[เผ่าพันธุ์] ก็อบลิน
[เลเวล] 5
[คลาส] ลอร์ด , หัวหน้ากลุ่ม
[ทักษะ] <
[การคุ้มครองจากพระเจ้า] เทพธิดาแห่งนรก อัลทีเซีย
[แอตทริบิวต์] ความมืด, ความตาย
[สัตว์เลี้ยง] โคโบลชั้นสูง (เลเวล 1) กัสต้า (เลเวล 1) ซินเธีย (เลเวล 1)
[สถานะผิดปกติ] <<เสน่ห์ของนักบุญ>>
◇◆◇
[ก็อบลิน] กิก้า
ก็อบลินที่อาศัยอยู่ผู้นำคนก่อนพ่ายแพ้ให้กับออร์ค แต่ปัจจุบันเขาเป็นก็อบลินที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาของผม เขาเป็นผู้ใช้หอก
[ก็อบลิน] กิกูว
อดีตผู้นำหมู่บ้าน เขาถูกกดดันเพื่อสละตำแหน่งให้กับผม เขาใช้ดาบยาวและค่อนข้างฉลาดถ้าเทียบกับก็อบลินแรร์ทั่วไป
[ก็อบลิน] กิกิ
เป็นที่รู้จักในฐานะผู้ฝึกสัตว์ เขาเลื่อนคลาสในหลังจากการล่ากวางเอเรล เป็นความสามารถที่ค่อนข้างหายากและเขาชอบที่จะใช้ขวาน
[ก็อบลิน] กิโก
ก็อบลินที่มีบาดแผลมากมายทั่วร่าง อาหารส่วนใหญ่มักถูกขโมยโดยเกรย์วูฟ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะติดตามผม เขาเป็นคนที่มีประสบการณ์มากที่สุดในหมู่พวกก็อบลินแรร์
[ก็อบลิน] กิซาร์
ดรูอิด (ก็อบลินแรร์) ผู้ใช้เวทย์ลม ที่เพิ่งเข้ากลุ่มมา
[ก็อบลิน] กิจิ
ก็อบลินแรร์ที่เลื่อนคลาส (ตอนที่ 37) จากการออกล่ากับกลุ่มของกิก้า
◇◆◇
ผมเพ่งสมาธิเพื่อดูค่าสถานะของตัวเอง
[ทักษะ] <> ความแข็งแกร่งของผู้ติดตามเพิ่มขึ้น เสน่ห์ที่มีต่อเผ่าเดียวกันเพิ่มขึ้น
[ทักษะ] <<ผู้ควบคุมแห่งปัญญา II>> เมื่อต่อสู้กับหัวหน้ากลุ่มอื่น พลังเวทย์เพิ่มขึ้น 20% ความเสียหายได้รับเพิ่มขึ้น 20% แลกกับความเสียหายที่ทำได้เพิ่มขึ้น 30%
<> มีทั้งผลดีต่อทั้งตัวผมเองและกลุ่ม มันหมายความว่า นอกเหนือจากความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นแล้ว การมีเสน่ห์จะหมายถึงการรับสมัครพรรคพวกได้ง่ายขึ้นด้วย
สำหรับ <<ผู้ควบคุมแห่งปัญญา II>> เป็นทักษะที่ให้ความรู้สึกว่า ถ้าไม่ฆ่าก็ถูกฆ่า
เป็นเรื่องจริงที่หากผู้นำกลุ่มทั้งสองสู้กัน สงครามจะจบได้ไวขึ้นโดยมีผู้เสียชีวิตลดลง
มันอาจจะใช้ได้แม้แต่ฝ่ายตรงข้ามที่เป็นมนุษย์
หลังจากตรวจสอบค่าสถานะของตัวเองเสร็จแล้ว ผมก็ไปดูลูกน้องว่าเป็นอย่างไรบ้าง ผมรู้สึกไม่ดีกับเรเชีย แต่ผมต้องให้เธอทำงานหนักสักพัก
เมื่อขบคิดกับตัวเอง ผมก็เดินออกไป
ผมหยุดสักครู่เพื่อดูหมู่บ้านหลังจากคืนที่ผ่านมา
“มันแย่มาก…” ผมพึมพำ
ผมได้ยินรายงานแล้วจากกิซาร์ แต่ก็อดที่จะประหลาดใจไม่ได้เมื่อเห็นความเสียหายด้วยตัวเอง แต่ถ้ามองในแง่ดีตอนนี้ภัยคุกคามทางทิศตะวันตกได้หายไปอย่างสิ้นเชิง
