God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1311

ถึงแม้ว่าบรรดาดราโกเนี่ยนจะได้ยินเรื่องราวมากมายของแตรเทพเจ้ามังกร ทว่ากลับไม่เคยเห็นแตรเทพเจ้ามังกรที่ถูกใช้มาก่อน ไม่รู้ว่าพลังอำนาจที่แท้จริงของมันเป็นอย่างไร

ทว่าตอนนี้ในที่สุดพวกเขาก็ได้เห็นเป็นที่ประจักษ์ชัดเจน ล่วงรู้ว่าอาวุธนี้น่าสะพรึงกลัวเพียงใด

พูดได้เพียงแค่ว่าสมกับที่เป็นอาวุธที่เทพเจ้ามังกรได้ทิ้งเอาไว้ เป็นอาวุธลับระดับสุดยอดของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน ตอนนี้พลังอำนาจของมันปะทุออกมา น่าสะพรึงกลัวอย่างถึงที่สุด พื้นที่ในระยะแสนกิโลเมตรถูกกวาดจนแบนราบไปเช่นนี้

นี่ไม่ใช่การทำลายล้าง ไม่ใช่การระเบิด ทว่าเป็นการทำให้แบนราบ ทำลายอย่างสมบูรณ์ เป็นไปไม่ได้ที่จะมีสิ่งมีชีวิตใดที่รอดออกมา

เมื่อพวกเขาคิดได้ถึงบางอย่าง แต่ละคนต่างก็สั่นสะท้าน หากอาวุธเช่นนี้ตกไปอยู่ในมือของศัตรูและใช้มันเพื่อโจมตีเมืองของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนของพวกเขา ไม่ว่าจะมียอดฝีมือดราโกเนี่ยนจำนวนมากแค่ไหนที่คุ้มกันอยู่ ก็จะต้องเปลี่ยนกลายเป็นเถ้าถ่านอย่างรวดเร็ว

นี่เรียกได้ว่าเป็นพลังอำนาจของสวรรค์ ไม่มีทางที่จะต้านทานได้

ทว่าหากเป็นเช่นนี้ เจ้าเผ่าพันธุ์มนุษย์เซี่ยปิงก็ต้องตายในที่สุด ถูกสังหารไปโดยอาวุธลับสุดยอดของพวกเขาเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน ถูกสังหารไปจนสิ้นซาก

“จบสิ้น ในที่สุดก็จบสิ้นเสียที”

“ในที่สุดก็สามารถสังหารเจ้ามนุษย์นั่นได้ ไม่คาดคิดว่าจะต้องใช้ความพยายามที่มากมายเช่นนี้”

“ใช่ไหม? เจ้ามนุษย์นั่นเหนือธรรมชาติเกินไป ไม่คาดคิดว่าจะสังหารดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิไปสามคน อีกทั้งยังกดดันจนท่านจักรพรรดิซีซ่าร์ต้องนำแตรเทพเจ้ามังกรออกมา เกือบที่จะผลักดันให้เผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง”

“น่าเสียดาย เพื่อที่จะใช้แตรเทพเจ้ามังกรนั้น ท่านซีซ่าร์ก็คงจะตายไปเช่นกัน”

ผู้อาวุโสจำนวนมากต่างก็มีสีหน้าที่ดีใจ ทว่ายังแอบแฝงไปด้วยความโศกเศร้าเช่นกัน ในตอนนี้อารมณ์ความรู้สึกต่างๆนาๆถาโถมเข้ามา ไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกอย่างไรดี

เพราะว่าการที่ได้สังหารเจ้ามนุษย์คนนี้ไปนั้น เผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนก็เผชิญกับความสูญเสียที่ร้ายแรงเช่นกัน พวกเขาไม่รู้ว่าหลังจากชัยชนะครั้งนี้ พวกเขาจะต้องเฉลิมฉลองหรือว่าจัดพิธีไว้อาลัย

“เดี๋ยวก่อน เหมือนว่าท่านจักรพรรดิซีซ่าร์จะยังไม่ตาย เขายังคงมีชีวิตอยู่!”

