God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1262

หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง

หลังจากที่เซี่ยปิงได้แนะนำวิธีการออกไป โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงเหล่านี้ที่ถูกจับตัวมานั้นก็ถูกติดตั้งชิปทาสลงไปทั้งหมด นี่คือวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีชีวภาพ ผสมผสานเข้ากับร่างกาย เกือบที่จะเป็นไปไม่ได้ที่จะถอดออกไป

เรียกได้ว่าเมื่อใดที่ติดตั้งชิปทาสเหล่านี้ โดยพื้นฐานแล้วก็จะต้องกลายเป็นทาสไปทั้งชีวิต ตกเป็นทาสไปตลอดกาล

ในอดีตนั้นมีเหตุการณ์ที่ทาสได้หลบหนีออกไปสู่จักรวาล ทาสพยายามที่จะดิ้นรนขัดขืนในระหว่างที่มีชีวิตอยู่ ทว่าก็ถูกชิปทาสนี้สังหารไปโดยตรง ระเบิดออกมาและตายไปโดยที่ไร้ซากศพ

“เป็นเช่นนี้ได้อย่างไรกัน? พวกเราคือโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง กลุ่มโจรสลัดจักรวาลที่สังหารผู้คนมานับไม่ถ้วน พวกเราไม่ใช่ทาส ทำไมจะต้องติดตั้งชิปทาสกับพวกเราด้วย?!”

โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงคนหนึ่งที่ไม่สามารถยอมรับความจริงเช่นนี้ได้ พวกเขานั้นเป็นกลุ่มโจรสลัดที่โหดเหี้ยมและชั่วร้ายอย่างถึงที่สุด สังหารผู้คนมานับไม่ถ้วน อาละวาดอยู่ในภายในจักรวาลโดยที่ไม่สนใจใคร ไม่รู้ว่ากำจัดผู้คนไปมากแค่ไหน แม้แต่ดาวเคราะห์พื้นเมืองพวกเขาก็ฆ่าล้างมาหลายดวงแล้ว

ปกติแล้วมีแต่พวกเขาที่สังหารผู้อื่นและจับตัวผู้อื่นมาเป็นทาส มีที่ไหนที่จะถูกชาวพื้นเมืองจับตัวมาและกลายเป็นทาสของชาวพื้นเมือง เรื่องเช่นนี้ช่างเป็นเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผลจริงๆ

“กับดัก นี่คือกับดัก มีที่ไหนที่เป็นดินแดนพื้นเมือง ที่นี่มีวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่ทันสมัยยิ่งกว่าพวกเรากลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงเสียอีก พวกเราถูกส่งมาติดกับดัก พวกเราถูกส่งมาติดกับดักโดยผู้อาวุโสอวี๋โค่ว”

หัวหน้าหน่วยกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงต่อว่าออกมา เขานั้นเป็นผู้บ่มเพาะในระดับหล่อหลอมสมบัติ มีพลังอำนาจที่รองลงมาจากกัปตันซือถู่ มีอนาคตที่สดใส ในอนาคตมีโอกาสที่จะได้ขึ้นเป็นผู้นำของกองทัพขนาดใหญ่ของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง

ทว่าตอนนี้กลับเผชิญกับหายนะภายในดินแดนพื้นเมืองแห่งนี้ ถูกชาวพื้นเมืองเหล่านี้ซุ่มโจมตี กลายเป็นนักโทษ อีกทั้งยังกลายเป็นทาสของฝ่ายตรงข้าม ชีวิตของตนเองถูกทำลายไป

ถามว่าเขาจะเต็มใจยอมรับเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร ตอนนี้เขาต้องการที่จะสังหารอวี๋โค่วใจจะขาด หากไม่ใช่เป็นเพราะเจ้าบัดซบนั่นที่ส่งพวกเขามาหยั่งเชิง เป็นไปได้อย่างไรที่พวกเขาจะก้าวเข้ามาสู่กับดักของฝ่ายตรงข้ามอย่างโง่เขลาเช่นนี้

ตอนนี้หลังจากที่คิดไตร่ตรองอย่างรอบคอบนั้น เหตุผลที่ฝ่ายตรงข้ามเปิดเส้นทางให้กับพวกเขา ก็เพื่อที่จะล่อลวงพวกเขามาติดกับดัก ต้องการที่จะจับตัวพวกเขาโดยเฉพาะ!

