Gate of God – ตอนที่ 976 ความร้อนที่พร้อมจะเผาไหม้

　　 ให้…ข้า? ฟางเจิ้งจือนิ่งอึ้งไปชั่วครู่ เขามองพื้นที่ปูด้วยหญ้าแห้งและหน้าของปิงหยางที่กลายเป็นสีแดง

　　เดี๋ยวก่อน!

　　ฉากตรงหน้าเขาเหมือนมีบางอย่างไม่ถูกต้อง!

　　เขาไม่ได้คุยเรื่องจริงจังกับปิงหยางอยู่งั้นหรือ?หรือท่าทีของเขาดูไม่จริงจัง?

　　นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?!

　　อะไรคือความหมายของคำว่า’แม้ข้าจะยังเด็ก แต่ถ้าเจ้าต้องการข้าก็จะให้เจ้า’? ฟางเจิ้งจือรู้สึกว่าโลกทั้งใบเปลี่ยนไปเกินกว่าที่เขาจะเข้าใจ

　　ยิ่งไปกว่านั้น…

　　เกิดอะไรขึ้นกับสมองของปิงหยาง?เขาออกจะเป็นสุภาพบุรุษขนาดนี้ นางกลับคิดว่าเขาเป็นคนแบบนั้นหรือไงกัน? 　　หืมม?ดูเหมือนช่วงห้าเดือนที่ผ่านมาปิงหยางจะโตขึ้นเล็กน้อย นอกจากขาที่ดูอุดมสมบูรณ์ขึ้น ส่วนอื่นก็ดูเหมือนจะ…

　　ฟางเจิ้งจือมองตั้งแต่หัวจรดเท้าของปิงหยางเปรียบเทียบกับการพบกันครั้งแรก ปิงหยางเปลี่ยนไปจริงๆ

　　ทั้งความเป็นหญิงสาวและเสน่ห์เย้ายวนที่เพิ่มขึ้นใบหน้าที่มีสีแดงอ่อนๆราวกับดอกท้อที่กำลังบาน

　　อึก!ฟางเจิ้งจือกลืนน้ำลายโดยไม่รู้ตัวและบังคับให้ตัวเองหยุดมองปิงหยาง จากนั้นเขาก็มองไปยังกองหญ้าแห้งด้านหลังเขา

　　เมื่อมองไปยังหนังสัตว์ที่เขานำมาจากดินแดนภูเขาทางใต้ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในใจของฟางเจิ้งจือ มันค่อนข้างน่าสนใจ…

　　หรือเขาควรตามน้ำไปดี?

　　แม้ว่ามันจะค่อนข้างแปลก…

　　ขณะที่ฟางเจิ้งจือกำลังจมอยู่ในความคิดปิงหยางที่ตอนแรกเขินอายกลับพูดออกมาด้วยความหวาดกลัวเล็กน้อย

　　 เจ้าไร้ยางอายเรายังไม่ได้แต่งงานกันเลย คนอื่นจะเข้าใจผิดและมองข้าในแง่ลบได้ พวกนั้นจะบอกว่าข้าไม่บริสุทธิ์และทำเรื่องที่ไม่เหมาะสม?  ขณะที่พูดปิงหยางก็มองฟางเจิ้งจือด้วยความคาดหวัง

　　ในขณะเดียวกันร่างของฟางเจิ้งจือสั่นสะท้านอย่างรุนแรง

　　ราวกับเปลวไฟที่กำลังลุกโชนแต่อยู่ดีๆกลับโดนน้ำเย็นเฉียบสาดใส

　　บัดซบ!

　　เขากำลังคิดเรื่องบ้าอะไรอยู่?!

　　อย่างแรกสุดคือปิงหยางอายุแค่สิบห้าปีห่างไกลจากคำว่าบรรลุนิติภาวะยิ่งไปกว่านั้นนึกถึงเรื่องที่ปิงหยางเคยป้องกันการโจมตีจากราชาอสูรให้เขา เขาจะทำเรื่องที่เป็นการทำร้ายนางได้ยังไง?

　　เขารู้ว่าปิงหยางกังวลแต่เขาจะปลอบนางยังไงดี? 　　อย่างที่ปิงหยางบอกพวกเขายังไม่ได้แต่งงานกันแล้วคนอื่นจะมองพวกเขายังไง?

　　บางทีถ้าเป็นโลกเก่าของเขาผู้คนอาจจะไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนักถ้าชายหญิงหลับนอนกันด้วยความรัก

　　อย่างไรก็ตามโลกนี้นั้นต่างออกไป

　　ยิ่งไปกว่านั้นปิงหยางเป็นเจ้าหญิงของอาณาจักรเซี่ยและเป็นนายน้อยของหอคอยหลิงหยุนเขาจะทำเรื่องแบบนี้กับคนที่มีสถานะสูงส่งแบบนั้นได้ยังไง?

　　เดี๋ยวก่อนมีอีกปัญหาหนึ่ง…

　　ปิงหยางอาจจะมีความต้องการตามธรรมชาติแต่เพราะตำแหน่งของนางทำให้นางต้องทำตัวให้สูงส่งตลอดเวลา แล้วนางจะเป็นยังไงหลังแต่งงาน?

　　ฟางเจิ้งจือไม่ได้มีประสบการณ์เรื่องนี้มากนักแต่เขาเคยได้ยินคนพูดไว้ว่าผู้หญิงบางคนก่อนแต่งงานนั้นเหมือนนกน้อย แต่หลังแต่งงานกลายเป็นเสือที่ดุร้าย　　 เจ้าไร้ยางอายทำไมเจ้าถึงไม่พูดอะไรเลย…เจ้าโกรธหรอ? จริงๆแล้วข้าก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ข้าเพียงแต่…ข้ารู้สึกว่า… ปิงหยางกังวลยิ่งขึ้นเมื่อเห็นฟางเจิ้งจือเงียบไป นางหายใจหอบถี่มากยิ่งขึ้นพร้อมกับเคลื่อนตัวเข้าหาฟางเจิ้งจือ

　　ขอบตาของฟางเจิ้งจือกระตุก

　　นั่นเพราะขณะที่นางเคลื่อนตัวเขาหาเขาปิงหยางเริ่มปลดกระดุมเสื้อของนางเผยให้เห็นชุดบางๆที่ซ่อนอยู่ด้านใน

　　และนางเตรียมจะถอดมันออก

　　 โอ้ย!นี่มันเรื่องบัดซบอะไรกัน?! นางเอาจริงงั้นรึ?!  ฟางเจิ้งจือลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินออกจากถ้ำไปทันที

　　ปิงหยางหยุดค้างอยู่กับที่นางดูตกใจ ไม่สบายใจและสับสน

　　บรรยากาศกลายเป็นอึดอัดทันที

　　เสียงหายใจอันหนักหน่วงสามารถได้ยินจากด้านในถ้ำแม้ไม่มีกองไฟอุณหภูมิภายในถ้ำก็สูงพอที่จะทำให้หน้าของใครคนหนึ่งไหม้ได้

　　จากนั้นฟางเจิ้งจือก็หันหลังกลับไป

　　เขาหันกลับไปพร้อมรอยยิ้มอันสดใสดวงตาของเขาเป็นประกายราวกับมีเปลวเพลิงเคลื่อนไหวอยู่

　　 ปิงหยางเจ้ารู้จักวิธีเต้นรำไหม? 