ทันใดนั้นผู้อาวุโสคนหนึ่งก็ได้ตะโกนออกมาอย่างประหลาดใจ ชี้ออกไปที่ข้างนอกกำแพงเมือง

อะไรนะ?!

ดราโกเนี่ยนจำนวนมากต่างก็หันไปมอง เห็นเพียงแค่จักรพรรดิซีซ่าร์ที่ยังคงยืนอยู่ที่จุดๆเดิม ทว่าสภาพของเขาในตอนนี้ไม่ได้ดูดีนัก มือทั้งสองข้างกำแตรเทพเจ้ามังกรไว้อย่างแน่น ผิวหนังทั่วทั้งร่างกายแตกแยกออกจากกัน เลือดไหลออกมาอาบร่างจนท่วมทั่วทั้งตัว

ทว่ามันก็ไม่ได้มีเพียงแค่นี้ กล้ามเนื้อของเขาได้เหี่ยวแห้งลง ผมกลายเป็นสีขาว เหมือนกับว่าแก่ขึ้นมาหลายร้อยปีอย่างกะทันหัน กลายเป็นชายชราที่ใกล้จะถึงจุดจบของชีวิตเต็มที แตกต่างจากรูปลักษณ์ของจักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่ก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง

แต่ไม่ว่าอย่างไร ก็ยังถือว่าเป็นเรื่องดีที่เขายังคงมีชีวิตอยู่ได้หลังจากที่ได้ใช้แตรเทพเจ้ามังกรไป

“สำเร็จ!”

จักรพรรดิซีซ่าร์กำหมัดขึ้นมา ทันใดนั้นก็ได้ผ่อนคลายลง เขาได้ครอบครองแตรเทพเจ้ามังกรและศึกษามาเป็นระยะเวลากว่าพันปี ท้ายที่สุดก็ได้เรียนรู้ถึงวิธีการใช้สิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ชิ้นนี้ในระดับหนึ่ง

เป็นจริงที่ว่าพลังอำนาจของแตรเทพเจ้ามังกรนั้นมหาศาล จำเป็นต้องดูดกลืนพลังเวทมนตร์และพลังชีวิตทั้งหมดของจักรพรรดิผู้นั้น เรียกได้ว่าเป็นอาวุธที่จะทำให้ผู้ใช้ดับสลายไปพร้อมกับศัตรูก็ว่าได้

ดังนั้นจนถึงตอนนี้ หากไม่ใช่เหตุการณ์ที่สำคัญจริงๆ ไม่มีดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิคนใดที่จะเต็มใจใช้มัน

ทว่าภายใต้การศึกษาค้นคว้าของจักรพรรดิซีซ่าร์นั้น เขาก็ได้ค้นพบวิธีการในการควบคุมพลังอำนาจของแตรเทพเจ้ามังกร ซึ่งบางทีหากลดพลังอำนาจของแตรเทพเจ้ามังกรลง พลังเวทมนตร์ที่ต้องใช้ก็จะลดลงไปเช่นกัน

ท้ายที่สุดก็เป็นไปตามคาด เขาได้ลดพลังอำนาจส่วนใหญ่ของแตรเทพเจ้ามังกรลงไป ทำให้ตนเองมีชีวิตอยู่ได้ ไม่ได้ถูกแตรเทพเจ้ามังกรดูดกลืนพลังงานในร่างกายไปจนหมดและในที่สุดก็สามารถที่จะสังหารเจ้าเซี่ยปิงศัตรูคู่อาฆาตของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนไปได้เช่นกัน

“เผ่าพันธุ์มนุษย์อันตรายจริงๆ ไม่คาดคิดว่าจะมีผู้มีพรสวรรค์ดั่งปีศาจเช่นนี้อยู่ เดิมทีข้าคิดว่าเผ่าพันธุ์นี้เป็นเพียงแค่เผ่าพันธุ์ที่อ่อนแอและไร้พลัง ไม่คู่ควรแก่การกล่าวถึง ทว่าดูตอนนี้ ดูเหมือนว่าจะต้องกำจัดให้ได้โดยเร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นหากผู้มีพรสวรรค์ดั่งปีศาจของเผ่าพันธุ์มนุษย์เช่นนี้ปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้ง ในตอนนั้นเป็นไปไม่ได้ที่เผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนจะต้านทานได้”

