God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1372

ซู่ ซู่ ซู่!!!

ทหารของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงต่างก็เข้าไปที่ไร่ข้าวคริสตัลในทันที ต้องการที่จะตรวจสอบสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

“แม่เจ้า ไม่มีเหลือ ข้าวคริสตัลไม่มีเหลือ แม้แต่เมล็ดเดียวก็ไม่มีเหลืออยู่”

ทันทีที่พวกเขาได้มาถึงที่ไร่แห่งนี้ เดิมทีไร่ที่เขียวชอุ่ม เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของข้าวนั้น อย่างน้อยก็มีข้าวคริสตัลที่ถูกปลูกไว้กว่าหมื่นไร่ ทว่าตอนนี้กลับว่างเปล่า ไม่มีสิ่งใดเหลือ

ตอนนี้ฟาร์มของพวกเขาได้เปลี่ยนกลายเป็นความอ้างว้าง เหมือนกับว่าฝูงหมูป่าจำนวนนับไม่ถ้วนได้วิ่งผ่านมาและกินข้าวคริสตัลทั้งหมดไป ไม่มีหลงเหลือให้พวกเขาแม้กระทั่งเมล็ดเดียว

“แม้แต่พวกอสูรก็ไม่ได้พฤติกรรมเช่นนี้ ไม่หลงเหลือข้าวแม้แต่เมล็ดเดียว ทำไมถึงได้ละโมบเช่นนี้”

“ใช่ ละโมบอย่างยิ่ง ไม่เคยเห็นใครที่ปล้นชิงไปได้อย่างสะอาดเช่นนี้ ฝ่ายตรงข้ามมาจากเผ่าพันธุ์เทาเที่ยหรือ?”

“จบกัน ครั้งนี้พวกเราทั้งหมดจะต้องจบสิ้นกัน หากท่านผู้นำล่วงรู้ถึงเรื่องนี้ล่ะก็ จะต้องเดือดระอุอย่างแน่นอน”

ทหารของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงจำนวนมากต่างก็กัดมุมปาก พวกเขาไม่รู้ว่าจะอธิบายอารมณ์ในตอนนี้ของตนเองออกมาอย่างไร จะต้องรู้ด้วยว่าฟาร์มแห่งนี้เป็นแหล่งรายได้ที่สำคัญที่สุดของพวกเขากลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง

ทว่าตอนนี้กลับถูกเจ้าพวกโจรบัดซบปล้นชิงไป ไม่มีข้าวคริสตัลหลงเหลือแม้แต่เมล็ดเดียว เห็นได้ชัดว่าหลังจากที่ผู้นำกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงและผู้อาวุโสคนอื่นๆได้ล่วงรู้ถึงเรื่องนี้นั้น พวกเขาจะมีอารมณ์โมโหรุนแรงแค่ไหน

“แย่แล้ว ไม่ใช่มีเพียงแค่ข้าวคริสตัลเท่านั้นที่หายไป ผืนดินเก้าสวรรค์ ผืนดินเก้าสวรรค์ก็หายไปเช่นกัน!”

กัปตันกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงสังเกตเห็นว่าไม่ใช่มีเพียงแค่ข้าวคริสตัลเท่านั้นที่ถูกปล้นชิงไป แม้แต่ดินก็ถูกขุดออกมา ขุดลึกลงไปถึงสามฟุต ผืนดินเก้าสวรรค์ที่ล้ำค่าได้ถูกปล้นชิงไป ที่หลงเหลืออยู่นั้นเป็นเพียงแค่ดินธรรมดา ไม่มีพลังงานวิญญาณแม้แต่น้อย

“แม่เจ้า ผืนดินเก้าสวรรค์นั้นไม่ใช่เป็นสิ่งที่ท่านผู้นำได้ลงทุนอย่างมหาศาลเพื่อให้ได้ครอบครองมาและนำมันมาเพื่อการเพาะปลูกข้าวคริสตัลโดยเฉพาะหรือ? ทว่าตอนนี้กลับถูกปล้นชิงไปจนหมด นี่มันกลายเป็นเรื่องใหญ่แล้ว!”

“เจ้าพวกบัดซบ แม้แต่ผืนดินก็ขุดเอาไป ยังมีความเป็นมนุษย์อีกหรือไม่? อันที่จริงพวกเขาขาดแคลนเงินมากขนาดนั้นเลยหรือ?”