　　 เต้นรำ? ปิงหยางตกใจอย่างชัดเจน นางยังตั้งตัวไม่ทัน นางไม่เข้าใจว่าทำไมฟางเจิ้งจือถึงกล่าวเรื่องนั้นออกมาในสถานการณ์แบบนี้

　　อย่างไรก็ตามฟางเจิ้งจือกลับเริ่มสัมผัสร่างของนางจากใบหน้าและเลื่อนลง…

　　 แบบนี้…เข้าใจไหม? ฟางเจิ้งจือกล้าวพร้อมกับขยับร่างกาย

　　 นี่..นี่คือการเต้นรำงั้นหรือ? ปิงหยางเงียบไปสักพักก่อนจะถามออกมา

　　 อะไรเจ้าไม่รู้งั้นรึงั้นเพลงนี้ล่ะเจ้ารู้ไหม?…อันนี้ล่ะ เจ้ารู้ไหม?…เห้อ เจ้ามันน่าเบื่อจริงๆ!  ฟางเจิ้งจือพยายามทำท่าอื่นๆอีกสองสามครั้ง อย่างไรก็ตามเขาโบกมือด้วยความผิดหวังเพราะปิงหยางยังคงอยู่ในอาการงุนงง

　　ในที่สุดปิงหยางก็ได้สติจากความอายกลายเป็นความโกรธถึงขีดสุด

　　 ไร้ยางอาย!! 

　　 เอ๊ะเจ้าจะทำอะไร ต่อสู้กับข้างั้นรึ? ตัวเล็กๆของเจ้าคิดว่าจะเอาชนะข้าได้งั้นรึ? เจ้าไม่กลัวว่าข้าจะเผลอตบก้นของเจ้างั้นหรือ? 

　　 ไร้ยางอายที่สุดข้าจะฆ่าเจ้า!! 

　　ตึง!

　　ถ้ำที่ปิดอยู่ถูกเปิดออกทันที่ร่างสองร่างที่ต่อสู้กันกลิ้งออกมาจากถ้ำ

　　ตอนนี้เป็นเวลากลางคืนแล้ว

　　แสงสีเงินของดวงจันทร์ส่องกระทบร่างทั้งสองที่แนบชิดกันอยู่

　　 ปล่อย!อ้าปากของเจ้าออกเดี๋ยวนี้!  ฟางเจิ้งจือกล่าวพร้อมกับเส้นเลือดบนหน้าผากที่ปูดโปน　　นางกัดไหล่เขาอย่างแรงถ้าเขาไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธ ไหล่ของเขาคงขาดไปแล้ว

　　ขณะที่ฟางเจิ้งจือกัดฟันเพราะความเจ็บปวดปิงหยางก็อ้าปากของนางออกจากไหล่ และพุ่งมาที่ใบหน้าของฟางเจิ้งจือในทันที

　　 อื้ม… ฟางเจิ้งจือเบิกตากว้าง

　　เขารู้สึกถึงรสริมฝีปากเล็กๆบนริมฝีปากของเขาสมองของเขาพร่ามัวเล็กน้อย  บัดซบ! ข้าถูกบังคับทำแบบนี้อีกแล้ว?! 

　　ขณะที่ฟางเจิ้งจือกำลังจะโอบกอดปิงหยางนางกลับผละร่างของนางออกทันที

　　 หึเจ้าคิดว่าข้าจะชอบคนไร้ยางอายอย่างเจ้างั้นรึ? ถ้าเจ้าจะแต่งงานกับข้าอย่างน้อยเจ้าต้องมีวัง!  ปิงหยางทำหน้ามุ่ยพร้อมกล่าวออกมา

　　 วัง?เจ้าคิดจะให้กล้าชิงตำแหน่งจักรพรรดิมางั้นหรือ?  ฟางเจิ้งจือยิ้มอย่างชั่วร้าย

　　 กล้าดียังไง?!ถ้าเจ้ากล้าที่จะชิงตำแหน่งจากท่านพ่อ ข้าจะไม่ให้อภัยเจ้าเด็ดขาด อย่างไรก็ตามถ้าเจ้าจะไปบุกยึดจักรวรรดินักรบศักดิ์สิทธิ์หรืออาณาจักรแสงจันทร์นั้นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่วังต้องสวยกว่าของอาณาจักรเซี่ยนะ นอกจากนี้ข้ายังต้องการห้องนอนที่ตกแต่งด้วยไข่มุกเงางามและข้าต้องการผนังที่ประดับด้วยอัญมณีสีแดงหมื่นชิ้น! แล้วก็… 

