[เผ่าพันธุ์] ก็อบลิน
[เลเวล] 8
[คลาส] ลอร์ด , หัวหน้ากลุ่ม
[ทักษะ] <
[การคุ้มครองจากพระเจ้า] เทพธิดาแห่งนรก อัลทีเซีย
[แอตทริบิวต์] ความมืด, ความตาย
[สัตว์ใต้บังคับบัญชา] โคโบลชั้นสูง (เลเวล 1) กัสต้า (เลเวล 20) ซินเธีย (เลเวล 20) บุย (เลเวล 36)
◇◆◇
[ก็อบลิน] กิก้า
ก็อบลินที่อาศัยอยู่ผู้นำคนก่อนพ่ายแพ้ให้กับออร์ค แต่ปัจจุบันเขาเป็นก็อบลินที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาของผม เขาเป็นผู้ใช้หอก
[ก็อบลิน] กิกูว
อดีตผู้นำหมู่บ้าน เขาถูกกดดันเพื่อสละตำแหน่งให้กับผม เขาใช้ดาบยาวและค่อนข้างฉลาดถ้าเทียบกับก็อบลินแรร์ทั่วไป
[ก็อบลิน] กิกิ
เป็นที่รู้จักในฐานะผู้ฝึกสัตว์ เขาเลื่อนคลาสในหลังจากการล่ากวางเอเรล เป็นความสามารถที่ค่อนข้างหายากและเขาชอบที่จะใช้ขวาน
[ก็อบลิน] กิโก
ก็อบลินที่มีบาดแผลมากมายทั่วร่าง อาหารส่วนใหญ่มักถูกขโมยโดยเกรย์วูฟ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะติดตามผม เขาเป็นคนที่มีประสบการณ์มากที่สุดในหมู่พวกก็อบลินแรร์
[ก็อบลิน] กิซาร์
ดรูอิด (ก็อบลินแรร์) ผู้ใช้เวทย์ลม ที่เพิ่งเข้ากลุ่มมา
[ก็อบลิน] กิจิ
ก็อบลินแรร์ที่เลื่อนคลาส (ตอนที่ 37) จากการออกล่ากับกลุ่มของกิก้า
[ก็อบลิน] กิโด
ดรูอิดผู้ใช้เวทย์ลม
[ก็อบลิน] กิจี
ก็อบลินแรร์จากกลุ่มของกิกูว เขามีทักษะ <<ดวงตาที่เปิดกว้าง>> ซึ่งทำให้เขาสามารถเห็นจุดอ่อนของคู่ต่อสู้
[ก็อบลิน] กิด้า
ก็ก็อบลินแรร์จากกลุ่มของกิก้า เขามีทักษะที่โดดเด่นอย่าง <<ความรู้เกี่ยวกับหอก>> และ <<ดื้อรั้นอย่างไม่มีเหตุผล>>
[ก็อบลิน] กิซู
ก็อบลินแรร์ผู้ถูกเทพเจ้าผู้บ้าคลั่ง (ซู โอรุ) คุ้มครอง มีทักษะ<< Mad Dog >>
◇◆◇
หลังจากเห็นก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์ ผมก็สั่งให้พวกเขาไล่ตาม
“กิซาร์ พาก็อบลินครึ่งหนึ่งไล่ตามศัตรูที่เหลือไป!”
“กิจี กิซูและกิโด พวกเจ้าก็เช่นกัน”
ภายในถ้ำมีขนาดกว้างไม่ซับซ้อน ในถ้ำขนาดเล็กอีกจำนวนหนึ่งที่ใช้เก็บอาหาร อาวุธและชุดเกราะ
หลังจากที่เราควบคุมถ้ำส่วนใหญ่ได้สำเร็จ ก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์ก็วิ่งหนีไปด้านหลัง ผมจึงสั่งให้คนของผมไล่ตาม
ก็อบลินชั้นสูงทั้งสองคือกิกูว เวอร์เบนาและกิโก อะมัทสึกิ คอยเฝ้าอยู่ข้างหลังเพื่อทำลายสิ่งที่เหลืออยู่ในถ้ำ
ก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์จำนวนหนึ่งปรากฏขึ้น ผมจึงฟันมันด้วยไอเอิร์นเซคัน
“ต่อไป”
หลังจากที่ผมกวาดก็อบลินเผ่าเกิร์ดในคลังอาวุธเสร็จแล้ว ผมก็มุ่งหน้าไปยังถ้ำถัดไป
“กูวรูววว!”
ผมฆ่าศัตรูที่หลบหนีด้วยการโจมตีครั้งเดียว แล้วผมก็เข้าไปข้างใน
“อืม …”
ข้างในมีก็อบลินเด็กและก็อบลินเพศเมียของเผ่าเกิร์ดการ์
“ถ้าเจ้าไม่ขัดขืน ข้าจะไม่ฆ่าเจ้า” ผมบอกพวกเขา
ก็อบลินตัวเมียมีค่ามากไม่ว่าจะมาจากเผ่าไหน นอกจากนี้เผ่าเกิร์ดการ์จะกลายเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของผม หากความสามารถในการสืบพันธุ์ของพวกเขาได้รับผลกระทบ มันต้องใช้เวลานานขึ้น กว่าที่พวกเขาจะกลายเป็นส่วนหนึ่งในกองกำลัง
ถึงก็อบลินสามารถสืบพันธุ์ได้อย่างรวดเร็ว แต่ก็ยังต้องใช้เวลากว่าก็อบลินจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ และยิ่งต้องใช้เวลามากเมื่อพวกเขากลายเป็นนักรบ
ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องฆ่าก็อบลินตัวเมียและเด็ก
นอกจากนี้ผมยังไม่มีอารมณ์จะฆ่าก็อบลินเผ่าเกิร์ดที่อ่อนแอและสั่นกลัว
“ราชา” กิโกที่กำลังค้นหาห้องอื่น เดินมาหาผมขณะสะบัดใบดาบโค้งที่เปื้อนเลือด “เราควบคุมถ้ำอย่างสมบูรณ์ ห้องนี้เป็นห้องสุดท้าย”
“ข้าเข้าใจแล้ว” ผมตอบ “ถ้าอย่างนั้นข้าขอสั่งเจ้า กิโก อะมัทสึกิ”
ผมมองไปยังก็อบลินที่คุกเข่า
“ในห้องนี้มีก็อบลินเด็กและก็อบลินเพศเมียของเผ่าเกิร์ดการ์ ด้วยนามของราชา ข้าขอสั่งให้เจ้าดูแลความปลอดภัยของพวกเขา จงปกป้องก็อบลินเหล่านี้”
“ตามที่ท่านต้องการ”
ผมออกจากกิโกที่คุกเข่าไปนอกถ้ำ
“กิลมิ!”
เราได้ล้อมถ้ำด้วยพลธนูของกิลมิ เพื่อป้องกันไม่ให้การต่อสู้กระจายไปในวงกว้าง แต่พวกเขาไม่สามารถจัดการได้ทั้งหมดเพราะจำนวนที่มากเกินไป
“เรากำลังไล่ตามก็อบลินเผ่าเกิร์ดที่กำลังวิ่งหนีไป ตามข้ามา!”
“ตามท่านสั่ง”
“กิกูว เวอร์เบนาไปข้างหน้าเพื่อเปิดเส้นทาง! กิกิ กิจิไปด้านข้าง! “
ก็อบลินชั้นสูงที่เชี่ยวชาญในการประสานงาน กิกูวทำหน้าที่เป็นแนวหน้า ทางด้านขวาคือผู้ฝึกสัตว์อสูรกิกิที่ขี่ดับเบิ้ลเฮด ทางซ้ายคือกิจิที่ซ่อนตัวอยู่ เช่นนี้เราเดินตามทางที่คิดว่าก็อบลินเผ่าเกิร์ดจะหนีไป
“ราชา ก็อบลินเผ่าเกิร์ดน่าจะไปทางใต้”
“ทางใต้?”
“พวกเขาอาจมุ่งหน้าไปที่หมู่บ้านเผ่าพาราดัว”
กิลมิแนะนำ หมู่บ้านเผ่าพาราดัวสะท้อนภายในตาของนักธนูตัวเล็กคนนี้ การจ้องมองของเขาทั้งมั่นคงและแน่วแน่
“ได้ เราไปทางใต้กัน”
กิกูว เวอร์เบนาดูเหมือนจะได้ยินคำสั่งของผม ในขณะที่เขาเปลี่ยนทิศทางเล็กน้อย
◇◇◆
หลังจากได้รับคำสั่งของราชา กิซาร์จึงนำฝูงไล่ตามก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์ไป ด้วยขนาดของพวกมันทำให้ง่ายในแกะรอย
ในขณะที่พวกเขาไล่ตามก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์ กิซาร์ก็ยิงเวทย์ของเขาไปอย่างไม่ลดละ ขณะที่กิโดคอยโจมตีไปที่ขาด้วยเวทย์ลม พวกมันที่ล้มลงจึงถูกจัดการโดยกิจีและกิซูตามลำดับ
พวกเขาล่าราวกับว่าพวกมันเป็นฝูงแกะ
อย่างไรก็ตามจำนวนมากที่เกินไปทำให้ไม่สามารถจัดการได้ทั้งหมด
“มุ่งหน้าสู่ทุ่งหญ้า”
ขณะที่พวกเขาไล่ตามไปเรื่อย ๆ ก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์ก็มารวมกลุ่มกัน กิซาร์จึงสั่งคนของเขาให้ฆ่าก็อบลินทุกตัวในระยะสายตา
อีเธอร์ของกิซาร์ลดต่ำลง แม้ว่าเขาจะรู้สึกอ่อนเพลียจากความมึนเมาในการฆ่า แต่พวกเขาก็ยังไล่ล่าต่ออีกครึ่งวัน
“หยุดไล่ตาม” กิซาร์สั่งให้ทั้งฝูงหยุดลง ภายในกลุ่มสามารถมองเห็นก็อบลินที่มีลมหายใจขาดห้วง
“เท่านี้เราก็ไปได้แล้ว” กิซาร์พึมพำ
ในช่วงเวลานั้นมีกลิ่นที่แตกต่างจากก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์ลอยมาที่จมูกของเขา
“หือ …?”
แต่สิ่งที่ได้ยินคือเสียงลมที่กระทบต้นไม้
กิซาร์รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ในทันทีที่เขาพยายามสั่งให้ก็อบลินถอยกลับ ก็มีร่างขนาดใหญ่กระโดดออกมาจากพุ่มไม้
“ชิ…พวกเผ่าพาราดัว!?”
มันเป็นเสือโคร่งสีดำเหลืองขนาดใหญ่ ผู้ขี่มันคืออลูฮาลิฮาลของเผ่าพาราดัวที่กำลังถือหอก
“ตายซะ ไอ้สารเลว!”
โดยไม่ให้พักหายใจ เขายังคงรักษาท่าทางและฟาดฟันด้วยหอก
“Grr …”
กิซาร์กระโดดถอยหลัง แต่อลูฮาลิฮาลไม่ยอมปล่อยเขาไป
“ไร้เดียงสา”
ในขณะที่กิซาร์ถอยหลัง อลูฮาลิฮาลก็แทงหอกออกมาอีกครั้ง
“ขับเคลื่อนสายลม (Accel) ! ”
การโจมตีนั้นควรจะโดนเขา แต่กิซาร์ใช้ Accel จึงสามารถหลบได้
เมื่อเคลื่อนที่ผ่านสายลม เขาสั่งให้ก็อบลินถอยกลับ “ตั้งกลุ่ม! พวกเรากำลังถอย!”
“เจ้าจะไม่ได้ไปไหน! ฮัล อลาชโจมตีจากด้านข้าง! จิโร่ไป!”
อลูฮาลิฮาลไล่ตามกิซาร์ที่กำลังถอยออกไป
“ตามที่ท่านสั่ง!”
ก็อบลินทั้งสอง ฮัลและอลาชเปรียบเสมือนปีกของนกที่กางออก ขณะที่พวกเขาพยายามล้อมกิซาร์และคนของเขา
ในขณะที่อลูฮาลิฮาลเรียกชื่อเสือโคร่งของเขา จิโร่ก็เล็งการโจมตีไปที่กิซาร์และส่งเสียงร้องอันทรงพลัง
การโจมตีร่วมกันระหว่างก็อบลินและสัตว์อสูรทำให้ดรูอิดที่เก่งกาจยังหลงทาง สิ่งที่เขาทำได้มากที่สุดคือการหลบหนี
“ฉีกศัตรูไปทางขวา! ไป! “
ตามด้วยเสียงของกิจี กิโดใช้เวทมนตร์โจมตีไปที่ไรเดอร์ทางด้านขวา แต่พวกมันยังดื้อด้านและพยายามล้อมพวกเขา
“เจ้ามันน่ารำคาญ!” กิจีหันไปด้านหลังเพื่อรับการโจมตีของก็อบลิน
“ข้าไปเอง! ” หอกของกิซูดังก้องขณะที่เขาหมุนมันเพื่อแทงศัตรู
“กูรูวอา!” เขาส่งเสียงร้องราวกับสัตว์ร้ายและเปิดใช้งาน [ทักษะ] <<หมาบ้า>> กิซูได้ลบข้อจำกัดของเหตุผลเพื่อจะเปิดเส้นทางแห่งความอยู่รอด กิจีเข้าใจมันดี เขาจึงไม่ได้หยุดการกระทำที่บ้าคลั่งนั้น
“วิ่ง! วิ่ง! วิ่งต่อไป!” กิซาร์ตะโกนเพื่อเพิ่มกำลังใจของฝูง ขณะที่พวกเขาถอยลึกเข้าไปในป่า
เขาก้มตัวลงระหว่างต้นไม้ที่เตี้ยกว่าและวิ่งหนีจากการไล่ล่าอย่างอ่อนแรง
โชคดีที่ก็อบลินมีขนาดเล็ก ดังนั้นก็อบลินที่ขี่สัตว์อสูรจึงไม่สามารถโจมตีไปที่พวกเขาได้ถนัด
“กิซูถอย!”
ขณะที่กิซาร์หลบหอกของอลูฮาลิฮาลและเขี้ยวของจิโร่ เขาก็ร้องเรียกกิซูซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่กิซูที่บ้าคลั่งทำให้เสียงของกิซาร์ไปไม่ถึงเขา
“อย่ามามองข้ามข้า ระหว่างการต่อสู้!”
ในขณะที่กิซาร์กำลังฟุ้งซ่าน หอกของอลูฮาลิฮาลก็แทงหอกออกมาอีกครั้ง
“กูว!?”
กิซาร์พยายามบิดตัวหลบ แต่หอกยังแทงทะลุไหล่ของเขา
“ฮึ–––” อลูฮาลิฮาลกำลังจะดูถูกกิซาร์ แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไร กิซาร์ก็ตะโกนว่า “หัวใจของข้าหมุนวนไปตามสายลม!”
บรรอากาศสั่นสะเทือนและทันใดนั้นพายุทอร์นาโดสี่ลูกก็ปรากฏขึ้นรอบตัวกิซาร์
กิซาร์ยิงพายุทอร์นาโดทั้งสี่ไปยังอลูฮาลิฮาล
“ทำยังกับมันจะโดน! … Nu!?”
จิโร่วกระโดดขึ้นไปข้างบน อลูฮาลิฮาลจึงสามารถหนีไปได้ แต่พายุทอร์นาโดลูกหนึ่งถล่มพื้นดินทำให้เกิดฝุ่นพัดขึ้นมาขวางกั้นสายตาของอลูฮาลิฮาล
.
.
.
.
“ชิ…ดูเหมือนว่าพวกมันจะหนีไปแล้ว”
แม้ว่าเสือโคร่งดำยังคงสามารถเคลื่อนไหวได้คล่องแคล่วในป่า แต่จมูกของมันอ่อนแอเกินไป เมื่อสายตาของพวกมันถูกขัดขวาง ความสามารถในการโจมตีก็จะลดลงเช่นกัน
“แต่อย่างน้อยเราก็สามารถสร้างความเสียหายได้ พวกเราจะกลับไป!”
ขณะที่อลูฮาลิฮาลพูดกับตัวเอง เขาสั่งให้ก็อบลินล่าถอย
“เราจะประหารชีวิตผู้รอดชีวิตหรือไม่?” ฮัลถาม
อลูฮาลิฮาลส่ายหัว “มีบางอย่างที่ข้าต้องการตรวจสอบ หากมีใครที่ยังมีชีวิตรอด ให้พาพวกเขาไปกับเรา”
“ตามที่ท่านต้องการ”
ก็อบลินเผ่าพาราดัวที่นำโดยอลูฮาลิฮาลออกจากสนามรบไปอย่างเงียบ ๆ
◇◆◇◆◇◆◇◆
พระเอก
เลเวล 8 → 10
◇◆◇◆◇◆◇◆
หมายเหตุผู้แต่ง:
ดูเหมือนว่ากิซาร์จะเจอปัญหาบ้างแล้ว
สัตว์อสูรของฮัลและอลาชชื่อว่ามิโอะและชิโอะ
◆◇◇◆◆◇◇◆
อ่านนิยายล่วงหน้าได้ในกลุ่ม ที่เพจ Koel-Translate นิยายแปล (ตอนนี้มี 370 ตอนแล้วนะครับ)
https://www.facebook.com/pg/Koel-Translate-%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%9B%E0%B8%A5-111530443746222/posts/