“ฮือ ฮือ จบสิ้นกัน จบสิ้นกันอย่างแท้จริง”

“ข้ากลายเป็นโจรสลัดจักรวาลได้ไม่ถึงห้าวันด้วยซ้ำ เดิมทีคิดว่าการที่ได้ติดตามกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงนั้นจะสามารถเพลิดเพลินกับอาหารที่เอร็ดอร่อยและดื่มไวน์ชั้นเลิศได้ ไม่คาดคิดว่าตอนนี้จะถูกชาวพื้นเมืองจับตัวเช่นนี้ อีกทั้งยังกลายเป็นทาสของชาวพื้นเมือง จบสิ้นกัน”

“กังวลตูดข้าสิ นางสนมของข้ามากกว่าสิบคน ตอนนี้จบสิ้นกันแล้ว การที่ข้ากลายเป็นทาสของชาวพื้นเมืองเหล่านี้ มีที่ไหนที่จะหนีออกไปไหนได้ นางสนมที่งดงามเหล่านั้นจะตกกลายเป็นของผู้อื่น”

“ต่อต้าน พวกเราจะต้องต่อต้านกลุ่มชาวพื้นเมืองเหล่านี้ ให้ตายก็ไม่ยอมตกเป็นทาส”

“อย่าดิ้นรนไปโดยเปล่าประโยชน์ ก่อนหน้านี้ผู้ที่ต่อต้านและไม่ต้องการที่จะกลายเป็นทาสต่างก็ถูกชาวพื้นเมืองสังหารไปโดยตรง ไร้ความปราณี เห็นได้ชัดว่าพวกเขานั้นไม่ได้สนใจใยดีแม้แต่น้อยว่าพวกเราจะมีชีวิตอยู่หรือไม่”

“แม้แต่การที่พวกเราคิดจะปลิดชีวิตตนเองนั้น ชาวพื้นเมืองเหล่านี้ก็จะไม่เข้ามาขัดขวาง”

โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงจำนวนมากต่างก็สิ้นหวัง พวกเขาต้องการที่จะปล้นชิงทรัพย์สมบัติของโลกแห่งเมฆา ตั้งตัวเป็นผู้บุกรุก ไม่คาดคิดว่าจะไม่ได้ทรัพย์สมบัติใดๆและผู้หญิงก็ไม่ได้เห็น พ่ายแพ้ไปอย่างราบคาบ กลายเป็นทาสของชาวพื้นเมืองเหล่านี้

แน่นอนว่ามีคนหัวแข็งจำนวนหนึ่งที่ไม่ยอมกลายเป็นทาส ทว่าพวกเขาก็ถูกประหารไปโดยตรง ไม่มีการพูดจาอะไรมากมาย ถึงอย่างไรซะชาวพื้นเมืองเหล่านี้ก็ต้องการเพียงแค่สุนัขรับใช้ที่เชื่อฟังเท่านั้น หากไม่เชื่อฟังก็จะทำลายไปให้หมดสิ้น

ท้ายที่สุดเดิมทีพวกเขาที่มีรอดชีวิตอยู่1,500คนนั้น หลังจากที่ทำการเก็บกวาดอีกครั้ง ก็หลงเหลือเพียงแค่1,300คนเท่านั้น เห็นได้ชัดว่ามีผู้คนส่วนหนึ่งที่ยอมตายดีกว่าตกเป็นทาส และผู้คนส่วนใหญ่นั้นต่างก็เป็นผู้ที่รักตัวกลัวตาย เพราะว่าท้ายที่สุดแล้วการที่มีชีวิตอยู่อย่างขมขื่นนั้นก็ย่อมดีกว่าการตายไปอย่างสงบ

กัปตันซือถู่ของพวกเขาก็ยอมจำนนเช่นกัน ถูกติดตั้งชิปทาส ความเป็นความตายของพวกเขาอยู่ในกำมือของโลกแห่งเมฆา

จากนั้นโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงเหล่านี้ก็ถูกนำตัวไปขังไว้ในคุกแห่งหนึ่ง แต่ละคนต่างก็รู้สึกผิดอย่างมาก หากสามารถที่จะย้อนเวลากลับไปได้ ให้ตายพวกเขาก็จะไม่บุกรุกเข้ามาในสถานที่บัดซบที่น่าสะพรึงกลัวแห่งนี้

………….

“โชคดีจริงๆ ครั้งนี้โชคดีจริงๆ”

ในช่วงเวลานี้ ณ สำนักงานรัฐบาลโลก ราชันมนุษย์คนหนึ่งมีสายตาที่เป็นประกาย “จับตัวมาได้1,303คน 1,000คนในจำนวนนั้นเป็นผู้บ่มเพาะในระดับราชวังสีม่วง 250คนเป็นผู้บ่มเพาะในระดับสมปรารถนา 50คนเป็นผู้บ่มเพาะในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์และสามคนในนั้นเป็นผู้บ่มเพาะในระดับหล่อหลอมสมบัติ!”

