วงลงมาจากประตู?
ทั้งเซียนและเหล่าศิษย์ต่างรู้สึกไม่สบายใจ
เปรียบเทียบกับด้านมนุษย์แล้วนั้นเหล่าราชาอสูรกลับเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
ฟุ้บ!หินยักษ์สีดำร่วงลงมาจากประตูเรื่อยๆ
ตูม!เสียงดังขึ้นเมื่อเห็นก้อนแรกตกลงถึงพื้นสร้างพร้อมกับสร้างหลุมขนาดใหญ่ขึ้นบนพื้น
หลังจากนั้นหินก้อนที่สองและสามก็ตกลงมา…
หินตกลงมาบนพื้นดินอย่างต่อเนื่องราวกับวันสิ้นโลก….
มันเป็นฉากที่ดูเกินจริงมาก
อย่างไรก็ตามมีสิ่งที่ดึงดูดสายตาของผู้คนยิ่งกว่ามันเป็นโลหะที่ปรากฎออกมาจากหินก้อนแรกที่แตกออก
โลหะสีดำที่มีรูปร่างคล้ายหมวกโบราณ
แกรก!
แกรก…
รอยแตกบนหินก้อนแรกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆถัดลงมาจากหมวกนักรบโบราณก็เป็นหน้าของคนที่มีสีดำเช่นกัน มันเป็นใบหน้าที่ปล่อยกลิ่นอายอันทรงพลังออกมา
อย่างไรก็ตามใบหน้านั้นกลับถูกปกคลุมด้วยฝุ่นสีดำไม่มีใครรู้ว่ามันเป็นรูปปั้นหรือใบหน้าของคนจริงๆ เมื่อหินเริ่มแตกออกมากขึ้นเรื่อยๆชุดเกราะและร่างกายส่วนบนก็ค่อยๆถูกเปิดเผยให้เห็นมาก จากนั้นก็ส่วนล่าง
มันเป็นรูปปั้นรูปปั้นของชายคนหนึ่ง!
รูปปั้นมีเกราะสีดำหนาปกคลุมด้วยฝุ่นหนาอีกชั้นหนึ่ง
มันดูทรงพลังมาก
แม้แต่ฟางเจิ้งจือยังต้องเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อ
ชายผู้ทรงพลัง?ชายคนนี้คงเป็นตัวตนอันทรงพลังของเผ่าปีศาจที่หยุนชิงวูพูดถึงใช่ไหม? ฟางเจิ้งจือคิดขณะจ้องรูปปั้นตรงหน้า
มีคนเคยกล่าวไว้ว่า’ควรฆ่าเมื่อมีโอกาส!’
ตามปกติฟางเจิ้งจือไม่ใช่คนที่กระหายการฆ่าฟันมากนักอย่างไรก็ตามถ้ารูปปั้นตรงหน้าตื่นขึ้นมาเขาสามารถจินตนาการได้เลยว่าอะไรจะเกิดขึ้น
ฟางเจิ้งจือเป็นคนที่เด็ดขาดมากเขาไม่คิดถึงผลลัพธ์ที่ตามมามากเกินไป เขาใช้เพียงสัญชาตญานของเขา
ตัวตนที่แข็งแกร่ง?
งั้นข้าจะลองแทงดูหน่อยละกันว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน?
ฟางเจิ้งจือแทงไปที่หน้าอกของรูปปั้นโดยไม่ลังเลขณะที่ทุกคนยังคงไม่ได้สติจากเรื่องที่ไม่คาดฝัน
ฉีก!ดาบไร้ร่องรอยส่องแสงสีม่วงและแทงไปที่หน้าอกของรูปปั้นทันที
…
…
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันจนทกคุนรวมถึงทุกฝ่ายไม่มีเวลาตั้งสติตอบโต้ได้ทัน
แต่ต่อให้พวกเขามีเวลาที่จะตอบโต้…
ดาบของฟางเจิ้งจือนั้นก็เร็วเกินกว่าที่พวกเขาจะหยุดได้
ตกใจหวาดกลัว มนุษย์ทุกคนราชาอสูรทุกตนรวมถึงเหล่าปีศาจอาวุโสต่างจ้องไปที่ฟางเจิ้งจือ
ไม่!!!! เสียงของไป่ฉือตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง
อารมณ์ของนางเต็มไปด้วยความซับซ้อน
อธิบายความรู้สึกของนางตอนนี้ง่ายๆคือราวกับไป่ฉือเลี้ยงดูฟูมฟักไก่ตัวหนึ่งเป็นอย่างดี อย่างไรก็ตามหลังจากที่มันถูกปล่อยไปนอกบ้านวันแรก มันกลับถูกฟางเจิ้งจือฆ่าตาย
หืมช่วยบอกให้ข้ารู้หน่อยว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหน? ฟางเจิ้งจือเมินเสียงร้องของไป่ฉือและมองไปที่คราบเลือดที่ก่อตัวขึ้นที่หน้าอกของรูปปั้น
ใช่แล้ว!
