ณ เมืองศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์
ผู้อาวุโสจำนวนนับไม่ถ้วนและจักรพรรดิสามคนของเผ่าพันธุ์มนุษย์กำลังเข้าร่วมการประชุมครั้งนี้ รวมถึงมีผู้ปกครองเมืองร้อยลี้บาหลี่หู่ เจ้าหน้าที่บาหลีหั่นและคนอื่นๆอยู่เช่นกัน
“เชื่อว่าทุกๆคนคงจะได้รับข่าวแล้ว”
จักรพรรดิของเผ่าพันธุ์มนุษย์คนหนึ่งได้พูดขึ้นมา “เซี่ยปิงยอดฝีมือระดับจักรพรรดิคนล่าสุดของเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้บุกรุกเข้าไปในเมืองเทพเจ้ามังกรเมื่อไม่นานมานี้ จักรพรรดิซีซ่าร์และจักรพรรดิอีกสามคนของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนได้ถูกสังหารไป อีกทั้งจักรพรรดิอีกสองคนที่ยังหลงเหลืออยู่นั้นก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้ไม่รู้ว่าพวกเขาได้หลบหนีออกไปที่ใด ไม่ได้โผล่หัวออกมา ยิ่งไปกว่านั้น ว่ากันว่าเขาก็ได้ใช้โอกาสนี้ในการปลดปล่อยทาสมนุษย์จำนวนมากให้เป็นอิสระเช่นกัน”
ประโยคคำพูดเหล่านี้มีข้อมูลหลากหลายที่สามารถทำให้ทุกๆคนตกใจได้ ทำให้ผู้อาวุโสและเจ้าหน้าที่ของเผ่าพันธุ์มนุษย์จำนวนมากที่อยู่รอบๆตกตะลึง ไม่รู้ว่าควรที่จะพูดอะไรออกมา
หลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่ง ผู้อาวุโสคนหนึ่งก็ได้กลืนน้ำลายของตนเองก่อนพูดขึ้นมา “ข่าวเรื่องนี้ที่พวกเราได้รับมาเป็นความจริงหรือไม่? จักรพรรดิซีซ่าร์และจักรพรรดิคนอื่นๆได้ตายไปจริงๆหรือ?!”
นี่ก็เป็นสิ่งที่ผู้อาวุโสส่วนใหญ่สงสัยเช่นกัน
เพราะว่าท้ายที่สุดแล้วจักรพรรดิซีซ่าร์ของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนนั้นเป็นที่ล่วงรู้กันดีว่าคือจักรพรรดิที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์ของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน เป็นผู้ใช้ทักษะจ้าวแห่งศาสตร์มืด สามารถที่จะเคลื่อนย้ายเงาผ่านห้วงอากาศและสังหารจักรพรรดิทั้งสามของเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้อย่างง่ายดาย
หากไม่ได้หลบซ่อนอยู่ในเมืองศักดิ์สิทธิ์ซึ่งมีค่ายกลยับยั้งของเมืองศักดิ์สิทธิ์ที่คุ้มครองอยู่นั้น เผ่าพันธุ์มนุษย์ของพวกเขาก็คงจะไม่สามารถดำรงอยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้ จักรพรรดิซีซ่าร์คงจะฆ่าแกงพวกเขาได้อย่างสบายๆ
ทว่าในตอนนี้กลับมีข่าวเรื่องนี้แพร่งพรายออกมาอย่างไม่คาดคิด จักรพรรดิซีซ่าร์ถูกยอดฝีมือระดับจักรพรรดิคนใหม่ของเผ่าพันธุ์มนุษย์สังหาร มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่พวกเขาจะสงสัยว่านี่เป็นเพียงแค่ข่าวลือ
“เป็นความจริง”
จักรพรรดิของเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้พูดออกมาอย่างเคร่งขรึม “ก่อนหน้านี้ข้าก็ไม่เชื่อข่าวนี้และได้เดินทางไปที่เมืองเทพเจ้ามังกรเพื่อตรวจสอบดูด้วยตนเอง ซึ่งข้าก็ได้ค้นพบว่าเมืองเทพเจ้ามังกรแห่งนั้นไม่หลงเหลือใครอยู่เลย พวกเขาได้อพยพกันออกไปอย่างเร่งด่วน”
“ข้างนอกเมืองเทพเจ้ามังกรก็มีร่องรอยการต่อสู้นับไม่ถ้วน ร่องรอยของการทำลายล้างนั้นน่าอัศจรรย์อย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นข้าก็ได้เห็นซากศพของจักรพรรดิซีซ่าร์และจักรพรรดิคนอื่นๆด้วยตาตนเองเช่นกัน”
“อย่างไม่ต้องสงสัย พวกเขาได้ตายไปอย่างที่ไม่สามารถตายได้อีกแล้ว”
อะไรนะ?!
