“พอมีฝีมืออยู่เหมือนกัน ทว่าเจ้าจะหลบหลีกดาบของข้าไปได้สักแค่ไหน?!”
เจี๋ยนจุนแสยะออกมา เขาไม่ใช่คนที่จะปล่อยให้ศัตรูได้หยุดพัก เขาได้กำดาบขึ้นมาอย่างแน่น จากนั้นก็แสดงทักษะเพลงดาบระดับสุดยอดออกมา แสงดาบปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง เป็นเหมือนกับตาข่ายแห่งความตายก็ว่าได้ ครอบคลุมเซี่ยปิงอย่างกะทันหัน
ดาบพลังฉีที่ควบแน่นขึ้นมาเป็นสสารเหล่านี้ดูน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก เหมือนกับจะสามารถเจาะทะลวงผ่านการป้องกันพลังฉีได้
แม้แต่ดาบพลังฉีที่พุ่งออกมาเหล่านี้ก็เหมือนว่าจะก่อตัวกลายเป็นค่ายกลดาบ พื้นที่ในระยะนับสิบกิโลเมตรได้เปลี่ยนกลายเป็นอาณาเขตของดาบอย่างกะทันหัน ไม่ว่าจะหลบซ่อนอยู่ที่ใด ก็จะถูกดาบพลังฉีเหล่านี้ทะลวงผ่านอากาศออกไปสังหาร
“ทรงพลัง”
ซูเหลียงอิงและคนอื่นๆต่างก็สั่นเทา ถึงแม้ว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นผู้ปกครองเมืองเจี๋ยนจุนแสดงพลังอำนาจออกมา ทว่าทุกครั้งที่ได้เห็นนั้นพวกเขาก็รู้สึกสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว คิดว่าตนเองกับฝ่ายตรงข้ามนั้นยังห่างชั้นกันอีกมาก
ดาบพลังฉีแต่ละเล่มที่ปะทุออกมานั้น เหมือนกับว่าจะมีพลังอำนาจในการสังหารพวกเขาอย่างฉับพลัน ทรงอำนาจอย่างถึงที่สุด
“ไม่ต้องสงสัยว่าเจ้าเด็กนี่จะตายไปหรือไม่ เป็นไปได้อย่างไรที่จะมีชีวิตรอดจากการโจมตีนี้”
เหยี๋ยนหยงรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมา ตราบใดที่เจี๋ยนจุนแสดงพลังอำนาจของตนเองออกมาเช่นนี้ เจ้าเด็กนี่ก็จะต้องตายอย่างแน่นอน
บอกตามตรง เขานั้นรู้สึกว่าตนเองมีปมบางอย่างกับเจ้าเด็กนี่อยู่ภายในใจ คิดว่าเจ้าเด็กนี่เป็นเหมือนกับปีศาจ หากไม่สังหารซะตั้งแต่ตอนนี้ หลังจากนี้เขาจะต้องนอนหลับอยู่บนเข็มและตะปู ระหวาดระแวงไปตลอดกาล
“ไม่นะ! นี่พี่ใหญ่จะไม่เป็นอันตรายหรือ?”