เมื่อภัยคุกคามจากทางตะวันตกหมดไป สิ่งเดียวที่ทำร้ายเราได้คือออร์คป่าและแมงมุมยักษ์ จะไม่มีการบุกรุกเข้ามาในหมู่บ้านอีกต่อไป นี่เป็นความจริงที่ควรค่าแก่การยินดี
เมื่อมีสถานที่ปลอดภัยให้กลับ มันทำให้ผมตัดสินใจได้ง่ายขึ้น
นี่เป็นค่าใช้จ่ายที่สูงสำหรับมัน แต่ผมต้องได้รับอะไรบางอย่างเป็นสิ่งตอบแทนด้วย
ในขณะที่ผมบังคับตัวเองให้เห็นด้วยกับแนวความคิดนั้น ผมยังคงตรวจสอบสถานการณ์ของหมู่บ้านต่อไป
“ราชา”
คนที่เรียกผมคือก็อบลินผิวสีฟ้า
“ลอร์ดกิโกเลื่อนคลาสแล้ว”
คนที่คุกเข่าต่อหน้าผมคืออดีตผู้นำของหมู่บ้าน กิกูว
ในการต่อสู้ครั้งก่อน เขารับหน้าที่เป็นมือขวาของผม ในฐานะอดีตผู้นำหมู่บ้าน เขาสามารถตัดสินใจได้ดีในการออกคำสั่ง เขาจึงเป็นก็อบลินที่มียศสูงสุดถัดจากผม
“นอกจากนี้ยังมีคนอื่น ๆ ที่เลื่อนคลาสเป็นก็อบลินแรร์ ท่านต้องการพบพวกเขาหรือไม่? ” เขาถาม
พวกเขาคือสิ่งที่เราได้รับเพื่อแลกกับก็อบลินทั้ง 20 ชีวิตที่จากไป …ผมต้องไปดูพวกเขา
“งั้นไปกันเถอะ” ผมสั่ง
“ตามที่ท่านต้องการ” กิกูวตอบ
จากรายงานของกิกูว คนที่เลื่อนคลาสกลายเป็นก็อบลินชั้นสูงคือกิโก ในขณะที่มีจำนวนก็อบลินแรร์เพิ่มขึ้นอีก 6 ตัว
ผมยังต้องคิดชื่อพวกเขาอีก นี่เป็นเรื่องที่น่าปวดหัว
“ท่านมีคำแนะนำอะไรอีกบ้างเกี่ยวกับก็อบลินที่พัฒนาขึ้น?”
ใช่แล้ว …คงจะสบายขึ้นหากเราได้ไปดูด้วยกัน นอกจากนี้ผมจำเป็นต้องตรวจสอบอย่างละเอียด เพื่อที่ผมจะรู้ว่าผมจะใช้ประโยชน์จากมันอย่างไร
“งั้นก็ไปเรียกกิโกมา” ผมสั่ง
“แล้ว…” ดูเหมือนว่าเขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง
“ยังมีอะไรอีกไหม?” ผมถาม
“ไม่…ไม่มีอะไร”
หลังจากส่งกิกูวออกไปแล้ว ผมก็ยังคงเดินไปรอบ ๆ หมู่บ้าน
◇◆◆
หลังจากรอไม่นานนัก เมื่อผมกลับไปที่บ้านกิโกก็มาหา
ผมดูค่าสถานะของกิโก
[เผ่าพันธุ์] ก็อบลิน
[เลเวล] 1
[คลาส] ชั้นสูง, ผู้นำหน่วยย่อย
[ทักษะ] <<ความชำนาญการใช้ดาบ B->> <<ชายผู้สร้างตัว>> <> <> <<จิตวิญญาณของนักรบ>>
[การคุ้มครองจากพระเจ้า] เทพดาบ (รา บารูซ่า)
[แอตทริบิวต์] ไม่มี
ทักษะการใช้ดาบของเขาค่อนข้างดี นี่ขนาดเขาเป็นแค่ก็อบลินชั้นสูง สักวันหนึ่งเขาคงเหนือกว่าผมเมื่อเขาวิวัฒนาการ
<<ชายผู้สร้างตัว>> ทำให้การเจริญเติบโตของคุณต้องใช้เวลาพอสมควร แต่ในการแลกเปลี่ยน คุณจะได้รับผลตอบแทนพิเศษเมื่อเลื่อนคลาส
<> สามารถตรวจสอบอัตราคริติคอลของคู่ต่อสู้และทำให้อัตราคริติคอลของศัตรูลดลง 30% ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อต่อสู้กับศัตรูที่อยู่แนวหน้า ความแข็งแกร่งทางกายภาพเพิ่มขึ้น 10% ความคล่องตัวเพิ่มขึ้น 10% และความเสียหายได้รับลดลง 20%