　　 เชิญเจ้าตามสบายข้าจะไปแล้ว  ฟางเจิ้งจือกล่าวพร้อมเดินเข้าไปในป่า

　　 เดี๋ยวก่อนเฮ้…เจ้าไร้ยางอาย เจ้าจะไปที่ไหน?  ปิงหยางตามฟางเจิ้งจือไป

　　 เลิกตามข้าได้แล้ว 

　　 ไม่ข้าจะตามเจ้าไป! 

　　 ข้าไม่มีวังข้าไม่มีทั้งไข่มุก ไม่มีทั้งอัญมณีสีแดงหมื่นเม็ด! 

　　 เจ้ามี! 

　　 ไม่ข้าไปมีตอนไหนกัน? 

　　 เจ้ามีจริงๆ!ตราบใดที่เจ้าแต่งงานกับข้าท่านพ่อจสร้างวังให้เจ้าที่ตีนเขาคังหลิง และสร้างห้องที่มีไข่มุกกับอัญณีสีแดงหมื่นเม็ดให้! มันเป็นสินสอดทองหมั้นของข้า! 

　　 จริงรึ? 

　　 แน่นอนท่านพ่อย่อมให้ทุกสิ่งที่ข้าต้องการ! 

　　 ได้งั้นเจ้าก็สามารถตามข้ามาได้ 

　　 … ปิงหยางพูดไม่ออก  เจ้าไร้ยางอาย ถ้าท่านพ่อสร้างวังให้เจ้ารวมถึงห้องที่เต็มไปด้วยไข่มุกและอัญมณีสีแดง เจ้าจะแต่งงานกับข้าไหม? 

　　 ตอนนี้ตำแหน่งของฉือกูเหยียนคือรองหัวหน้าสาวใช้อุ่นเตียงให้ข้าเจ้าคิดว่าหลังจากเข้ามาในครอบครัวฟางแล้วตำแหน่งของเจ้าคืออะไร?  ฟางเจิ้งจือถามอย่างสบายๆ

　　 งั้น…ข้าก็จะเป็นสาวใช้อุ่นเตียงที่มีตำแหน่งรองจากพี่เหยียนหลังจากพี่เหยียนถูกเลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าข้าก็จะกลายเป็นรองหัวหน้าสาวใช้ไง ใช่ไหม?  ปิงหยางตอบอย่างจริงจังหลังจากคิดไปสักพัก

　　 เจ้าดูไม่เรื่องมากเท่าไรนัก? 

　　 แน่นอนข้าไม่ใช่คนแบบนั้นอยู่แล้วโดยเฉพาะกับพี่เหยียน…โอ้ใช่ พวกเรากำลังจะไปที่ไหนกัน? 

　　 หาหยุนชิงวู ฟางเจิ้งจือตอบ

　　 หาหยุนชิงวู?!เจ้า…เจ้าจะไปที่หนองน้ำยักษ์งั้นรึ? มันเป็นที่ที่อันตรายที่สุด ทั้งเผ่าอสูรและเผ่าปีศาจอยู่ที่นั่นมากมาย…ข้าได้ยินว่ามีราชาอสูรมากกว่าสิบตนและตัวตนระดับเทพเจ้าอย่างน้อยสามคน ยิ่งไปกว่านั้นจักรพรรดินีอสูรไป่ฉือก็อยู่ที่นั่น!  ปิงหยางพูดด้วยความแปลกใจกับคำตอบของฟางเจิ้งจือ

　　……………………………………..