“บัดซบเอ๊ย คลังสมบัติของฐานทัพแห่งนี้ก็ถูกพวกโจรนั่นปล้นชิงไป อาวุธอุปกรณ์จำนวนมาก สิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ก็ไม่มีเหลือ”

“ฮือฮือ ไม่ใช่แค่มีเพียงแค่สมบัติที่หายไปเท่านั้น เจ้าพวกบัดซบเหล่านั้นก็ได้ปล้นชิงทุกสิ่งทุกอย่างไป ไม่ว่าจะเป็นเฟอร์นิเจอร์หรือว่าเครื่องใช้ต่างๆ ไม่เลือกแม้แต่น้อย ภายในระยะเวลาหนึ่งชั่วโมง ปล้นชิงทรัพย์สมบัติของพวกเราไปจนสะอาดยิ่งกว่าใบหน้าเสียอีก เหมือนกับช่วยทำความสะอาดฐานทัพของพวกเราก็ว่าได้”

“ห้องครัวก็ไม่มีอะไรเหลือ อาหารที่ราคาแพง ขนมคบเขี้ยว เค้ก พาสต้า แม้แต่อาหารค่ำของวันนี้ก็ถูกปล้นชิงไปจนหมดจด เครื่องครัวก็เอาไป นี่พวกเขายังมีความละอายใจอยู่อีกหรือไม่?!”

“โอ้สวรรค์ บอกข้าเถิด เจ้าพวกโจรบัดซบเหล่านี้คือใครกัน?!”

“เจ้าพวกโจรเหล่านี้จะต้องเป็นมืออาชีพอย่างแน่นอน จะต้องเป็นอาชญากรที่ได้ก่อเรื่องมาทั่วทั้งจักรวาล ไม่รู้ว่าได้ปล้นชิงทรัพย์สมบัติของผู้อื่นไปมากแค่ไหน”

“รีบรายงานเรื่องนี้กับท่านผู้นำโดยเร็ว เรื่องที่ใหญ่โตเช่นนี้ มันเหนือกว่าการควบคุมของพวกเรา”

ทหารจำนวนมากต่างก็มีสีหน้าที่ซีดเผือด หลังจากที่พวกเขาได้ทำการสำรวจไปรอบๆนั้น พวกเขาก็ค้นพบว่าไม่ใช่มีเพียงแค่ข้าวคริสตัลและผืนดินเก้าสวรรค์เท่านั้นที่ถูกปล้นชิงไป ทุกสิ่งทุกอย่างที่พอจะมีมูลค่าต่างก็ถูกเจ้าพวกโจรชั่วร้ายนั่นปล้นชิงไปทั้งหมด

ได้ยินมาว่ามีทหารบางคนที่โชคร้ายเช่นกัน เป็นเพราะว่าสวมใส่เสื้อผ้าที่มีราคาแพง ดังนั้นจึงถูกเปลื้องผ้าออกทั้งหมด ทำได้เพียงแค่หลบหนีออกไปโดยแสดงตูดให้ผู้อื่นได้เห็น มีสภาพที่น่าอนาถมาก ทำให้ผู้ที่ได้ยินต้องหลั่งน้ำตาออกมาด้วยความโศกเศร้า

ในช่วงเวลานี้ เสียงร่ำไห้ได้ดังขึ้นมาจากทุกทิศทางของฐานทัพแห่งนี้

………………

ทว่าเรื่องที่เกิดขึ้นในดาวคริสตัลนั้นก็ได้ถูกส่งผ่านไปยังสำนักงานใหญ่ของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงอย่างรวดเร็ว ทำให้ผู้นำและผู้อาวุโสคนอื่นๆของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงรับรู้ถึงเรื่องนี้

“เจ้าว่าอย่างไรนะ? ดาวคริสตัลเผชิญกับหัวขโมย ไม่ใช่มีเพียงแค่ข้าวคริสตัลเท่านั้นที่ถูกปล้นชิงไปจนหมดจด แม้แต่ผืนดินเก้าสวรรค์ก็ถูกขุดออกไป ไม่หลงเหลือแม้แต่เศษเสี้ยว?!”

ได้ยินข่าวนี้ ผู้อาวุโสคนหนึ่งก็โมโหจนเป็นลม หมดสติไปทันที ผู้คนที่อยู่รอบๆก็รีบวิ่งเข้าไปรับตัวผู้อาวุโสคนนี้ไว้ ทำการรักษาอาการเบื้องต้น ช่วยเหลือชีวิตสุนัขของผู้อาวุโสคนนี้

“บัดซบ เจี๋ยนจุนและบรรดาผู้บัญชาการของฐานทัพ พวกเขามัวทำอะไรกันอยู่ ส่งพวกเขาไปประจำการที่ดาวคริสตัลก็เพื่อที่จะคุ้มกันข้าวคริสตัล ไม่คาดคิดว่าจะละเลยหน้าที่เช่นนี้ พวกเขาเบื่อหน่ายกับชีวิตหรือ?!”