“แม่เจ้า เพียงแค่จำนวนของยอดฝีมือเหล่านี้ก็สามารถที่จะเทียบกับราชันมนุษย์ของพวกเราทั้งหมด อีกทั้งยังทรงอำนาจมากกว่า ทว่าตอนนี้กลับตกเป็นทาสของเผ่าพันธุ์มนุษย์ของพวกเรา”

ราชันมนุษย์จำนวนมากต่างก็ไม่อยากเชื่อเรื่องนี้ ในช่วงเวลาปกตินั้น ยานอวกาศจักรวาลสามลำก็สามารถที่จะฆ่าล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ของโลกแห่งเมฆาได้รับสิบๆครั้ง ทว่าด้วยการที่มีตัวตนของระบบตาข่ายแห่งสวรรค์อยู่นั้น พวกเขากลับเอาชนะได้อย่างง่ายดาย

อีกทั้งมนุษย์ต่างดาวเหล่านี้ก็ถูกจับตัวมา กลายเป็นทาสของพวกเขา

ในอีกคำพูดหนึ่งก็คือเดิมทีมนุษย์ต่างดาวเหล่านี้ที่เป็นศัตรูนั้น ตอนนี้กลับกลายเป็นทหารของพวกเขา กลายเป็นพลังการต่อสู้ให้กับโลกแห่งเมฆา แบกรับหน้าที่รับผิดชอบที่ได้รับมอบหมาย สามารถที่จะกลายเป็นหน่วยกล้าตายได้เช่นกัน

ในเวลาเพียงไม่นาน พลังอำนาจของโลกแห่งเมฆาก็เพิ่มขึ้นมาหลายเท่า

อย่าพูดถึงว่าตอนนี้ก็สามารถที่จะยึดครองยานอวกาศจักรวาลมาได้สามลำเช่นกัน หากสามารถที่จะทำการศึกษาวิจัยมันอย่างถี่ถ้วน วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของมนุษย์ก็อาจจะพัฒนาขึ้นมาอย่างมาก แข็งแกร่งมากขึ้น

ราชันของเผ่าพันธุ์ปีศาจและเผ่าพันธุ์ปีศาจใต้ท้องทะเลต่างก็รู้สึกขมขื่นและโศกเศร้า การที่เผ่าพันธุ์มนุษย์มีพลังการต่อสู้ที่เพิ่มขึ้นมาเช่นนี้ ความแตกต่างระหว่างพลังการต่อสู้ของพวกมันและเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็จะยิ่งมากขึ้นไปอีก อยู่ในจุดที่ไม่สามารถเทียบกันได้

“มนุษย์ต่างดาวช่างน่าสะพรึงกลัวจริงๆ แม้แต่ทหารขยะส่วนใหญ่ก็เป็นถึงผู้บ่มเพาะในระดับราชวังสีม่วง”

“ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้ ทรัพยากรของจักรวาลนั้นอุดมสมบูรณ์อย่างมาก ไม่ใช่สิ่งที่โลกแห่งเมฆาจะเทียบด้วยได้”

“ถึงแม้ว่าจำนวนของผู้บ่มเพาะในระดับราชวังสีม่วงจะมีมาก ทว่าผู้ที่อยู่ในระดับสมปรารถนานั้นหรือแม้แต่ระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ก็มีจำนวนที่น้อยกว่ามาก”

“นี่ก็เป็นเรื่องที่ธรรมดา ถึงแม้ว่าจะห่างกันเพียงแค่ระดับเดียว ทว่าการที่ต้องการจะพัฒนาขึ้นไปนั้น จะต้องใช้ระยะเวลานับสิบๆปี หากปราศจากทรัพยากร ระยะเวลาก็อาจจะนานขึ้นอีก”

“ใช่ การบ่มเพาะนั้นเป็นเรื่องยากในทุกสถานที่ แม้แต่ในจักรวาลก็เป็นเช่นเดียวกัน เพื่อที่จะพัฒนาขึ้นไปในระดับสูงนั้น จำเป็นที่จะต้องใช้ทรัพยากรอย่างมหาศาล”

“แน่นอน แต่ข้าก็คิดว่ามันมีความเกี่ยวข้องกับการที่พวกเขาเป็นกลุ่มโจรสลัดจักรวาลเช่นกัน เพราะว่าผู้ที่มีพรสวรรค์ที่แท้จริงนั้นจะเลือกเข้าร่วมกับนิกายที่ยิ่งใหญ่ มีที่ไหนที่จะกลายมาเป็นโจรสลัดจักรวาลเช่นนี้ ก่อกรรมทำชั่วต่างๆนาๆเพื่อหาเลี้ยงตนเอง”

“ต่อให้เป็นเช่นนั้น โจรสลัดจักรวาลเหล่านี้ก็ยังมีพลังอำนาจที่เหนือจินตนาการไปอย่างมาก ไม่ใช่สิ่งที่พวกเราโลกแห่งเมฆาจะต่อกรด้วยได้”

ราชันมนุษย์จำนวนมากต่างก็มีความรู้สึกที่แตกต่างกันไป ในช่วงเวลานี้พวกเขารับรู้ได้ถึงความแตกต่างที่แท้จริงระหว่างโลกแห่งเมฆาและจักรวาล หากในครั้งนี้เซี่ยปิงไม่ได้ซื้อระบบตาข่ายแห่งสวรรค์มาล่ะก็ บางทีอาจจะเป็นพวกเขาเองที่ตกเป็นทาสของฝ่ายตรงข้าม

ไม่เห็นหรือว่าภายในยานอวกาศแต่ละลำของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงเหล่านี้มีชิปทาสอยู่เป็นจำนวนมหาศาล? เห็นได้ชัดว่ามีจุดประสงค์เพื่อใช้กับพวกเขา

เมื่อใดที่เกิดหายนะเช่นนั้นจริงๆ แม้แต่การตายของพวกเขาก็เป็นไปได้ยาก

“เอาล่ะ เลิกพูดคุยไร้สาระ กองกำลังหลักของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงกำลังจะเข้ามาในไม่ช้า ทุกๆคนจะต้องไม่ประมาท อย่าทำให้เรือล่มในคลองระบายน้ำ” กู่ชีไหลพูดย้ำเตือนออกมา น้ำเสียงนั้นจริงจังอย่างมาก

“รับทราบท่านผู้นำ!”

ผู้คนต่างก็เข้าใจถึงจุดนี้และยับยั้งความตื่นเต้นของตนเองทันที การที่สงครามยังไม่สิ้นสุดนั้น ไม่มีใครที่จะสามารถผ่อนคลายได้

ถึงแม้ว่าครั้งนี้จะสามารถยึดครองยานอวกาศจักรวาลมาได้สามลำ ทว่าข้างนอกโลกแห่งเมฆาก็ยังคงมีอีกกว่า1,200ลำ

“ไม่ต้องกังวลไป อีกไม่นานพวกเราก็จะสามารถกวาดล้างพวกเขาได้”

เซี่ยปิงหรี่ตามอง เขาไม่ต้องการที่จะเล่นสนุกกับกลุ่มโจรสัดผ้าคาดหัววสีแดงเหล่านี้อีกต่อไป การที่พลังอำนาจแตกต่างกันมากเกินไปนั้น ฝ่ายตรงข้ามก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะให้เขาได้เล่นสนุกด้วยซ้ำ

God Level Demon | ระบบความเกลียดชังปีศาจ

God Level Demon | ระบบความเกลียดชังปีศาจ

บุคคลที่ 1: “เซี่ยปิง!!! เจ้าขโมยวิทยายุทธของข้าไม่พอ เจ้ายังเอาความเป็นอมตะและคู่หมั้นของข้าไปด้วย เจ้ากับข้าจะได้เห็นดีกัน!”บุคคลที่ 2: “เขาช่างเป็นความอับอายของวงการศิลปะการต่อสู้จริงๆ”บุคคลที่ 3: “ปีศาจ! แม้แต่ลูกกวาดของเด็กเล็กๆก็ไม่เว้น”นักวิทยายุทธต่างๆของดวงดาวหยานหวงที่มีความฝันที่จะหักกระดูกของเจ้าเซี่ยปิงให้เป็นล้านๆชิ้นและดื่มเลือดของเขาให้หมดเซี่ยปิงเกาคาง: “ด้วยคะแนนความเกลียดชังที่มากขนาดนี้ ข้าจะเอาไปใช้ทำอะไรดี ข้าจะแลกเปลี่ยนคัมภีร์ที่ไร้เทียมทาน สิ่งประดิษฐ์จากสวรรค์หรือว่าวิชาบ่มเพาะอมตะ”

Options

not work with dark mode
Reset