ดวงตาทั้งสองดวงของจักรพรรดิซีซ่าร์เผยให้เห็นถึงแสงที่หนาวเหน็บ เพราะว่าการปรากฏตัวของเซี่ยปิงนั้น มันทำให้ความระแวดระวังของเขาต่อเผ่าพันธุ์มนุษย์อยู่ในจุดที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่ได้คิดว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์อ่อนแออีกต่อไป จะต้องกำจัดให้ได้โดยเร็ว

ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้มีโอกาสสูงมากนักที่เผ่าพันธุ์มนุษย์จะมีผู้มีพรสวรรค์ดั่งปีศาจเช่นนี้ปรากฏตัวขึ้นมาอีกนั้น ทว่ามันก็ไม่คุ้มค่าที่จะลองเสี่ยงดู

หากปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้งจริงๆ จากนั้นเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนก็จะต้องจบสิ้น ไม่ว่าจะมีดราโกเนี่ยนระดับจักพรรรดิมากแค่ไหนก็ไม่เพียงพอ

เขาได้ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ หลังจากที่อาการบาดเจ็บของตนเองได้ฟื้นฟูขึ้นมา จะต้องใช้แตรเทพเจ้ามังกรนี้ในการทำลายเมืองที่ยิ่งใหญ่ของเผ่าพันธุ์มนุษย์แต่ละเมือง สังหารไปจนถึงคนสุดท้าย ไม่ให้มีเหลืออยู่ในทวีปแห่งนี้

ศัตรูคู่อาฆาตเช่นนี้ ไม่สามารถปล่อยให้ใช้ชีวิตอยู่ในทวีปเทพเจ้ามังกรอย่างแน่นอน ไม่สามารถปล่อยให้พวกเขามีโอกาสได้พัฒนาเติบโต ไม่อย่างนั้นเป็นไปได้ว่าเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนของพวกเขาอาจจะเสียการปกครองไป

นี่คือสงครามของเผ่าพันธุ์ ไม่สามารถที่จะแสดงความเมตตาได้

“หืมม?!”

ทันใดนั้นเมื่อจักรพรรดิซีซ่าร์ต้องการที่จะเคลื่อนที่ออกไป นำแตรเทพเจ้ามังกรกลับไปที่เมืองเทพเจ้ามังกรและพักฟื้น ภาพเงาก็ปรากฏตัวขึ้นมาข้างกายของเขาอย่างกะทันหัน มาพร้อมกับพลังงานฉีที่น่าสะพรึงกลัว

จบกัน!

จักรพรรดิซีซ่าร์รู้สึกสิ้นหวังขึ้นมาทันที เขาเพิ่งที่จะใช้แตรเทพเจ้ามังกรไป ร่างกายอยู่ในสภาวะที่อ่อนแออย่างถึงที่สุด เทียบได้กับดราโกเนี่ยนปกติธรรมดาเท่านั้น มีที่ไหนที่จะสามารถต้านทานได้

เขาได้หันไปมองว่าเจ้าบัดซบที่ไหนกันที่กล้าฉวยโอกาสนี้ในการลอบสังหารตนเอง ไม่คาดคิดว่าจะต้องการปลิดชีวิตตนเองเช่นนี้?!

เป็นผู้อาวุโสของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนที่เกลียดชังเขามานานหรือ? หรือว่าเป็นดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิที่เหลืออยู่สองคน ฝ่ายตรงข้ามต้องการที่จะปกครองเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนและรู้สึกว่าเขาขวางทางอยู่ ดังนั้นจึงต้องการที่จะกำจัดเขาไปหรือ?!

จักรพรรดิซีซ่าร์มีสีหน้าที่โศกเศร้าและไม่พึงพอใจ วันนี้เขาไม่ได้ตายไปด้วยน้ำมือของมนุษย์ ทว่ากลับตายไปด้วยน้ำมือของผู้คนในเผ่าพันธุ์เดียวกัน นี่มันช่างเป็นเรื่องที่น่าสลดจริงๆ ช่างไม่สมเหตุสมผล

ตึบ!

