God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1292

“เหอะ!”

ได้ยินเช่นนี้ ชายวัยกลางคนของเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่อยู่ใกล้ๆก็เปล่งเสียงออกมาในลำคอ “ต่อให้จะเป็นคำสั่งฆ่าของดราโกเนี่ยนแล้วอย่างไรกัน ท่านเซี่ยนั้นมีพลังการต่อสู้ที่เทียบได้กับยอดฝีมือระดับจักรพรรดิ เผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนของเจ้าจะสามารถสังหารเขาได้ง่ายๆหรือ?”

“ยิ่งไปกว่านั้นนี่ก็เป็นเพียงแค่พลังการต่อสู้ของท่านเซี่ยในระดับราชันเท่านั้น เมื่อใดที่เลื่อนขั้นขึ้นไปในระดับจักรพรรดิ ต่อให้เป็นดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิของพวกเจ้าก็คงจะถูกเชือดเหมือนหมูเหมือนหมา!”

เขายืนยืดอกหลังตรง เป็นเหมือนกับหอกยาวที่ปักอยู่ก็ว่าได้ มีสายตาที่เย็นชา

“เจ้ามนุษย์บัดซบ เจ้าอยากตายหรือ?!”

ได้ยินเช่นนี้ ทหารดราโกเนี่ยนคนหนึ่งก็เดือดระอุขึ้นมาทันที ไม่คาดคิดว่าจะมีบางคนที่กล้าพูดจาดูถูกดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ของพวกเขาต่อหน้าต่อตา หากนี่ไม่ใช่การรนหาที่ตาย แล้วอย่างไหนถึงเรียกว่าการรนหาที่ตาย

ทันใดนั้นทหารดราโกเนี่ยนหลายคนก็ต้องการที่จะเดินเข้าไปและสั่งสอนชายวัยกลางคนคนนี้

“ช้าก่อน”

เจ้าหน้าที่ดราโกเนี่ยนกวักมือ ขัดขวางการกระทำของลูกน้อง เขากำลังขี่อสูรดุร้ายพร้อมกับจ้องมองไปที่ชายวัยกลางคนที่ถูกโซ่ตรวนนี้ตั้งแต่หัวจรดเท้า

“กงซุนหยาง!”

เจ้าหน้าที่ดราโกเนี่ยนคนนี้จ้องมองชายวัยกลางคนอย่างเยือกเย็น นี่คือราชันของเผ่าพันธุ์มนุษย์ ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของเมืองกงซุนที่พวกเขาได้บุกเข้าไปทำลายเมืองก่อนหน้านี้

เดิมทีเจ้ากงซุนหยางนี่ต้องการที่จะตายไปในสนามรบ ทว่าน่าเสียดายที่เขาได้รับอาการบาดเจ็บสาหัสในระหว่างการต่อสู้ ท้ายที่สุดก็ถูกดราโกเนี่ยนระดับราชันจับตัวมา ตอนนี้ก็กลายเป็นนักโทษ

“เจ้าคิดว่ามนุษย์ที่ต่ำต้อยจะสามารถต่อกรกับท่านจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ของพวกเราหรือ? ช่างตลกสิ้นดี” เจ้าหน้าที่ดราโกเนี่ยนได้แสยะออกมาอย่างต่อเนื่อง “อย่างแรกไม่ต้องพูดถึงว่าจักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่ทั้งหกของพวกเราแข็งแกร่งแค่ไหน เพียงแค่ท่านซีซ่าร์จักรพรรดิผู้ที่มีชีวิตอยู่มาตั้งแต่ยุคโบราณ ใช้ชีวิตอยู่มานานถึง5พันปี จนถึงตอนนี้ก็ไม่มีใครที่เป็นคู่ต่อสู้ที่สมศักดิ์ศรีให้กับเขาได้ แม้แต่จักรพรรดิทั้งสามคนของเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่ร่วมมือกันก็ไม่ใช่คู่มือของท่านจักรพรรดิซีซ่าร์”

“แล้วมนุษย์ที่เพิ่งเลื่อนขั้นขึ้นไปในระดับจักรพรรดิจะสามารถเทียบกับเขาได้อย่างนั้นหรือ?!”