ผู้อาวุโสจำนวนมากต่างก็ตื่นเต้นขึ้นมา หากเป็นสายลับคนอื่นๆที่ได้รายงานข่าวนี้กับพวกเขา พวกเขาก็คงจะมีความสงสัยอยู่ ทว่าคำพูดเหล่านี้ออกมาจากยอดฝีมือระดับจักรพรรดิของเผ่าพันธุ์มนุษย์
ยิ่งไปกว่านั้นฝ่ายตรงข้ามก็ได้เดินทางออกไปตรวจสอบด้วยตนเอง ซึ่งนี่ก็ยิ่งเป็นการพิสูจน์ว่าเรื่องนี้เป็นความจริง
“แม่เจ้า!”
บาหลีหู่และคนอื่นๆต่างก็ตกตะลึงเช่นกัน โดยเฉพาะบาหลีหู่ เพราะว่าก่อนหน้านี้เพียงไม่กี่วันเซี่ยปิงได้บอกลาตนเองก่อนออกไปจากเมืองร้อยลี้ บอกว่าต้องการจะเดินทางไปที่เมืองเทพเจ้ามังกร
ในตอนนั้นเขาก็คิดว่าบางทีเซี่ยปิงอาจจะพูดตลก ในความเป็นจริงมีเรื่องสำคัญอื่นๆที่ต้องทำ ทว่ามีที่ไหนที่จะคิดได้ว่าเจ้านั่นจะเดินทางไปที่เมืองเทพเจ้ามังกรจริงๆ
ยิ่งไปกว่านั้นยังสร้างผลงานที่สะเทือนน้ำสะเทือนบกเช่นนี้ สังหารดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิไปสี่คน ถล่มเมืองเขามังกรและเมืองเทพเจ้ามังกรเมืองที่ยิ่งใหญ่ทั้งสองของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนจนราบเป็นหน้ากลอง ช่างเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่ออย่างถึงที่สุด
หากตอนนี้เขาไม่ได้เข้าร่วมการประชุมของเผ่าพันธุ์มนุษย์อยู่ล่ะก็ เขาก็คงจะคิดว่าตนเองกำลังเพ้อฝันอยู่
“เป็นเรื่องที่ดีจริงๆ”
“ตอนนี้จักรพรรดิของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนได้ตายไปสี่คน แม้แต่จักรพรรดิซีซ่าร์เองก็ตายไป จักรพรรดิที่หลงเหลืออีกสองคนก็ไม่รู้เป็นตายร้ายดีอย่างไร ทำได้เพียงแค่หลบหนี ถ้าอย่างนั้นตอนนี้เผ่าพันธุ์ที่ปกครองทวีปเทพเจ้ามังกรนั้นจะไม่ใช่เผ่าพันธุ์มนุษย์ของพวกเราหรือ?!”
“ใช่ ตอนนี้พวกเราเผ่าพันธุ์มนุษย์มีจักรพรรดิอยู่สามคน อีกทั้งยังมีจักรพรรดิมือใหม่ที่เหนือกว่าจักรพรรดิซีซ่าร์เสียอีก หากมองภาพรวมทั่วทั้งทวีปเทพเจ้ามังกรนั้น ใครกันที่จะต่อกรกับเผ่าพันธุ์มนุษย์ของพวกเราได้”
“บางทีพวกเราเผ่าพันธุ์มนุษย์อาจจะกลายเป็นผู้ปกครองที่แท้จริงของทวีปเทพเจ้ามังกรแห่งนี้!”