เขาแทงดาบเข้าไปจริงๆ!
แม้แต่ฟางเจิ้งจือยังสับสน
ไม่ใช่ว่าคนที่แข็งแกร่งจะมีชุดเกราะชั้นเยี่ยมใช้งั้นรึ?แล้วทำผิวของเขาถึงบอบบางขนาดนี้? ตัวตนในตำนานแต่กลับถูกดาบของเขาเจาะเข้าไปง่ายๆ?
ฟางเจิ้งจือมองรูปปั้นตรงหน้าด้วยความดูถูกเขารู้สึกว่าตัวเองประเมิณตัวตนในตำนานสูงส่งเกินไป หรือเขาอาจจะประเมิณความเชื่อมั่นของหยุนชิงวูสูงเกินไป
งั้นถ้าเขาจะแทงเข้าไปอีกสักสองสามทีคงไม่มีปัญหา
เมื่อคิดได้ฟางเจิ้งจือก็ลงมือทันที
เขาดึงดาบออกมาและแทงเข้าไปอีกครั้ง
คราวนี้เขาแทงหน้าอกด้านขวา
จากซ้ายไปขวาเผื่อชายตรงหน้าจะมีหัวใจสองดวง
เป็นไปได้อีกเหมือนกันที่เขาอาจจะใช้สมบัติป้องกันอยู่
ฉึก!ฟางเจิ้งจือดึงดาบออกและแทงเข้าไปในอกซ้ายอีกครั้ง
เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากหน้าอกของรูปปั้น สิ่งนี้ทำให้ไป่ฉือรวมถึงหยุนชิงวูที่ยืนอยู่ด้านหลังรูปปั้นมีสีหน้าเปลี่ยนไป
มันเป็นฉากที่ไม่มีใครคาดคิด
ประตูเทพเจ้าเปิดออกและหินก้อนใหญ่สีดำได้ตกลงมาจากท้องฟ้ามีรูปปั้นปรากฎขึ้นหลังจากก้อนหินแตกออก แน่นอนว่าเขาเป็นตัวตนอันทรงพลัง
ดังนั้น…
เขาควรจะฟื้นคืนชีพและฆ่าคนรอบๆในทันที
แต่เขากลับอยู่เฉยๆให้ฟางเจิ้งจือฆ่า?
ไม่มีใครเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นพวกเขาไม่อยากเชื่อว่าจะเกิดเรื่องไร้สาระแบบนี้ขึ้น
อย่างไรก็ตามฟางเจิ้งจือแทงดาบเข้าไปในรูปปั้นจริงๆแน่นอนว่ามันยังไม่จบ ฟางเจิ้งจือยังจะโจมตีต่อไป
ครั้งนี้เขาเล็งไปที่คอของรูปปั้น
การโจมตีแต่ละครั้งของเขาเล็งไปที่จุดตาย ฟางเจิ้งจืออยากจะบอกว่าทั้งหมดนี้มันเป็นเพราะหยุนชิงวู
เขาไม่มีทางเลือกนอกจากลองเสี่ยงดวงดู
เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองจะสามารถฆ่า’ตัวตนอันทรงพลัง’ได้
ฉึก!ดาบแทงทะลุคอของรูปปั้นได้อย่างง่ายดายเพราะไม่มีเกราะปกคลุม เสียงดังขึ้นอย่างชัดเจนจนทุกคนที่อยู่รอบๆได้ยิน
…
เขาตายแล้วจริงๆหรือ?!
เขาจะตายแบบนี้จริงๆเนี่ยนะ?
อะไรกัน…เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
หลังจากได้เห็นฟางเจิ้งจือแทงทะลุคอของรูปปั้นได้อย่างง่ายดายทุกคนต่างตกอยู่ในความสับสนโดยสมบูรณ์
เขาจะตายง่ายๆแบบนี้ได้ยังไง?
ถ้าอย่างนั้นอะไรคือเหตุผลที่เผ่าอสูรและเผ่าปีศาจต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการเปิดประตูเทพเจ้าทั้งสองบาน?
เพียงเพราะต้องการเรียกรูปปั้นพวกนี้ออกมา?