เขากำลังพูดจาดูถูกเหยียดหยามต่อเซี่ยปิงอย่างไม่ต้องสงสัย

“หากในกรณีนี้ พวกเจ้าจะต้องเกรงกลัวอะไรอีก การที่ออกคำสั่งฆ่าของดราโกเนี่ยนนั้น นี่มันไม่ใช่เป็นการแสดงให้เห็นถึงความเกรงกลัวของพวกเจ้าที่มีต่อท่านเซี่ยหรือ?!”

กงซุนหยางแสยะออกมา เขานั้นเข้าใจการเสแสร้งไม่เกรงกลัวของกลุ่มดราโกเนี่ยนเหล่านี้ได้อย่างชัดเจน

“เจ้า!”

ทหารดราโกเนี่ยนจำนวนมากต่างก็จ้องมองกงซุนหยาง ปรารถนาที่จะจับเจ้านี่กินทั้งเป็น แต่ละคนต่างก็โมโหเจียนตาย

“หืมม? ข้างหน้าเหมือนกับว่ามีมนุษย์อยู่?!”

ทันใดนั้นทหารดราโกเนี่ยนบางคนก็ตะโกนออกมา สายตาของเขาจับจ้องไปที่ข้างหน้า ทันใดนั้นก็เห็นโครงร่างที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล กำลังเดินตามถนนสายหลักนี้อย่างช้าๆ

ทว่าโครงร่างนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นมนุษย์ เพราะว่าร่างกายนั้นไม่มีลักษณะที่โดดเด่นของดราโกเนี่ยนแม้แต่น้อย

“ทำไมถึงมีมนุษย์ปรากฏขึ้นมาที่นี่ได้?”

ทหารดราโกเนี่ยนจำนวนมากต่างก็สงสัย เพราะว่าที่นี่นั้นก็คืออาณาเขตของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน ปกติแล้วจะมีเพียงแค่ดราโกเนี่ยนเท่านั้นที่ปรากฏตัวขึ้นมา มีความเป็นไปได้เดียวเท่านั้นที่มนุษย์จะปรากฏตัวขึ้นมาที่นี่ได้ นั่นก็คือทาสมนุษย์

“หรือว่าจะเป็นทาสมนุษย์ที่พลัดหลงกับเจ้านาย?” ทหารดราโกเนี่ยนบางคนที่คาดเดาออกมา

ทว่าทันใดนั้นทหารดราโกเนี่ยนอีกคนก็โต้แย้งออกมา “ไม่ นี่มันไม่ถูก หากเป็นทาสมนุษย์ บนตัวของเขาจะต้องมีโซ่ตรวนอยู่ เป็นไปไม่ได้ที่จะเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระเช่นนี้ ไม่อย่างนั้นมันจะเป็นการละเมิดกฎหมายของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน ดราโกเนี่ยนที่ไหนกันที่กล้าทำเรื่องที่ผิดกฎหมายเช่นนี้อย่างเปิดเผยและไม่เกรงกลัว”

หนึ่งในกฎหมายของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนนั้น ไม่ว่าทาสมนุษย์คนใดก็ต้องถูกล่ามโซ่ ถูกคล้องปลอกคอหรือว่าถูกพันธนาการด้วยเครื่องผูกมัดอื่นๆ ไม่อย่างนั้นมันจะเป็นการละเมิดกฎหมายของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนและจะต้องถูกลงโทษอย่างหนัก

การที่บนตัวทาสมนุษย์ไม่มีเครื่องผูกมัดใดๆนั้น มันแทบจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

“หยุดเดี๋ยวนี้!”

