God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1774

“ในที่สุดก็เคลื่อนไหวแล้วรึ?”

เมื่อรู้สึกได้ถึงจิตสังหารที่ถาโถมเข้ามา เซี่ยปิงก็หรี่ตาลง ในความเป็นจริงเขาก็ล่วงรู้ผ่านทางระบบว่ากลุ่มของภูติไม้มรณะและคนอื่นๆกำลังแอบซุ่มอยู่ รอโอกาสที่จะลอบสังหารเขา

ดังนั้นเขาจึงให้ความสนใจกับฝ่ายตรงข้ามตลอดเวลา รอให้ฝ่ายตรงข้ามลงมือโจมตี

ตอนนี้กลุ่มคนเหล่านี้ก็อดทนรอไม่ได้อีกแล้ว เปิดเผยตำแหน่งของตนเอง ไม่หลบซ่อนตัวอีกต่อไป

ต้องบอกว่ากลุ่มของภูติไม้มรณะเหล่านี้ก็ร้ายกาจจริงๆ การโจมตีนี้มีพลังอำนาจเพียงพอที่จะถล่มฟ้าทลายดิน ยอดฝีมือในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าทั่วๆไปไม่สามารถที่จะต้านทานได้ จะถูกสังหารไปอย่างกะทันหัน

ทว่าเขาก็เตรียมตัวสำหรับเรื่องนี้ไว้แล้ว ไม่จำเป็นต้องเกรงกลัวใดๆ

สิ่งประดิษฐ์เซนต์—ลูกปัดพิภพ!

ทันใดนั้นเซี่ยปิงก็ได้นำลูกปัดพิภพออกมาจากร่างกาย จิตศักดิ์สิทธิ์ทั้งเก้าสั่นไหว พลังเวทมนตร์หลั่งไหลเข้าไป หลั่งไหลเข้าไปในส่วนลึกของลูกปัดพิภพ

ทันใดนั้นค่ายกลแผ่นภาพขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นมาจากส่วนลึกของลูกปัดพิภพ นี่คือแผ่นภาพห้วงมิติไร้ขอบเขต รอบๆเต็มไปด้วยพลังอำนาจของห้วงมิติและความว่างเปล่าที่เอ่อล้น

เห็นได้ชัดว่าค่ายกลที่ยิ่งใหญ่นี้ปรากฏขึ้นและก่อตัวกลายเป็นพื้นที่อิสระโดยที่มีร่างกายของเซี่ยปิงเป็นจุดศูนย์กลาง มันก่อตัวกลายเป็นพื้นที่อิสระขนาดใหญ่ เป็นเหมือนกับโลกห้วงมิติก็ว่าได้

เซี่ยปิงก็รู้สึกว่าพื้นที่อิสระนี้มีพลังอำนาจของจักรวาล หยินหยาง กระแสเวลา ห้วงมิติและอื่นๆ แอบแฝงไปด้วยพลังอำนาจของโลกที่ไม่สามารถคาดฝันได้

วิซ!

เขาเคลื่อนไหวความคิด ทั่วทั้งร่างกายถูกดูดซับเข้าไปโดยค่ายกลที่ยิ่งใหญ่นี้อย่างกะทันหัน ทว่าร่างของเขาก็หายไปจากอวกาศผืนนี้ เข้ามาในโลกห้วงมิติที่ก่อตัวขึ้นมาจากแผ่นภาพห้วงมิติไร้ขอบเขต

ในโลกห้วงมิติเช่นนี้ ไม่ว่าพลังอำนาจใดๆก็ไม่สามารถทำร้ายเซี่ยปิงได้แม้แต่นิดเดียว

นี่มันเหมือนกับการเฝ้าดูสิ่งที่เกิดขึ้นในสถานที่แห่งนี้โดยอยู่ในพื้นที่อื่น

หล่ง หล่ง หล่ง~

ภายในพริบตา พลังอำนาจของค่ายกลหมาป่าศักดิ์สิทธิ์ขย้ำเทพเจ้าก็โจมตีเข้ามา ปัง เต็มไปด้วยจิตสังหาร พายุพลังงานและพายุอวกาศปะทุออกมาในทุกหนแห่ง

ตึบ ตึบ ตึบ!!!

พื้นที่ในระยะหลายพันล้านกิโลเมตรระเบิดออกมา ทุกสิ่งทุกอย่างกลายเป็นผุยผงอย่างกะทันหัน ดาวเคราะห์รกร้างต่างก็เปลี่ยนกลายเป็นผุยผง หายไปอย่างสมบูรณ์

อีกทั้งอวกาศของจักรวาลนี้ก็ถูกเจาะทะลวง เหมือนกับว่าจะกลายเป็นช่องทางที่เชื่อมต่อกับโลกห้วงมิติ

พลังอำนาจเช่นนี้ เป็นเหมือนกับการระเบิดของดวงดาวก็ว่าได้ มีพลังทำลายล้างทุกสิ่งทุกอย่าง ยอดฝีมือในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าทั่วๆไปจะต้องตายในการระเบิดนี้อย่างกะทันหัน เปลี่ยนกลายเป็นเถ้าถ่าน

“บัดซบ!”

พระโพ่วฌา พระหยวนเจินและพระจื๋าอไห่ทั้งสามที่เดิมทีต้องการรอดูการแสดงที่สนุกสนานนั้น ทว่าการโจมตีเช่นนี้ไม่ได้แยกแยะมิตรหรือศัตรู ต่อให้จะต้องการหลบหลีกออกไปก็เป็นไปไม่ได้

พวกเขาต่างก็แสดงความสามารถศักดิ์สิทธิ์ทางพระพุทธศาสนาออกมา ก่อตัวกลายเป็นอาณาเขตพระพุทธศาสนาซึ่งเปลี่ยนกลายเป็นระฆังสีทองขนาดยักษ์ จารึกด้วยอักขระพระพุทธศาสนามากมาย บึ้ซ ส่งเสียงดังขึ้นมา

โชคดีที่การโจมตีนี้ไม่ได้เพ่งเล็งมาที่พวกเขา ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาก็อยู่ห่างออกไปจากใจกลางของระยะการโจมตีนี้เช่นกัน อยู่ในตำแหน่งขอบของมัน ไม่อย่างนั้นเพียงแค่การโจมตีนี้ก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาหายวับไปกับตาได้

ทว่าต่อให้เป็นเช่นนี้ ร่างกายของพวกเขาก็ยังคงได้รับความเสียหายอย่างหนัก ระฆังขนาดยักษ์ของพวกเขาถูกเจาะทะลวงผ่านไป เลือดไหลออกมาทั่วร่าง

หลั่ว หลั่ว หลั่ว~

พลังอำนาจของการโจมตีนี้ดำเนินต่อไปอีกสิบนาที พลังงานระเบิดออกมาอย่างต่อเนื่อง ระเบิดพื้นที่บริเวณนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบๆต่างก็ถูกบดทำลายไปทั้งหมด

“เป็นอย่างไร? เจ้าเด็กนั่นตายไปหรือไม่?” เฒ่าปีศาจคนหนึ่งที่สื่อสารผ่านทางจิตตระหนักรู้ศักดิ์สิทธิ์

เพราะว่าพลังงานสีดำนี้คลุ้มคลั่งอย่างถึงที่สุด กวาดออกไปในทุกทิศทาง ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า ทว่าพวกเขาไม่สามารถสัมผัสได้ว่าใจกลางของการโจมตีนี้เป็นอย่างไร ไม่รู้ว่าเซี่ยปิงจะยังมีชีวิตอยู่อีกหรือไม่

“จะต้องตายอย่างแน่นอน การโจมตีที่ทรงอำนาจเช่นนี้ แม้แต่การระเบิดของดวงดาวก็ไม่ได้มากไปกว่านี้”

“บางทีตอนนี้แม้แต่กระดูกของเจ้าเด็กนั่นก็อาจจะไม่มีเหลือ เป็นไปไม่ได้ที่จะรอดชีวิตออกมา”

“ใช่ การโจมตีเมื่อครู่นี้ต่อให้เป็นยอดฝีมือในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าก็ไม่สามารถต้านทานได้ เป็นไปได้อย่างไรที่เจ้าเด็กนั่นจะต้านทานได้?”

“ไม่จำเป็นต้องมองหา คาดการณ์ได้ว่าตอนนี้เจ้าเซี่ยปิงได้กลายเป็นเถ้าธุลีไปแล้ว”

“ข้าเป็นกังวลว่าการโจมตีที่ทรงอำนาจเช่นนี้จะส่งผลให้แหวนห้วงมิติของเขาแหลกสลายไปเช่นกัน ทำให้ผลอายุวัฒนะและสมบัติอื่นๆหายไปตลอดกาล”

ผู้คนจำนวนมากก็กำลังพูดคุยด้วยอารมณ์ที่ล้นหลาม จิตตระหนักรู้ศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขากำลังเชื่อมโยงกัน ต้องการที่จะรู้ว่าตอนนี้เซี่ยปิงมีสภาพเป็นอย่างไร

“ไม่ เจ้าเด็กนั่นไม่มีทางตายไปง่ายๆ ถึงอย่างไรเขาก็เป็นลูกศิษย์ของเซนต์ จะต้องเผชิญกับโชคลาภมานับไม่ถ้วน มีวิธีการที่มากมาย ข้าไม่เชื่อว่าเขาจะตายไปง่ายๆเช่นนี้ ในตอนนี้เขาคงจะบาดเจ็บสาหัสเพียงเท่านั้น”

ภูติไม้มรณะก็ขมวดคิ้วเป็นปม เขาคิดว่าเซี่ยปิงไม่มีทางตายไปง่ายๆเช่นนี้ เพราะว่าถึงอย่างไรเขาก็เคยประชันหน้ากับเซี่ยปิงมาแล้วครั้งหนึ่ง แน่นอนต้องรู้ว่าการรับมือกับฝ่ายตรงข้ามเป็นเรื่องที่ยากแค่ไหน

“เป็นไปได้อย่างไรที่จะบาดเจ็บสาหัสเพียงเท่านั้น? การโจมตีเมื่อครู่นี้เป็นการโจมตีที่รวบรวมพลังเวทมนตร์ทั้งหมดของพวกเรายอดฝีมือในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าจำนวนมาก อีกทั้งก็ยังประสานพลังอำนาจเข้ากับค่ายกลหมาป่าศักดิ์สิทธิ์ขย้ำเทพเจ้า ไม่มีทางที่เขาจะรอดชีวิตออกมาได้“

เฒ่าปีศาจคนหนึ่งที่คิดว่าไม่มีทางที่เซี่ยปิงจะรอดชีวิตออกมา

“ไม่ นี่มันไม่ถูก”

ภูติไม้มรณะเหมือนจะนึกได้ถึงรายละเอียดที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ “ข้ารู้สึกว่าการโจมตีของพวกเขาเหมือนจะพุ่งผ่านพื้นที่ว่างเปล่าไป พลังอำนาจทั้งหมดไม่ได้ปะทะเข้ากับฝ่ายตรงข้ามเลย”

เขารู้สึกถึงลางไม่ดีบางอย่าง

“ข้าก็มีความรู้สึกที่คล้ายคลึงกัน ไม่รู้ว่าทุกๆคนรู้สึกได้หรือไม่ ถึงอย่างไรเจ้าเด็กนั่นก็เป็นลูกศิษย์ของเซนต์ เมื่อครู่นี้ตอนที่เผชิญกับการลอบโจมตีของพวกเรา ไม่คาดคิดว่าเขาจะไม่ได้แสดงความสามารถศักดิ์สิทธิ์ใดๆเพื่อโจมตีสวนกลับ ท่าวกลับเลือกที่จะต้านทานโดยตรง นี่มันเป็นเรื่องที่ผิดปกติมาก เหมือนกับเป็นการล้มเลิกการต่อต้านและยอมจำนนต่อชะตากรรมของตนเองก็ว่าได้ ทว่าข้าไม่คิดว่าเจ้าเด็กอันธพาลเจ้าเล่ห์นั่นจะเป็นบุคคลประเภทที่ยอมจำนนต่อชะตากรรมของตนเอง”

สองพี่น้องทะเลเลือดก็พูดออกมาอย่างเคร่งขรึม พวกเขาก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีนัก

“อยู่ต้องเห็นคน ตายต้องพบศพ”

หลางเจียหลงพูดออกมาอย่างเยือกเย็น “จะต้องสำรวจหาอย่างละเอียดถี่ถ้วน หาตำแหน่งของเจ้าเด็กนั่น หากเขายังไม่ตาย พวกเราจะต้องนอนหลับอยู่บนเข็มและตะปู ปล่อยให้เขามีชีวิตรอดออกไปไม่ได้”

เขารู้สึกได้ถึงสถานการณ์ฉุกเฉิน รวมถึงวิกฤติความเป็นความตาย

สำหรับการซุ่มโจมตีนี้ เขาได้ลงทุนไปอย่างมหาศาล ร่วมมือกับยอดฝีมือในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าเป็นจำนวนมาก อีกทั้งก็ยังไม่ลังเลที่จะนำค่ายกลหมาป่าศักดิ์สิทธิ์ขย้ำเทพเจ้าของตระกูลหมาป่าออกมา

หากครั้งนี้ก็สังหารเจ้าเซี่ยปิงไม่ได้ อีกทั้งยังปล่อยให้ฝ่ายตรงข้ามหลบหนีออกไปโดยที่ไร้ร่องรอยนั้น จากนั้นเขาก็จะต้องเผชิญกับความสูญเสียครั้งใหญ่

หากสามารถจับเซี่ยปิงได้และปล้นชิงทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเขา บางทีก็อาจจะทดแทนให้กับความสูญเสียของเขาได้ ทว่าหากฝ่ายตรงข้ามหลบหนีออกไปได้ จากนั้นเขาก็จะขาดทุนย่อยยับ สูญเสียไปหมดทุกอย่าง

ไม่มีใครที่จะสามารถรับมือกับข้อเท็จจริงเช่นนี้ได้ ไม่มีใครที่จะเต็มใจยอมรับ

โดยที่ไม่ได้รีรออะไรอีก พวกเขาต่างก็แสดงความสามารถศักดิ์สิทธิ์ของตนเองทันที ต้องการที่จะสำรวจหาตำแหน่งของเซี่ยปิง

ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งที่ดังขึ้นมา ส่งผ่านทางความคิดของภูติไม้มรณะและเฒ่าปีศาจคนอื่นๆ “หลางเจียหลง ภูติไม้มรณะ สองพี่น้องทะเลเลือด สบายดีหรือไม่หลังจากครั้งล่าสุดที่ได้พบกัน ไม่คาดคิดว่าจะกล้าไล่ตามข้ามาถึงที่นี่ ความกล้าหาญของพวกเจ้าช่างใหญ่โตนัก พวกเจ้าได้เขียนจดหมายลาตายกันแล้วหรือยัง? เพราะว่าวันนี้ในปีหน้าจะเป็นวันครบรอบวันตายของพวกเจ้า!”

วิซ!

วินาทีต่อมาภาพเงาก็กระพริบขึ้นมา ปรากฏขึ้นมาต่อหน้ากลุ่มคนเหล่านี้ทันทีซึ่งคนๆนี้ก็คือเซี่ยปิงนั่นเอง

อะไรนะ?!

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลางเจียหลง ภูติไม้มรณะ สองพี่น้องทะเลเลือดและเฒ่าปีศาจคนอื่นๆต่างก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปมาก ใบหน้าถอดสี ถึงแม้จะล่วงรู้ว่าการลอบโจมตีครั้งนี้อาจจะเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นได้และไม่สามารถสังหารเซี่ยปิง

ทว่าต่อให้ตายพวกเขาก็ไม่คาดคิดว่าเจ้าเด็กนี่จะไม่ใช่แค่ไม่ตายเท่านั้น ทว่าก็ยังมีสภาพที่สมบูรณ์ครบถ้วน ไร้รอยขีดข่วน นี่มันเหนือความคาดหมายของพวกเขาเกินไป!