ทุกคนรู้สึกเหมือนตัวเองโดนฟ้าผ่าใส่หัวอย่างรุนแรงแม้แต่หนานกงเทียนที่เขาเองก็ต้องการเปิดประตูเทพเจ้าเช่นเดียวกันยังตกตะลึง
ทำไมตัวตนอันทรงพลังของเผ่าอสูรและปีศาจถึงไม่เคลื่อนไหว? ต่างจากคนอื่น หนานกงเทียนรู้ว่าอะไรอยู่ในประตูเทพเจ้า
อย่างไรก็ตามเขารู้จากบันทึกที่มีการสืบทอดกันเป็นการภายในตระกูลหนานกงเขาไม่เคยเห็นด้วยตาตัวเองจริงๆ
เขาพูดไม่ออกจริงๆ…
ก่อนหน้านี้เขามั่นใจว่าเมื่อเปิดประตูเทพเจ้าขึ้นมาตระกูลหนานกงจะกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง
เขายอมแลกทุกอย่างเพื่อเปิดประตูเทพเจ้าของเผ่ามนุษย์ออกมา
อย่างไรก็ตามตอนนี้ประตูเทพเจ้าของเผ่าพันธุ์ปีศาจและอสูรได้เปิดออก
ตัวตนทรงพลังในตำนานได้ลงมาที่โลก
แต่ทำไมพวกเขากลับดูไร้ประโยชน์ขนาดนี้?!
แม้แต่หนานกงเทียนก็ไม่สามารถเข้าใจได้
ฟุ่บ!ในตอนนั้นเองรูปปั้นก็ล้มลงฟาดพื้น
เลือดไหลออกจากอกด้านซ้ายและด้านขวาเช่นเดียวกับบริเวณลำคอสีแดงเปรอะเปื้อนดอกไม้ของต้นไม้เทพเจ้าก่อนที่ทุกอย่างจะกลับสู่ความสงบอีกครั้ง
จนสุดท้าย…
เขาไม่ได้เคลื่อนไหวแม้แต่น้อย
…
…
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นมากไปกว่าการได้เห็นชายที่แข็งแกร่งที่สุดปรากฎตัวและถูกแทงตายโดยฟางเจิ้งจือ
ถ้ามีอีกคนเขาก็จะตายด้วยวิธีเดียวกัน
ตาย!
เขาตายแล้วจริงๆหรือ?!
เหล่าศิษย์และราชาอสูรต่างตะลึงงันไม่สามารถหาคำอธิบายอารมณ์ของพวกเขาได้
นั่นเพราะคนที่แข็งแกร่งที่สุดตายแล้วจริงๆนอกจากนี้ยังเป็นความตายที่ไม่ทันได้หายใจแม้แต่ครั้งเดียว
เขาอ่อนแอขนาดนี้ได้ยังไง? ฟางเจิ้งจือจ้องมองที่รูปปั้นตรงหน้าและลืมหยุนชิงวูที่อยู่ไม่ไกลโดยสมบูรณ์
หยุนชิงวูจ้องมองรูปปั้นบนพื้นดินด้วยใบหน้าที่สง่างามเช่นเดิมไม่มีใครบอกได้เลยว่านางกำลังคิดอะไรอยู่ แต่ปากของนางอ้าแข็งค้างจนสามารถรู้ได้ว่านางเองก็ประหลาดใจเช่นกัน
ตาย?! …
ในตอนนี้ไม่มีเสียงใดๆดังขึ้นแม้แต่น้อยมีเพียงเสียงของสายลมที่พัดผ่านบนยอดเขาสวรรค์
บรรยากาศเงึยบสงบ
แม้แต่ไป่ฉือที่กรีดร้องบนท้องฟ้าก็ตกตะลึง
แม้ว่าแววตาสีเขียวเข้มยังคงส่องสว่างแต่นางก็นิ่งงันเช่นเดียวกับคนอื่นๆ
ความจริงแล้วไม่ใช่แค่นางคนเดียวที่นิ่งงัน
แม้แต่มู่ฉิงเฟิงโม่ฉานฉือ เฉียนยู่และหยานหยิงต่างก็ตัวแข็งค้างเมื่อจ้องมองไปยังรูปปั้นบนพื้น
สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องที่ไม่มีใครสามารถยอมรับได้
ความคาดหวัง?จบสิ้นลง?
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไปที่ใครจะสามารถตอบสนองได้ ชีวิต..ช่างมีแต่เรื่องไม่แน่นอน ในที่สุดฟางเจิ้งจือก็แหงนหน้ามองท้องฟ้าหลังจากผ่านไปสิบห้านาทีหรือมากกว่านั้น ดูเหมือนเขาจะเคยชินกับความรู้สึกนี้ดี
ชายที่แข็งแกร่งที่สุดก้าวออกมาจากประตูเทพเจ้าและถูกแทงตายอย่างงายดายโดยฝีมือของเขา หลังจากนี้จะมีสิ่งใดอีกบ้างที่เขาจะแทงไม่ได้
ไม่มี!
ความภาคภูมิใจที่กำลังทำให้ฟางเจิ้งจือรู้สึกเหมือนยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลก
……………………………………..