<> เพิ่มเสน่ห์ที่มีต่อก็อบลิน 20%
<<จิตวิญญาณของนักรบ>> เป็นทักษะที่เหมือนกับกิก้า
สิ่งที่ผมสนใจมากที่สุดก็คือ [การคุ้มครองจากพระเจ้า] ของเขา นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นก็อบลินตัวอื่นที่ไม่ใช่ผมซึ่งได้รับการคุ้มครองจากพระเจ้า กการคุ้มครองจากพระเจ้าของเขามาจากเทพดาบ (รา บารูซ่า)
[การคุ้มครองจากพระเจ้า] เทพดาบ (รา บารูซ่า)
สนับสนุนการเติบโตของนักดาบ หากผู้รับการคุ้มครองจากเทพองค์นี้สามารถเข้าถึง <<ความชำนาญการใช้ดาบ A +>> การได้รับทักษะ <>
การใช้อาวุธอื่นที่ไม่ใช่ดาบจะทำให้ผู้ใช้สูญเสียการคุ้มครองจากพระเจ้า
หลังจากเห็นค่าสถานะของกิโก ผมก็เริ่มคิดหาวิธีที่จะใช้ประโยชน์สูงสุดจากมัน
กิกูวยังได้รับตำแหน่ง “ผู้นำหน่วยย่อย” หลังเลื่อนคลาส แต่ความประทับใจที่กิโกมอบให้นั้นแตกต่างออกไป
กิกูวเป็นประเภทที่จะนำก็อบลินตัวอื่น ๆ ด้วยทักษะ ในขณะที่กิโกจะชักนำผู้อื่นผ่านทางเสน่ห์ของเขา วิธีการของกิกูวนั้นละเอียดอ่อนกว่า แต่ก็มีหลายกลุ่มที่ชื่นชมกิโก
เกี่ยวกับทักษะ <<ชายผู้สร้างตัว>> ผมสามารถใช้ประโยชน์จากมันได้มากที่สุด ตราบเท่าที่เขาต่อสู้เคียงข้างกับผมในแนวหน้า ยิ่งมีทักษะที่สามารถตรวจสอบอัตราคริติคอลของคู่ต่อสู้ได้ ดังนั้นการแพ้คู่ต่อสู้ที่อ่อนแอกว่าจึงไม่น่าจะเกิดขึ้น
ถูกต้อง …หากผมจะใช้เขาเป็นแนวหน้า
“กิโก เจ้าทำหน้าที่ได้อย่างยอดเยี่ยมในการต่อสู้ครั้งนี้ เพื่อเป็นรางวัล ข้าจะมอบดาบเล่มนี้ให้แก่เจ้า”
ผมหยิบดาบที่ได้รับมาจากออร์ค จากนั้นก็ยื่นมันให้กับกิโก
“ขออภัย แต่ … “
ในขณะที่เขายังคงคุกเข่าและก้มหน้าลง กิโกก็ส่ายหัว
“ข้าใช้ดาบโค้งมากกว่าดาบตรง”
“เป็นความผิดข้าเอง ใช่แล้ว …เทพดาบคอยดูแลเจ้าอยู่”
ถ้าอย่างนั้นผมควรให้อาวุธชนิดเดียวกันกับเขา
สำหรับเขาที่ได้รับการคุ้มครองจากพระเจ้า การขัดเกลาเทคนิคของเขามาจากดาบโค้ง ดังนั้นมันคงไม่แปลก หากเขาจะไม่ต้องการใช้อาวุธอื่นแม้ว่ามันจะเป็นดาบด้วยกันก็ตาม
สำหรับผม ผมจะเกลียดตัวเองมาก หากทำให้เขาสูญเสีย [การคุ้มครองจากพระเจ้า]
ผมหยิบดาบโค้งที่ยังคงสภาพดีออกมาและมอบให้กับกิโก
“ขอขอบคุณ!”
เมื่อกิโกยอมรับดาบโค้งอย่างมีความสุข ก็อบลินอาวุโสจึงสั่งให้ก็อบลินคนต่อไปเข้ามา คราวนี้เขาเป็นก็อบลินแรร์
“ก็อบลินตัวต่อไปสามารถเอาชนะออร์คได้ถึงสามตัว แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงก็อบลินธรรมดาก็ตาม”
ออร์คสามตัว?
