God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1299

“นี่มัน นี่มัน!”

ผู้อาวุโสจำนวนมากต่างก็ตกตะลึง ไม่กล้าเชื่อในสิ่งที่เห็น ยิ่งอยู่ใกล้กับนกปีศาจกินเลือดนี่มากแค่ไหน พวกเขาก็ยิ่งรู้สึกได้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของนกปีศาจตัวนี้

ฝ่ายตรงข้ามนั้นมีกรงเล็บที่แหลมคม มีขนนกที่แข็งเหมือนกับเหล็ก จะงอยปากของมันสามารถที่จะกลืนกินทุกสิ่ง นี่คืออาวุธที่แหลมคมระดับสุดยอด สามารถที่จะกัดกลุ่มของดราโกเนี่ยนระดับราชันได้อย่างง่ายดาย

ในอดีตไม่รู้ว่ามีดราโกเนี่ยนระดับราชันจำนวนมากแค่ไหนที่กลายเป็นอาหารของนกปีศาจกินเลือดตัวนี้ แม้แต่จะดิ้นรนขัดขืนก็ไม่สามารถทำได้

ทว่านกดุร้ายตัวนี้ ไม่คาดคิดว่าจะพ่ายแพ้ให้กับจักรพรรดิเก๋อหลันภายในกระบวนท่าเดียว ถูกแช่แข็งกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งอย่างกะทันหัน แม้แต่จะหลบหนีก็ไม่มีทางหนีไปได้

อย่างไม่ต้องสงสัย นี่คือพลังอำนาจอันยิ่งใหญ่ของระดับจักรพรรดิ!

ผู้อาวุโสจำนวนมากต่างก็สั่นไหว รู้สึกได้ถึงความน่าเกรงขามของจักรพรรดิเก๋อหลันและรู้สึกเคารพนับถือในฐานะยอดฝีมือ

“การที่เพิ่งเข้าสู่ระดับจักรพรรดิกับการเข้าสู่ระดับจักรพรรดิเป็นระยะเวลานานนั้น ทั้งสองอย่างมีความแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แตกต่างกันราวกับฟ้ากับเหวก็ว่าได้”

เก๋อหลันชายชราชุดขาวได้แสยะออกมา “เพียงแค่ยอดฝีมือระดับจักรพรรดิของเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่เพิ่งเลื่อนขั้นขึ้นมาได้นั้นไม่ได้ถือว่าเป็นสิ่งที่ต้องคำนึงถึง การที่กล้าบุกรุกเข้ามาในเมืองเทพเจ้ามังกรของข้า ช่างไม่รู้จักประมาณตนจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นยอดฝีมือระดับจักรพรรดิคนใดของเผ่าพันธุ์มนุษย์ ข้าก็จะสังหารให้หมด”

วิซ เขายืนอยู่ที่จุดเดิม ทันใดนั้นร่างกายก็ปกคลุมไปด้วยออร่าที่น่าสะพรึงกลัวและหายลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็ว เขาชักดาบออกมาเหมือนกับเป็นนักดาบเซนต์ หายไปจากภูเขาลูกนี้เหมือนกับวานรโบราณก็ว่าได้

ในพื้นที่ระยะ500กิโลเมตรโดยที่มีร่างกายของเขาเป็นจุดศูนย์กลางนั้น เหล่าอสูรดุร้ายต่างก็สั่นเทาด้วยหวาดกลัว แผ่นดินกำลังสั่นไหว

“รับทราบ ท่านจักรพรรดิเก๋อหลัน”

ผู้อาวุโสจำนวนมากต่างก็ตื่นเต้น เมื่อเห็นถึงพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวของจักรพรรดิเก๋อหลันเมื่อครู่นี้ สามารถที่จะสังหารนกปีศาจกินเลือดได้อย่างง่ายดาย ต่อให้เจ้ามนุษย์คนนั้นจะเป็นยอดฝีมือในระดับจักรพรรดิ เป็นไปได้อย่างไรที่จะต่อกรกับจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนของพวกเขาได้?