“อย่างแรกไม่ต้องพูดถึงการเป็นผู้ปกครอง พวกเราควรที่จะส่งกองทัพออกไปเพื่อช่วยเหลือทาสมนุษย์ที่ถูกเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนจับตัวไป พวกเขาเจ็บปวดทรมานมามากพอแล้ว”
ผู้อาวุโสจำนวนมากต่างก็พูดคุยกันด้วยอารมณ์ที่ล้นหลาม แต่ละคนต่างก็มีสีหน้าที่ฮึกเหิมขึ้นมา
เดิมทีเผ่าพันธุ์มนุษย์ของพวกเขาถูกกดทับด้วยภูเขาหกลูก ทว่าตอนนี้ภูเขาได้หายไปถึงสี่ลูก เหตุการณ์เช่นนี้มันราวกับว่าสหรัฐอเมริกาได้ยกเลิกการใช้ระเบิดนิวเคลียร์ก็ว่าได้
ต่อให้ฝ่ายตรงข้ามจะมีอาวุธชั้นยอด มีทหารจำนวนมาก มีเรือรบและสิ่งอื่นๆอีกมากแค่ไหน ทว่าการที่ปราศจากระเบิดนิวเคลียร์นั้น พวกเขาจะต่อกรกับประเทศที่มีระเบิดนิวเคลียร์ได้อย่างไร เพียงแค่ระเบิดนิวเคลียร์ที่ถูกปล่อยออกไป ไม่ว่าจะเป็นกองทัพหน่วยใดๆก็ต้องเปลี่ยนกลายเป็นเถ้าถ่านอย่างกะทันหัน
สิ่งที่เรียกว่าเรือบรรทุกเครื่องบินต่อหน้าระเบิดนิวเคลียร์นั้น ก็เป็นได้เพียงแค่โรงศพขนาดใหญ่เท่านั้น
“ใช่สิ จักรพรรดิเซี่ยอยู่ที่ใดกัน? หลังจากที่เขาได้สังหารดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิทั้งสี่ เขาได้กลับมาที่เมืองศักดิ์สิทธิ์หรือไม่?” ผู้อาวุโสคนหนึ่งที่ถามขึ้นมา เขาต้องการที่จะเข้าไปทักทายจักรพรรดิที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์คนนี้
“ไม่ เขาได้เข้าไปในพื้นที่เขตหวงห้ามของเทพเจ้ามังกร จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้ออกมา”
จักรพรรดิคนหนึ่งได้ส่ายหัว
อะไรนะ?!
ผู้อาวุโสจำนวนมากต่างก็อ้าปากค้าง พวกเขาและเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนนั้นได้ทำการต่อสู้มาเป็นระยะเวลานาน ล่วงรู้ความลับของกันและกันอย่างมาก แน่นอนว่าต้องรู้ถึงพื้นที่เขตหวงห้ามของเทพเจ้ามังกรเช่นกัน
นั่นเป็นราชวังชั่วคราวของมังกรที่แท้จริง ข้างในนั้นติดตั้งไปด้วยค่ายกลยับยั้งที่น่าสะพรึงกลัวมากมาย แม้แต่ยอดฝีมือในระดับจักรพรรดิที่เข้าไปนั้นก็ยังต้องเปลี่ยนกลายเป็นเถ้าถ่าน ดับสลายและหายไปตลอดกาล
ต่อให้เผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนจะครอบครองสถานที่แห่งนั้นมาเป็นระยะเวลากว่าหลายหมื่นปี ทว่าจนถึงตอนนี้พวกเขาก็ยังไม่สามารถที่จะหาทางเข้าไปภายในพื้นที่เขตหวงห้ามแห่งนั้นได้
เรียกได้ว่าสถานที่แห่งนั้นเป็นสถานที่ที่กุมความลับสุดยอดของทวีปเทพเจ้ามังกรไว้
“ทำไมจักรพรรดิเซี่ยถึงได้เข้าไปในพื้นที่เขตหวงห้ามของเทพเจ้ามังกรกัน เขาไม่รู้หรือว่าสถานที่แห่งนั้นเป็นสถานที่ที่อันตรายแค่ไหน?” ผู้อาวุโสคนหนึ่งที่ถามขึ้นมาอย่างสับสน เขารู้สึกว่าการที่จักรพรรดิคนนี้ได้เดินทางเข้าไปในสถานที่แห่งนั้น จะต้องเผชิญกับความโชคร้ายมากกว่าความโชคดี
“ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้ นี่ก็คงจะเป็นความปรารถนาของจักรพรรดิผู้นั้น”
จักรพรรดิคนหนึ่งพูดออกมาด้วยอารมณ์ที่ล้นหลาม “เขาได้สังหารจักรพรรดิซีซ่าร์ไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นในการต่อสู้กับดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิหกคนอย่างซึ่งๆหน้านั้น เขาก็ยังคงสังหารไปได้ถึงสี่คน อีกสองคนที่เหลือก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส พลังการต่อสู้เช่นนี้คาดการณ์ได้ว่าอยู่ในระดับจักรพรรดิขั้นสูงสุด!”