เป็นไปไม่ได้
“ขออนุญาต”
ก็อบลินที่เข้ามาเป็นก็อบลินแรร์ที่มีขนาดใหญ่กว่ากิโกและกิกูว
[เผ่าพันธุ์] ก็อบลิน
[เลเวล] 1
[คลาส] แรร์
[ทักษะ] <<คำรามอย่างรุนแรง>> <<ขว้างปา>> <<ความชำนาญการใช้หอก>> <<ฆ่าทันที>> <>
[การคุ้มครองจากพระเจ้า] เทพเจ้าผู้บ้าคลั่ง (ซู โอรุ)
[แอตทริบิวต์] ไม่มี
ถ้าจำไม่ผิด นี่น่าจะเป็นก็อบลินเกิดใหม่ หลังจากที่ผมกลายเป็นหัวหน้า
แต่ใบหน้าของก็อบลินตัวนี้แตกต่างจากก่อนสงครามอย่างสิ้นเชิง ใบหน้าที่เคยสงบนิ่งได้หายไป เขาได้รับบาดเจ็บจากสงครามและถูกแทนที่ด้วยใบหน้าที่มีแต่บาดแผล สายตาของเขาที่บิดเบี้ยวไปด้วยความเกลียดชังมองใส่ผมอย่างรุนแรงราวกับว่าผมคือศัตรู
ผมเพ่งสมาธิเพื่อดูทักษะของก็อบลินตัวนี้
<<ฆ่าทันที>> เล็งไปที่เป้าสำคัญของศัตรู
<> เนื่องจากได้รับความคุ้มครองจากเทพเจ้าผู้บ้าคลั่ง (ซู โอรุ) จึงไม่สามารถใช้ทักษะใด ๆ แต่ในการแลกเปลี่ยนความแข็งแกร่งทางกายภาพเพิ่มขึ้น 40% ความคล่องตัวเพิ่มขึ้น 40% และความเสียหายที่ได้รับลดลง 40% สถานะผิดปกติจะถูกยกเลิก
การปกป้องจากพระเจ้าองค์นี้ไม่แข็งแกร่งเกินไปเหรอ?
แม้จะไม่ได้ตรวจสอบการคุ้มครองจากพระเจ้าของตัวเอง แต่ผมก็รู้ว่าการคุ้มครองจากพระเจ้าโดยทั่วไปจะให้ผลข้างเคียงบางอย่างเพื่อแลกกับพลังอย่างเท่าเทียม ในกรณีของกิโกเขาโหยหาดาบมากจนขัดต่อความต้องการของผม ในกรณีของเรเชีย เธอสามารถถูกยึดครองโดยเทพธิดาของเธอ …และอื่น ๆ
อืม …ผมสงสัยว่าก็อบลินตัวนี้ สภาพจิตใจของเขาน่าจะได้รับอิทธิพลจากเทพเจ้าที่ให้ความคุ้มครองอยู่
ขณะที่ผมรู้สึกเห็นใจเนื่องจากสถานการณ์ของเราคล้ายคลึงกัน ผมจึงถามคำถามเขาไปสองสามข้อ จากนั้นผมก็กำลังจะตั้งชื่อให้เขาว่า …
“หัวหน้าได้โปรด…ให้ข้าออกล่า…ได้โปรด…ไปด้วยกัน”
แม้ว่าจะไม่ได้เปิดใช้งานทักษะดวงตาของงูสีชาด แต่ผมก็รู้ดีว่า <> กำลังทำงานแล้ว แต่สำหรับเขาที่เปิดใช้งานมันด้วยตัวเองหรือไม่ ผมไม่ทราบ
“เอาล่ะ”
ถ้าผมปล่อยก็อบลินตัวนี้ไว้แบบนั้น เขาอาจจะเป็นอันตรายต่อฝูง
ผมต้องช่วยเขา
ในที่สุดผมก็ได้รับกองกำลังดี ๆ มาสักคน มันน่าเสียดายถ้าผมต้องสูญเสียเขาไป
“การพูดคุยของเราจะจบแล้ว ส่วนที่เหลือ …ข้าจะจัดการต่อในวันพรุ่งนี้”
เมื่อผมประกาศดังนั้น ก็อบลินอาวุโสจึงออกไปพร้อมกับก็อบลินที่ถูกเทพเจ้าผู้บ้าคลั่งกลืนกิน
◆◇◇◆◆◇◇◆
หมายเหตุของผู้แต่ง:
ชะตากรรมของกิก้าจะเปิดเผยในบทต่อไป
◆◇◇◆◆◇◇◆
อ่านนิยายล่วงหน้าได้ที่เพจ Koel-Translate นิยายแปล