เฟิงเหอตังก็สังเกตเห็นการปรากฏตัวของชายชราผู้นี้เช่นกัน รู้สึกได้ถึงออร่าที่เหนือธรรมชาติ ทำให้เขารู้สึกกังวลขึ้นมาทันที เป็นกังวลว่าเซี่ยปิงอาจจะไม่ใช่คู่มือของฝ่ายตรงข้าม
“สบายใจได้ เขาจะต้องมีแผนสำรองอยู่อย่างแน่นอน ต่อให้จะไม่สามารถเอาชนะได้จริงๆ ก็คงจะหลบหนีออกมาได้”
เจียงยารุพูดออกมาอย่างเคร่งขรึม เธอก็ล่วงรู้เกี่ยวกับบุคลิกของเซี่ยปิงเป็นอย่างดี เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่คนที่จะเผชิญหน้ากับศัตรูอย่างซึ่งๆหน้าหากคิดว่าตนเองไม่สามารถเอาชนะได้
คนอื่นๆก็พยักหน้าเช่นกัน
“หลบหลีก? ไม่จำเป็นที่จะต้องหลบหลีก การสังหารเจ้านั้นง่ายเหมือนกับการเชือดไก่”
เซี่งปิงมีสายตาที่เย็นชา เขาไม่ได้เห็นชายชราคนนี้อยู่ในสายตาแม้แต่น้อย
“ยโสโอหังอย่างถึงที่สุด! รอให้ชายชราผู้นี้ได้ตัดแขนขาทั้งสี่ข้างของเจ้าออกมา ในตอนนั้นข้าจะดูสิว่าเจ้าจะกล้าแสดงความยโสโอหังเช่นนี้ออกมาอีกหรือไม่!” เจี๋ยนจุนเดือดระอุขึ้นมาอย่างแท้จริง ดวงตาทั้งสองแดงก่ำ พลังเวทมนตร์ทั่วทั้งร่างกายกำลังเดือดระอุออกมา เหมือนกับว่าจะมีไอลอยขึ้นมาบนอากาศ
ค่ายกลดาบปรากฏขึ้นมาเป็นจำนวนมาก ดาบพลังฉีที่ไร้ที่สิ้นสุดได้ปะทุออกมา ควบแน่นกลายเป็นไวเวิร์นอย่างรวดเร็ว คำรามออกสู่ท้องฟ้า มุ่งเป้าไปที่เซี่ยปิงอย่างกะทันหัน
วิซ!
ทันใดนั้น บนท้องฟ้าเหนือเซี่ยปิงก็ปรากฏเป็นหลุมหนอน ยานอวกาศลำหนึ่งได้บินออกมาจากหลุมหนอนนี้ รวดเร็วอย่างมาก เป็นเหมือนกับอสูรหยานเป่ยก็ว่าได้
นี่คือยานดาราจักร–ยานอวกาศระดับเซนต์ของเซี่ยปิงนั่นเอง ภายใต้คำสั่งของเซี่ยปิง มันก็ได้กระโดดข้ามมิติมาที่นี่ในทันที มาถึงข้างกายของเขาโดยตรง
นี่คือความน่าสะพรึงกลัวอย่างหนึ่งของยานอวกาศระดับเซนต์ สามารถกระโดดข้ามมิติเข้ามาได้โดยที่ไร้เสียงและไร้ร่องรอย เคลื่อนที่อย่างเงียบเชียบ ไม่ได้สร้างเสียงที่ดังก้องเหมือนกับยานอวกาศลำอื่นๆ พลังงานสั่นสะท้าน
อะไรกัน?!
ซูเหลียงอิงและคนอื่นๆต่างก็ช็อกไปตามๆกัน พวกเขาต่างก็มองอย่างตกตะลึง พวกเขาไม่คาดคิดว่าจะมียานอวกาศปรากฏขึ้นมาเหนือท้องฟ้าของเมืองคริสตัลอย่างกะทันหันเช่นนี้
ต้องรู้ด้วยว่าท้องฟ้าเหนือเมืองคริสตัลนั้นอยู่ในสภาวะที่มีการยับยั้งเชิงห้วงมิติอยู่ มีค่ายกลยับยั้งพื้นที่เชิงห้วงมิติอยู่ ไม่ว่ายานอวกาศใดๆที่ต้องการจะบินขึ้นมาบนท้องฟ้าเหนือเมืองหรือว่าทำการกระโดดข้ามมิติเข้ามานั้น เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
ต่อให้ค่ายกลภาพอสูรสี่ทิศจะถูกเจ้าเด็กนี่ทำลายไป ทว่าค่ายกลยับยั้งพื้นที่เชิงห้วงมิตินั้นก็ยังสามารถใช้งานได้ตามปกติ
ในกรณีนี้นั้น เป็นไปได้อย่างไรที่ยานอวกาศลำนี้จะทะลวงผ่านค่ายกลยับยั้งพื้นที่เชิงห้วงมิติเข้ามาได้ จะบอกว่าค่ายกลยับยั้งพื้นเชิงห้วงมิตินี้ไม่มีผลกับยานอวกาศจักรวาลลำนี้หรือ?!
“อะไรกัน? นี่คือวิธีการที่เจ้าจะใช้สังหารข้าหรือ? ช่างน่าหัวเราะสิ้นดี เป็นไปได้อย่างไรที่ยานอวกาศจักรวาลลำเล็กๆนี้จะสังหารข้าได้?” เจี๋ยนจุนแสยะออกมาอย่างต่อเนื่อง ในชีวิตนี้ตัวเขานั้นได้ทำลายยานอวกาศจักรวาลมาแล้วมากมาย เจ้าเด็กนี่คิดที่จะใช้ยานอวกาศลำนี้ในการสังหารเขาหรือ ช่างประเมินความสามารถของยอดฝีมือในระดับเปลวไฟที่แท้จริงต่ำเกินไป
ทำลายมันซะ!
เขาเคลื่อนไหวความคิด ทันใดนั้นก็ได้ถ่ายทอดคำสั่งไปสู่ดาบพลังฉีทั้งหมด ดาบพลังฉีแต่ละเล่มมีพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัว แม้แต่เหล็กไมก้าก็สามารถที่จะตัดขาดได้อย่างง่ายดาย
เจี๋ยนจุนเหมือนกับจะเห็นสภาพที่สิ้นหวังของเจ้าเด็กนี่ที่ยานอวกาศของตนเองถูกตัดเป็นชิ้นส่วนนับไม่ถ้วนโดยดาบพลังฉีของเขา ทว่านี่ก็เป็นสิ่งที่เขาต้องการเช่นกัน ต้องการที่จะมอบความสิ้นหวังให้กับเจ้าเด็กนี่ ทำให้เจ้าเด็กนี่ได้รู้ว่าการที่เข้ามาสร้างปัญหาภายในดาวคริสตัลนั้น เป็นความผิดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา
“สังหารเขาซะ”
เซี่ยปิงยืนไขว้มือไว้ข้างหลังทั้งสองข้างพร้อมกับถ่ายทอดคำสั่งออกไป
ยานดาราจักรก็ได้บินออกไป พุ่งออกไปสู่เจี๋ยนจุน พุ่งออกไปเหมือนกับอุกกาบาตก็ว่าได้
เพ่ง เพ่ง เพ่ง!!!
ในตอนนี้ดาบพลังฉีเหล่านี้เป็นเหมือนกับหยาดฝนที่ระเบิดใส่เกราะชั้นนอกของยานดาราจักร พยายามที่จะบดทำลายยานอวกาศลำนี้ให้แตกเป็นเสี่ยงๆ ทำให้กลายเป็นเพียงแค่กองเศษเหล็ก
ทว่ามันก็เปล่าประโยชน์ แม้แต่รอยขีดข่วนก็ไม่ปรากฏให้เห็น
เซี่ยปิงมีสีหน้าที่นิ่งเฉยมาก อีกทั้งยังต้องการที่จะยิ้มออกมาด้วยซ้ำ นี่คือยานอวกาศระดับเซนต์ ต่อให้เป็นการโจมตีของเซนต์ก็ไม่สามารถที่จะทิ้งร่องรอยไว้บนยานอวกาศลำนี้ได้
เพียงแค่ผู้บ่มเพาะในระดับเปลวไฟที่แท้จริงที่คิดจะทำลายยานดาราจักรนั้น ช่างเป็นเหมือนกับการที่มดคิดที่จะเขย่าต้นไม้ก็ว่าได้
“นี่มันเป็นไปไม่ได้!”
เจี๋ยนจุนสะดุ้งตกใจ มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างมาก ไม่คาดคิดว่าการโจมตีของตนเองจะไม่สามารถทำลายยานอวกาศลำนี้ อันที่จริงยานอวกาศลำนี้สร้างมาจากวัสดุอะไรกัน?!
แต่ปัญหาก็คือไม่ทันรอให้เขาได้เข้าใจอะไร ยานอวกาศลำนี้ก็พุ่งเข้ามา มีพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัว
ต่อให้ตอนนี้จะยานดาราจักรจะอยู่ในสภาวะที่ไม่สามารถทำการโจมตีใดๆได้ ทว่ามันก็ยังคงเป็นยานอวกาศที่น่าสะพรึงกลัว เพียงแค่การพุ่งชนนั้น ก็สามารถที่จะสังหารผู้บ่มเพาะในระดับเปลวไฟที่แท้จริงได้อย่างง่ายดาย
มันได้บินเข้าไป ความเร็วนั้นดูเหมือนจะเชื่องช้าพอสมควร ทว่าก็มีความหนักหน่วง เหมือนกับเป็นภูเขาไท่ซานที่พุ่งเข้ามา ไม่มีที่ให้หลบซ่อน
“พังพินาศไปซะ พังพินาศด้วยน้ำมือข้าซะ อ๊าก!”
เจี๋ยนจุนคำรามออกมาอย่างโมโห สีหน้าของเขานั้นดุร้ายอย่างมาก เขารู้สึกได้ถึงวิกฤติที่ยิ่งใหญ่ บีบเค้นพลังอำนาจทั่วทั้งร่างกายออกมา ดาบนับหมื่นปรากฏขึ้นมา ดาบพลังฉีจำนวนนับไม่ถ้วนได้โจมตียานอวกาศลำนี้อย่างบ้าคลั่ง
ทว่ามันก็ไร้ประโยชน์!
แม้แต่การที่จะทำให้ยานอวกาศลำนี้สั่นคลอนก็ไม่สามารถทำได้
“หายไป หายไป หายไปซะ!”
เจี๋ยนจุนคลุ้มคลั่งขึ้นมา เขาได้ปล่อยไพ่ตายทั้งหมดของตนเองออกไปอย่างแตกตื่น ไม่ว่าจะเป็นสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์สายฟ้าหยินแห่งสวรรค์ ความสามารถศักดิ์สิทธิ์เพลงดาบค้ำจุนสวรรค์และสมบัติอื่นๆ เขาก็ได้โยนไปที่ยานอวกาศลำนี้ทั้งหมด พยายามทุกวิถีทางเพื่อขัดขวางไม่ให้ยานอวกาศลำนี้เข้ามาใกล้กว่านี้
ทว่าทั้งหมดก็ยังคงเปล่าประโยชน์
การโจมตีทุกอย่างที่กระทบลงบนยานดาราจักรนั้น เหมือนกับว่าเปลี่ยนกลายเป็นความว่างเปล่า เหมือนกับเป็นสายลมเบาๆที่พัดผ่านไปก็ว่าได้
“หลบหนี หลบหนีเร็ว!”
เจี๋ยนจุนหวาดกลัวจนฉี่ราด ไม่กล้าที่จะอยู่ต่อที่เดิม ในเมื่อไม่สามารถใช้วิธีการใดจัดการกับยานอวกาศลำนี้ได้ การที่จะอยู่ที่นี่ต่อไปก็มีเพียงแค่การเผชิญกับทางตัน เขาคิดที่จะหลบหนีออกไปอย่างรวดเร็ว
ทว่าไม่ทันรอให้เขาได้เคลื่อนไหวออกไปแม้แต่ก้าวเดียว ยานดาราจักรก็เร่งความเร็วอย่างกะทันหัน ก้าวผ่านความเร็วของเสียงไปนับพันเท่า
รวดเร็ว! รวดเร็วเกินไป!
นี่คือความคิดของเจี๋ยนจุนภายในพริบตา จิตตระหนักรู้ศักดิ์สิทธิ์ของเขาไม่ได้ตอบสนอง ยานอวกาศลำนี้พุ่งชนเข้ามาอย่างรวดเร็ว จากนั้นร่างกายของเขาก็ถูกอัดกระเด็นออกไป
เพ่ง เพ่ง เพ่ง!!!
วินาทีต่อมา ร่างกายของเขาก็กระเด็นออกไปเหมือนกับกระสุนปืนใหญ่ก็ว่าได้ ลอยออกไปบนอากาศ พุ่งชนเข้ากับตึกขนาดใหญ่นับสิบในระหว่างทาง กระเด็นออกไปไกลถึงหลายร้อยกิโลเมตร กระเด็นออกไปจากเมืองคริสตัลโดยตรง
อย่างรวดเร็ว จิตใต้สำนึกของเจี๋ยนจุนก็ตกลงไปสู่ความมืดมิด เพราะว่าร่างกายของเขาไม่สามารถต้านทานแรงปะทะที่รุนแรงเช่นนี้ได้ พลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวได้ปะทุออกมาจากภายในร่างกาย
เสียงปังดังขึ้นมา ร่างกายของเขาได้เปลี่ยนกลายเป็นกลุ่มของก้อนเนื้อบด กระจุยกระจายออกไป ตกลงสู่พื้นดินเช่นนี้
เจี๋ยนจุนผู้ปกครองเมืองคริสตัลได้เสียชีวิตแล้ว!