การที่มีจักรพรรดิเก๋อหลันเคลื่อนไหวด้วยตนเองนั้น เชื่อว่าเจ้าเผ่าพันธุ์มนุษย์เซี่ยปิงนั่นจะต้องตายอย่างแน่นอน

แน่นอนว่าหากมีจักรพรรดิอีกห้าคนเคลื่อนไหวออกมาเช่นกันนั้น เรื่องนี้ก็จะมีความปลอดภัยมากขึ้นไปอีก

น่าเสยดายที่จักรพรรดิอีกห้าคนกำลังบ่มเพาะอยู่ในส่วนลึกของเมืองเทพเจ้ามังกร กำลังทำการความเข้าใจแก่นแท้ของวิทยายุทธอย่างละเอียดถี่ถ้วน หากไม่ใช่วิกฤติที่ส่งผลกระทบต่อการสูญพันธุ์ ไม่มีใครกล้าที่จะเข้าไปรบกวนทั้งห้าคนนั้น

ดังนั้นพวกเขาจึงได้มาขอความช่วยเหลือให้เก๋อหลันจักรพรรดิที่เพิ่งเลื่อนขั้นคนนี้เคลื่อนไหว

……….

หลังจากนั้นหลายชั่วโมง

ข้างนอกเมืองเทพเจ้ามังกร

เซี่ยปิงได้ปล้นชิงทรัพย์สินทั่วทุกหนแห่งภายในเมืองเขามังกร อีกทั้งยังใช้โอกาสนี้ในการกินดื่มอย่างอิ่มเอม ฟื้นฟูพลังเวทมนตร์ขึ้นมา ซึ่งหลังจากที่เสร็จสิ้นทุกอย่าง เขาก็ได้เดินทางไปที่เมืองเทพเจ้ามังกรอย่างรวดเร็ว

ในช่วงเวลานี้ เมืองเขามังกรก็ได้รับข่าวนี้เช่นกัน ทหารดราโกเนี่ยนจำนวนนับไม่ถ้วนต่างก็ถูกส่งออกมา เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ แม้แต่ดราโกเนี่ยนระดับราชันหลายพันคนก็ปรากฏตัวขึ้นมา จิตสังหารกำลังเดือดดาลทั่วทั้งพื้นที่

ในพื้นที่สิบกิโลเมตรข้างนอกเมืองเทพเจ้ามังกร มีกองทัพจำนวนมหาศาลที่กำลังตั้งขบวนอยู่ ทหารดราโกเนี่ยนจำนวนนับไม่ถ้วนเพียบพร้อมไปด้วยชุดเกราะเต็มยศและมีหอกยาวอยู่ในมือ ต้องการที่จะขัดขวางศัตรูผู้นี้ไม่ให้เข้าไปใกล้ประตูเมืองเทพเจ้ามังกรได้

เพราะว่าถึงอย่างไรนี่ก็คือยอดฝีมือในระดับจักรพรรดิ หากก่อปัญหาขึ้นมาในเมืองเทพเจ้ามังกร บางทีทั่วทั้งเมืองเทพเจ้ามังกรอาจจะราบเป็นหน้ากลองด้วยพลังอำนาจของฝ่ายตรงข้าม ส่งผลให้มีผู้บาดเจ็บล้มตายจำนวนนับไม่ถ้วน

ในช่วงเวลานี้เซี่ยปิงก็ได้มาถึงพื้นที่บริเวณนี้เช่นกันพร้อมกับมองเห็นกองทัพที่รออยู่ตรงหน้า

แน่นอนว่าสิ่งที่ทำให้เขาให้ความสนใจมากที่สุดก็คือชายชราที่สวมใส่ชุดคลุมสีขาว ฝ่ายตรงข้ามนั้นมีออร่าเหมือนกับหุบเหวลึก ล้ำลึกและไม่สามารถประเมินค่าได้ มีออร่าที่ผสมผสานเข้ากับโลก

เหมือนกับว่าทุกท่วงท่าทุกการเคลื่อนไหวของเขาสามารถที่จะกระตุ้นพลังอำนาจของสวรรค์ได้ อย่างไม่ต้องสงสัย นี่คือยอดฝีมือในระดับหล่อหลอมสมบัติ มีความสามารถในการควบคุมพลังอำนาจของสวรรค์และโลก นี่คือยอดฝีมือระดับสูงสุดของทวีปแห่งนี้

“เจ้ามนุษย์บัดซบ ไม่คาดคิดว่าจะกล้ามาที่เมืองเทพเจ้ามังกรจริงๆ?!”

“ช่างยโสโอหังเกินไป เห็นเมืองศักดิ์สิทธิ์ของพวกเราเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนเป็นที่ไหนกัน ต้องการที่จะมาก็จะมาหรือ?!”