“การที่เขาพัฒนามาถึงในระดับนี้ได้ สิ่งที่เรียกว่าพลังอำนาจและความมั่งคั่งนั้นไม่ใช่สิ่งที่คู่ควรแก่การกล่าวถึง”
“มีแค่เพียงความลับของเทพเจ้ามังกรเท่านั้นที่จะทำให้บุคคลในระดับเขาเกิดความสนใจขึ้นมาได้ ต่อให้สถานที่แห่งนั้นจะมีความอันตรายมากเพียงใด ก็ไม่สามารถขัดขวางเขาจากการเข้าไป นี่คือสิ่งที่เรียกว่าเช้าได้สัมผัสสัจธรรม คืนนั้นแม้ตายก็ยินดี”
เขาบ่งบอกว่าตนเองก็เข้าใจถึงความคิดของเซี่ยปิงอยู่เหมือนกัน
จักรพรรดิของเผ่าพันธุ์มนุษย์อีกสองคนที่อยู่ข้างๆก็พยักหน้าเช่นเดียวกัน หากพวกเขายืนอยู่ในระดับจักรพรรดิขั้นสูงสุดนั้น ในโลกแห่งนี้ก็คงจะว่างเปล่าโดดเดี่ยว ไม่มีสิ่งใดที่ทำให้เกิดความสนใจได้ บางทีพวกเขาก็อาจจะตัดสินใจที่จะทำเช่นเดียวกับเซี่ยปิง
“น่าเสียดายจริงๆ ไม่คาดคิดว่าจักรพรรดิเซี่ยจะเข้าไปในพื้นที่เขตหวงห้ามของเทพเจ้ามังกร”
“ในอดีตที่ผ่านมาทั้งหมด ผู้ที่ได้เดินทางเข้าไปในพื้นที่เขตหวงห้ามของเทพเจ้ามังกร แม้กระทั่งยอดฝีมือในระดับจักรพรรดินั้น ไม่มีใครแม้แต่คนเดียวที่สามารถกลับออกมาได้”
“อืม แต่ไม่ว่าอย่างไรจักรพรรดิเซี่ยก็เป็นวีรบุรุษของเผ่าพันธุ์มนุษย์ของพวกเรา ควรที่จะสร้างอนุสาวรีย์ของเขาขึ้นมา ทำเพื่อเป็นอนุสรณ์แก่เขา”
“พูดถูก หากไม่มีจักรพรรดิเซี่ยที่เสี่ยงชีวิตบุกรุกเข้าไปที่เมืองเทพเจ้ามังกรเพียงลำพังนั้น มีที่ไหนที่พวกเราเผ่าพันธุ์มนุษย์จะมีโอกาสในการใช้ชีวิตได้”
ผู้อาวุโสจำนวนมากก็พยักหน้า พวกเขาตัดสินใจที่จะสร้างอนุสาวรีย์ของเซี่ยปิงขึ้นมา อีกทั้งจะต้องเผยแพร่ประวัติศาสตร์ชองเหตุการณ์ครั้งนี้ไปสู่เผ่าพันธุ์มนุษย์ในยุคต่อๆไป
บาหลีหู่และคนอื่นๆต่างก็มีอารมณ์ที่ล้นหลาม อารมณ์ความรู้สึกของพวกเขากำลังเอ่อล้นออกมา พวกเขาไม่คาดคิดว่ามนุษย์ที่ตนเองได้พบเจอโดยบังเอิญ ไม่คาดคิดว่าจะกลายเป็นวีรบุรุษเช่นนี้ ช่วยเหลือเผ่าพันธุ์มนุษย์ให้รอดพ้นจากอันตราย เปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ของสงคราม เปิดเส้นทางไปสู่จุดรุ่งเรืองของเผ่าพันธุ์มนุษย์
หลังจากนั้นหนึ่งวัน จักรพรรดิของเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งสามก็ได้เป่าประกาศถึงวีรบุรุษเซี่ยปิงของเผ่าพันธุ์มนุษย์คนนี้ เมืองมนุษย์แต่ละเมืองจะต้องสร้างอนุสาวรีย์ของเซี่ยปิงขึ้นมาและบันทึกคุณความงามความดีของเขาไว้ ให้ลูกหลานรุ่นต่อๆมาได้รับรู้กันถ้วนหน้า
และหลังจากนั้นไม่กี่วัน เผ่าพันธุ์มนุษย์ก็ได้ส่งกองทัพออกไปซึ่งนำโดยจักรพรรดิทั้งสามของเผ่าพันธุ์มนุษย์ จู่โจมเมืองต่างๆของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน ทำลายเมืองไปกว่า108เมือง ช่วยเหลือทาสมนุษย์ได้เป็นจำนวนมหาศาลและยึดครองอาณาเขตดินแดนที่กว้างใหญ่มาได้
เพราะว่าการที่จักรพรรดิของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนได้รับบาดเจ็บสาหัสนั้น ก็ไม่สามารถที่จะต้านทานพลังการต่อสู้ของบรรดาจักรพรรดิของเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้ ส่งผลให้เผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนพ่ายแพ้ไปอย่างซ้ำแล้วซ้ำเล่า แนวป้องกันถูกฝ่าทำลายไปอย่างต่อเนื่อง ไร้พลังที่จะต่อสู้กับเผ่าพันธุ์มนุษย์
สำหรับตัวการที่ก่อให้เกิดเรื่องทั้งหมดนี้ เผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนเกลียดชังอย่างถึงที่สุดและระบุให้เซี่ยปิงเป็นศัตรูตลอดกาลของเผ่าพันธุ์ รวมถึงยังทำการสาปแช่งทั้งวันทั้งคืน