ทันใดนั้นกลุ่มของทหารดราโกเนี่ยนก็ได้เดินเข้าไปทันที ในมือกำหอกยาว จิตสังหารกำลังเดือดดาลออกมา พวกเขาได้ทำการห้อมล้อมมนุษย์คนนี้ที่ได้ปรากฏตัวขึ้นมาใกล้กับเมืองเขามังกรอย่างกะทันหัน

พวกเขาต่างก็เตรียมพร้อมที่จะต่อสู้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต่างก็รู้สึกว่าการที่มนุษย์คนนี้ปรากฏตัวขึ้นมาที่นี่นั้น นี่ไม่ใช่สถานการณ์ที่ปกติ

“เจ้าเป็นใคร? ทำไมถึงปรากฏตัวอยู่ที่นี่ได้?” เจ้าหน้าที่ดราโกเนี่ยนได้ตะโกนเสียงดังออกมา จ้องมองไปที่คนแปลกหน้าคนนี้อย่างไม่ละสายตา

อีกทั้งไม่ใช่เพียงแค่ดราโกเนี่ยนเท่านั้น ทาสมนุษย์คนอื่นๆที่อยู่รอบๆก็มองมนุษย์คนนี้ด้วยสีหน้าที่ประหลาดใจเช่นกัน

“ข้ามีชื่อว่าเซี่ยปิง”

เซี่ยปิงแนะนำตนเองออกไป “ข้ากำลังเดินทางไปที่เมืองเทพเจ้ามังกร มันอยู่ข้างหน้านี้ใช่หรือไม่?”

หลังจากที่เขาได้เดินทางออกมาจากเมืองร้อยลี้นั้น เขาก็เดินทางมาเป็นระยะเวลาหลายวัน ในที่สุดก็มาถึงสถานที่แห่งนี้

เซี่ยปิง? เมืองเทพเจ้ามังกร?!

ได้ยินสองคำนี้ เหล่าทหารดราโกเนี่ยนรวมถึงทาสมนุษย์ที่อยู่รอบๆต่างก็สะดุ้งขึ้นมา พวกเขาทั้งหมดต่างก็จ้องมองด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง มองไปที่เซี่ยปิงอย่างไม่ละสายตา

เพราะว่าชื่อนี้เป็นชื่อที่ดังก้องไปทั่วทั้งทวีปเทพเจ้ามังกรในช่วงเวลาที่ผ่านมา อยู่ในจุดที่ไม่มีใครที่ไม่เคยได้ยิน ไม่มีใครที่จะไม่รู้จัก

“เผ่าพันธุ์มนุษย์เซี่ยปิง?!”

ทันใดนั้นเจ้าหน้าที่ดราโกเนี่ยนคนนั้นก็แสดงอาการตกใจขึ้นมา จากนั้นก็ได้ถอยหลังออกไปสิบเมตรโดยที่ไม่รู้ตัว จ้องมองเซี่ยปิงตาเขม็ง

“ใช่ ภาพวาดในหมายจับก็เหมือนกับเขาจริงๆ”

“เป็นความจริงหรือ ทำไมเจ้าเซี่ยปิงของเผ่าพันธุ์มนุษย์ถึงปรากฏอยู่ใกล้กับเมืองเขามังกรได้?!”

“จากคำพูดของเขา ก็เหมือนกับกำลังจะเดินทางไปที่เมืองเทพเจ้ามังกร?!”

“ตลกสิ้นดี อันที่จริงเจ้ามนุษย์ที่มีพลังอำนาจเทียบเท่าได้กับยอดฝีมือในระดับจักรพรรดินี้ต้องการมาทำอะไรที่เมืองเทพเจ้ามังกรกัน?!”

“นี่เป็นแผนการสบคมคิดของเผ่าพันธุ์มนุษย์หรือ?!”

ทันใดนั้นทหารดราโกเนี่ยนจำนวนมากก็ถอยหลังออกไปอย่างรวดเร็ว หวาดกลัวกันอย่างมาก เพราะว่าผลงานของเซี่ยปิงก่อนหน้านี้นั้นก็เป็นที่ประจักษ์ชัดเจน สามารถที่จะสังหารดราโกเนี่ยนระดับราชันไปได้ถึงหนึ่งร้อยคน

นี่คือศัตรูที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดในตอนนี้ก็ว่าได้ สำหรับเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนนั้น เขาเป็นเหมือนกับตัวตนของจอมมาร ตอนนี้การที่จอมมารเช่นนี้ปรากฏตัวขึ้นมาต่อหน้าพวกเขานั้น เป็นไปได้อย่างไรที่พวกเขาจะไม่ตื่นตกใจ?!

ดราโกเนี่ยนระดับราชันก็ไม่ใช่คู่มือของเขา พวกเขาที่เป็นเพียงแค่ทหารธรรมดาทั่วไปจะสามารถทำอะไรได้

ทาสมนุษย์จำนวนมากต่างก็ตกตะลึง พวกเขาไม่รู้ว่าทำไมวีรบุรุษของเผ่าพันธุ์มนุษย์คนนี้ถึงได้ปรากฏตัวขึ้นมาใกล้กับเมืองเขามังกรซึ่งเป็นศูนย์รวมของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนอย่างกะทันหันเช่นนี้ ช่างแปลกประหลาดเหลือเกิน นี่เป็นการนำพาความตายมาสู่ตนเองหรือ?

“สังหารเขาซะ!”

โดยที่ไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม เจ้าหน้าที่ดราโกเนี่ยนก็ได้ตะโกนเสียงดังออกมา เขาได้ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว ถ่ายทอดคำสั่งออกไปทันที ทำให้ทหารดราโกเนี่ยนที่อยู่รอบๆห้อมล้อมและทำการสังหารเซี่ยปิง

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกหวาดกลัวเมื่อนึกถึงผลงานของเซี่ยปิง ทว่าเมื่อเห็นมนุษย์บุกรุกเข้ามาในอาณาเขตของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนของพวกเขาเช่นนี้ พวกเขาก็ไม่สามารถที่จะถอยหลังออกไปได้แม้แต่ครึ่งก้าว

ซู่ ซู่ ซู่!!!

เจ้าหน้าที่ดราโกเนี่ยนระดับราชันสามคนและทหารดราโกเนี่ยนอีกกว่าพันคน พวกเขาต่างก็ละทิ้งทาสมนุษย์เหล่านี้และยกดาบขึ้นมา กระจายตัวออกไปห้อมล้อมเซี่ยปิง

“ดูเหมือนว่าดราโกเนี่ยนอย่างพวกเจ้าจะไม่มีใครที่รู้จักวิธีการพูดคุย”

เซี่ยปิงถอนหายใจออกมา เขาเพียงแค่เดินไปตามทาง เมื่อใดที่เผชิญหน้ากับทหารดราโกเนี่ยนจำนวนมาก ดราโกเนี่ยนเหล่านี้ก็จะคิดสังหารโดยที่ไม่มีข้อยกเว้น โหดเหี้ยมและไร้ความปราณี ต้องการที่จะปลิดชีวิตเขา

เผ่าพันธุ์มนุษย์และเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนนั้นมีพลังอำนาจที่แตกต่างกันอย่างมาก ดูเหมือนแกะและสิงโตก็ว่าได้ ในสายตาของสิงโตแกะเป็นเพียงแค่อาหารเท่านั้น มีคุณสมบัติอะไรกันที่จะอยู่ในสถานะที่เท่าเทียมกันและอยู่ร่วมกันอย่างปรองดอง

แน่นอนว่าสำหรับศัตรูเช่นนี้ เขาก็จะไม่แสดงความเมตตาเช่นกัน

เขามองอย่างที่ไม่ต้องการมอง จากนั้นก็ชี้นิ้วออกไป พลังเวทมนตร์ที่น่าสะพรึงกลัวได้ปะทุออกมาอย่างกะทันหัน

“ท่าไม่ดีแล้ว!”

เจ้าหน้าที่ดราโกเนี่ยนระดับราชันสามคนมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างมาก พวกเขารู้สึกได้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของนิ้วนี้ มีพลังอำนาจที่สามารถเจาะทะลวงทุกสิ่ง ล็อกออร่าของพวกเขาอย่างสมบูรณ์

ไม่ว่าพวกเขาจะหลบหนีออกไปที่ใด ก็ไม่สามารถที่จะหลบหนีไปจากการโจมตีของนิ้วนี้ได้

ตึบ!

ทันใดนั้นเจ้าหน้าที่ดราโกเนี่ยนทั้งสามคนก็ส่งเสียงร้องตะโกนออกมาอย่างน่าสมเพช ร่างกายของพวกเขาระเบิดออกมาทันที กระจุยกระจายออกไปเป็นชิ้นๆ เปลี่ยนกลายเป็นก้อนเนื้อบด ตกลงบนพื้นดิน