“การที่กล้าเข้ามา เขาก็จะไม่ได้กลับออกไปอีก”

“พูดถูก การที่ได้เห็นยอดฝีมือระดับจักรพรรดิของมนุษย์ตายไป นี่ก็เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นเช่นกัน”

ทหารดราโกเนี่ยนจำนวนมากต่างก็มีจิตสังหารที่เดือดดาลออกมา พวกเขาไม่ได้มีความเกรงกลัวแม้แต่น้อย การที่มีจักรพรรดิเก๋อหลันอยู่ข้างกายนั้น พวกเขาไม่เกรงกลัวว่าเจ้ายอดฝีมือระดับจักรพรรดิของเผ่าพันธุ์มนุษย์คนนี้จะบุกรุกเข้ามา

ยิ่งไปกว่านั้นเผ่าพันธุ์มนุษย์สำหรับพวกเขานั้นก็เป็นเพียงแค่เผ่าพันธุ์ทาส ทำได้เพียงแค่ทำงานใช้แรงงานให้กับพวกเขา เป็นไปได้อย่างไรที่มนุษย์ต่ำต้อยเพียงคนเดียวจะอยู่ในสายตาของพวกเขา

“เจ้ามนุษย์!”

ผู้อาวุโสที่ยืนอยู่บนกำแพงเมืองได้ตะโกนเสียงดังออกมาทันที “รีบมัดมือมัดเท้าและยอมจำนนซะ หากกล้าที่จะดิ้นรนขัดขืนโดยเปล่าประโยชน์ มีดและดาบของพวกเราจะตัดผ่านร่างของเจ้าทันที เจ้าจะต้องตายไปโดยที่ไร้หลุมฝังศพ”

“ระวังตัวด้วย เจ้ามนุษย์นั่นเคลื่อนไหวแล้ว!”

ทันใดนั้นผู้อาวุโสจำนวนมากก็มีม่านตาที่ขยายออกมา พวกเขาสังเกตเห็นว่าเซี่ยปิงไม่ได้พูดอะไรและไม่ได้ฟังคำของพวกเขาแม้แต่น้อย อีกทั้งยังเพิกเฉยต่อราชันและทหารนับล้านที่อยู่ตรงหน้า เดินเข้ามาอย่างไม่สนใจใคร

ตึบ ตึบ ตึบ!!!

ในขณะที่เซี่ยปิงเดินเข้ามาทีละก้าว ทุกย่างก้าวที่เหยียบย่ำลงพื้นนั้น ก็มีเสียงเหมือนกับกลองทุ้มดังขึ้นมา เสียงนี้เหมือนกับก้องกังวานอยู่ในหัวใจพวกเขา ทำให้เลือดพวกเขาพลุ่งพล่าน

“ท่าไม่ดีแล้ว!”

ผู้อาวุโสคนหนึ่งเหมือนกับจะสัมผัสได้ถึงบางอย่าง ทันใดนั้นก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไป ตะโกนออกมาทันที “ล่าถอย ล่าถอยทันที เหล่าทหารที่มีพลังวิญญาณอ่อนแอให้รีบล่าถอยกลับไปทันที ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่เจ้าจะสามารถอยู่ได้”

เขาสามารถสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังวิญญาณที่ผันผวนซึ่งออกมาจากร่างกายของเซี่ยปิง มันก่อตัวเป็นสสาร เป็นเหมือนกับกระแสน้ำก็ว่าได้ แผ่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว

การที่เผชิญหน้ากับการโจมตีของจิตตระหนักรู้ศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้ ทหารดราโกเนี่ยนปกติธรรมดาไม่สามารถที่จะต้านทานได้ เพราะว่านี่เป็นการโจมตีทางจิตวิญญาณ ไม่ว่าร่างกายจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็เปล่าประโยชน์

หากสามารถป้องกันได้ก็ไม่เป็นไร ทว่าหากไม่สามารถป้องกันได้ก็คือความตาย นี่คือความน่าสะพรึงกลัวของการโจมตีทางจิตตระหนักรู้ศักดิ์สิทธิ์

“สายเกินไปแล้ว”

เก๋อหลันชายชราชุดขาวได้พูดออกมาอย่างนิ่งเฉย สายตาของเขามีแสงที่หนาวเหน็บส่องสว่างออกมา

ทหารดราโกเนี่ยนที่มีพลังวิญญาณอ่อนแอนั้นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขารู้สึกว่าศีรษะของตนเองมีเสียงบึ้ซดังขึ้นมา วินาทีต่อมาวิสัยทัศน์ของพวกเขาก็มืดลง เหมือนกับจิตวิญญาณถูกทุบด้วยค้อนเหล็กอย่างรุนแรงก็ว่าได้

เพ่ง เพ่ง เพ่ง!!!

แต่ละคนต่างก็ล้มลงไป เผยสีหน้าที่ตกตะลึงอย่างมาก ฟองไหลออกมาจากปาก เห็นได้ชัดว่าหมดสติไปทั้งหมด อย่างน้อยก็จะไม่ฟื้นคืนสติกลับมาภายในระยะเวลาครึ่งวัน

“นี่มัน เป็นไปได้อย่างไรกัน?!”

ผู้อาวุโสจำนวนมากต่างก็มีสีหน้าที่มืดมนอย่างถึงที่สุด เพราะว่าเมื่อมองในภาพรวมนั้น เดิมทีกองทัพดราโกเนี่ยนที่ยิ่งใหญ่และเกรียงไกร ตอนนี้ได้ล้มลงไปเกือบทั้งหมด หลงเหลือเพียงไม่มากที่ยังยืนได้อยู่

แม้แต่คลื่นพลังวิญญาณนี้ก็ได้กระจายเข้าไปในเมืองเทพเจ้ามังกรเช่นกัน ผู้อยู่อาศัยจำนวนมากของเมืองเทพเจ้ามังกร บางคนที่กำลังพูดคุยกันอยู่ในร้านอาหาร บางคนที่กำลังเดินอยู่ตามท้องถนน บางคนที่กำลังทำธุรกิจอยู่ บางคนที่กำลังศึกษาเล่าเรียน…..

ไม่ว่าพวกเขาจะทำอะไรอยู่ ภายใต้คลื่นวิญญาณที่ผันผวนนี้ พวกเขาต่างก็ช็อกและหมดสติไปที่พื้นทันที

ต่อหน้าการโจมตีของจิตตระหนักรู้ศักดิ์สิทธิ์ นอกจากดราโกเนี่ยนระดับราชัน คนอื่นๆต่างก็หมดสติไปทั้งหมด

“พลังอำนาจของจิตตระหนักรู้ศักดิ์สิทธิ์ที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้เป็นสิ่งที่มนุษย์มีได้หรือ?!”

ดราโกเนี่ยนระดับราชันจำนวนมากต่างก็สั่นไหว จิตตระหนักรู้ศักดิ์สิทธิ์ที่ครอบคลุมเช่นนี้ เป็นเหมือนกับพายุพลังวิญญาณก็ว่าได้ สามารถที่จะจัดการกับผู้คนทั้งเมืองได้อย่างง่ายดาย

แม้แต่พวกเขาเองที่เป็นดราโกเนี่ยนในระดับราชันก็ยังรู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่ยิ่งใหญ่ หากพวกเขาไม่ได้ค้ำจุนตนเองอย่างหนักแน่นล่ะก็ บางทีก็อาจจะตามรอยเท้าของดราโกเนี่ยนคนอื่นๆไปเช่นกัน

หากมีจิตใจที่ลังเลเพียงเล็กน้อย ก็ไม่สามารถที่จะประคองสติตนเองไว้ได้ต่อหน้าชายคนนี้

“มนุษย์ เจ้าทำเกินกว่าเหตุ”

ในตอนนี้ เก๋อหลันชายชราชุดขาวได้เริ่มพูดขึ้นมา เสียงของเขานั้นแอบแฝงไปด้วยคลื่นพลังวิญญาณที่ผิดปกติ เป็นเหมือนกับสายลมที่เบาบางก็ว่าได้ ต้านทานพลังอำนาจของจิตตระหนักรู้ศักดิ์สิทธิ์ของเซี่ยปิงที่ถ่ายทอดออกมา

ทันใดนั้นดราโกเนี่ยนระดับราชันจำนวนมากก็รู้สึกสบายตัวมากขึ้น ไม่ต้องทนรับกับแรงกดดันที่ยิ่งใหญ่อีกต่อไป

“ดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิ? นี่ก็แค่การทักทาย เดิมทีการที่เดินทางมาที่เมืองของศัตรูนั้น ก็ต้องทำให้ตกใจกันเล็กน้อย นี่เป็นเพียงมารยาท” เซี่ยปิงยืนไขว้มือไว้ข้างหลังทั้งสองข้างพร้อมกับมองดราโกเนี่ยนจำนวนมากด้วยสายตาที่ดูถูก

ถึงแม้ว่าบนตัวของเขาจะไม่ได้มีออร่าอะไรแผ่ออกมา ทว่าดราโกเนี่ยนทั้งหมดกลับรู้สึกได้ถึงความกดดันที่สามารถพลิกภูเขาและแหวกว่ายทะเลมาจากร่างกายของเขา เหมือนกับเป็นภูเขาที่สูงตระหง่านซึ่งไม่อาจเอื้อมได้