ผู้อาวุโสคนหนึ่งที่ต่อว่าออกมา เขาเป็นคนที่มีอารมณ์ฉุนเฉียวอย่างมาก “บอกให้พวกเขาเดินทางมาที่นี่ทันที พ่อจะจับพวกเขาถลกหนัง ทำการลงโทษสำหรับการละเลยหน้าที่เช่นนี้”

จิตสังหารของเขาเดือดดาลออกมา เห็นได้ชัดว่าโมโหอย่างมาก ต้องการที่จะระบายความโมโหกับเจี๋ยนจุนและคนอื่นๆที่รับผิดชอบดูแลพื้นที่บริเวณนั้น

“ผู้อาวุโส ท่านเจี๋ยนจุนและคนอื่นๆได้ตายไปแล้ว เจ้าอู๋ไท่โต่วศัตรูของพวกเรานั้นโหดเหี้ยมอย่างถึงที่สุด เข้ามาฆาตกรรมคนของพวกเรา ผู้คนที่เข้าไปเผชิญหน้ากับเขาต่างก็ตายไปอย่างรวดเร็ว ไม่สามารถที่จะต่อกรได้แม้แต่น้อย”

คนนั้นได้รายงานข่าวนี้ออกไปในขณะที่ร่างกายสั่นเทา

อะไรนะ?!

ผู้อาวุโสจำนวนมากต่างก็ตกใจขึ้นมา ทว่าพวกเขาก็ได้คาดการณ์ถึงจุดๆนี้ไว้แล้วเช่นกัน หากเจี๋ยนจุนและคนอื่นๆไม่ได้ตายไปนั้น เป็นไปได้อย่างไรที่ศัตรูจะสามารถเข้าไปในฐานทัพแห่งนั้นและปล้นชิงข้าวคริสตัลและผืนดินเก้าสวรรค์ออกไปได้?!

“ไอ้สารเลว อันที่จริงเจ้าอู๋ไท่โต่วนี่คือไอ้บัดซบที่ไหนกัน กล้าที่จะเข้ามาสร้างปัญหาให้กับกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงของข้า อีกทั้งยังได้ปล้นชิงทรัพย์สมบัติของพวกเราไปมากมาย ชายชราผู้นี้จะไม่มีวันให้อภัยเขาอย่างแน่นอน” ผู้อาวุโสคนหนึ่งได้คำรามออกมา มีสีหน้าที่ดุร้าย

เขาโมโหขึ้นมาอย่างถึงที่สุด เจ้าอู๋ไท่โต่วนี่ได้เข้าไปที่ฐานทัพสำคัญของพวกเขาและฆาตกรรมคนของพวกเขาไปอย่างโหดเหี้ยม อีกทั้งยังได้ปล้นชิงทรัพย์สมบัติไปมากมาย นี่มันเป็นการขุดรากถอนโคนของพวกเขากลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงอย่างแท้จริง

ข้าวคริสตัลนั้นก็คือแหล่งรายได้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขากลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง อีกทั้งในตอนนี้ความเป็นความตายของพวกเขาก็ขึ้นอยู่กับข้าวคริสตัลเหล่านี้เช่นกัน ทว่าตอนนี้กลับไม่มีเหลือ แม้แต่ข้าวเมล็ดเดียวก็ไม่หลงเหลือไว้ให้กับพวกเขา

ถ้าอย่างนั้นข้อตกลงซื้อขายก่อนหน้านี้จะต้องทำอย่างไร ต้องรู้ด้วยว่าบุคคลที่พวกเขาได้ทำข้อตกลงค้าขายด้วยนั้น เป็นบุคคลที่พวกเขาไม่สามารถท้าทายได้ การที่เจ้าอู๋ไท่โต่วได้ก่อเรื่องขึ้นมาเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นการฆ่าพวกเขาทางอ้อม

“ตรวจสอบข้อมูลและสถานะของเจ้าอู๋ไท่โต่วนั่นทันที พ่อจะต้องรู้ให้ได้ว่าบรรพบุรุษทั้ง18ชั่วโคตรของเขาเป็นใคร เมื่อใดที่พบเจอ จะต้องส่งกองกำลังทั้งหมดออกไป พ่อจะต้องสังหารทุกคนในตระกูลของเขาให้ได้!”

“การที่ปล้นชิงทรัพย์สมบัติของพวกเราไป ชายชราผู้นี้ขอสาปแช่งให้เขาอาเจียนออกมาสิบครั้ง เลือดจะต้องล้างด้วยเลือด!”

เหล่าผู้อาวุโสของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงต่างก็ไม่สามารถยับยั้งอารมณ์โมโหของตนเองได้อีกต่อไป จิตสังหารกำลังเดือดดาลออกมา เห็นได้ชัดว่าเกลียดชังเจ้าอู๋ไท่โต่วไปจนถึงไขกระดูก หากล่วงรู้สถานะของเจ้าอู๋ไท่โต่วนั่น จะต้องส่งกองกำลังทั้งหมดออกไปอย่างแน่นอน ทำการล้างแค้นอย่างโหดเหี้ยม

ถึงอย่างไรพวกเขาก็เป็นโจรสลัดจักรวาล สามารถที่จะล้างแค้นให้กับเรื่องที่เล็กน้อยที่สุดได้

ไม่ต้องพูดถึงการที่เจ้าอู๋ไท่โต่วนี่ได้ก่อเรื่องที่ใหญ่โตเช่นนี้ขึ้นมา นี่มันเป็นเหมือนกับความแค้นของการฆาตกรรมพ่อแม่ของพวกเขาก็ว่าได้

“ออกเดินทางไปที่ดาวคริสตัลทันที หากพบเจอเจ้าอู๋ไท่โต่วนั่น สังหารได้ทันทีโดยที่ไม่ต้องรอคำสั่ง!”

ผู้นำของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงกัดฟันอย่างแน่น ถ่ายทอดคำสั่งออกไป จิตสังหารที่มหาศาลได้เอ่อล้นออกมาจากร่างกายของเขา ก่อตัวเป็นสสาร ทั่วทั้งดาวเคราะห์สั่นสะเทือนเล็กน้อย สิ่งมีชีวิตจำนวนนับไม่ถ้วนรู้สึกได้ถึงความหนาวเหน็บ

“รับทราบ ท่านผู้นำ!”

กลุ่มของผู้อาวุโสที่คำรามออกมาอย่างโมโห ทันใดนั้นก็ได้เคลื่อนไหวออกไป พวกเขาต่างก็ร่วมมือกันอย่างสามัคคีซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ไม่ว่าพวกเขาจะมีความบาดหมางอย่างไรในอดีต ในตอนนี้พวกเขาก็ได้ทิ้งมันไปทั้งหมด จะต้องสังหารเจ้าอู๋ไท่โต่วนี่ให้ได้

ซู่ ซู่ ซู่!!!

ในช่วงเวลานี้ ยานอวกาศจำนวนมากก็ได้ถูกส่งออกไปจากสำนักงานใหญ่ของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง สั่นสะเทือนไปทั่วอากาศ มีเป็นจำนวนนับแสนลำ เทียบเท่าได้กับกองกำลังของอาณาจักรขนาดเล็ก ดูน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก

พวกเขาได้มุ่งหน้าตรงไปที่ดาวคริสตัลอย่างรวดเร็ว สาบานว่าจะต้องจับเจ้าหัวขโมยอู๋ไท่โต่วให้ได้ สังหารทั้งตระกูลของเขา

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะล่วงรู้ว่าการที่จะเข้าไปในดาวคริสตัลในตอนนี้นั้นจะเป็นเรื่องที่สายเกินไป บางทีเจ้าโจรนั่นอาจจะหลบหนีออกไปได้ไกลแล้ว ทว่าพวกเขาก็ไม่สนใจ ตราบใดที่พบเจอร่องรอยแม้แต่น้อย ไม่ว่าเจ้าพวกบัดซบนั่นจะหลบหนีไปที่ส่วนใดของจักรวาล พวกเขาก็สามารถที่จะไล่ล่าตามไปได้

God Level Demon | ระบบความเกลียดชังปีศาจ

God Level Demon | ระบบความเกลียดชังปีศาจ

บุคคลที่ 1: “เซี่ยปิง!!! เจ้าขโมยวิทยายุทธของข้าไม่พอ เจ้ายังเอาความเป็นอมตะและคู่หมั้นของข้าไปด้วย เจ้ากับข้าจะได้เห็นดีกัน!”บุคคลที่ 2: “เขาช่างเป็นความอับอายของวงการศิลปะการต่อสู้จริงๆ”บุคคลที่ 3: “ปีศาจ! แม้แต่ลูกกวาดของเด็กเล็กๆก็ไม่เว้น”นักวิทยายุทธต่างๆของดวงดาวหยานหวงที่มีความฝันที่จะหักกระดูกของเจ้าเซี่ยปิงให้เป็นล้านๆชิ้นและดื่มเลือดของเขาให้หมดเซี่ยปิงเกาคาง: “ด้วยคะแนนความเกลียดชังที่มากขนาดนี้ ข้าจะเอาไปใช้ทำอะไรดี ข้าจะแลกเปลี่ยนคัมภีร์ที่ไร้เทียมทาน สิ่งประดิษฐ์จากสวรรค์หรือว่าวิชาบ่มเพาะอมตะ”

Options

not work with dark mode
Reset