วินาทีต่อมา หมัดก็ได้ทะลวงผ่านหน้าอกของเขา หัวใจของเขาระเบิดออกมาเหมือนกับลูกแตงโมก็ว่าได้ เลือดสาดกระเซ็นลงพื้น

อย่างไรก็ตาม เพราะว่ายอดฝีมือในระดับจักรพรรดิมีพลังชีวิตที่ทรหด ต่อให้หัวใจระเบิดออกมา เขาก็จะไม่ตายไปในทันที

“อะไรกัน? เจ้าไม่ใช่ดราโกเนี่ยน แต่ว่าเป็นมนุษย์ หืมมม?! เจ้าคือเซี่ยปิงไม่ใช่หรือ เป็นไปได้อย่างไรกัน? เจ้าไม่ได้ตายไปหรือ?!” จักรพรรดิซีซ่าร์จ้องมองด้วยสายตาที่ดุร้าย เขาต้องการที่จะเห็นว่าใครกันที่คิดสังหารตนเอง เขาไม่ต้องการที่จะตายตาไม่หลับ

ทว่ารอให้ได้เห็นผู้ที่เจาะทะลวงผ่านหน้าอกของตนเองนั้น ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้นมาทันที ม่านตาขยายออกมา เพราะว่าผู้ที่สังหารเขานั้น ไม่คาดคิดว่าจะเป็นเจ้าผู้มีพรสวรรค์ดั่งปีศาจก่อนหน้านี้ เจ้าเผ่าพันธุ์มนุษย์เซี่ยปิง!

ฝ่ายตรงข้ามยังไม่ตาย หนำซ้ำยังใช้หมัดเจาะทะลวงหน้าอกของเขาไปเช่นนี้

“ก่อนหน้านี้เจ้าได้ลอบโจมตีข้าหนึ่งครั้ง ตอนนี้ข้าก็ลอบโจมตีเจ้าหนึ่งครั้งเช่นกัน นี่ถือว่าเท่าเทียมกัน”

เซี่ยปิงดึงหมัดออกมาพร้อมกับมองจักรพรรดิซีซ่าร์ด้วยสายตาที่ดูถูก

เขาได้หลบซ่อนอยู่ในลูกปัดพิภพ หลีกเลี่ยงการโจมตีของแตรเทพเจ้ามังกร ซ่อนตัวอยู่ที่พื้น จากนั้นก็รอโอกาสให้ได้ออกมา ฉวยโอกาสลอบสังหารจักรพรรดิซีซ่าร์ ส่งฝ่ายตรงข้ามไปสู่สุขติ

นี่คือการชำระความแค้น

เท่าเทียมกันตูดข้าสิ!

จักรพรรดิซีซ่าร์มีสีหน้าที่โศกเศร้าและไม่พึงพอใจอย่างมาก ชายคนนี้มีร่างอมตะ ถูกอัดจนระเบิดอย่างไรก็สามารถที่จะฟื้นฟูขึ้นมาได้ ทว่าเขาที่เป็นเพียงแค่ดราโกเนี่ยนปกติธรรมดา หลังจากที่ถูกอัดจนระเบิด ก็จะตายไปจริงๆ นี่มันจะเท่าเทียมกันได้อย่างไร?

ทำไมหมัดของเขาถึงไม่สามารถที่จะสังหารเจ้ามนุษย์บัดซบนี่ ทว่าตนเองกลับถูกสังหารไปด้วยหมัดของฝ่ายตรงข้าม ชีวิตช่างไม่ยุติธรรม เขาปฏิเสธที่จะยอมรับ ไม่เต็มใจที่จะยอมรับ!

ปัง!

ร่างกายของเขาได้ร่วงลงไปเช่นนี้ เลือดไหลออกไปทั่วทั้งพื้น ดวงตาเบิกกว้าง ส่วนลึกของม่านตาเผยให้เห็นถึงความไม่เต็มใจ ความโศกเศร้าและความไม่พึงพอใจ

เห็นได้ชัดว่าการที่เขาถูกเซี่ยปิงสังหารไปนั้น เขาไม่เต็มใจยอมรับอย่างมาก

แต่ไม่ว่าเขาจะไม่เต็มใจแค่ไหนและไม่ว่าเขาจะรู้สึกเสียใจแค่ไหน ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงความตายของตนเองได้