“เจ้าซือถู่ไร้ยางอาย นี่เจ้ายังมีความละอายใจอยู่อีกหรือไม่?”
“ในฐานะที่เป็นผู้บ่มเพาะในระดับหล่อหลอมสมบัติ เป็นหัวหน้าระดับกลางของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง ไม่คาดคิดว่าเจ้าจะกล้าทรยศกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงเช่นนี้ หากเรื่องนี้ล่วงรู้โดยผู้อาวุโสอวี๋โค่วล่ะก็ อย่างน้อยเจ้าจะต้องตายนับร้อยครั้งรู้หรือไม่?!”
“อันที่จริงกลุ่มของชาวพื้นเมืองเหล่านี้ได้ให้ผลประโยชน์อะไรกับเจ้าถึงได้ทำให้เจ้าทรยศพวกเราเช่นนี้ เจ้ารู้หรือไม่ว่ากลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงน่าสะพรึงกลัวแค่ไหน การที่กล้าหักหลังกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงนั้น เจ้าจะต้องตายเยี่ยงหมาอย่างแน่นอน”
โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงแต่ละคนได้ตะโกนออกมา ไม่พึงพอใจอย่างมาก เทียบกับการที่จะถูกชาวพื้นเมืองจับตัวไปนั้น เรื่องการที่พวกพ้องของตนเองหักหลังนั้นเป็นเรื่องที่ร้ายแรงกว่ามาก
ยิ่งไปกว่านั้นฝ่ายตรงข้ามก็เคยเป็นถึงกัปตัน เป็นผู้บ่มเพาะในระดับหล่อหลอมสมบัติ มีอนาคตที่สดใสภายในกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง นี่มันเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่ออย่างมาก ให้ตายพวกเขาก็ไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น
“พวกเจ้าจะส่งเสียงเอะอะอะไรกัน เจ้าพวกกลุ่มนักโทษ รอก่อนเถอะ หลังจากนี้พวกเจ้าก็จะรู้สึกดีกว่านี้มาก”
ราชันมนุษย์คนหนึ่งที่ตะโกนออกมา
“ท่าน กลุ่มคนเหล่านี้ดูเหมือนว่าจะคันเนื้อคันตัวอย่างมาก ไม่เห็นโรงศพไม่หลั่งน้ำตา”
ซือถู่ได้ตะโกนออกมา “ข้าคิดว่าควรที่จะติดตั้งชิปทาสกับกลุ่มอันธพาลเหล่านี้ทันที ทำให้พวกเขารู้ว่าอะไรคือความรู้สึกของการตกเป็นทาส ในตอนนั้นพวกเขาก็คงจะมีความจริงใจมากกว่านี้”
เขาได้เสนอความคิดเห็นของตนเองออกไป
บัดซบ เจ้าบัดซบนี่จะโหดร้ายเกินไปแล้ว!
ได้ยินคำพูดเหล่านี้ โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงที่อยู่รอบๆก็มีสีหน้าที่ซีดเผือด ในฐานะที่พวกเขาเป็นกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงนั้น พวกเขาก็ย่อมรู้ดีว่าชิปทาสคืออะไร นี่คือสิ่งที่ใช้เพื่อให้ผู้อื่นตกเป็นทาส
เมื่อใดที่ติดตั้งชิปนี้ พวกเขาจะไม่สามารถงอหัวขึ้นมาได้อีก กลายเป็นทาสไปตลอดชีวิต
ในอดีตพวกเขานั้นก็เคยเป็นผู้ค้าทาสเช่นกัน ออกเดินทางสำรวจและจับชาวพื้นเมืองจากทุกซอกทุกมุมของจักรวาลมาเป็นทาส ทว่าแน่นอนว่าพวกเขาเองก็ไม่ต้องการที่จะกลายเป็นทาสของผู้อื่นอย่างแน่นอน นี่มันช่างเป็นชะตากรรมที่น่าสิ้นหวังยิ่งกว่าความตายเสียอีก
เรียกได้ว่านี่เป็นความคิดของการที่จะให้พวกเขาได้ใช้ชีวิตอยู่อย่างตายทั้งเป็น
“เจ้าบัดซบซือถู่ เจ้าจะต้องตายเยี่ยงหมา!”
“ไม่คาดคิดว่าจะต้องการติดตั้งชิปทาสกับพวกเรา ข้าขอให้ลูกชายของเจ้าเกิดมาไม่มีไอจ้อน”
“ก่อนหน้านี้ข้าก็เคยคิดว่าเจ้านั้นเป็นนกสองหัว มักที่จะเข้าข้างฝ่ายที่เหนือกว่า ไม่คาดคิดว่าตอนนี้ในที่สุดเจ้าก็จะเผยธาตุแท้ของตนเองออกมา ช่างไร้ยางอายยิ่งนัก เจ้าคนทรยศบัดซบ!”
โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงจำนวนมากต่างก็ต่อว่าออกมา พวกเขานั้นคลุ้มคลั่งเหมือนกับสุนัขบ้า ปรารถนาที่จะกระโจนเข้าไปกัดชายคนนี้จนปางตาย ไม่เคยเห็นใครที่จะโหดร้ายเท่านี้มาก่อน ต้องการให้พวกเขาใช้ชีวิตอยู่อย่างตายทั้งเป็น
“เหอะ นี่คือชะตากรรมของพวกเจ้าที่กล้าบุกรุกเข้ามาในอาณาเขตของท่านผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลาย การที่กลายเป็นทาสนั้นก็ถือว่าเป็นความเมตตาอย่างมากแล้ว ทว่าหากพวกเจ้าไม่เต็มใจล่ะก็ ข้าก็สามารถที่จะช่วยสนองความตายให้กับพวกเจ้าได้!” ซือถู่แสยะออกมาพร้อมกับจิตสังหารที่กำลังเดือดดาลออกมา เขานั้นมีวิธีการบางอย่างที่จะจัดการกับกลุ่มโจรสลัดจักรวาลเหล่านี้อยู่ กลุ่มโจรสลัดเหล่านี้นั้นเป็นเพียงแค่กลุ่มคนที่รังแกคนที่อ่อนแอแต่กลับหวาดกลัวผู้ที่แข็งแกร่ง
ตราบใดที่ข่มขู่พวกเขาเพียงเล็กน้อย พวกเขาก็จะรู้ว่าใครคือเจ้านาย
“ลงมือได้ จับตัวพวกเขามาทั้งหมดและติดตั้งชิปทาส” ซือถู่พูดกับลูกน้องของตนเองที่ถูกติดตั้งชิปทาสเช่นกัน ครั้งที่แล้วโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงที่ถูกจับตัวมานั้นไม่ใช่มีเพียงแค่เขาเท่านั้น ทว่าก่อนหน้านี้พวกเขาก็ถูกจับมาเช่นนี้ ถูกบีบบังคับให้ติดตั้งชิปทาสเหล่านี้
คนเหล่านี้ก็ได้กลายเป็นกองกำลังของโลกแห่งเมฆา
ซู่ ซู่ ซู่!!!
อย่างรวดเร็ว กลุ่มของโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงเหล่านี้ก็ถูกจับไปทีละคนๆและถูกติดตั้งชิปทาสทั้งหมดอย่างไม่เต็มใจ
หากเป็นเช่นนี้ พวกเขาก็จะไม่สามารถหลบหนีไปไหนได้อีก
โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงแต่ละคนต่างก็เผยสีหน้าที่สิ้นหวังออกมา พวกเขาก็ล่วงรู้ว่าตนเองกำลังจะก้าวตามรอยเท้าของซือถู่และคนอื่นๆไป
…………..
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง
ยานอวกาศจำนวนหนึ่งร้อยลำที่ออกเดินทางเข้าไปในโลกแห่งเมฆาก่อนหน้านี้นั้นก็ยังไม่ได้ส่งสัญญาณใดๆกลับมา เหมือนกับเป็นหินที่ถูกขว้างไปในท้องทะเลก็ว่าได้ จมหายไปในท้องทะเล แม้แต่การที่จะส่งข่าวใดๆกลับมาก็ไม่มีทางที่จะทำได้
สถานการณ์ที่แปลกประหลาดเช่นนี้ทำให้อวี๋โค่วและคนอื่นๆกระวนกระวายใจอย่างมาก พวกเขารู้สึกว่าสถานการณ์นี้ไม่สู้ดีนัก เหมือนกับว่าคนของตนเองได้ก้าวเข้าไปในกับดักที่น่าสะพรึงกลัวก็ว่าได้
ในตอนนี้โลกแห่งเมฆานั้นไม่ได้ดูเป็นเนื้อที่แสนอร่อยอีกต่อไป ทว่ากลายเป็นอสูรยักษ์ที่น่าสะพรึงกลัวที่อ้าปากออกมาและรอให้เหยื่ออย่างพวกเขาได้ก้าวเข้าไป
“การที่ถึงตอนนี้ก็ไม่มีข่าวคร่าวใดๆนั้น ดูเหมือนว่ายานอวกาศทั้งหนึ่งร้อยลำจะเผชิญกับความโชคร้ายมากกว่าความโชคดี”
“ข้อมูลที่พวกเราได้รับมาก็คงจะผิดพลาด ดินแดนพื้นเมืองแห่งนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ธรรมดาอย่างที่คิดไว้”
“ยานอวกาศจำนวนหนึ่งร้อยลำก็ไม่สามารถที่จะจัดการกับดินแดนพื้นเมืองแห่งนี้ได้? อันที่จริงภายในดินแดนแห่งนี้มีตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวอะไรกัน?”
โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงจำนวนมากต่างก็มีสีหน้าที่เคร่งขรึม
ตอนนี้พวกเขาก็เข้าใจได้อย่างท่องแท้ ภายในโลกแห่งเมฆาจะต้องมีตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นยานอวกาศหนึ่งร้อยลำก็คงจะไม่หายไปเช่นนี้ ไม่มีข้อมูลใดๆถูกส่งกลับมา
“ผู้อาวุโส ตอนนี้พวกเราควรที่จะทำอย่างไร?”
ผู้คนต่างก็มองไปที่อวี๋โค่ว หากส่งยานอวกาศไปสังเกตการณ์อีกล่ะก็ คาดการณ์ได้ว่าคงจะเผชิญกับชะตากรรมเดียวกันกับยานอวกาศก่อนหน้านี้ แม้แต่ข้อมูลของดินแดนพื้นเมืองก็ไม่สามารถที่จะส่งกลับมาได้
นี่ไม่ใช่สงคราม แต่เป็นการพาตนเองไปตาย
“ไม่จำเป็นต้องไป”
อวี๋โค่วมีสายตาที่เย็นชา “ให้ยานอวกาศที่เหลืออีก1,200ลำเปิดฉากยิงออกไป ทำลายดินแดนพื้นเมืองแห่งนี้ให้สิ้นซาก ข้าจะต้องลบมันให้หายไปจากจักรวาลนี้ให้ได้”
บนตัวของเขามีจิตสังหารที่น่าสะพรึงกลัวแผ่ออกมา
ผู้คนที่อยู่รอบๆก็พยักหน้า พวกเขาก็เข้าใจได้ถึงความคิดของอวี๋โค่ว ในเมื่อภายในดินแดนพื้นเมืองแห่งนี้มีอันตรายที่ยิ่งใหญ่รออยู่ จากนั้นพวกเขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเข้าไป เปิดฉากยิงจากข้างนอกโดยตรง
เชื่อว่าพลังอำนาจของยานอวกาศเกือบ1200ลำที่เปิดฉากยิงออกมาพร้อมๆกันนั้น เพียงพอที่จะทำลายดาวเคราะห์ขนาดใหญ่ได้นับสิบๆดวง ถึงแม้ว่าพื้นที่ของดินแดนพื้นเมืองแห่งนี้จะกว้างใหญ่กว่าดาวเคราะห์ทั่วไป ทว่าก็ไม่สามารถที่จะต้านทานพลังอำนาจของยานอวกาศจำนวนมากเช่นนี้ได้
ตราบใดที่ยิงทำลายดินแดนผืนนี้ จากนั้นแน่นอนว่าสิ่งมีชีวิตภายในดินแดนแห่งนี้ก็ต้องตายไปเช่นกัน นี่คือสงครามของการฆ่าล้าง จะต้องสังหารชาวพื้นเมืองไปจนถึงคนสุดท้าย
ทว่าหากเป็นเช่นนั้น พวกเขาก็ไม่มีทางที่จะจับตัวชาวพื้นเมืองมาเพื่อขายในจักรวาลได้ ทำให้ทรัพยากรจำนวนมหาศาลของดินแดนแห่งนี้สูญสลายไป ไม่ได้ครอบครองสมบัติใดๆกลับมา
ทว่าในเมื่อข้างในของดินแดนพื้นเมืองแห่งนี้อันตายอย่างยิ่งนั้น จากนั้นพวกเขาก็ไม่ต้องการที่จะนำชีวิตของตนเองไปเสี่ยงเช่นกัน ควรที่จะยิงทำลายดินแดนผืนนี้โดยตรง ทำลายให้สิ้นซาก
“รับทราบผู้อาวุโส”
โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงจำนวนมากต่างก็มีจิตสังหารที่เดือดดาลออกมา ยานอวกาศแต่ละลำก็เริ่มเปิดใช้งานระบบอาวุธและเล็งไปที่โลกแห่งเมฆา ต้องการที่จะเปิดฉากยิงไปโดยตรง ทำลายดินแดนผืนนี้ให้สิ้นซาก
ทว่าในช่วงเวลานี้เซี่ยปิงก็ได้รับรู้ถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นข้างนอกโลกแห่งเมฆาเช่นกัน ทุกการเคลื่อนไหวของพวกเขานั้นไม่สามารถที่จะหลบซ่อนไปจากระบบตาข่ายแห่งสวรรค์ได้
“ช่างเป็นวิธีการที่โหดเหี้ยมและไร้ความปราณี”
เซี่ยปิงขมวดคิ้วขึ้นมา เขาไม่คาดคิดว่ากลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงเหล่านี้จะโหดเหี้ยมได้ถึงเพียงนี้ หากเขาไม่มีระบบตาข่ายแห่งสวรรค์ล่ะก็ บางทีผู้คนในโลกแห่งเมฆาก็คงจะจบสิ้นไปอย่างแท้จริง เผ่าพันธุ์สูญสลายไปทั้งหมด
“ระบบตาข่ายแห่งสวรรค์ สังหารพวกเขาซะ ทำให้พวกเขากลายเป็นผุยผงไปในจักรวาล”
เซี่ยปิงไม่ยอมให้พวกเขาได้โอกาสยิง ไม่อย่างนั้นโลกแห่งเมฆาจะต้องเผชิญกับพลังอำนาจของยานอวกาศเหล่านี้อย่างแน่นอน ซึ่งไม่รู้ว่าจะมีผู้คนจำนวนมากแค่ไหนที่ตายไป เขาไม่ต้องการที่จะเห็นสถานการณ์เช่นนั้นเกิดขึ้น
“รับทราบเจ้านาย ระบบตาข่ายแห่งสวรรค์จะทำการกวาดล้างศัตรู!”
เสียงของระบบตาข่ายแห่งสวรรค์ดังขึ้นมา
ทันใดนั้นดาวเทียม108ดวงที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงก็เริ่มต้นทำงานทันที พลังงานจากส่วนลึกของดาวฤกษ์ได้หลั่งไหลออกมาอย่างบ้าคลั่ง ถ่ายทอดพลังงานไปสู่ดาวเทียมแต่ละดวง
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!!!
ภายในพริบตา รังสีสีทองจำนวนนับไม่ถ้วนก็ครอบคลุมทั่วทุกทิศทาง เป็นเหมือนกับหอกยาวของเทพเจ้าก็ว่าได้ ฉีกผ่านอวกาศ มุ่งตรงไปที่ยานอวกาศเหล่านี้ทันที
ภายในหนึ่งลมหายใจ ยานอวกาศเกือบ1,200ลำนี้ก็ถูกยิงกลายเป็นรังผึ้งทั้งหมด
